Winglet
وسیله ای است که برای کم کردن Induced Drag ناشی از Vortices های هوا در نوک بال هواپیما ها از آن استفاده می شود.
تاریخچه:[ویرایش]
Winglet ها به شکل امروزی برای اولین بار در دهه 80 میلادی در هواپیما های ایرلاین و قبل از آن توسط NASA مورد استفاده قرار گرفتند.
Winglet ها با یک تغییر کوچک آیرودینامیکی در نوک بال (Wingtip) باعث کم شدن Induced Drag میشوند.
در جنگ رقابتی بین دو کمپانی بزرگ هواپیما سازی جهان یعنی Boeing و Airbus و فشار مشتری های آنها برای کمتر کردن مصرف سوخت کمپانی Airbus از Sharklet جدیدی برای یکی از محبوبترین هواپیما ها خود A320 استفاده کرد و Boeing نیز برای عقب نماندن از این قافله Winglet جدیدی را برای هواپیما 737 خود طراحی و استفاده کرد.
انواع Wingtip:[ویرایش]
Wingtip Fence:[ویرایش]
در این مدل Winglet، هم پایین بال و هم بالای بال را پوشش می دهند و
اندازه بالای بال یا بیشتر و یا مساوی با اندازه پایین است.
.jpg)
این مدل Winglet برای اولین بار در ایرباس A310-600 و در سال 1985 مورد استفاده قرار گرفت.
Canted Winglet:[ویرایش]
Boeing در سال 1985 مدل جدید 747 خود را عرضه کرد و در سال 1989 آن را به وسیله Canted Winglet بهینه کرد به طوری که برد مسافتی هواپیما جدید 747-400 را 3.5 درصد از 747-300 و فقط با استفاده از این نوع Winglet افزایش داد.
هواپیماهایی که از این Winglet استفاده کردند عبارتند از:
Bombardier CRJ-100
Tupolev Tu-204
Airbus A320 (سری جدید از 2016 به بعد)
Blended Winglet:[ویرایش]
این سری از Winglet ها به بال چسبیده اند و با زاویه ای که دارند علاوه بر کاهش Induced Drag، Interference Drag را نیز در آن منطقه کاهش میدهند.
این Winglet ها توسط Seattle Based Aviation Partners جهت بهینه سازی مصرف سوخت در هواپیما های Gulfstream II، Hawker 800 و Falcon 2000 برای اولین بار طراحی شد و در هواپیما های ایرلاین برای اولین بار توسط Boeing و برای مدل جدید (737-New Generation) در سال 1998 مورد استفاده قرار گرفت؛ این تغییر در 737NG باعث کاهش مصرف سوخت بین 4% تا 6% شد.
Airbus در سال 2006 تصمیم به استفاده از این مدل Winglet ها در در مدل A320 خود گرفت اما از آنجایی که حق ثبت این نوع از Winglet ها برای Boeing بود، نام Sharklet را برای آن برگزید و در هواپیما های A320neo، A330neo و A350 از آن استفاده کرد.
Raked Wingtip:[ویرایش]
این مدل در واقع در طراحی بال هست اما به دلیل کارایی مشابه Winglet ها، آن را در دسته Winglet ها نیز دسته بندی میکنند.
برای اولین بار این مدل از طراحی بال مشترکاً توسط NASA و Boeing آزمایش شد و در مقایسه با Wingtip Device های معمولی در آزمایشات نمایش بهتری داشت؛ به طوریکه Wingtip Device های معمولی بین 3.5% تا 4.5% مصرف سوخت را کاهش میدادند اما این مدل از طراحی بال 5.5% بهینه سازی داشت.
اما نکته منفی این نوع طراحی افزایش Bending به دلیل اضافه شدن طول بال است.
این مدل از طراحی برای اولین بار در سال 1999 و در هواپیمای Boeing 767-400ER مورد استفاده قرار گرفت و پس از آن در هواپیما های Boeing 777-200LR/300ER/Freighter در سال 2003 و Boeing P-8 Poseidon در سال 2009 و Boeing 787 -8/9/10 در سال 2009 و Boeing 747 Intercontinental – Freighter در سال 2010 نیز مورد استفاده قرار گرفت و در طراحی نسل جدید Boieng 777X در سال 2019 نیز از این مدل طراحی استفاده خواهد شد.
Split-Tip:[ویرایش]
برای اولین بار در طراحی McDonnell Douglas MD-11 در سال 1990 از این Winglet استفاده شد و سپس در طراحی هواپیمای Boeing 737 MAX از این Winglet استفاده شده است.
این Winglet در واقع ترکیب سه مدل Winglet است:
1- Winglet
2- Wingtip Fence
3- Raked Wingtip
_winglet.jpg)
این مدل از Wingtip ها 1.5% بهینه سازی بیشتری در مصرف سوخت به دارند (10% تا 12%)
This article "Winglet" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:Winglet. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
