بحران ۱۹۶۱ برلین

تانک‌های ام۴۸ پاتون ایالات متحده با تانک‌های تی-۵۵ شوروی در ایست بازرسی چارلی، اکتبر ۱۹۶۱ روبرو شدند.

بحران برلین در سال ۱۹۶۱ (به آلمانی: Berlin-Krise‎) بین ۴ ژوئن تا ۹ نوامبر ۱۹۶۱ رخ داد و آخرین حادثه سیاسی-نظامی مهم اروپا در دوران جنگ سرد در مورد وضعیت اشغالی شهر برلین پایتخت آلمان پس از جنگ جهانی دوم بود. بحران برلین زمانی شروع شد که اتحاد جماهیر شوروی اولتیماتومی را صادر کرد و خواستار خروج تمام نیروهای مسلح از برلین، از جمله نیروهای مسلح غرب در برلین غربی شد. این بحران با تقسیم دفاکتو شهر با برافراشتن دیوار برلین در آلمان شرقی به اوج خود رسید.

بیست و دومین کنگره حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی - آخرین کنگره‌‌ای که حزب کمونیست چین در آن شرکت کرد، در طول این بحران در مسکو برگزار شد.

تاریخ

اولتیماتوم ۱۹۶۱ برلین

در نشست وین در ۴ ژوئن ۱۹۶۱، تنش‌ها افزایش یافت. نیکیتا خروشچف، نخست‌وزیر شوروی، در دیدار با جان اف. کندی، رئیس‌جمهور ایالات متحده، اولتیماتوم شوروی مبنی بر امضای معاهده صلح جداگانه با آلمان شرقی و در نتیجه پایان دادن به قراردادهای چهار قدرت موجود که حقوق آمریکا، بریتانیا و فرانسه برای دسترسی به برلین غربی و اشغال را تضمین می‌کند، دوباره صادر کرد. برلین شرقی توسط نیروهای شوروی. اما این بار با صدور مهلت ۳۱ دسامبر ۱۹۶۱ این کار را انجام داد. سه قدرت پاسخ دادند که هرگونه معاهده یک‌جانبه نمی‌تواند بر مسئولیت‌ها و حقوق آن‌ها در برلین غربی تأثیر بگذارد.

افزایش تنش‌ها

در رویارویی‌های فزاینده بر سر وضعیت برلین، کندی در جریان مذاکرات وین خود با خروشچف، در ژوئن ۱۹۶۱ کندی اساساً موافقت ایالات متحده را با تقسیم دائمی برلین اعلام کرد. این موضوع باعث شد که اظهارات علنی بعدی و قاطعانه‌تر او نزد شوروی اعتبار کمتری داشته باشد. کندی تصمیم گرفت سیاست انعطاف‌پذیری را که توسط مشاوران جوان وی پیشنهاد شده بود، اجرا کند. ایالات متحده سه منفعت حیاتی را در سیاست خود برای برلین تعریف کرد و همه آن‌ها را فقط به بخش غربی شهر مرتبط کرد: حضور نیروهای غربی در برلین غربی. امنیت و دوام بخش‌های غربی؛ و دسترسی غرب به آن‌ها.

با تشدید رویارویی بر سر برلین، کندی در ۲۵ ژوئیه یک سخنرانی تلویزیونی در واشینگتن در سی‌بی‌اس ایراد کرد و در سراسر ایالات متحده پخش شد. او بار دیگر تأکید کرد که ایالات متحده به دنبال درگیری نیست و او «نگرانی‌های تاریخی اتحاد جماهیر شوروی در مورد امنیت آن‌ها در اروپای مرکزی و شرقی» را می‌شناسد. او گفت که مایل به تجدید مذاکرات است، اما همچنین اعلام کرد که از کنگره ۳٫۲۵ میلیارد دلار اضافی برای هزینه‌های نظامی، عمدتاً در مورد تسلیحات متعارف، درخواست خواهد کرد. او ۶ لشکر جدید برای ارتش و دو لشکر برای تفنگداران دریایی می‌خواست و برنامه‌هایی را برای سه برابر کردن پیش‌نویس و فراخوانی نیروهای ذخیره اعلام کرد. کندی اعلام کرد: ما به دنبال صلح هستیم، اما تسلیم نخواهیم شد.

