آیه وصیت
آیه وصیت صد و هشتادمین آیه از سوره بقره است که به وصیت کردن برای پدر،مادر و خویشاوندان فرمان داده است.
متن آیه[ویرایش]
كُتِبَ عَلَيْكُمْ إِذَا حَضَرَ أَحَدَكُمُ الْمَوْتُ إِن تَرَكَ خَيْرًا الْوَصِيَّةُ لِلْوَالِدَيْنِ وَالْأَقْرَبِينَ بِالْمَعْرُوفِ حَقًّا عَلَى الْمُتَّقِينَ.
ترجمه آیه[ویرایش]
برشما مقرر شده است که چون مرگ یکی از شما نزدیک است،اگر مالی برجای گذارد، برای پدر ومادر و خویشاوندان به طور شایسته وصیت کند(این کار) حقی است بر پرهیزگاران.
واجب یا مستحب بودن وصیت[ویرایش]
به اعتقاد برخی مفسران عبارت «کتب علیکم» در نگاه اول به معنای واجب بودن وصیت است. در ابتدا و در آن زمان وصیت واجب بوده است به این دلیل که در ارث دچار اختلاف نشوند اما بعد از نازل شدن آیات احکام ارث حکم واجب بودن نسخ شد و وصیت کردن به یک حکم مستحبی تبدیل شد.[۱] عده ایی دیگر هم میگویند که اگر وصیت کردن واجب بود از عبارت «حقًا عَلَی المومنین» استفاده میشد.[۲]
مقید شدن وصیت به کلمه معروف[ویرایش]
در این آیه وصیت کردن به کلمه معروف مقید شده است.مفسران میگویند وصیت باید عقل پسند باشد و به گونه ایی باشد که به وارثان ضرر نرسد و موجب اختلاف نشود.
پانویس[ویرایش]
This article "آیه وصیت" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:آیه وصیت. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ مکارم شیرازی،ناصر،تفسیرنمونه،۱۳۸۰ش،ج۱،ص۶۱۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ مکارم شیرازی ،ناصر،تفسیرنمونه،۱۳۸۰ش،ج۱،ص۶۱۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.