غلامعلی منتظر
| غلامعلی منتظر | |
|---|---|
| پرونده:Gholam Ali Montazer.jpg | |
| ملیت |  ایران |
| تحصیلات | مهندسی برق |
| دانش‌آموختهٔ | دانشگاه تربیت مدرس |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| وبگاه | |
| غلامعلی منتظر، دانشگاه تربیت مدرس | |
غلامعلی منتظر در دوم فروردین ماه 1348 خورشیدی در روستای دوان در ده کیلومتری شهر کازرون در استان فارس به دنیا آمد. دوران کودکی را در آبادان و شیراز گذراند و دیپلم خود را با احراز رتبۀ اول استان فارس در سال 1365 از دبیرستان توحید شیراز اخذ کرد. در همان سال با برگزیده شدن در مسابقات ریاضی کشوری، در آزمون سراسری در رشتۀ مهندسی برق دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی پذیرفته شد و دورۀ کارشناسی را در سال 1370 به پایان رساند. پس از آن دورۀ کارشناسی ارشد و دکتری را به ترتیب در سال های 1373 و 1377 با اخذ رتبۀ اولی در رشتۀ مهندسی برق و نیز برگزیده شدن به عنوان دانشجوی نمونۀ کشوری به اتمام رساند. از سال 1378 دورۀ فعالیت های علمی او به عنوان عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرّس آغاز شد و از آن به بعد فعالیت های علمی او در دو عرصۀ اصلی گسترش یافت: نخست حوزۀ تخصصی فنّاوری اطلاعات و دیگری سیاستگذاری علم و فنّاوری.
با آغاز سده بیست و یکم فنّاوری اطلاعات به عنوان مهمترین فنّاوری توانمندساز، به سرعت در همۀ زمینه های علمی و کاربردی گسترش یافت. دکتر منتظر نیز پس از اتمام دوران تحصیلات دانشگاهی، حوزۀ تحقیقاتی خود را به این حوزه تغییر داد و بر اساس آن ، اولین نهاد پژوهشی کشور در زمینۀ فنّاوری اطلاعات در سال 1380 به دست او در دانشگاه تربیت مدرّس تأسیس شد. او در دورۀ ریاست خود بر « پژوهشکدۀ فنّاوری اطلاعات»، این نهاد را به مهم ترین کانون علمی در طراحی برنامه های توسعۀ فنّاوری اطلاعات در کشور تبدیل کرد. علاوه بر این او به همراه تعادی از صاحب نظران کشور مانند خانم دکتر پروین کدیور( دانشگاه خوارزمی)، آقای دکتر عباس بازرگان ( دانشگاه تهران)، آقای دکتر احمد کاردان( دانشگاه صنعتی امیرکبیر) و خانم دکتر فتانه تقی یاره( دانشگاه تهران) از سال 1385 «کنفرانس ملی یادگیری الکترونیکی ایران» را بنیاد نهاد. این کنفرانس تنها همایش علمی مستمر در زمینۀ فنّاوری اطلاعات است که هر ساله با حضور پژوهشگران و اندیشمندان در سطح بین المللی برگزار می شود. علاوه بر این او به همراه تعدادی از متخصصان دیگر درسال 1390« انجمن علمی یادگیری الکترونیکی ایران(یادا)» را تأسیس کرد و برای دو دورۀ متوالی ( از سال 1390 تا 1396) ریاست آن را برعهده داشت.
