اس اس چوکای

Choctaw - Howard Freeman Sprague.jpg اس اس چوکای " نقاشی شده توسط دریاچه های بزرگ هنرمند دریایی هوارد فریمن اسپراگ (1871-1899)
پیشینه
مالک (ایالات متحده)
نام:	چوکای
نام‌گذاری:	مردم چاکتاو
کاربر:	شرکت آهن دریاچه سوپریور1892[[{{{1}}}|{{{1}}}]]1894 شرکت آهن کلیولند-کلیفز 1894 – 1915
بندر ثبت:	ایشپمینگ، میشیگان، ایالات متحده
سازنده:	شرکت کشتی سازی کلیولند
شماره یارد کشتی:	17
آغاز کار:	25 مه 1892
ورود به خدمت:	24 ژوئن 1892
خروج از خدمت:	11 ژوئیه 1915
شناسایی:	ایالات متحده شماره رسمی 126874
سرنوشت:	توسط کشتی بخار کانادایی واکوندا در دریاچه هورون محاصره شد. بعدا غرق شد
مشخصات اصلی
کلاس و نوع:	کشتی باری دریاچه
گنجایش:	1573.61 تن ناخالص ثبتثانیه 1256.28 تن ثبت خالصثانیه
درازا:	۲۶۶٫۹ پا (۸۱٫۴ متر)
پهنا:	۳۸٫۱ پا (۱۱٫۶ متر)
عمق:	۱۷٫۹ پا (۵٫۵ متر)
نیرومحرکه نصب شده:	موتور: ۹۰۰ hp ({{convert/{{{3}}}|900|( 900 )*745.69987158227022|||r=re|j=2.872564068-0|d=LonAonSoff}}) موتور بخار انبساط سه گانه دیگ های بخار: 2 × دیگ بخار دریایی اسکاچ ثانیه
پیشرانه:	پروانه 1× گام ثابت
ظرفیت:	۲٬۸۰۰ short ton (۲٬۵۰۰ تن متری)
خدمه:	22

"اس اس چوکای"" یک کشتی باری آمریکایی با بدنه فولادی بود که بین سال‌های 1892 و 1915 در دریاچه‌های بزرگ آمریکای شمالی در خدمت بود. او یک کشتی به اصطلاح مانیتور دار بود که حاوی عناصری از کشتی‌های سنتی حمل‌کننده دریاچه و پشت نهنگ طراحی شده توسط الکساندر مک‌دوگال بود. چوکای در سال 1892 توسط شرکت کشتی سازی کلیولند در کلولند، اوهایو ساخته شد و در اصل متعلق به شرکت لیک سوپریور آیرون بود. او در سال 1894 به شرکت آهن کلیولند-کلیفز فروخته شد و بقیه عمر کاری خود را با آن گذراند. در مسیر منظم خود بین دیترویت، اسکانابا، مارکت (همه در میشیگان)، و کلیولند، سنگ آهن رو به پایین، و زغال سنگ بالا. در شرایط مه آلود در 11 ژوئیه 1915، "چوکتاو" با محموله ای از زغال سنگ از کلیولند به سمت مارکت در دریاچه هولون رفت. در شرق تقریبا جزیره لایت، کشتی باری توسط کشتی رو به پایین کانادایی رذل واکونداهجوم آورد. اگرچه "چوکتاو" تنها در 17 دقیقه غرق شد، خدمه 22 نفره او فرار کردند و توسط "واکوندا" منتقل شدند. برای مدت طولانی، شکارچیان کشتی غرق شده به دلیل طراحی منحصر به فردش به دنبال لاشه "چوکتاو" بودند. این کشتی توسط تیمی از پناهگاه ملی دریایی خلیج تندر در 23 می 2017، تقریباً 102 سال پس از غرق شدن او، پیدا شد. او در حال استراحت در زیر ۳۰۰ فوت (۹۱ متر) آب، در کنار تخته سمت راست دراز کشیده و کمان تا حدی در کف دریاچه مدفون شد. . این کشتی در تاریخ 10 دسامبر 2018 در ثبت ملی اماکن تاریخی ثبت شد.

