آنتی ژنهای توموری
آنتی ژنهای اختصاصی تومور (به انگلیسی: Tumor specific antigens) دسته ای از آنتی‌ژنها هستند که بصورت اختصاصی در سلولهای توموری بیان می‌گردند اما در سلولهای طبیعی بیانی ندارند. آنتی ژنهای توموری که درسطح سلولهای طبیعی هم بیان می‌شوند آنتی‌ژنهای همراه با تومور یا Tumor Associated antigens نامیده می‌شوند. بیشتر اطلاعات ما در مورد این آنتی ژنها محدود به آنتی ژنهایی است که بوسیله سلولهای T سایتوتوکسیک + CD8(کشنده) شناسایی می‌شوند. آنتی ژنهای توموری شناسایی شونده توسط این سلولها پپتیدهایی هستند که از پروتئین‌هایی منشأ می‌گیرند که در سیتورول هستند و همراه مولکولهای MHC-I بر سطح سلول تومور بیان می‌شوند. بیشتر تومورهای انسانی میزان زیادی از گلیکوپروتئین‌ها یا گلیکولیپیدهای سطحی را بیان می‌کنند که می‌توانیم از آنها به عنوان مارکرهای تشخیصی اختصاصی استفاده نماییم. این مولکولهای تغییر یافته شامل: موسین‌ها ، آنتی ژنهای گروه‌های خونی، گانگلوزیدها می‌باشند. برخی جنبه‌های فنوتیپ بدخیم تومورها و تهاجم بافتی به علت وجود گلیکولپیدها و گلیکوپروتئین غیرعادی در سطح این سلولها است. بیشتر آتنی بادیهای تولید شده توسط بر ضد همین گروه‌های کربوهیدراتی یا هسته‌های پپتیدی این آنتی ژنها می‌باشد. اما مشکل آنجاست که اپی توپ‌های قابل شناسایی توسط این آنتی بادی‌ها بطور ویژه فقط برروی آنتی ژنهای سطح تومور بیان نمی‌شوند بلکه در سلولهای توموری به میزان بیشتری بیان می‌شوند. این نوع از آنتی ژنهای همراه تومور هدف بیشتر آنتی بادیهای درمانی ضد سرطان قرار می‌گیرند.
منابع[ویرایش]
Zigler M1, Shir A, Levitzki A, (2013). Targeted cancer immunotherapy.curr opin Pharmacol,13(4):504-510
پیوند به بیرون[ویرایش]
This article "آنتی ژنهای توموری" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:آنتی ژنهای توموری. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
