ابن ابی طاهر
ابن ابی طاهر. [اِ ن ُاَ هَِ] (اِخ) ابوالفضل احمدبن ابی طاهر، و نام ابوطاهر طیفور است، از ابناءخراسان. ادیب و مورخ مشهور، اصلاً ایرانی از مرورود خراسان و مولد او بغداد به سال ۲۰۴ هَ.ق. سالی که مأمون از خراسان به بغداد بازگشت. و وفات او در ۲۸۰. از کتب اوست: کتاب المنثور و المنظوم. کتاب المؤلفین. کتاب مرتبة هرمزبن کسری انوشیروان. کتاب خبر الملک العالی فی تدبیر المملکة و السیاسة. کتاب ملک المصلح و الوزیر المعین. کتاب الملک البابلی و الملک النصری الباغیین و الملک الحکیم الرومی. کتاب مفاخرة الورد و النرجس. و او در اول مؤدب کتابی بوده و سپس بحرفت وراقت پرداخته‌است. و ابن الندیم بیش از سی کتاب دیگر از او نام می‌برد.
منابع[ویرایش]
لغت نامه دهخدا
This article "ابن ابی طاهر" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:ابن ابی طاهر. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