تاریخ

زمینه

در سال 1843، کشتی جنگی یو اس اس میشیگان، ساخته شده در ایری، پنسیلوانیا، اولین کشتی با بدنه آهنی بود که در دریاچه‌های بزرگ ساخته شد.در اواسط دهه 1840، شرکت‌های کانادایی شروع به واردات کشتی‌های آهنی پیش‌ساخته توسط کارخانه‌های کشتی‌سازی در بریتانیا کردند. با این حال، تا سال 1862 اولین کشتی تجاری با بدنه آهنی، بازرگان روی دریاچه های بزرگ ساخته شد. علیرغم موفقیت «بازرگان»، ظروف چوبی تا دهه 1880 به دلیل ارزان بودن و چوب فراوان، بر ظروف آهنی ارجح باقی ماندند. در اوایل دهه 1880، کارخانه‌های کشتی‌سازی در اطراف دریاچه‌های بزرگ شروع به ساخت کشتی‌های آهنی در مقیاس نسبتاً بزرگ کردند. در سال 1882، اونوکو، یک کشتی باری آهنی، به طور موقت بزرگترین کشتی در دریاچه‌ها شد. در طول دهه 1880، تجارت سنگ آهن در دریاچه های بزرگ به طور تصاعدی رشد کرد، در درجه اول به دلیل افزایش اندازه قایق های حمل و نقل دریاچه ها، و افزایش تعداد سفرهای انجام شده توسط قایق های سنگ معدن به ساختار باراندازهای دریاچه سوپریور. از آنجایی که راه‌آهن نتوانست با تولید سریع سنگ آهن (که معمولاً مقصد ریخته‌گری در اوهایو و پنسیلوانیا بود، بیشتر آن توسط کشتی‌های باری فله حمل می‌شد. طراحی شده توسط معمار دریایی آرنت آنگستروم سوئدی، "چوکتاو" طراحی غیرمعمولی داشت. او یک کشتی باری فولادی شبیه به طرح نمادین پشت نهنگ بود که توسط کاپیتان الکساندر مک‌دوگال اختراع شد، اما بر خلاف یک نهنگ، اضلاع مستقیم و کمان معمولی داشت. این ترکیب به این معنی بود که از خط آب به سمت بالا، دو طرف او در یک پیکربندی "خانه غلتکی" به سمت داخل شیب داشت. کشتی‌هایی با این طراحی ترکیبی به‌عنوان «مانیتور»، «نیمه نهنگ» یا «پشت مستقیم» شناخته می‌شدند و مانند پشت نهنگ‌های واقعی، در شرایط طوفانی در معرض عرشه خیس قرار می‌گرفتند. چوکتاویکی از تنها سه نیمه نهنگ بود کشتی هایی که تا به حال ساخته شده اند؛ او یک کشتی خواهر به نام انداست و یک کشتی "خواهر نزدیک" به نام "یوما" داشت.

