You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

اقتصاددانان مخالف روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۶

از EverybodyWiki Bios & Wiki
پرش به:ناوبری، جستجو

۸۰ اقتصاددان و پژوهشگر اقتصادی در حمایت از سید ابراهیم رئیسی بیانیه نوشته[۱] و آن را امضا کردند که پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ایران در 1396، در لیست سیاه دولت دوازدهم قرار گرفتند. این اقتصاددانان که عمدتا استاد دانشگاه و از فعالان تجارت و بازرگانی کشور هستند، 7 اشتباه اقتصادی فاحش دولت روحانی را گوشزد کرده و خواستار رای مردم به رئیسی شدند. لازم به توضیح ضیح هست که تعدادی از این اقتصاددانان در دوره بعدی انتخاب از حمایت رئیسی دست کشیدند

متن نامه[ویرایش]

متن نامه به شرح زیر بوده است:

نامه 80 اقتصاددان و پژوهشگر اقتصادی خطاب به مردم ایران

هموطنان عزیز؛ در سالهای اخیر، دولتی کنترل اقتصادایران را در دست داشته است که در بینش اقتصادی انحراف دارد و طی 4سال گذشته، 7 خطای بزرگ و غیرقابل گذشت زیر را مرتکب شده است:

1. رهاسازی افراطی اقتصاد: مسئولان اقتصادی این دولت، بینش لیبرال سرمایه داری دارند و تصور می کنند دوران برنامه ریزی اقتصادی گذشته است. آنها برای اولین بار طی 28سال اخیر، لایحه برنامه توسعه را تهیه نکردند. همین نگاه افراطی باعث شده اموری نظیر مسکن، ازدواج جوانان، فرهنگ، هنر و آموزش را به سازوکار بازار بسپارند. اصرار بر خصوصی کردن مدارس و بی تعهد دانستن دولت درباره ازدواج جوانان، ناشی از همین نگاه افراطی است. مسئولان این دولت، تعطیلی کارخانه های قدیمی و بیکاری شاغلان آنرا نتیجه طبیعی اقتصادآزاد می دانند و در رهاسازی اقتصاد به به امید سازوکار بازار، حتی از سرمایه داری ترین اقتصاد دنیا هم جلوزده اند درحالی که حتی در آمریکا هم در بحران 2008 دولت به میدان آمد و با بسته های حمایتی، از تعطیلی کارخانه های بزرگ و قدیمی جلوگیری کرد. ادامه حاکمیت این تفکر در دولت، برای تولید و اشتغال ملی خطرناک است.

2. همزیستی با فساد: دولت فعلی نه تنها مبارزه موثری با فساد نمی کند بلکه شواهد و مصادیق روشن فساد در درون خود را کم اهمیت جلوه می دهد یا توجیه می کند. ملت عزیز در جریان باشند، باوجود فسادسیستمی، هیچ کشوری به موفقیت اقتصادی نرسیده است و با وجود فساد، اگرهم رشدی واقعی در اقتصاد ایجاد شود، فساد عملا منافع آنرا برای عموم، محوخواهد کرد.

3. دلبستگی به خارج و تحقیر ایرانی: این دولت حل مشکلات اقتصادی را صرفا با کمک سرمایه و علم خارجی می داند و با همین اشتباه، عملا 4سال اقتصادایران را معطل توافق هسته ای کرد و به رکودی بی سابقه فروبرد. روحیه دلبستگی به خارجی باعث شده در مواردی به شرکتهای دانش بنیان ایرانی حتی اجازه حضور در مناقصه های بزرگ دولتی ندهند. چه جوانان خلاق و نخبه ای که با بی محلی این دولت، سرخورده شده و هنوز بیکار هستند.

4. ورشکسته کردن بانکها: برخی دولتمردان و مدیران ارشد بانک مرکزی در 4سال اخیر، عضوهیات مدیره بانکهای خصوصی بوده اند و در نتیجه، نظارت بر نظام بانکی عملا رها شده است. بالانگهداشتن نرخ سود بانکی، فشار بیسابقه بانکها برای دریافت سوددیرکرد، پرداخت تسهیلات کلان بدون وثیقه به ذینفوذان و سوءاستفاده از پس اندازهای قرض الحسنه مردم فقط بخشی از وضعیت تلخ نظام بانکی دراین دوره بوده است. ورشکستگی بیسابقه یک موسسه مالی مجاز (کاسپین) نتیجه همین مدیریت سهل انگارانه است و درصورت ادامه آن، سرنوشت تلخ مالباختگان موسسه کاسپین، در انتظار سپرده گذاران سایر موسسات مالی و بانکها خواهد بود.


