اعتصاب سراسری ونزوئلا (۲۰۰۲-۲۰۰۳)
اعتصاب سراسری ونزوئلا در سال های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ تلاشی از جانب ونزوئلایی های مخالف با رئیس جمهور هوگو چاوز بود تا انتخابات ریاست جمهوری دیگری برگزار کنند.
این اعتصاب از ماه دسامبر ۲۰۰۲ آغاز شد و تا فوریه ۲۰۰۳ ادامه داشت (حدود ۲ ماه).دولت بیش از ۱۸۰۰۰ کارمند پترولئوس دی ونزوئلا (به‌اختصار: PDVSA) یا شرکت نفت ونزوئلا، که یک شرکت دولتی نفت و گاز ونزوئلا است را به دلیل "ترک فعل" در جریان اعتصاب اخراج کرد و حکم بازداشت سران گروه های اعتصابی صادر شد. [۱]
تاثیر اصلی اعتصاب، توقف و اخلال در صنعت نفت بود، به ویژه در پترولئوس دی ونزوئلا، که بزرگترین بخش صادرات ونزوئلا را تامین میکند.
قبل از این اعتصاب، تلاش هایی برای کودتا در آوریل ۲۰۰۲ و یک اعتصاب یک روزه در اکتبر ۲۰۰۲ نیز صورت گرفت.
شکل گیری[ویرایش]
پس از کودتای آوریل، درگیری در بقیه سال 2002 ادامه یافت. در 14 اوت دادگاه عالی دادگستری چهار افسر نظامی را که در کودتای آوریل دخیل بودند تبرئه کرد. این امر زمینه را برای اقدامات بیشتر ارتش فراهم کرد.[۲][۳]
در 21 اکتبر یک اعتصاب سراسری یک روزه (دو اعتصاب سراسری در دسامبر 2001 و در آوریل 2002[۴]) با هدف اجبار به استعفای چاوز یا حداقل اعلام انتخابات جدید برگزار شد.[۵] در 22 اکتبر 14 نفر از افسران نظامی که به دلیل شرکت در کودتا تعلیق شده بودند، به رهبری ژنرال انریکه مدینا گومز، پلازا فرانسیا در آلتامیرا، محله شرقی کاراکاس را اشغال کردند و آن را "سرزمینی آزاد شده" اعلام کردند.[۶] آنها گفتند تا زمانی که چاوز استعفا ندهد، آنجا را ترک نخواهند کرد و از همکاران خود در ارتش خواستند تا علیه دولت قیام کنند.[۷]
در اوایل نوامبر، یک درگیری بزرگ بین دولت و معترضان در مرکز شهر کاراکاس روی داد. و در اواسط همان ماه، تیراندازی هایی صورت گرفت که منجر به کشته شدن سه نفر در میدان بولیوار کاراکاس بین پلیس متروپولیتن و گارد ملی شد.[۸]
اعتصاب مراکز نفتی[ویرایش]
شروع[ویرایش]
هماهنگ کننده دموکراتیک، به رهبری فدراسیون تجاری ونزوئلا و فدراسیون اتحادیه های کارگری (CTV)، خواستار چهارمین اعتصاب شد، که جدی ترین اعتصاب بود و به عنوان اعتصاب نفتی ونزوئلا در سال 2002-2003 شناخته می شود، که در 2 دسامبر 2002 آغاز شد. معترضان همچنین روز 4 دسامبر را روز فراخوان - همه پرسی - دادخواست - جمع آوری امضاء نامیدند.[۹] در 4 دسامبر، کاپیتان نفتکش بزرگ پیلین لئون، که بعدا به نام ملکه زیبایی نامگذاری شد، در کانال کشتیرانی دریاچه ماراکایبو لنگر انداخت و از حرکت خودداری کرد. بقیه ناوگان متشکل از 13 کشتی مربوط به پترولئوس دی ونزوئلا به سرعت به طور مشابه لنگر انداختند. در همین حین مدیریت پترولئوس دی ونزوئلا نیز استعفا داد، که این امر به طور موثر صنعت نفت ونزوئلا را فلج کرد.