سابقه خدمات

"چوکتاو" در 25 مه 1892 با شماره بدنه 17 راه اندازی شد و بعداً در سال 1892 با شماره رسمی 126874 وارد خدمت شد. مسیر معمولی او بین دیترویت، اسکانابا، مارکت (همه در میشیگان)، و [ [کلولند، اوهایو]]. او سنگ آهن حمل می‌کرد در حالی که رو به پایین از اسکاناباو مارکت برای ریخته‌گری‌ها در دیترویت و کلیولند، و زغال‌سنگ بالا، که سوخت تجهیزات معدن را تامین کرد.خدمات پارک ملی چوکتاواولین سفر خود را به مارکتدر ژوئن 1892 انجام داد. در سال 1894، او به شرکت آهن کلیولند-کلیفز فروخته شد. هنگامی که "چوکتاو" در 19 آوریل 1893 در دریاچه سنت کلر در حال حرکت بود، یکی از سرسیلندرهای او منفجر شد و دو آتش نشان جان باختند و دیگری به شدت مجروح شد. در 20 مه، در سال 1896، "چوکتاو" با کشتی باری فولادی بزرگتر "ال سی" برخورد کرد. والدو، که یک سوراخ ۱۰-فوت (۳٫۰-متر) در سمت راست "چاکتاو". پاره کرد. او در زیر آب درسو قفل فرو رفت. در 1 ژوئن 1896، تعمیرات موقت "چوکتاو" در صولت" انجام شد. ماری، میشیگان، قبل از اینکه به کلیولند، اوهایو سفر کند. حوالی ساعت 12:00 ( EST) در 26 مه 1900، ""چاکتاو" در نزدیک یپین هایاکس پوینت در دریاچه سوپریور، نزدیک صولت سته. ماری، انتاریو. در 26 آوریل 1902، "چوکتاو" پس از بلند شدن توسط امواج در نزدیکی مارکتبه صخره برخورد کرد یا به پایین برخورد کرد و تا حدودی بعد از آن غرق شد. رسیدن به پناهگاه بندر مارکت. چوکتاودر 9 نوامبر 1913 در بندر مارکت، در طول طوفان دریاچه‌های بزرگ آن سال بود که کاپیتانش چارلز ای. فاکس کشتی باری فولادی هنری بی اسمیت پناهگاه بندر را ترک کنید. این آخرین باری بود که «هنری بی اسمیت» شناور دیده شد. او یکی از دوازده کشتی بود که در طوفان گم شدند.

سفر نهایی و برخورد

در 11 ژوئیه 1915، شرایط آب و هوایی در دریاچه هورون بسیار مه آلود بود. "چوکتاو"، تحت فرماندهی کاپیتان فاکس، از کلیولند به مقصد مارکتبا یک محموله زغال سنگ. حدود ساعت 4:30 صبح (EST)، کانادایی کاناللر «واکوندا»، که با محموله‌ای گندم از فورت ویلیام، انتاریو به [[مونترال، کبک|مونترال] در مسیر پایین رفت. ، "چوکتاو" را دید. کاپیتان "واکوندا" دستور داد موتورهای کشتی خود را به عقب برگردانند، اما این امر مانع از آن نشد که "واکوندا" به سمت بندر "چوکتاو" بین دریچه های باری اول و دوم خود برود. پس از برخورد، کاپیتان "واکوندا" دید "چوکتاو " را از دست داد. خدمه "واکوندا" پس از مشاهده قیف بلند او در میان مه شدید، "چوکتاو" را به مکان دیگری منتقل کردند. در نهایت، کاپیتان فاکس دستور داد قایق‌های نجات چوکتاو را پایین بیاورند، اما کشتی به سرعت غرق شد، برخی از خدمه او نتوانستند به موقع به قایق‌های نجات او برسند و مجبور به پریدن از قایق شدند. خدمه چوکتاو با قایق های نجات خود به واکوندا رسیدند. از 22 نفر فرار کردند. علیرغم اینکه کمان او قابل توجه بود. خسارت، "واکوندا" شناور ماند و خدمه "چوکتاو " را به سارنیا، انتاریو برد. محل تقریبی غرق شدن چوکتاو به شرق . به گزارش فاکس:

ما "واکوندا" را ندیدیم تا زمانی که او در ده فوت [۳٫۰ متر] ما بود. او ما را از سمت بندر گرفت و با تیرهایی برخورد کرد وگرنه ما را به دو نیم می کرد. بعد از اینکه متوجه شدیم کشتی نمی تواند شناور شود، در سریع ترین زمان ممکن قایق های نجات را سوار کردیم. "چوکتاو" در لیست قرار گرفت و شروع به پایین رفتن در سر کرد. سپس به سمت راست رفت و شروع به فهرست کردن به سمت راست کرد. همانطور که او به سمت راست حرکت می‌کرد، جنازه‌اش از آب بیرون آمد و غلتید، از پایین به بالا. ما در قایق های یاول حدود ۴۰۰ فوت [۱۲۰ متر] دورتر بودیم که او غلتید. به نظر می رسید که یک میلیون ظرف و صدها چوب با غلتیدن کشتی شکسته می شوند.

