احتکار

احتکار در علم اقتصاد[ویرایش]

احتکار (انگلیسی: Hoarding‎)، در علم اقتصاد، عمل تحصیل و نگه‌داری منابع کم‌یاب است، با این احتمال که بتوانند برای کسب سود به مشتریان فروخته شوند. اینکار خلاف قانون است. و متاسفانه در جمهوری اسلامی ایران این پدیده بسیار دیده میشود ک از سوی دولت این کشور بوده

احتکار در اصطلاح فقه شیعه[ویرایش]

اِحتِکار، در اصطلاح فقهی به نگهداری کالای ضروری خاص در صورت کمیاب شدن آن در بازار، با هدف فروختن آن به بهای بیشتر؛ برخی قید خرید را در تعریف احتکار افزوده‌اند و گفته‌اند خرید کالا و خودداری از عرضه آن به بازار، در صورت کمیاب شدن و نیاز مردم به آن، احتکار است. اما برخی دیگر حبس کالا را به صورت مطلق (از هر راهی به دست آورده باشد، مانند زراعت و تجارت) احتکار می‌دانند. و احتکار کننده را محتکر گویند. منبع

به مشهور فقیهان شیعه نسبت داده‌اند که احتکار را حرام و مربوط به کالاهای ضروری، به‌ویژه مواد خوراکی دانسته‌اند (به قول مشهور احتکار تنها در گندم، جو، خرما، کشمش و روغن ثابت است). البته برخی از فقیهان دایره حکم احتکار را گسترش داده و معتقدند احتکار همه کالاهای موردنیاز جامعه را در برمی‌گیرد.منبع

ذخیره کردن مواد غذایی برای خود یا خانواده یا امری دیگر احتکار محسوب نمی‌شود.

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Hoarding (economics)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۵.

این یک مقالهٔ خرد پیرامون علم اقتصاد است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

This article "احتکار" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:احتکار. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.