مجتبی عسگری

مجتبی عسگری زاده سال ۱۳۵۷ در شهر اصفهان خواننده موسیقی سنتی ایرانی و از شاگردان برجسته استاد محمدرضا شجریان است.

زندگی

«مجتبی عسگری» خواننده موسیقی سنتی ایرانی در ۲۸ مرداد سال ۱۳۵۷ در اصفهان متولد شد. علاقه اش به موسیقی از همان کودکی با نغمه‌هایی که از پدرش می‌شنید آغاز شد. هشت ساله بود که برای اولین بار در یکی از جشن‌های دبستان به روی صحنه رفت. علاقهٔ او به مرور به آواز سنتی بیشتر شد و از نوجوانی با گوش دادن به آوازهای محمدرضا شجریان با دستگاه‌های آوازی آشنایی مختصری پیدا کرد.

از ۱۵ سالگی دوره‌های آواز را در کلاس‌های آزادِ هنرستان موسیقی اصفهان نزد «قاسم معمارزاده» آغاز کرده، سپس به پیشنهاد یکی از دوستان نزدیکش ردیف آوازی مکتب اصفهان را از «سیدرضا طباطبایی» (از شاگردان زنده یاد تاج اصفهانی) به مدت ۴ سال فرا گرفت؛ و پس از آن در چرخه‌ای معتبر و پربار از محضر دیگر اساتید به نام آواز و موسیقی کشورمان بهره جست. دورهٔ صداسازی را نزد حمیدرضا نوربخش گذراند و به مدت دو سال (۱۳۸۲–۱۳۸۰) از محضر مرحوم دکتر حسین عمومی (با نوازنده نی استاد حسین عمومی اشتباه نگیرید) که به نظر عسگری از بهترین و پربارترین دوران آموزش و کسب تجربه اش بوده‌است بهرهٔ فراوان گرفت.

سپس از سال ۱۳۸۶ با شرکت در کارگاه تخصصی آواز به شاگردی استاد محمدرضا شجریان درآمد.

وی در کارنامه خود اجراهای موفق و متعددی در ایران و کشورهای روسیه، کانادا، الجزایر، قطر، امارات و کره جنوبی با همراهی گروه‌های مختلف از جمله «صنم»، «میراث»، «پالیز»، «مهتاب»، «نوای دل»، «خورشید»، «ژولیاک»، «فراق»، «نفیر»، «نوای مهر» و «خزان» و «نوبانگ» در قالب اجراهای جشنواره‌ای و کنسرت‌های مستقل و همکاری در آلبوم‌های عدیده‌ای با آهنگسازان شناخته شده کشورمان من جمله مجید درخشانی، امیر عباس ستایشگر، احسان ذبیحی فر، آرمین جوانبخت، سعید نایب محمدی و سعید کرد مافی را دارد؛ و در جهت کسب تجارب بیشتر همچنان بر متدهای مختلف در زمینه آواز به تحقیق و تمرین می‌پردازد. این هنرمند علاقه و توجه خاصی به شیوهٔ آوازخوانی زنده یاد ادیب خوانساری دارد.

فعالیت هنری

این آوازخوان جوان اما با سابقه و خوش سابقهٔ موسیقی ایرانی در جشنواره موقام آذربایجان (سال ۲۰۱۳) در بخش آوازی مقام اول را کسب کرده‌است.

در سال ۱۳۹۴ به عنوان برترین خواننده سال در جشن خانه موسیقی برگزیده شد.

وی همچنین سابقهٔ همکاری با ارکستر ملی ایران به رهبری استاد فرهاد فخرالدینی رادارد.

در فستیوال بین‌المللی ترانه‌های شرقی ازبکستان (سمرقند) در سال ۲۰۱۷ مقام سوم را کسب کرده‌است.

آثار

۲- حدیث سرو و گل و لاله (۱۳۸۷)

این آلبوم با آهنگسازی جواد بطحایی، خوانندگی مجتبی عسگری و ژاله صادقی، نوازندگی کامبیز گنجه ای، جواد بطحایی و حسن ناهید در سال ۱۳۸۷ توسط مؤسسه هنری فرهنگی نوای شبدیز منتشر شد.