یک روز پس از غرق شدن او، کاپیتان نلسون براون از کشتی بخار "جیمز اچ. رید" کابین های بالای "چوکتاو"{'s را که در خارج از جزیره پریسک، میشیگان شناور بودند، مشاهده کرد و توانست بخواند. نام کشتی هنگام نزدیک شدن به آنها. نه روز پس از غرق شدن "چوکتاو"، ۴۰ فوت (۱۲ متر) از کابین او و چندین چوب کشف شد یک مایل (۱٫۶ کیلومتر) شمال جزیره میدل توسط گارد ساحلی و یک فانوس دریایی.

تحقیق

پس از غرق شدن «چوکتاو»، کلیولند کلیفز توهین کرد «واکوندا»، با این ادعا که او با سرعت بیش از حد برای شرایط در حال حرکت است و باید مسئول برخورد شناخته شود. خدمه چوکتاو' ادعاهای مالک خود را تأیید کردند. کاپیتان کورنلیوس دینین اتهام کشتی خود را پذیرفت، اما ادعا کرد که "چوکتاو" نیز با سرعت کامل در حال اجرا است، مراقب نبود، و در عوض سیگنال عبور "واکوندا"' را پذیرفت. از به صدا درآوردن زنگ خطر و معکوس کردن او. بررسی چوکتاو' s دفترچه ثبت نام نشان داد که با وجود مه، او در تمام سال از جمله در زمان برخورد با سرعت کامل حرکت کرده است. قاضی ناظر بر این پرونده حکم داد که "چوکتاو" و "واکوندا" هستند هر دو مقصر هستند. کلیولند-کلیفز به این تصمیم اعتراض کرد و مدعی شد که قاضی حق ندارد شهادت "چوکتاو"{{'} را نادیده بگیرد. }s خدمه بر اساس جزئیات دفترچه گزارش، و استدلال کردند که کنترل نکردن سرعت کشتی در مه یک تخلف قابل مجازات نیست. در کمان چوکتاو' به دلیل طراحی دید بالای کشتی مانیتور مورد نیاز نیست، و حتی یک دیدبان در موقعیت مناسب نیز در برقراری ارتباط با سکاندار مشکل داشت ۲۰۰ فوت (۶۱٫۰ متر) فوت دورتر. دادگاه این استدلال را نپذیرفت و اظهار داشت:

غیبت وی از محل عادی و مناسب در کمان به این دلایل قابل توجیه نیست. ما هیچ مدرکی دال بر این رسم نمی یابیم. نوع کشتی نیز بهانه کافی نیست. دریا صاف بود و هیچ مشکلی برای ایستادن روی برجک کمانی وجود نداشت و ظاهراً آن مکان برای تهیه گزارش فراتر از فاصله تماس نبود.

دادگاه در نهایت به این نتیجه رسید که:

احتمال زیادی وجود دارد که آنها از این اشتباه اجتناب کرده باشند. این دیدگاه به این نتیجه می رسد که "چوکتاو" باید به دلیل عدم مراقبت محکوم شود و خسارات باید تقسیم شود.</ بلوک نقل قول>

"چوکتاو" به مبلغ 80200 دلار (معادل $NaN در 2018) بیمه شده بود، در حالی که محموله او بود به ارزش 80000 دلار (معادل $NaN در 2018).

