استفاده از لرزه گیرها و جداسازی ارتعاش
فرآیند جداسازی یک جسم، مانند یک قطعه از تجهیزات، از منبع ارتعاش را جداسازی ارتعاش می گویند.
همان طور که می دانید ارتعاشات از طریق امواج مکانیکی منتشر می شوند و پیوندهای مکانیکی ایجاد شده در امواج مکانیکی شدت ارتعاشات را بالا می برند.
لرزه گیری ماشین آلات،تاسیسات و سازه ها برای جلوگیری از انتقال لرزش و صدا به یکی از مراحل مهم مهندسی سازه و مهم ترین دغذغه های تاسیسات تبدیل شده است از این رو مهندسین و مشاوران فنی همواره در پی روش‌هایی برای جلوگیری از انتقال ارتعاش به چنین سیستم‌هایی هستند و از مهم ترین دستاوردهای حاضر می توان به انواع مختلف لرزه گیرها اشاره نمود.
به صورت کلی جداسازی ارتعاش به دو صورت فعال و غیر فعال صورت می گیرد: جداسازی ارتعاش غیرفعال از مواد و پیوندهای مکانیکی جهت جذب امواج مکانیکی استفاده می کند و جداسازی ارتعاش فعال شامل حسگرها و محرک هایی است که تداخل مخرب ایجاد می کنند و ارتعاش ورودی را خنثی می کنند.
جداسازی ارتعاش غیرفعال[ویرایش]
در "جداسازی ارتعاش غیرفعال" جداسازی ارتعاش یا کاهش ارتعاشات توسط تکنیک های غیرفعال مانند لنت های لاستیکی یا فنرهای مکانیکی انجام می پذیرد، در مقابل "جداسازس ارتعاش فعال" یا "لغو نیروی الکترونیکی" با استفاده از نیروی الکتریکی، حسگرها، محرک ها و سیستم های کنترل انجام می شود.
جداسازی ارتعاش غیرفعال کاربرد گسترده و مختلفی دارد که از جمله آن ها می توان به جداسازی ارتعاش در تجهیزات صنعتی مانند پمپ ها، موتورها، سیستم های HVAC یا ماشین های لباسشویی، جداسازی ارتعاش سازه های مهندسی عمران در برابر زلزله (ایزوله پایه)، تجهیزات آزمایشگاهی حساس، مجسمه های با ارزش و صوتی پیشرفته اشاره کرد.
درک نحوه عملکرد جداسازی غیرفعال، انواع رایج جداکننده‌های غیرفعال، و عوامل اصلی مؤثر بر انتخاب جداسازهای غیرفعال:
رایج ترین سیستم های جداسازی غیرفعال[ویرایش]
- لرزه گیرهای پنوماتیک یا هوا
- عایق های پنوماتیک یا هوا مانند قوطی هوای فشرده هستند که یک منبع هوای فشرده برای نگهداری آنها مورد نیاز است. جنس آنها به صورت لاستیکی است که در کامیون های بزرگ مورد استفاده قرار می گیرند و باعث میرایی و ایزوله می شوند. برخی از لرزه گیرهای پنوماتیکی می‌توانند فرکانس‌های رزونانس پایینی داشته باشند و برای جداسازی تجهیزات صنعتی بزرگ استفاده شوند. میزهای هوا شامل یک سطح کار یا سطح نوری است که روی پایه های هوا نصب شده است. سیستم های هوا ممکن است در شرایط خلاء نشت کنند. محفظه هوا می تواند با جداسازی ارتعاش با دامنه کم تداخل ایجاد کند.
- لرزه گیرهای فنرهای مکانیکی و فنرهای دمپر
- این نوع لرزه گیرها توانایی تحمل وزن سنگین را دارند و بیشتر برای سیستم های ساختمانی و صنعت مورد استفاده قرار می گیرند. گاهی اوقات آنها به عنوان پایه برای یک بلوک بتنی عمل می کنند که در این صورت محافطت بیشتری در برابر ارتعاش را فراهم خواهند کرد.
- پدها یا ورقه های انعطاف پذیر مانند الاستومرها، لاستیک، چوب پنبه، فوم متراکم و مواد لمینت.
- پدهای الاستومری، فوم‌های سلول بسته متراکم و مواد لمینت اغلب در ماشین‌های سنگین، زیر وسایل خانگی معمولی، در وسایل نقلیه و حتی در سیستم‌های صوتی با عملکرد بالاتر استفاده می‌شوند.
- جدا کننده ها و پایه های لاستیکی و الاستومری قالب گیری و چسبانده شده
- اینها اغلب به عنوان پایه ماشین آلات (مانند موتورها) یا در وسایل نقلیه استفاده می شوند. آنها شوک را جذب می کنند و مقداری ارتعاش را کاهش می دهند.
- جداسازهای سختی منفی
- جداسازهای سختی منفی کمتر از انواع دیگر رایج هستند و عموماً برای کاربردهای تحقیقاتی سطح بالا مانند تشخیص امواج گرانشی ساخته شده‌اند. لی، گووردوفسکی و تمنیکوف (2007) یک سیستم سختی منفی برای جداسازی صندلی های خودرو پیشنهاد کردند.
منابع[ویرایش]
- Platus PhD, David L., SPIE International Society of Optical Engineering - ژوئیه 1999، مهندسی اپتومکانیک و کنترل ارتعاش سیستم های جداسازی ارتعاش منفی-سفتی-مکانیسم
- هریس، سی، پیرسل، ا.، کتاب شوک و ارتعاش هریس، ویرایش پنجم ، مک گراو هیل، (2002)،شابک ۰−۰۷−۱۳۷۰۸۱−۱
- A.Kolesnikov "صدا و ارتعاش". روسیه. لنینگراد انتشار «کشتی سازی». 1988
لینک های خارجی[ویرایش]
This article "استفاده از لرزه گیرها و جداسازی ارتعاش" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:استفاده از لرزه گیرها و جداسازی ارتعاش. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
