مبانی حقوق عمومی در ایران کهن
| مبانی حقوق عمومی در ایران کهن | |
|---|---|
 تصویری از کتاب مبانی حقوق عمومی در ایران کهن | |
| نویسنده | دکتر محمد رسولی |
| ناشر | انتشارات سمرقند |
| تاریخ نشر | 1393 شمسی |
| تاریخ نگارش | سال 1393 شمسی |
| شابک | 9789647775519 |
| تعداد صفحات | 146 ص |
| موضوع | تاریخ ایران باستان و حماسه ایران |
| زبان | فارسی |
مبانی حقوق عمومی در ایران کهن کتابی در زمینه تاریخ پیدایش حقوق عمومی است که توسط محمد رسولی نوشته شده‌است
و طی آن نظریه جدیدی دربارهٔ آغاز پیدایش حقوق عمومی (یا همان حقوق سیاسی) ارائه شده‌است.
این کتاب، با استفاده از متون کهن و منابع معتبر و کلاسیک به ارائه نظریه وجود مفاهیم حقوق عمومی در دوران‌های بین ۱۰۰۰ قبل از میلاد تا ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح پرداخته‌است.
فصل‌ها[ویرایش]
کتاب مبانی حقوق عمومی در ایران کهن دارای ۱۶ گفتار با عناوین: سرآغاز، اسناد بازمانده از ایران کهن، تعریف حقوق عمومی، دولت، حاکمیت، کشور، سرزمین، ملت، حکمرانی مشروعیت قدرت سیاسی و… حقوق شهروندی در ایران عهد کهن وجود قانون و قانون اساسی در ایران کهن است.
حقوق عمومی عبارت است از تدبیرها و تاملات حقوقی پیرامون چیستی، چرایی، چگونگی و آیین‌های ملک و حکمرانی.[۱]
دانشمندان علم حقوق عمومی گفته‌اند، این دانش را باید در بستر تاریخ فرا گرفت.[۲] بیشتر صاحب نظران و حقوقدانان پیدایش و رشد حقوق عمومی را بعد از انقلاب کبیر فرانسه که سبب دخالت و مشارکت مردم در امر حکومت داری و پیدایش جمهوریت در دوران جدید شد، می‌دانند.
اما محمد رسولی[۳] حقوقدان و دانش‌آموخته رشته حقوق عمومی از دانشگاه تهران،[۴] نظر تازه ای در این باره ارائه داد.
به موجب محتویات کتاب «مبانی حقوق عمومی در ایران کهن» در دورانی که آن را پیش از تاریخ می‌خوانند یعنی در دوران قبل از باستان، مبانی حقوق عمومی وجود داشته‌است.
کتاب «مبانی حقوق عمومی در ایران کهن» با استفاده علمی از داده‌های شاهنامه و اوستا به روشنی اثبات می‌نماید که مفاهیم اصلی حقوق عمومی، مانند ملت، دولت، واحد سیاسی، قانون اساسی، مجلس (گونه ای پارلمان) در آن دوران وجود داشته که رد و نشان آنها در تواریخ و نیز در کتب آسمانی باقی مانده‌است.
با مطالعهٔ این کتاب دریافته می‌شود که برخی از ابیات کتاب‌های قدیمی مثل شاهنامه یا برخی اشارات در کٌتبی مثل ریگ ودا، اوستا و سایر متون کهن ریشه در یک واقعیات مهمی دارد. با مطالعهٔ کتاب مذکور پی برده می‌شود که اولین منشور حقوق بشر در حدود چهار هزار سال پیش توسط منوچهر یکی از پادشاهان سلسلهٔ پیشدادی نوشته شد و به همگان ابلاغ شد که دو هزار سال پس از او، کوروش بزرگ (هخامنشی) در پیروی از منوچهر دوباره آن را بازنویسی کرده‌است..[۵]
به موجب این کتاب ریشه‌های حقوق عمومی در زمان پنج الی شش هزار سال پیش در ایران وجود داشته‌است.
منابع[ویرایش]
- ↑ مبانی حقوق. دکتر علی‌اکبر گرجی (نشر جنگل).صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ حقوق اساسی و ساختارهای سیاسی. دکتر سیدمحمد هاشمی (نشر میزان).صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «صفحه اصلی». وبسایت شخصی دکتر محمد رسولی. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۲۳.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «نگاهی به زندگی و کوشش‌های محمدرسولی». www.mehremihan.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۲-۲۳.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «مبانی حقوق در ایران کهن؛ تحولی در نگرش حقوق عمومی». خبرگزاری باشگاه خبرنگاران.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
This article "مبانی حقوق عمومی در ایران کهن" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:مبانی حقوق عمومی در ایران کهن. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