جستجوها

"چوکتاو" به دلیل طراحی منحصر به فردش یک کشتی غرق شده بسیار مورد توجه بود. چندین تلاش ناموفق برای یافتن مکان کشتی انجام شد. چندین مورد از آنها منجر به کشف یک یا چند غرق دیگر شد. استن استاک شکارچی کشتی غرق شده در سال 2003 جستجوی مستقل برای چوکتاوانجام داد. او لاشه کشتی را پیدا کرد کایل اسپنگلر اما نتوانست "چوکتاو" را پیدا کند.{{sfnp|اداره ملی اقیانوسی و جوی (2)|2017} } Bay شکارچیان کشتی غرق شده از پناهگاه ملی دریایی Thunder Bay در سال 2008 با موجودی برای نقشه برداری از کشتی غرق شده "کایل اسپنگلر" همکاری کردند. در آگوست 2008، آنها با دانشگاه رود آیلند همکاری کردند، اما به جای یافتن «چوکتاو»، لاشه کشتی بخار مسافربری «مسنجر» را پیدا کردند.

در سال 2011، گروهی متشکل از شکارچیان خبره کشتی‌های غرق شده و دانش‌آموزان دبیرستانی تلاش کردند تا "چوکتاو" را پیدا کنند. تلاش آنها برای جستجو در مستندی به نام "پروژه شیفونت" ترسیم شد. اگرچه آنها نتوانستند "چوکتاو" را پیدا کنند، اما لاشه کشتی باری با بدنه فولادی Etruria را پیدا کردند که پس از برخورد با کشتی بخار در دریاچه غرق شد. Amasa Stone، و اسکله ام اف مریک" که در سال 1889 پس از برخورد با کشتی بخار "روفوس پی. رانی" غرق شد.

کشف

بین آوریل و جولای 2017، پناهگاه دریایی ملی خلیج تندر با اداره ملی اقیانوسی و جوی دفتر اکتشافات اقیانوس و تحقیق برای آزمایش تجهیزات جدید از جمله [[وسیله هوایی بدون سرنشین|سیستم های هواپیمای بدون سرنشین] همکاری کرد. ] و خودروی زیرآبی خودکارهایی که برای جستجوی کشتی های غرق شده طراحی شده بودند. در 23 می 2017، محققان پناهگاه دریایی Thunder Bay دو کشتی غرق شده را کشف کردند. در آبهای عمیق دریاچه هورون، در سواحل جزیره پرسک. پژوهشگران بین ژوئن و آگوست تحقیقات متعددی انجام دادند. این تحقیقات هویت "چوکتاو" و کشتی باری اولیه با بدنه چوبی Ohio را تایید کرد. هر دو کشتی غرق شده در مکانی به نام "کوچه کشتی غرق شده" هستند که یک منطقه ۴۴۸-مایل-مربع (۱٬۱۶۰-کیلومتر-مربع) از خط ساحلی دریاچه هورون که حدود 200 کشتی غرق شده را در خود جای داده است. دولت فدرال ایالات متحده در سال 2000 این منطقه را به عنوان اولین پناهگاه دریایی ملی آب شیرین کشور نامید.

پناهگاه دریایی ملی Thunder Bay کشف خود را تا 1 سپتامبر 2017 اعلام نکرد و شکارچیان غرق شده حرفه ای به جستجوی "چوکتاو" ادامه دادند. در 13 اوت 2017، محقق مستقل دن فونتن پیدا کرد. "چوکتاو" با استفاده از یک fishfinder تغییر یافته است. در 20 آگوست، او با شکارچیان کهنه کار کشتی غرق شده، کن مریمن و جری الیسون، به سایت بازگشت تا با سیستم ویدئویی قطره‌ای با کیفیت بالا دست ساز Eliason، غرق شده را بررسی کند، و لاشه را به‌عنوان "چوکتاو" شناسایی کرد.{{sfnp|Bleck|2017} }