با وجود توقف تولید شرکت نفتی پترولئوس دی ونزوئلا بسیاری از کارگران پایین رده و میان رده شرکت اعتصاب را نادیده گرفتند و در محل کار حاضر شدند. اما برخلاف اعتصابات قبلی، این اعتصاب نفتی نه تنها شامل مدیریت پترولئوس دی ونزوئلا، بلکه بخش قابل توجهی از کارکنان عملیاتی آن، از جمله تقریباً همه ناخداهای ناوگان دریایی آن بود. که در نتیجه در عرض چند روز شرکت فلج شد.
تولید شرکت پترولئوس دی ونزوئلا به سرعت به یک سوم حالت عادی کاهش یافت. در نتیجه ونزوئلا مجبور شد برای انجام تعهدات خارجی خود واردات نفت را آغاز کند. و در داخل کشور، با بسته شدن بسیاری از پمپ بنزین ها و صف های طولانی در پمپ بنزین های فعال بنزین برای خودروها تقریباً غیرقابل دسترس شد.[۱۰]
اعتصاب نامحدود[ویرایش]
در هفته های اول اعتصاب، راهپیمایی های بزرگی به نفع و ضد چاوز برگزار شد. در 6 دسامبر یک راننده تاکسی پرتغالی به نام جوآئو دی گویا در میدان آلتامیرا سه نفر را کشت و 28 نفر را مجروح کرد. معترضان چاوز را مقصر می‌دانستند و این قتل‌ها اعتراض مخالفان را انرژی بخشید. در 9 دسامبر، مخالفان اعتصاب را به مدت نامحدود اعلام کردند و گفتند که تنها استعفای چاوز می تواند به آن پایان دهد.
فروکش[ویرایش]
در سال بعد، «کسب و کارهای کوچک و متوسط دوباره فعال شدند و اعتراف کردند که اعتصاب دارد به یک «ساعت خودکشی» تبدیل می‌شود که می‌تواند کسب‌وکار آنها را برای همیشه ورشکست کند. دولت نیز به تدریج کنترل پترولئوس دی ونزوئلا را دوباره برقرار کرد و تولید نفت تا آوریل 2003 به سطح قبل از اعتصاب رسید.[۱۱] The government gradually reestablished control over PDVSA, and oil production reached pre-strike levels by April 2003.[۱۲]
عواقب[ویرایش]
در پی این اعتصاب، دولت 18000 کارمند پترولئوس دی ونزوئلا، یعنی 40 درصد از نیروی کار شرکت را به دلیل "ترک فعل" در طول اعتصاب اخراج کرد.[۱] حکم دستگیری رئیس فدراسیون تجاری ونزوئلا (کارلوس فرناندز) و رئیس فدراسیون اتحادیه های کارگری (کارلوس اورتگا) صادر شد. همچنین مشارکت در تلاش‌های دولت برای تامین مواد غذایی و توزیع بنزین به ترتیب نقطه عطفی در کسب و کار تاجران برجسته یعنی ریکاردو فرناندز باروکو و ویلمر روپرتی بود.
پس از فروکش کردن اعتصاب و در فوریه 2003، هماهنگ کننده دموکراتیک تمایل بیشتری به شرکت در روند گفتگوی سازمان کشورهای آمریکایی (OAS) که پس از کودتای 2002 ونزوئلا راه اندازی شده بود، داشت. هماهنگ کننده دموکراتیک بر اساس ماده 72 قانون اساسی ونزوئلا، برای برگزاری همه پرسی فشار آورد که سرانجام در 23 مه 2003 مورد موافقت قرار گرفت[۱۳][۱۴] و در اوت 2004 برگزار شد.
