بیان و سطوح معانی آن در علوم
بیان و سطوح معانی آن در علوم
تعریف[ویرایش]
بیان :(بَ) [ع .] ۱ - (مص ل) پیدا شدن، آشکار شدن .۲ - (اِمص) شرح، توضیح. ۳ - زبان آوری، فصاحت. ۴ - (اِ) علمی است که آوردن یک معنی به طرق گوناگون را می‌آموزد.[۱]
علم بیان[ویرایش]
بیان: بیان خود به عنوان یک علم، علم بیان از مجموعهٔ علوم بلاغی در زبان و ادبیات فارسی هست.
در خصوص علم بیان، می توان به کتاب هنجار گفتار[۲] و کتاب معانی بیان [۳]مراجعه نمود
بیان در علوم قرآنی[ویرایش]
بیان علاوه بر اینکه یکی از اسماء قرآن هست (هذا بَیانٌ لِلنَّاسِ وَ هُدیً وَ مَوْعِظَةٌ لِلْمُتَّقِینَ - آل‌عمران آیه۱۳۸)
به معنی طرح اشکال مختلف حقایق و دلایل در قرآن مجید مطرح شده‌است
(وَ لَقَدْ صَرَّفْنا فِی هذَا الْقُرْآنِ لِیَذَّکَّرُوا وَ ما یَزِیدُهُمْ إِلَّا نُفُوراً - اسراء آیه۴۱)
قرآن خود آشکارکننده و تبیان است
(وَ نَزَّلْنا عَلَیْکَ الْکِتابَ تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْء – نحل آیه ۸۹)
بیان در علم اصول[ویرایش]
بیان قولی و بیان فعلی، در علم اصول فقه مطرح گردیده‌است.
بيان، كه در اصطلاح اصوليون مبيِّن نيز گفته مى شود، عبارت است از هر قول يا فعلى كه بيان كننده مجملى باشد و ابهام و اجمال را بر طرف سازد. [۴]
بیان در علم بلاغت[ویرایش]
علم بلاغت را به دو بخش معانی و بیان تقسیم کرده‌اند. نک به [۵]
بیان در تاریخ ادبیات و فلسفه[ویرایش]
کلمه (بیان) در اشعار غالب شعرای تاریخ ادبیات ایران به‌کاررفته است؛ و این که دانشمندان و فیلسوفان سده‌های مختلف تاریخی به آن پرداخته و کتاب نوشته‌اند.
و در اغلب مواردی که مطرح شد واژهٔ بیان در سطح کاربردی – منطقی
به معنای توانایی توضیح و انتقال یک مفهوم به فرد دیگر بر اساس نشانه‌های مادی یا صوت یا حرف یا تصویر و … بکار گرفته شده‌است.
در این سطح کلمهٔ (بیان) می‌تواند معادل شرح، توضیح، تکلم در نظر گرفته شود.
بیان در سطح اشراقی[ویرایش]
سطح اشراقی، غیرکلامی و غیرمنطقی واژه بیان، به معنای فهمیدن یک مطلب به صورت مستقیم بوده و تکلم و چارچوب منطق در این روند دخالتی ندارند،
یعنی فهمیدن به صورت مستقیم بوده و هیچ‌گونه وابستگی به منطق و کلام و صحبت کردن ندارد. معرفت خاموش است:
شیخ نساج بخاری، تفسیر قرآ ن می‌کرد بدون آنکه عربی بلد باشد.[۶]
منابع[ویرایش]
- ↑ معین، محمد. فرهنگ فارسی (شش جلدی). تهران: مؤسسهٔ انتشاراتیِ امیرکبیر. مدخل
- ↑ تقوی،نصرالله ، هنجار گفتار: در فن معانی و بیان و بدیع فارسی. اصفهان، فرهنگسرای اصفهان، ۱۳۶۳
- ↑ همایی، ماهدخت‌بانو، یادداشتهای استاد علامه جلال‌الدین همایی درباره معانی و بیان، نشر هماذر 1374
- ↑ کتاب فرهنگ نامه اصول فقه، نویسنده : مرکز اطلاعات و منابع اسلامی جلد : 1 صفحه : 98
- ↑ الخوئي، السيد ابوالقاسم ، بيان در علوم و مسائل كلى قرآن (فارسي)، سازمان چاپ و انتشارات
- ↑ مولوی، کتاب فیه ما فیه از گفتار مولانا جلال الدین محمد، تصحیحات وحواشی بدیع الزمان فروزانفر – تهران امیرکبیر ۱۳۸۴صفحهٔ ۱۱۰
This article "بیان و سطوح معانی آن در علوم" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:بیان و سطوح معانی آن در علوم. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