چوکتاو امروز

شست|چپ|پراخ چوکتاو

بقایای "چوکتاو" زیر ۳۰۰ فوت (۹۱ متر) آب سرد و شیرین قرار دارد. لاشه در سمت راست او، تقریباً وارونه، با بخش آشکار بدنه او با زاویه ای از کف دریاچه بالا می رود. با غرق شدن، سطح بالایی کابین‌های عقب او شکسته شد و تنها کابین‌های سطح عرشه آب‌وهوا دست‌نخورده باقی ماند. بقایای خلبانی او در کنار بدنه او قرار دارد. کل کمان، از جمله قسمت بین دریچه اول و دوم که در آن برخورد رخ داده است، کاملاً مدفون شده است. و تنها سه مورد آخر از هفت دریچه محموله‌اش در معرض دید باقی می‌مانند. یک میدان زباله قابل‌توجهی در اطراف لاشه او وجود دارد، با اکثر آثار باستانی قابل مشاهده در نزدیکی عقب او. لاشه چوکتاو در تاریخ 10 دسامبر 2018 در ثبت ملی اماکن تاریخی به دلیل اهمیت آن در سطح ایالتی در مهندسی و تاریخ دریایی، فهرست شد.

منابع

• "2017 Award Program". Madison, Wisconsin: Association for Great Lakes Maritime History. 2018. Archived from the original on March 25, 2018. Retrieved March 25, 2018.
• Adkins, Corey (2017). "Northern Michigan in Focus: Shipwreck Discoveries". Cadillac, Michigan: WWTV. Archived from the original on December 21, 2018. Retrieved December 21, 2018.
• Ainsworth, Amber (2017). "Researchers Discover Remains of 2 Century-old Shipwrecks in Lake Huron". Detroit, Michigan: WDIV-TV. Archived from the original on January 8, 2021. Retrieved December 8, 2020.
• "Andaste". Bowling Green, Ohio: Bowling Green State University. 2010. Archived from the original on January 8, 2021. Retrieved March 4, 2018.
• "Andaste". Holland, Michigan: Michigan Shipwreck Research Association. 2020. Archived from the original on January 3, 2018. Retrieved March 4, 2018.
• Bleck, Christie (2017). "In Lake Huron, Underwater Treasures and a Marine Sanctuary Boost Tourism Industry". Marquette, Michigan: The Mining Journal. Archived from the original on December 17, 2019. Retrieved January 13, 2020.
• "Boat Was Cut in Two, Crew of Sixteen Saved". Waukegan, Illinois: Waukegan News-Sun. 1915. Archived from the original on November 26, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• Bowlus, W. Bruce (2010). Iron Ore Transport on the Great Lakes: The Development of a Delivery System to Feed American Industry. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company, Inc. ISBN 978-0-786433-26-1. Archived from the original on August 14, 2021. Retrieved March 3, 2021.
• Boyer, Dwight (1989) [1968]. Ghost Ships of the Great Lakes. New York City: Dodd, Mead and Company. ISBN 978-0-912514-47-5.
• Bugbee (1), Gordon P. (1962). "Iron Merchant Ships: An Upper Lakes Centenial - Part One" (PDF). Detroit, Michigan: Great Lakes Maritime Institute. Archived from the original (PDF) on July 13, 2021. Retrieved February 21, 2021.
• Bugbee (2), Gordon P. (1962). "Iron Merchant Ships: An Upper Lakes Centenial – Part Two" (PDF). Detroit, Michigan: Great Lakes Maritime Institute. Archived from the original (PDF) on May 20, 2021. Retrieved February 21, 2021.
• "Captain And Crew of Choctaw Safe". Tulsa, Oklahoma: The Tulsa Democrat. 1915. Archived from the original on November 26, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• "Capt. Fox's Statement". Buffalo, New York: The Buffalo Enquirer. 1915. Archived from the original on November 27, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• "Choctaw". Bowling Green, Ohio: Bowling Green State University. 2010. Archived from the original on January 8, 2021. Retrieved March 4, 2018.
• "Choctaw (1892, Bulk Freighter)". Alpena, Michigan: Alpena County George N. Fletcher Public Library. 2020. Archived from the original on April 29, 2018. Retrieved April 28, 2018.
• "Choctaw (Propeller), U126874, sunk by collision, 20 May 1896". Ontario, Canada: Maritime History of the Great Lakes. 1896. Archived from the original on January 8, 2021. Retrieved March 23, 2018.