این اعتصاب پیامدهای اقتصادی مهمی را به همراه داشت. نرخ بیکاری که قبل و بعد از تعطیلی ها حدود 15 درصد بود، در مارس 2003 به 20.3 درصد رسید. حجم نفت خام تولیدی در سال 2003 نیز 5 درصد کمتر از سال قبل بود. و حجم فرآورده های نفتی پالایش شده هم 17 درصد کاهش یافته بود.[۱۵]
علاوه بر این، دگرگونی پترولئوس دی ونزوئلا پیامدهای سیاسی پایداری داشت و دولت را قادر ساخت تا از درآمدهای پترولئوس دی ونزوئلا برای پروژه‌های سیاسی مانند مأموریت‌های بولیواری مستقیما استفاده کند.
ارجاع ها[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ McCaughan, p 128; López Maya, p 19.
- ↑ "Fue ésta una clara decisión política y no jurídica del máximo tribunal, que abrió la puerta para una nueva aventura militar." (López Maya 2004)
- ↑ Human rights group PROVEA denounced the decision as a denial of justice "only explicable by the politicisation of the court". "Negar la posibilidad de un juicio cuando es público y notorio la existencia de indicios de comisión del delito de rebelión militar sería un acto de impunidad de suma gravedad, sólo explicable por la politización del TSJ de la cual, como hemos dicho, el oficialismo es uno de sus principales responsables" (PROVEA, 14 August 2002, cited in López Maya 2004)
- ↑ BBC, 9 April 2002, Venezuelan general strike extended
- ↑ (López Maya 2004)
- ↑ López Maya, p 17; McCaughan, p 121.
- ↑ "Anunciaron que sólo abandonarían la plaza cuando cayera Chávez y llamaron a sus compañeros de armas a alzarse contra el gobierno." (López Maya 2004)
- ↑ López Maya, pp 17–18; McCaughan, p 120 has additional information on the conflict in and around the Metropolitan Police, who were controlled by the anti-Chávez mayor of Caracas, Alfredo Peña. Sometime in November, Chávez replaced the commissioner of the force, Henry Vivas, with Gonzalo Sánchez Delgado; whereupon the mayor ordered the police not to obey him gongingang.
- ↑ Michael McCaughan, The Battle of Venezuela. London, 2004. p 123.
- ↑ One third normal: McCaughan, p 126; gas shortages: López Maya, p 18. According to a previous version of this article, Venezuela's normal production of oil and oil derivatives before the strike was ۲٬۸۰۰٬۰۰۰ بشکه (۴۵۰٬۰۰۰ متر مکعب) per day
- ↑ McCaughan, p 128.
- ↑ McCaughan, p 128
- ↑ Andrew F. Cooper, and Thomas Legler (2005), "A Tale of Two Mesas: The OAS Defense of Democracy in Peru and Venezuela," Global Governance 11(4)
- ↑ OAS, Agreement Between the Representatives of the Government of the Bolivarian Republic of Venezuela and the Political and Social Groups Supporting It, and the Coordinadora Democratica and the Political and Civil Society Organizations Supporting It, Caracas, 23 May 2003.
- ↑ López Maya, p 19. Oil figures from OPEC, Annual Statistical Bulletin, 2004, tables 14, 19.
منابع[ویرایش]
- Edgardo Lander, "Venezuela's Social Conflict in a Global Context", in Steve Ellner and Miguel Tinker Salas, Venezuela: Hugo Chávez and the Decline of an "Exceptional Democracy." Lanham, Maryland, USA, 2007.
- López Maya, Margarita (August 2004). "Venezuela 2001-2004: actores y estrategias" [Venezuela 2001-2004: actors and strategies]. Cuadernos del Cendes (به español). 21 (56): 109–132.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Margarita López Maya, "Venezuela 2002–2003: Polarization, Confrontation, and Violence," in Olivia Burlingame Goumbri, The Venezuela Reader, Washington D.C., U.S.A., 2005.
- Michael McCaughan, The Battle of Venezuela. London, 2004
This article "اعتصاب سراسری ونزوئلا (۲۰۰۲-۲۰۰۳)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:اعتصاب سراسری ونزوئلا (۲۰۰۲-۲۰۰۳). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
|
This page exists already on Wikipedia. |