گزارش شده‌است که خروشچف در حال گذراندن تعطیلات در تفرجگاهی در دریای سیاه در سوچی، از سخنرانی کندی عصبانی شده‌است. جان جی مک‌کلوی، مشاور خلع سلاح کندی، که اتفاقاً در اتحاد جماهیر شوروی بود، برای پیوستن به خروشچف دعوت شد. گزارش شده‌است که خروشچف به مک‌کلوی توضیح داد که افزایش قدرت نظامی کندی تهدیدی برای وفوع جنگ است.

طرح‌هایی برای دیوار برلین

کارگران ساختمانی آلمان شرقی در سال ۱۹۶۱ در حال ساخت دیوار برلین

در اوایل سال ۱۹۶۱، دولت آلمان شرقی به دنبال راهی برای جلوگیری از خروج جمعیت خود به غرب بود. والتر اولبریخت، دبیر اول حزب اتحاد سوسیالیست (SED) و رئیس Staatsrat و تصمیم گیرنده اصلی آلمان شرقی، اتحاد جماهیر شوروی را متقاعد کرد که برای متوقف کردن این جنبش نیرو لازم است. بنابراین دولت آلمان شرقی شروع به انباشت مصالح ساختمانی برای برپایی دیوار برلین کرد.

در ۱۵ ژوئن ۱۹۶۱، دو ماه پیش از شروع ساخت دیوار برلین، والتر اولبریخت در یک کنفرانس مطبوعاتی بین‌المللی اظهار داشت: " Niemand hat die Absicht, eine Mauer zu errichten! " ("هیچ کس قصد برافراشتن دیوار را ندارد"). این نخستین بار بود که اصطلاح Mauer (دیوار) در این زمینه استفاده می‌شد.

در ۴ تا ۷ اوت ۱۹۶۱، وزرای خارجه ایالات م؟ـتحده، بریتانیا، فرانسه و آلمان غربی مخفیانه در پاریس گرد هم آمدند تا در مورد چگونگی واکنش حزب کمونیست چین به اقدامات شوروی گفتگو کنند. در برلین غربی، آن‌ها عدم تمایل خود را برای شرکت در جنگ، ابراز کردند. ظرف چند هفته، کاگ‌ب توضیحاتی از مذاکرات پاریس در اختیار خروشچف قرار داد.

بسته شدن مرز

در روز شنبه ۱۲ اوت ۱۹۶۱، رهبران آلمان شرقی در یک مهمانی در منطقه ای جنگلی در شمال برلین شرقی شرکت کردند و والتر اولبریخت دستور بستن مرز و ایجاد دیواری پیرامون برلین غربی را امضا کرد.

در نیمه شب، ارتش، پلیس و واحدهای ارتش آلمان شرقی شروع به بستن مرز کردند. تا صبح روز یکشنبه ۱۳ اوت ۱۹۶۱، مرز برلین غربی بسته شده بود. سربازان و کارگران آلمان شرقی شروع به تخریب خیابان‌هایی کرده بودند که در کنار دیوار قرار دارند تا برای اکثر وسایل نقلیه صعب العبور باشد و سیم خاردارها و نرده‌ها را در امتداد ۱۵۶ کیلومتر (۹۷ مایل) در اطراف سه بخش غربی و ۴۳ کیلومتر (۲۷ مایل) که در واقع برلین غربی و شرقی را تقسیم کرد. تقریباً ۳۲۰۰۰ نیروی رزمی و مهندسی برای ساخت دیوار به کار گرفته شدند و پس از آن پلیس مرزی مسئول نگهداری و بهبود آن شد. برای جلوگیری از مداخله غرب و شاید کنترل شورش‌های احتمالی، ارتش شوروی نیز در کنار این اقدامات حضور داشت.

در ۳۰ اوت ۱۹۶۱، در پاسخ به اقدامات اتحاد جماهیر شوروی برای قطع دسترسی به برلین، پرزیدنت کندی دستور داد ۱۴۸۰۰۰ مبارز و نیروهای ذخیره فعال شوند. در ماه‌های اکتبر و نوامبر، واحدهای گارد ملی هوایی بیشتری ارسال شدند و ۲۱۶ هواپیما از یگان‌های جنگنده تاکتیکی در عملیات "Stair Step"، بزرگ‌ترین استقرار جت در تاریخ گارد هوایی، به اروپا پرواز کردند. بیشتر نیروهای گارد هوایی فراخوانده شده در ایالات متحده باقی ماندند، در حالی که برخی دیگر برای تحویل سلاح‌های هسته ای تاکتیکی آموزش دیده بودند و باید در اروپا برای عملیات‌های متعارف آموزش داده می‌شدند. F-84ها و F-86های قدیمی گارد ملی هوایی به قطعات یدکی نیاز داشتند که نیروی هوایی ایالات متحده در اروپا فاقد آن بود.