۳- سرخانه (اردیبهشت ۱۳۸۹)

آلبوم «سر خانه» به شیوه موسیقی قدمایی با بر اساس ایده‌ای از طرف دکتر ساسان فاطمی و با آهنگسازی پیام جهان نمانی، احسان ذبیحی فر، سعید کردمافی و سعید نایب محمدی از سوی مؤسسه ماهور منتشر شد. درآلبوم موسیقی «سرخانه» این گروه طی پژوهش‌هایی که درزمینه موسیقی قدیم ایران داشته‌اند، قطعاتی را به سبک گذشتگان آهنگسازی کرده‌اند. به گفته ساسان فاطمی هدف از تولید مجموعه «سرخانه» ارائه الگوهایی برای احیای آهنگسازی به مفهوم واقعی کلمه در موسیقی ایرانی با الهام از شیوه‌های آهنگسازی قدیم است. «سرخانه» به معنای، سر خانه یا گام نخست در آهنگسازی به شیوه نوین با الهام از شیوه قدما است. «سرخانه» در دو آلبوم صوتی منتشر شده‌است.

آلبوم اول، شامل قطعات رباعی همایون با آهنگسازی سعید کردمافی، پیشرو بیات ترک با آهنگسازی ساسان فاطمی، بسیط دشتی با آهنگسازی، احسان ذبیحی‌فر، عمل افشاری با آهنگسازی سعید نایب‌محمدی و عمل سه‌گاه با آهنگسازی پیام جهانمانی همراه است.

در آلبوم دوم نیز قطعات عمل شوشتری با آهنگسازی احسان ذبیحی‌فر، پیشرو نوا با آهنگساز ی احسان ذبیحی‌فر، عمل بیات ترک با آهنگساز ی سعید نایب‌محمدی و غزل اصفهان با آهنگسازی احسان ذبیحی‌فر همراه است.

نوازنندگان وخوانندگان این آلبوم را احسان ذبیحی‌فر (کمانچه، کمانچه آلتو)، احسان امامی (تار)، سعید نایب‌محمدی (عود)، پیام جهانمانی (تار)، سعید کردمافی (سنتور)، سعید قنبری (دایره)، سورنا صفاتی (سنتور)، کوروش دانایی (تار و بم‌تار)، مجتبی عسگری (خواننده)، بهار موحد، بهزاد میرزایی، محمدرضا ابراهیمی، سولماز بدری و احسان ذبیحی‌فر به عنوان همخوان تشکیل می‌دهند.

۴- شب جوانی (۱۳۸۹)

این آلبوم در سال ۱۳۸۹ با همکاری گروه نهفت به سرپرستی جهانشاه صارمی توسط نشر حوزه هنری منتشر شد. آنچه در این آلبوم شنیده می‌شود باز نوازی تعدادی از ساخته‌های مرحوم روح‌الله خالقی است. انتخاب‌ها از آثاری بوده که جنبه نغمه گی آنها قوت و ارجحیت داشته‌است، تا تغییر سلیقه سازگزینی آنان، از ارکسترهای زهی کمانی پنجاه سال پیش به ارکسترهای زهی زخمه ای امروز، خدشه ای به کاراکتر کلی اثر وارد نکند. در برخی از جملات ویرایش‌های مختصری به سلیقه سرپرست گروه صورت گرفته که البته برای حافظه‌های دقیق قابل تشخیص است.

این آلبوم شامل ۹ قطعه به نام‌های "پیش درآمد همایون"، "شب جوانی"،"به زندان"، "نگاه عاشق"، "کرشمه"، "خوشه چین"، بهار دلنشین"، "صدای دیدار" و "آه شبانه" از ساخته‌های روح‌الله خالقی، جهانشاه صارمی و حسین اینانلو است.

در «شب جوانی» در کنار جهانشاه صارمی به عنوان سرپرست گروه و نوازنده تار، پریسا همایون فر(تار)، سپیده افشار(بم تار)، حسین اینانلو(عود)، یاور طاهریان(سنتور)، حسام اینانلو (کمانچه، قیچک)، المیرا مردانه(کمانچه)، مهدی نبوی (نی)، امیر شکرآبی (تمبک) و مجتبی عسگری (خواننده) همکاری دارند.