تحقیق در زمینه های مختلف فنّاوری اطلاعات شامل: یادگیری الکترونیکی، دولت الکترونیکی، امنیت نرم وطراحی سامانه های هوشمند با استفاده از روش های نرم رایانش،اصلی ترین زمینه ای تحقیقاتی اوست. علاوه بر این انتشار بیش از 400 مقاله، نگارش و ترجمۀ 7 عنوان کتاب و چندین فصل کتاب،اجرای 56 طرح تحقیقاتی ملی و 4 طرح تحقیقاتی بین المللی و نیز عضویت در هیئت تحریریۀ سه نشریۀ علمی و داوری بیش از 50 نشریۀ علمی داخلی و خارجی، اورا به شاخص ترین دانشمند فنّاوری اطلاعات درایران تبدیل کرده است به طوری که تاکنون موفق به اخذ جایزۀ کتاب سال دانشگاهی ایران( 1381)، پژوهشگر برگزیدۀ آیسسکو(1382)، برگزیدۀ جشنوارۀ بین المللی خوارزمی(1384)، ، جایزۀ متخصص برجستۀ فنّاوری اطلاعات(1388)،عضو بُرد بین المللی جایزۀ آتاناسوف(2015)، جایزۀ ملی یادگیری الکترونیکی یونسکو(1397) و جایزۀ برخط نصیر(1397) شده است. حوزۀ دوم فعالیت وی «سیاستگذاری علم و فنّاوری» است و از سال 1376 تاکنون هم در عرصۀ علمی و هم در زمینۀ اجرایی فعالیت های وسیعی را در زمینه های « نشر و مستندسازی علمی»، « سیاستگذاری پژوهش»، « برنامه ریزی آموزش عالی»، « سیاستگذاری آموزش های مهارتی»، « سیاستگذاری نظام نخبگانی» و « برنامه ریزی و نظارت بر پژوهش و فنّاوری» داشته است ضمن اینکه به دلیل حضور در کمیسیون ها و کمیته های بین المللی و نیز حضور مستمر در دو دهۀ گذشته در مناصب مختلف ملی، از شناخته شده ترین مدیران و سیاستگذاران آموزش عالی، پژوهش و فنّاوری به شمار می آید.
برخی از مهمترین مسئولیت های او عبارتند از: مدیر مرکز نشر آثار علمی(1376 تا 1379)، رئیس کتابخانۀ مرکزی دانشگاه( 1377 تا 1380)، رئیس پژوهشکدۀ فنّاوری اطلاعات( 1380 تا 1382)، مدیرکل آموزشی وزارت علوم(1382 تا 1385)، مدیر کل آموزش های عالی آزاد وزارت علوم( 1382 تا 1385)،معاون پژوهشی مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور ( 1385 تا 1388)، قائم مقام پژوهشگاه علوم و فنّاوری اطلاعات ایران( 1389 تا 1392) و معاون برنامه ریزی و نظارت بنیاد ملی نخبگان(1392 تا 1396). نکتۀ مهم در مدیریت های اجرایی مذکور، تلفیق علم وعمل در حوزۀ عملکردی است چنان که او توانسته در همۀ سمت ها ایده های نوین علمی را به عرصۀ عمل بکشاند؛ به عنوان مثال « ایجاد مرکز تأمین مدارک علمی در کشور» ، « استانداردسازی فرایندهای کتابخانه های دانشگاهی در 20 جلد»،« طراحی معماری جامع نظام نخبگانی کشور و پیاده سازی آن در بنیاد ملی نخبگان»، « مستند سازی و تدوین فرایندهای اجرایی بنیاد نخبگان و انتشار آن در 35 جلد» و نیز « طراحی مشاغل جدید ایران در حوزۀ فنّاوری اطلاعات » و «تدوین استانداردهای شغلی آنها در 50 جلد» ( که به اخذ جایزۀ جشنوارۀ بین المللی خوارزمی نائل آمد) از زمرۀ فعالیت های توأم دانشی و مدیریتی وی در زمینۀ سیاستگذاری علم و فنّاوری است.ضمن اینکه دیدگاه های او درخصوص « آیندۀ آموزش عالی و دانشگاه ها در ایران»، « یکپارچگی نظام نهادی علم در ایران»، « دورنمای فنّاوری درکشور» و « نظام نخبگی در ایران»، که در چندین کتاب و سلسله سخنرانی ها منتشر شده، او را به رغم جوانی ، به یکی از بنامترین نظریه پردازان و آینده پژوهان ایرانی در زمینۀ توسعۀ علمی و منابع انسانی نوآور تبدیل کرده است.
منابع[ویرایش]
This article "غلامعلی منتظر" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:غلامعلی منتظر. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