از سوی دیگر، سیاستهای اشتباه بانکی این دولت باعث شده در شرایط رکودی این 4سال، 700 هزار میلیارد تومان نقدینگی توسط بانکها خلق و بدون مدیریت رها شود و در عین حال، دولت برای تامین سرمایه موردنیاز، به سرمایه گذاران خارجی باج دهد.

5. شفافیت ستیزی: امروزه ثابت شده شفافیت، نه تنها بهترین راه پیشگیری از فساد است، بلکه می تواند مشکلات بزرگی از اقتصادهای درحال توسعه را حل کند اما دولت فعلی متاسفانه زیرساختهای شفافیت در اقتصادایران را یکی یکی ازکارانداخته و عملا زمینه را برای فعالیتهای زیرزمینی، قاچاق کلان و پولشویی مهیاتر کرده است. با ادامه این روند، بیماریهای حاد اقتصادایران، قطعا درمان نخواهد شد.

6. کاسبی دولتمردان (تضادمنافع): در اکثر کشورهای جهان، مسئولان و حتی کارمندان دولت همزمان و گاهی پس از بازنشستگی هم اجازه ندارند در شرکتهای بخش خصوصی در همان حوزه مشغول باشند چرا که این کار، زمینه ساز فساد است و رقابت را سرکوب می کند. اما کاسبی شخصی وزرا همزمان با مسئولیت در این دولت، اقدامی عادی شده و سواستفاده از مسئولیت برای پیگیری منافع شخصی، به حدی رسیده که وزیری علنا از مجلس خواسته به نفع کسب وکار خانوادگی خود و به ضرر عموم مردم، قانونگذاری کند. ادامه این روند، زمینه فساد و زدوبند را در اقتصاد تشدید خواهد کرد.

7. عدالت گریزی به نفع ثروتمندان: متاسفانه دولت فعلی در لفظ و در عمل، بیشتر پیگیر منافع ثروتمندان است تا طبقات مستضعف. مخالفت با محدودکردن دریافتی مدیران، تعلل در بازپس گیری حقوقهای غیرمتعارف، مخالفت با افزایش مالیات بر داراییهای کلان (نظیر مالیات بر معاملات مکرر مسکن) و تعلل در حذف یارانه ثروتمندان از جمله رویکردهای ضدعدالت در این دولت بوده اند. درحالی که اکنون ثابت شده بدون توزیع عادلانه فرصتها و درآمدها، رشداقتصادی پایدار نصیب هیچ کشوری نمی شود.

ملت نجیب و بزرگوار ایران!

ما اعضای هیات علمی، پژوهشگران و تحلیلگران اقتصادی، ادامه کار این دولت را به مصلحت کشور نمی دانیم و اکنون که در 29 اردیبهشت، امکان انتخاب و تغییر برایمان فراهم شده، از همه آحاد ملت دعوت می کنیم با شرکت در انتخابات و رای آگاهانه خود، به این مسیر اشتباه خاتمه دهیم و اجازه ندهیم رکود و بیکاری و سقوط بانکها ادامه یابد و فرصتهای تاریخی رشد و پیشرفت اقتصاد ایران 4سال دیگر هدر رود.

لیست امضاکنندگان بیانیه [۲][ویرایش]