اختلافات سفر برلین

رویارویی تانک‌های آمریکایی با یک توپ آب آلمان شرقی در ایست بازرسی چارلی

چهار قدرت حاکم بر برلین (اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه) در کنفرانس پوتسدام در سال ۱۹۴۵ توافق کردند که پرسنل متفقین بتوانند آزادانه در هر بخش از برلین حرکت کنند. اما در ۲۲ اکتبر ۱۹۶۱، تنها دو ماه پس از ساخت دیوار، رئیس مأموریت ایالات متحده در برلین غربی، ای. آلن لایتنر، در اتومبیل خود (که دارای پلاک نیروهای اشغالگر بود) هنگام عبور از ایست بازرسی چارلی برای رفتن متوقف شد. به یک تئاتر در برلین شرقی. پرزیدنت جان اف کندی از نزدیک با ژنرال بازنشسته ارتش لوسیوس دی کلی، که مسئول حمل هوایی معروف برلین در سال‌های ۱۹۴۸–۱۹۴۹ بود، کار کرد. آنها تصمیم گرفتند عزم آمریکا را نشان دهند. فرماندهی آمریکایی در پادگان برلین غربی طرحی را برای پایین کشیدن سیم و سنگرها با بولدوزر در نظر گرفت. با این حال، این امر توسط فرمانده نیرو، سرتیپ رد شد. فردریک او. هارتل. ژنرال کلی به مدت ۱۰ ماه به برلین رفت.

رویارویی نظامی

با افزایش تنش‌ها، تانک‌های روسی و آمریکایی وارد میدان شده و در مقابل یکدیگر موضع گرفتند. تانک‌های آمریکایی به سمت ایست بازرسی رفته و به فاصله مساوی از آن در سمت آمریکایی مرز توقف کردند. از ۲۷ اکتبر ۱۹۶۱ در ساعت ۱۷:۰۰ تا ۲۸ اکتبر ۱۹۶۱ در حدود ساعت ۱۱:۰۰، نیروهای مربوطه در مقابل یکدیگر قرار گرفتند. طبق دستورات، هر دو گروه تانک با مهمات جنگی پر شده بودند. سطح هشدار پادگان ایالات متحده در برلین غربی، سپس ناتو و در نهایت فرماندهی هوایی استراتژیک ایالات متحده (SAC) افزایش یافت.

تانک‌های تی-۵۵ شوروی در ایست‌بازرسی چارلی، ۲۷ اکتبر ۱۹۶۱.

در این مرحله بود که دین راسک، وزیر امور خارجه ایالات متحده، به ژنرال لوسیوس کلی، افسر فرماندهی ایالات متحده در برلین گفت: «ما از مدت‌ها قبل تصمیم گرفته بودیم که برلین یک منفعت حیاتی نیست که متضمن توسل قاطع به زور برای محافظت و حفظ باشد.

سرانجام

از طریق جاسوس اداره اصلی اطلاعات شوروی گئورگی بولشاکوف به عنوان کانال اصلی ارتباطی، خروشچف و کندی توافق کردند که تنش‌ها را با عقب‌نشینی تانک‌ها کاهش دهند. کندی در مورد دیوار گفت: «این راه حل خیلی خوبی نیست، اما دیوار جهنمی است که بسیار بهتر از جنگ است.»

در نهایت، یک تانک شوروی ابتدا حدود ۵ متر به عقب حرکت کرد. سپس یک تانک آمریکایی نیز از او پیروی کرد و تانک‌ها یکی‌یکی عقب‌نشینی کردند. گفته می‌شود که ژنرال بروس سی کلارک، فرمانده کل (CINC) ارتش آمریکا در اروپا (USAREUR) در مورد رفتار ژنرال کلی نگران بوده‌است. کلی در ماه مه ۱۹۶۲ به ایالات متحده بازگشت.

