ایماژهای داستانی و نمایشی
 | این مقاله، ایماژهای داستان و نمایش، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شدهاست. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته میشود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد.
 | این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
ادبیات، هنر تبدیل مفاهیم به مصادیق است. موضوعات ادبیات در جهان معاصر، انسان و مسائل انسانی است. ادبیات معاصر ایران در تلاش است تا مفاهیم انسانی را در قالب شعر، داستان، نمایش‌نامه و ... به مصادیق رفتار، دانش عاطفی و بینش انسانی همراه سازد. به همین خاطر نویسندگانی که در آثارشان موفق به بازتاب مسائل انسانی و زیست‌بوم‌های انسان معاصر می‌شوند، مخاطبان بیشتری دارند. امروزه سینما قدرت خود را از ادبیات ناب جهان معاصر می‌گیرد. به عبارتی موفق‌ترین آثار سینمایی در قالب فیلم‌های سینمایی و سینمای مستند برگرفته از آثار فاخر ادبی است. این چشم‌انداز را می‌توان در داستان‌هایی از داستان‌نویسان امروز ایران به وضوح دید. سیمین دانشور، صادق هدایت، غلامحسین ساعدی، هوشنگ گلشیری، محمدرضا صفدری، شاهرخ تندروصالح، قاضی ربیحاوی، ناصر زراعتی، احمد محمود، ناصر تقوایی، اصغر الهی و بهرام صادقی از جمله داستان‌نویسان معاصر هستند که در آثارشان به مسائل عمومی جامعه ایران، افت و خیزهای انسان ایرانی در فرایند تجدد پذیری و عقب‌ماندگی‌های رنج‌آلود تحمیلی به انسان ایرانی پرداخته شده است.
This article "ایماژهای داستان و نمایش" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:ایماژهای داستان و نمایش. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
