امیل بنونیست
امیل بنونیست (به فرانسوی: Émile Benveniste) (زادهٔ ۱۹۰۲ در حلب - درگذشتهٔ ۱۹۷۶) خاورشناس، زبانشناس و ایرانشناس فرانسوی بود. او شاگرد آنتوان مِیّه بود. نامآوری او بیشتر از برای کار بر روی زبانهای هندواروپایی بود.
او کتاب دستور زبان فارسی میانه را بازنگری کرد و در ۱۹۳۱ به چاپ رساند. وی در ۱۹۳۷ جانشین مِیّه در کولِژ دو فرانس گردید. آثار او دربرگیرندهٔ ۱۸ کتاب و ۵۹۱ مقاله بود.
بیشتر پژوهشهای بنونیست دربارهٔ اثرهای بهجامانده از پارسی میانه، دستور زبان اوستایی، بررسی واژهها و اصطلاحات پارسی باستان و اوستایی، پژوهشهای ریشهشناسانه دربارهٔ زبانهای ایرانی، زرتشتیگری، مانویگری، زروانباوری، جامعهشناسی و نظام طبقاتی ایران باستان، پزشکی در ایران باستان، وامواژههای ایرانی در زبان ارمنی، متنهای سغدی و موضوعاتی از این دست است.
آثار بنونیست[ویرایش]
مهمترین تألیفات او دربارهٔ زبانهای ایرانی (شامل زبانهای ایرانی باستان و میانه و نیز زبانها و گویشهای ایرانی نو) و مسائل مختلف ایرانشناسی عبارت است از:
طرح دستور زبان سُغدی (۱۳۰۸ ش /۱۹۲۹) با مشارکت گوتیو؛
دین ایرانی بر پایه متنهای یونانی (۱۳۱۳ ش /۱۹۲۹، به فارسی ترجمه شده است)؛
ورتره و ورثرغنه (۱۳۱۳ ش /۱۹۳۴) که تحقیقی است دربارهٔ اسطورهشناسی هندوایرانی، با مشارکت رنو؛
مصادر اوستایی (۱۳۱۴ ش /۱۹۳۵)؛
مُغها در ایران باستان (۱۳۱۷ ش / ۱۹۳۸)؛
متون سغدی (۱۳۱۹ش /۱۹۴۰)؛
تحقیقاتی درباره زبان آسی (۱۳۳۸ش / ۱۹۵۹)؛
عناوین و اسامی خاص در زبانهای ایرانی باستان (۱۳۴۵ ش / ۱۹۶۶).
موضوع اغلب مقالات بنونیست، جنبههای مختلف فرهنگ، تمدّن، ادیان و زبانهای ایرانی و شامل تحقیقاتی است دربارهٔ آثار بازمانده فارسی میانه، وزن اشعار پهلوی، مباحث دستور زبان اوستایی، بررسی اصطلاحات و واژههای فارسی باستان و اوستایی، تحقیقات ریشه شناختی در زبانهای مختلف ایرانی، پژوهش دربارهٔ ادیان ایرانی (زردشتی ، مانوی ، زروانی )، مسائل جامعهشناسی و طبقات اجتماعی در ایران باستان، پزشکی در ایران باستان، واژه ها و اصطلاحات دخیلِ ایرانی در زبان ارمنی، تحقیق دربارهٔ متون سغدی، واج شناسی زبانهای ایرانی باستان و جز اینها.
برخی از آثار مهم بنونیست دربارهٔ فقهاللّغه هندواروپایی عبارت است از:
مبانی ساختنامها در زبانهای هندواروپایی (۱۳۱۴ ش /۱۹۳۵)؛
اسم عامل و اسم مصدر در زبانهای هندواروپایی (۱۳۲۷ ش /۱۹۴۸)؛
زبان هیتی و زبانهای هندواروپایی (۱۳۴۱ ش /۱۹۶۲)؛
واژگان نهادهای هندواروپایی (۱۳۴۸ ش /۱۹۶۹).
همهٔ آثار بنونیست از لحاظ روش تحقیق، عرضهٔ مطالب دست اول، استنتاجات منطقی، پرهیز از اطناب و فضلنمایی و مشکلنویسی، آنچنان محقّقانه و شیوا نوشته شده که اغلب آنها امروزه بهصورت مراجع برجسته و معتبر درآمده اند.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ «امیل بنونیست (۱۹۰۲ـ ۱۹۷۶م)». فرهوشی.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- روزنامهٔ اطلاعات، شمارهٔ ۲۳۶۵۷، تاریخ ۱۳۸۵/۰۳/۳۱، ص۶
Wikipedia contributors, "Émile Benveniste," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Émile_Benveniste&oldid=275585563 (accessed May 1, 2009).
پیوند به بیرون[ویرایش]
الگو:باستانشناسان و تاریخنگاران معاصر
این یک مقالهٔ خرد پیرامون یک تاریخدان است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |
This article "امیل بنونیست" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:امیل بنونیست. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
This page exists already on Wikipedia. |