• "Choctaw (Propeller), U126874, aground, 26 May 1900". Ontario, Canada: Maritime History of the Great Lakes. 1900. Archived from the original on January 8, 2021. Retrieved March 23, 2018.
• "Choctaw Shipwreck Site National Register of Historic Places Registration Form" (PDF). Washington D.C.: National Park Service. 2018. Archived from the original (PDF) on January 1, 2019. Retrieved December 31, 2018.
• "Crew of Choctaw Is Safe". Sheboygan, Wisconsin: The Sheboygan Press. 1915. Archived from the original on November 26, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• "Crew of Choctaw Landed Safely After Ship Sinks". Detroit, Michigan: Detroit Free Press. 1915. Archived from the original on November 26, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• "Cool Nerve Saved Many". Escanaba, Michigan: Escanaba Morning Press. 1915. Archived from the original on November 27, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• Demers, L.A. (1915). "Wreck Report For the Choctaw and the Wahcondah, 1915" (PDF). London, United Kingdom: Board of Trade. Archived from the original (PDF) on April 28, 2018. Retrieved March 5, 2018.
• "Details of the Collision of the Steamers Choctaw and Wahcondah". Buffalo, New York: The Buffalo Commercial. 1915. Archived from the original on November 26, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• Devendorf, John F. (1996). Great Lakes Bulk Carriers, 1869 – 1985. Niles, Michigan: J.F. Devendorf. ISBN 978-1-889043-03-6.
• "Etruria". Washington D.C.: National Oceanic and Atmospheric Administration. 2011. Archived from the original on May 12, 2018. Retrieved May 11, 2018.
• "Finding History: The Discovery of Two Lost Shipwrecks in Thunder Bay National Marine Sanctuary". Washington D.C.: National Oceanic and Atmospheric Administration. 2017. Archived from the original on March 24, 2018. Retrieved March 4, 2018.
• Greenwood, John Orville (April 1998). The fleets of Cleveland-Cliffs, Detroit and Cleveland Navigation, Traverse City Transportation and the Hawgood Family. Grand Rapids, Michigan: Freshwater Press. ISBN 978-0-912514-57-4. Archived from the original on January 26, 2022. Retrieved March 25, 2018. The CHOCTAW was named for the Choctaw Indian tribe of the southern United States.
• "In Lake Huron, Underwater Treasures and a Marine Sanctuary Boost Tourism Industry". Washington D.C.: National Public Radio. 2017. Archived from the original on January 7, 2021. Retrieved May 1, 2018.
• Karoub, Jeff (2017). "Two Century-old Shipwrecks Discovered in Lake Huron". Detroit, Michigan: The Detroit News. Archived from the original on November 11, 2020. Retrieved March 23, 2018.
• "Kyle Spangler". Alpena, Michigan: Thunder Bay National Marine Sanctuary. 2021. Archived from the original on September 9, 2021. Retrieved December 18, 2021.
• "L.C. Waldo (Propeller), U141421, collision, 20 May 1896". Ontario, Canada: Maritime History of the Great Lakes. 1896. Archived from the original on March 24, 2018. Retrieved March 23, 2018.
• "Merrick, M.F. (1863, Schooner)". Alpena, Michigan: Alpena County George N. Fletcher Public Library. 2021. Archived from the original on December 18, 2021. Retrieved December 18, 2021.
• "National Resister of Historic Places: Weekly List 20181210". Washington D.C.: National Park Service. 2018. Archived from the original on December 19, 2018. Retrieved December 19, 2018.
• "Pick Up Wreckage of Lost Steamer". St. Joseph, Michigan: St. Joseph Daily Press. 1915. Archived from the original on November 27, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• "Project Shiphunt". Washington D.C.: National Oceanic and Atmospheric Administration. 2011. Archived from the original on August 12, 2011. Retrieved March 11, 2018.
