ایرج وصال
ایرج وصال فرزند عطاء الله، از نوادگان مهجور و محزون شاعران معروف دهاقانی، در سال 1319 خورشیدی در دهاقان استان اصفهان در خانداني اديب و شاعر، چشم به جهان گشود. دوره ابتدائی را در دبستان سیروس دهاقان به پایان رسانید و تا دروران نوجوانی در دهاقان به سر برد. سپس به اتفاق خانواده به اصفهان آمد و به دلیل علاقه و آشنایی به ردیف‌های موسیقی، در کلاس‌های آواز اصفهان، نزد استادان مسلم این عرصه شرکت کرد تا جایی که مورد توجه وتشویق استاد تاج اصفهانی قرار گرفت. در سال ۱۳۴۷ در اداره بهداری اصفهان مشغول به کار شد و هم اکنون بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هست. اجداد وی دارای طبع شعر و ادب بوده‌اند و این موهبت از آنان به این شاعر رسیده است. وی در جمع‌آوری اشعار محزون و مهجور و عطاء الله وصال سهم بسزایی داشته و هم اكنون عضو فعال انجمنهای مشتاق، حافظ، هنرمندان، شیدا، شعله، فرد بختیاری، صغیر و خانه هنرمندان اصفهان است. شعرش دارای پیام و محتوای اخلاقی، اجتماعی و دارای مضامین شیرین ودلپذیر است. از ویژگی‌های دیگر شعرش ترجیع‌بندی عرفانی است كه مضمون آن از دل برخاسته وبیان كنندة‌اندیشة متعالی اوست كه در پایان هر بند می‌گوید: اندیشه كنم دمی نشینم *** راهی به سوی خدا گزینم
This article "ایرج وصال" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:ایرج وصال. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