۵- دریغ (۱۳۹۱)

این آلبوم با اجرای گروه ادیب و آهنگسازی مسعود میرزایی روی اشعاری از حافظ، مولانا و سعدی توسط حوزه هنری اصفهان منتشر شد.

۶- سروخرامان (شهریور ۱۳۹۱)

این اثر کاری از گروه «خزان» به سرپرستی و آهنگسازی «سامان صادقیان» و آواز «مجتبی عسگری» است که شهریور ماه ۱۳۹۱ در قالب کنسرتی در هنرسرای خورشید اصفهان به اجرا درآمده است و قطعات انتخابی برای این مجموعه شامل چهار تصنیف با عناوین «ترانه» از هوشنگ ابتهاج، «تو خود دانی» از مولانا، «جان جهان» از هوشنگ ابتهاج و «سرو خرامان» از حافظ بوده که نام اثر نیز به همین عنوان است. همچنین قطعه‌ای ضربی باعنوان «پرند» و ساز و آوازی با شعر ارغوان از هوشنگ ابتهاج دیگر بخش‌های این مجموعه را تشکیل می‌دهد. فضای موسیقایی اثر نیز در دستگاه‌های ابوعطا، شور و شوشتری به اجرا درآمده است.

سامان صادقیان (تار)، صفا صمصام شریعت (عود)، روح‌الله الله‌دادی (نی)، پویان جمشیدی (دف) و محمد جمشیدی (تنبک) به عنوان نوازنده در این اثر، آواز مجتبی عسگری را همراهی کرده‌اند.

آلبوم تصویری «سرو خرامان» از سوی مؤسسهٔ «آوای نوین» پخش شده‌است.

۷- نارنگ (آبان ۱۳۹۱)

بابک خضرایی در رابطه با نارنگ می‌گوید: «در این روزگار پر شتاب و سرگردانی خیلی از آلبوم‌های موسیقی ایرانی شده‌اند مجموعه ای از تصنیف و قطعات ضربی که مثل اتومبیل‌های بزرگراه، صفیرکشان، گاهی هم لِک لِک کنان، پشت سر هم می‌آیند و می‌روند. نوگرایی و به «رهی رسم تجدد جستن» خوش است و حیات هنر بدان واسته، و چه بسا در این سال‌ها دستاوردهای ارزنده ای هم داشته اما گاه دلم تنگ می‌شود برای یک ساز و آواز و تصنیف و رنگی که آن را در استودیو تکه‌تکه به هم نچسبانده باشند، این همه تصنیف و ضربی پشت سر هم نیاید و این قدر برای نگاه داشتن شنونده «تلاش» نشود.

آلبوم حاضر مجموعه ای است به همان سبک و سیاق کلاسیک؛ پیش‌درآمد نقش سنتی اش را در معرفی گوشه‌های اصلی ایفا می‌کند، وزن آن که در آغاز شش ضربی سنگین (۶/۴) است، به نرمی به پنج ضربی (۸/۵) و چهار ضربی (۴/۴) می‌لغزد و سرانجام به ضرب آغازین بازمی‌گردد و نوبت ساز و آواز می‌شود. یافتن بیان شخصی شاید مهم‌ترین جایگاهی باشد که هر خواننده و نوازندهٔ جوان در جستجوی آن است و ساز و آواز این مجموعه طلیعه ای خوش را برای مجریان آن نوید می‌دهد. اشعار آواز راست در ردیف‌های آموزشی و اجراهای کلاسیک استادان غلیاً به وزن فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن است اما شعر آواز این مجمعه وزنی دیگر دارد (مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن) که می‌تواند آن را قدری از اجراهای پیشین متمایز کند. آواز پس از گذر از گوشه‌های راست، نغمه، پنجگاه، قرچه، رضوی، حسینی به شوشتری وارد می‌شود و ضربی شوشتی فضای این گوشه را تثبیت می‌سازد. در پی آن، گوشهٔ لیلی و مجنون راه را برای گوشهٔ سوز و گداز و آواز اصفهان هموار می‌کند و سپس تصنیف اصفهان می‌آید که به دشتی هم سر می‌کشد. پس از این ساز و آواز بیات کرد فضای دیگری می‌آفریند که فرود آن به راست، زمینه‌ساز اجرای تصنیفی پنج ضربی است. پاپان بخش این مجموعه هم چهارمضرابی به سرخوشی رِنگ است.»