جستارهای وابسته

• نیکیتا خروشچف
• فرار و اخراج آلمانی‌ها (۱۹۴۵–۵۰)

مطالعهٔ بیشتر

• Barker, Elisabeth. “The Berlin Crisis 1958–1962. ” International Affairs 39#1 (1963), pp. 59–73. online.
• Beschloss, Michael. The Crisis Years: Kennedy and Khrushchev, 1960–1963 (1991) online
• Carmichael, Neil. "A Brief History of the Berlin Crisis of 1961" (US National Archives,. 2011); short essay;; not copyright
• Dowty, Alan (1989), Closed Borders: The Contemporary Assault on Freedom of Movement, Yale UP, ISBN 0-300-04498-4
• Freedman, Lawrence. Kennedy's Wars: Berlin, Cuba, Laos, and Vietnam (Oxford UP, 2000) pp 45–120. online
• Gearson, John PS, and Kori N. Schake, eds. The Berlin Wall Crisis: Perspectives on Cold War Alliances (Palgrave Macmillan, 2002).
• Harrison, Hope Millard (2003), Driving the Soviets Up the Wall: Soviet-East German Relations, 1953–1961, Princeton University Press, ISBN 0-691-09678-3
• Kempe, Frederick (2011), Berlin 1961, Penguin Group (USA), ISBN 978-0-399-15729-5
• Loescher, Gil (2001), The UNHCR and World Politics: A Perilous Path, Oxford UP, ISBN 0-19-829716-5
• Lunak, Petr. "Khrushchev and the Berlin Crisis: Soviet brinkmanship seen from inside." Cold War History 3.2 (2003): 53–82.
• McAdams, James (1993), Germany Divided: From Wall to Reunification, Princeton UP, ISBN 0-691-07892-0
• Newman, Kitty. Macmillan, Khrushchev and the Berlin Crisis, 1958-1960 (Routledge, 2007).
• Pearson, Raymond (1998), The Rise and Fall of the Soviet Empire, Macmillan, ISBN 0-312-17407-1
• Rasmussen, Kasper Grotle. "In search of a negotiated settlement: McGeorge Bundy and the 1961 Berlin crisis." Journal of Transatlantic Studies 14.1 (2016): 47–64.
• Schick, Jack M. The Berlin crisis, 1958-1962 (1971) online
• Sergunin, Alexander. "The role of the Executive Office of the President in the US decision-making on the Berlin crisis of 1961." Americana 15 (2017): 64–95.
• Slusser, Robert M. The Berlin Crisis of 1961: Soviet-American Relations and the Struggle for Power in the Kremlin, June–November, 1961 (Johns Hopkins UP, 1973) excerpt
• Smith, Jean Edward. The defense of Berlin (1963).
• Taubman, William. Khrushchev: The Man and his Era (WW Norton & Company, 2003). pp 480–506.online
• Thackeray, Frank W. (2004), Events that changed Germany, Greenwood Publishing Group, ISBN 0-313-32814-5
• Tompson, William. Khrushchev: A political life (Springer, 2016). online
• تراختنبرگ، مارک. صلح ساخته شده: ساختن حل و فصل اروپا 1945-1963 (Princeton UP، ۱۹۹۹) صفحات 283-402. گزیده
• وورهیس، تئودور. The Silent Guns of Two Octobers: کندی و خروشچف بازی دوگانه را بازی می‌کنند (U of Michigan Press, 2020).
• ویندزور، فیلیپ. «بحران برلین» تاریخ امروز (ژوئن ۱۹۶۲) جلد. ۶، p375-384، مجموعه بحران‌های ۱۹۴۶ تا ۱۹۶۱ را خلاصه می‌کند. برخط.
• زوبوک، ولادیسلاو. "خروشچف و بحران برلین (1958-1962)" (CWIHP، 1993) آنلاین، منابع اولیه

پیوند به بیرون

• The Wall, 1958–1963 بایگانی‌شده در ۲۸ ژوئن ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine
• Forty Years Crisis
• First strike options and the Berlin Crisis
• Khrushchev’s Secret Speech on the Berlin Crisis, August 1961
• Conference: "From Vienna to Checkpoint Charlie: The Berlin Crisis of 1961"
• The short film Big Picture: Operation Readiness is available for free download at the Internet Archive.

ععالگو:John F. Kennedy مم

This article "بحران ۱۹۶۱ برلین" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:بحران ۱۹۶۱ برلین. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

📰 Article(s) of the same category(ies)

• ریکاردو اهرمان

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• بحران ۱۹۶۱ برلین in English