• "Ranney, Rufis P. (1881, Bulk Freighter)". Alpena, Michigan: Alpena County George N. Fletcher Public Library. 2021. Archived from the original on December 18, 2021. Retrieved December 18, 2021.
• "Saves Wrecked Crew-Choctaw Goes Down Before Men Can Launch Lifeboats". South Bend, Indiana: South Bend News-Times. 1915. Archived from the original on May 2, 2018. Retrieved March 5, 2018 – via Library of Congress.
• "Scientific Men in Lake Ship Yards". Cleveland, Ohio: The Marine Review. 1893. Archived from the original on February 16, 2022. Retrieved March 11, 2021.
• "Ship of the Month No. 96 Wahcondah". Toronto, Ontario: Toronto Marine Historical Society. 1980. Archived from the original on March 18, 2016. Retrieved March 5, 2018.
• Steamboat–Inspection Service (1903). "Annual Report of the Supervising Inspector-general Steamboat-inspection Service, Year ending June 30, 1903". Washington D.C.: Government Printing Office. Archived from the original on January 24, 2021. Retrieved May 7, 2020 – via HathiTrust.
• "Steamer Sinks After Collision, Crew Reaches Port". Bridgeport, Connecticut: The Bridgeport Evening Farmer. 1915. Archived from the original on April 6, 2019. Retrieved January 12, 2019 – via Library of Congress.
• "Str. Choctaw Is Sent to the Bottom in a Dense Fog". Port Huron, Michigan: The Times Herald. 1915. Archived from the original on November 26, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• Swayze, David D. (2001). "Great Lakes Shipwrecks – C". Port Huron, Michigan: Boatnerd. Archived from the original on April 16, 2002. Retrieved January 6, 2021.
• Thompson, Mark L. (April 13, 2004). Graveyard of the Lakes. Great Lakes Books Series. Detroit: Wayne State University Press. ISBN 978-0-814332-26-9. Archived from the original on January 9, 2021. Retrieved January 7, 2021.
• Thompson, Mark L. (1994). Queen of the Lakes. Detroit, Michigan: Wayne State University Press. ISBN 0-8143-2393-6. Archived from the original on August 14, 2021. Retrieved February 24, 2021.
• "Two Historic Great Lakes Shipwrecks Discovered in Thunder Bay National Marine Sanctuary". Alpena, Michigan: Friends of the Thunder Bay National Marine Sanctuary. 2017. Archived from the original on January 13, 2019. Retrieved January 12, 2019.
• "Two Historic Shipwrecks Discovered in Thunder Bay National Marine Sanctuary". Washington D.C.: National Oceanic and Atmospheric Administration. 2017. Archived from the original on December 21, 2018. Retrieved March 4, 2018.
• "Two Century-old Shipwrecks Found in Lake Huron". Toronto, Ontario: The Toronto Sun. 2017. Archived from the original on February 16, 2022. Retrieved March 25, 2018.
• Tuninson, John (2017). "Two Century-old Steamer Shipwrecks Discovered in Lake Huron". Grand Rapids Michigan: Mlive. Archived from the original on January 9, 2021. Retrieved May 1, 2018.
• Vanderlinden, Peter J.; Bascom, John H. (1994) [1979]. Great Lakes Ships We Remember. 1. Cleveland: Freshwater Press. pp. 25–26. ISBN 978-0-912514-24-6.
• "Wrecked Crew Is Saved". Moline, Illinois: The Dispatch. 1915. Archived from the original on November 26, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• "Wreckage From Choctaw". Buffalo, New York: The Buffalo Commercial. 1915. Archived from the original on November 27, 2021. Retrieved November 27, 2021 – via Newspapers.com.
• "Yuma". Bowling Green, Ohio: Bowling Green State University. 2010. Archived from the original on December 4, 2020. Retrieved March 4, 2018.

This article "اس اس چوکای" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:اس اس چوکای. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• اس اس چوکای in English