اثر پیگو

در اقتصاد ، اثر پیگو (Pigou Effect) محرک تولید و اشتغال ناشی از افزایش مصرف بر اثر افزایش موجودی واقعی ثروت ، به ویژه در زمان افت قیمت است . این اصطلاح در سال 1948 توسط دون پاتینکین به نام آرتور سسیل پیگو ، نامگذاری شد.

ثروت حقیقی توسط آرتور سیسیل پیگو به عنوان مجموع عرضه پول و اوراق قرضه دولتی تقسیم شده براساس سطح قیمت تعریف شده است. او استدلال کرد که نظریه عمومی کینز در تعیین نکردن پیوندی از "تعادل واقعی" به مصرف جاری ناقص است و گنجاندن چنین اثر ثروتی باعث می شود بیشتر از آنچه که کینز پیش بینی کرده بود ، اقتصاد برای کاهش تقاضای کل "خود کنترلی" کند. از آنجا که این اثر ناشی از تغییراتی در "تعادل واقعی" است ، این نقد کینزیالیسم نیز اثر تعادل واقعی خوانده می شود.

تاریخچه

اثر پیگوو برای اولین بار توسط آرتور سسیل پیگو در سال 1943 محبوبیت یافت و در مقاله ای به نام دولت ایستا کلاسیک (Classical Stationary State)در مجله اقتصادی ( Economic Journal ) منتشر شد. او قبلا پیوند بین توازن با مصرف را پیشنهاد كرده بود ، و گوتفرید هابرلر سال بعد از انتشار تئوری عمومی مخالفت مشابهی را مطرح كرده بود.

پیرو سنت اقتصاد کلاسیک ، پیگو در اکثر موارد طرفدار ایده "نرخ های طبیعی" برای بازگشت اقتصاد بود ، اگرچه وی تصدیق کرد که قیمت های چسبنده ممکن است پس از شوک تقاضا بازهم از بازگشت به سطوح تولید طبیعی جلوگیری کند. پیگو اثر "تعادل واقعی" را مکانیسمی برای ادغام مدلهای کینزی و کلاسیک می دانست.

ادغام با تقاضای کل کینزی

جان کینز استدلال می کند که کاهش تقاضای کل می تواند همزمان هم اشتغال و هم قیمت را کاهش دهد ، اتفاقی که در رکود تورمی مشاهده شده است. در چارچوب IS-LM اقتصاد كینزی كه توسط جان هیكس رسمیت یافته است ، شوك تقاضای كل منفی منحنی IS را به سمت چپ تغییر می دهد. در نتیجه ، کاهش همزمان دستمزد و قیمت ، منحنی LM را به دلیل افزایش عرضه پول واقعی تغییر می دهد - این به عنوان اثر کینز رجوع می شود. اثر پیگو به نوبه خود با کاهش تقاضای کل ، از طریق افزایش موجودی واقعی جاری و افزایش هزینه ها از طریق اثر درآمدی ، مقابله می کند ، بنابراین منحنی IS را به سمت راست سوق می دهد.

فرضیه پیگو و دام نقدینگی

اقتصاد در دام نقدینگی نمی تواند از محرک پولی برای افزایش تولید استفاده کند زیرا ارتباط چندانی بین درآمد شخصی و تقاضای پول وجود ندارد. جان هیکس فکر کرد که این ممکن است دلیل دیگری (همراه با قیمت های چسبنده) برای بیکاری مداوم بالا باشد. با این حال ، اثر پیگو ، مکانیسمی را برای اقتصاد فرار از دام ایجاد می کند:

1. با افزایش بیکاری ،
2. سطح قیمت کاهش می یابد ،
3. که تعادل واقعی را افزایش می دهد ،
4. و بنابراین مصرف افزایش می یابد ،
5. که مجموعه متفاوتی از منحنی های IS را در نمودار IS-LM ایجاد می کند ، و منحنی های LM را بالاتر از آستانه نرخ بهره پایین از دام نقدینگی عبور می کند.
6. سرانجام ، اقتصاد با اشتغال کامل به سمت تعادل جدید حرکت می کند.

پیگو به این نتیجه رسید که تعادل با اشتغال زیر نرخ اشتغال کامل (نرخ طبیعی کلاسیکی) فقط در صورت چسبناک بودن قیمت ها و دستمزدها ممکن است رخ دهد.

انتقاد کالچکی از اثر پیگوو

اثر پیگو از میشائی کالچکی مورد انتقاد قرار گرفت زیرا "تعدیل مورد نیاز باعث افزایش واقعی بدهی ها به طور فاجعه آمیز خواهد شد ، و در نتیجه منجر به ورشکستگی عمده فروشی و یک بحران اعتماد به نفس خواهد شد."

اثر پیگو و ژاپن

اگر اثر پیگو همیشه به شدت عمل کند ، انتظار می رود سیاست بانک ژاپن مبنی بر نرخ بهره اسمی تقریبا صفر ، تقلیل سطح قیمت ها در ژاپن در دهه 1990 زودتر پایان یابد.

شواهد بارز دیگر برعلیه اثر پیگو در ژاپن ممکن است دوره طولانی رکود هزینه های مصرف کننده باشد در حالی که قیمت ها در حال کاهش است. پیگو فرض کرد که کاهش قیمت باعث می شود مصرف کنندگان احساس ثروتمندی کنند (و هزینه ها را افزایش دهند) اما مصرف کنندگان ژاپنی تمایل داشتند گزارش دهند که ترجیح می دهند خریدها را به تأخیر بیاندازند ، به امید آنکه قیمت ها بیشتر کاهش یابد.

بدهی دولت و اثر پیگو

رابرت باررو تصریح کرد که به دلیل تعادل ریکاردی در حضور انگیزه ارث ، وقتی دولت برای آنها اوراق قرضه صادر می کند ، مردم فکر نمی کنند ثروتمندتر هستند ، زیرا کوپن های اوراق قرضه دولتی باید از افزایش مالیات آینده پرداخت شود. بنابراین ، وی استدلال كرد كه در سطح اقتصاد خرد ، با سهم بدهی كه از طرف دولت ملی گرفته شده ، سطح ذهنی ثروت كاهش می یابد. در نتیجه اوراق قرضه نباید به عنوان بخشی از ثروت خالص در سطح کلان در نظر گرفته شود. این بدان معنی است که هیچ راهی برای دولت وجود ندارد که با انتشار اوراق قرضه "اثر پیگو" ایجاد کند ، زیرا سطح کل ثروت افزایش نمی یابد.

همچنین ببینید

• اثر کینز

لینک های خارجی

• تاریخچه الحاقات اثر Pigou اصلی به " اثرات ثروت " تعمیم یافته تر.
• تله نقدینگی. . . آیا واقعاً ژاپن در محدوده صفر به دام افتاده است؟ دانشگاه كوب در سال 2002 از مارپیچ افتراقی ، اظهار داشت كه " ترجیح نقدینگی سیری ناپذیر" اثر پیگو را خنثی می كند ، و این تئوری سپس نشان دهنده ركود مداوم افت نزولی (زیر كامل اشتغال) است. توضیحات پل Krugman در مورد دام نقدینگی مقاوم در برابر اثر Pigou نیز ذکر شده است. (طرفداری وی از سیاست های بلند مدت تورمی JPY تا حدی مبتنی بر عزل اثر پیگو بود . )

This article "اثر پیگو" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:اثر پیگو. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• اثر پیگو in English