  1. مسعود درخشان عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
  2. محمد اکبری، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  3. ایزدخواستی، عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه شهیدبهشتی
  4. رسول بخشی دستجردی، عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان
  5. وحید بیگدلی، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  6. سید مهدی پاکذات عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین
  7. افشین پروین پور، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  8. سید سجاد تقوی، پژوهشگر اقتصاد انرژی
  9. احمد توکلی، عضو هیأت علمی بازنشسته دانشگاه شهیدبهشتی
  10. محمدجواد توکلی، عضو هیات علمی موسسه امام خمینی (ره)
  11. مهدی ثابت، پژوهشگر اندیشکده مطالعات سیاستگذاری دانشگاه صنعتی شریف
  12. علی جابری، عضو هیئت علمی موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
  13. حسن حاج‌علی‌اکبری، عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع)
  14. احسان حسینی‌پور، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  15. سیدعقیل حسینی، عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه یاسوج
  16. سیدمحمدرضا حسینی، پژوهشگر حقوق و اقتصاد
  17. سید محمد حسینی فرد، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  18. ابوالقاسم حکیمی پور، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
  19. محمدرضا حیدری، عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه اصفهان
  20. یاسر جبرائیلی، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  21. غلامرضا خانکشی پور، عضو هیات علمی بازنشسته موسسه تحقیقات اقتصادکشاورزی
  22. مهدی خوش‌خوی، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  23. سیدحسینعلی دانش، عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه یزد
  24. محمد حسین دلدار، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  25. عبدالعزیز راددرویش، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  26. ابراهیم رزاقی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران
  27. مهدی رزم‌آهنگ، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  28. محسن رضایی، عضو هیأت علمی دانشگاه امام حسین(ع)
  29. سیدحسین رضوی‌پور، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  30. قاسم رستم‌پور، پ‍ژوهشگر اقتصاد اسلامی
  31. مجتبی رضاخواه، دانشجوی پسا دکترا، دانشگاه ماینز کلرادو آمریکا
  32. عطالله رفیعی آتانی، عضو هیأت علمی دانشگاه علم و صنعت
  33. فرهاد رهبر، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران
  34. محمد هادی زاهدی وفا، عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق
  35. سیدمهدی زریباف، عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات مبانی و مدل‌های بومی اقتصاد ایران
  36. محسن زنگنه، عضو هیات علمی دانشگاه بین المللی اهل بیت
  37. جواد سرجوقیان، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  38. علی سعیدی عضو هیأت علمی مرکز تحقیقات مبانی و مدل‌های بومی اقتصاد ایران
  39. رضا سعیدی زاده، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  40. صادق سلیمی نبی، استادیار دانشکده اقتصاد
  41. سیدامیر سیاح، پ‍ژوهشگر اقتصادایران
  42. محمدرضا شکوهی، پ‍ژوهشگر اقتصاد انرژی
  43. موسی شهبازی غیاثی، پ‍ژوهشگر پولی و بانکی
  44. عبدالمجید شیخی، هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
  45. محمد شیرجیان، مدرس اقتصاد در دانشگاه علامه طباطبائی
  46. نورالله صالحی، عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان
  47. بیژن صفوی، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جنوب تهران
  48. حامد صفی خانی، عضو هیات علمی دانشگاه اراک
  49. حسین صمصامی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهیدبهشتی
  50. مهدی طغیانی، عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان
  51. بیژن عبدی، پ‍ژوهشگر و مدرس اقتصاد اسلامی
  52. حجةالله عبدالملکی، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع)
  53. صمد عزیزن‍ژاد، پ‍ژوهشگر پولی و بانکی
  54. سیداحسان عسگری، عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه پیام نور یاسوج
  55. حسین عیوضلو، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع)
  56. جعفر قادری، عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز
  57. عباس قاسمی، استاد دانشگاه نیومکزیکو، آمریکا
  58. حسین قاهری، پژوهشگر اقتصاد بین‌الملل
  59. مصطفی کاظمی، عضو هیأت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
  60. محمود کریمی بیرانوند، پ‍ژوهشگر اقتصاد انرژی
  61. محمد کهندل، عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
  62. حمد مهدی مجاهدی موخر، عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی
  63. غلامرضا محمدپور، عضو هیأت علمی سابق دانشگاه خلیج فارس
  64. محسن محمدزاده، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  65. دکتر محمد حسن مشرف جوادی، عضو هیات علمیدانشگاه اصفهان
  66. دکتر غلامرضا مصباحی مقدم، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع)
  67. سامان مظاهری، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  68. غلامعلی معصومی نیا، عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی
  69. محمد جواد معصومی نیا، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  70. وحید مقدم، عضو هیأت علمی دانشگاه اصفهان
  71. مهدی موحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع)
  72. سیدمحمد موسوی، پژوهشگر حوزه رفاه و تامین اجتماعی
  73. محمدرضا مهدیار اسماعیلی، عضو هیات علمی مرکز پژوهشی آرا
  74. علی اکبر مهرابی، ‌عضوهیات علمی بازنشسته دانشگاه تهران
  75. سیدرضا میرعسکری، عضو هیئت علمی اقتصاد دانشگاه گیلان
  76. الیاس نادران، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران
  77. محمدتقی نظریان مفید، پژوهشگر و مدرس مدعو اقتصاد در دانشگاه
  78. محمد نعمتی، عضو هیأت علمی دانشگاه امام صادق(ع)
  79. سجاد یگانه، پژوهشگر اقتصاد ایران و مدرس مدعو دانشگاه ارومیه
  80. علی یوسفی‌نژاد، عضو هیأت علمی بازنشسته دانشگاه امام حسین(ع)

منابع[ویرایش]

This article "اقتصاددانان مخالف روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۶" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:اقتصاددانان مخالف روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۶. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.



Read or create/edit this page in another language[ویرایش]