سامان سرداریان آهنگساز و نوازنده تار و سه تار، عود آرش سعیدیان، کمانچه محمد مظهری، تمبک حمید قنبری و دف حسین رضایی نیا

۸- رهاوی (مرداد ۱۳۹۲)

آلبوم رهاوی که مجموعه‌ای از قطعات بر اساس موسیقی قدیم ایران است کاری است از ساناز نخجوانی و با سرپرستی احسان ذبیحی فر که با همکاری گروهی از نوازندگان ایرانی و ترک از سوی انتشارات ماهور در دو لوح فشرده به بازار موسیقی عرضه شده‌است. در این دو لوح فشرده ۱۵ قطعه از هنرمندان شاخص موسیقی ایران و ترکیه با بازسازی و تنظیمی متفاوت و بر اساس موسیقی کلاسیک ایرانی و ترکیه عرضه شده‌است.

سی دی اول شامل مقام سه گاه وگردش ملودی‌ها و مدولاسیون‌های آن و دستگاه سه گاه و (گوشه‌های درآمد سه گاه، زابل و مخالف) است. این سی دی با پیش‌درآمد سه گاه (جنگ) از علی اکبرخان شهنازی شروع می‌شود وبا رنگ سه گاه از معروفی به پایان می‌رسد. قسمت میانی سی دی، بعد از تقسیم‌ها و آوازها، شامل چهارمضراب سه گاه (بداهه) و سه گاه ساز سماعی است. سه گاه ساز سماعی اثر نایی عثمان دده و متعلق به قرن هفدهم میلادی است. این قطعه به خاطر نحوه استفاده از فرم سماعی و تغییرات اصول یکی از اثرهای مهم در مولویه محسوب می‌شود. در این سی دی دستگاه سه گاه در موسیقی ایرانی با مقام سه گاه در موسیقی ترکی در کنار هم ارائه شده اند تا به نوعی عمل موسیقایی این دو فرهنگ کلاسیک همجوار در دو مایه مدال با یکدیگر مقایسه شوند. بعد از پیش‌درآمد شهنازی قطعات ۲ تا ۷ این سی دی مدهای اصلی دستگاه سه گاه با مقام سه گاه یک به یک در مقابل تقسیم‌های عود و البته بداهه نوازی کمانچه ارائه شده‌است. در ادامه دو قطعه سازی از هر دو موسیقی ارائه شده‌است: چهار مضراب سه گاه و ساز سماعی سه گاه. قطعه پایانی سی دی اول همانند سنت معمول موسیقی ایرانی رنگ است که رنگ سه گاه موسی معروفی اجرا شده‌است.

سی دی دوم به بازشناسی و مقایسه عملی ویژگی‌های دو فرهنگ موسیقایی ایرانی و ترکی با تکیه بر نقاط مشترک آنها در اجزای مختلف موسیقی می‌پردازد. بنابر این قطعات مختلف از دو کارگان موسیقی ایرانی و ترکی انتخاب و کنار هم قرار داده شده‌است.

در مجموعه رهاوی بکر شاهین بال اوغلو (عود)، سلجوق ار ارسلان (کمانچه)، نورالله کانیک (نی)، کامل بیگلین (دایره)، انگین بایکال (بندیر و کدوم)، ساناز نخجوانی (قانون)، احسان ذبیحی فر (کمانچه)، یمین غفاری (تار)، مهران امیراصلانی (تمبک)، ارسین چلیک (خواننده ترک) و مجتبی عسگری (خواننده ایرانی) نواخته و خوانده‌اند.

ایده انتشار گروه رهاوی- گروهی متشکل از نوازندگان ایرانی و ترک- نخستین بار در سال ۱۳۸۶ با تکیه بر ویژگیهای دو فرهنگ ایرانی و ترکی شکل گرفت. نخستین اجرای این ایده درسال ۱۳۸۷ در استانبول به صحنه رفت با کارگانی (رپرتوار) تازه و ترکیبی از سازها که تا کنون تجربه نشده بود؛ قانون و تار و سنتور از ایران و کمانچه کلاسیک و عود ونی و دایره از ترکیه.

با پیوستن احسان ذبیحی‌فر که آهنگسازی خوش قریحه و با تجربه در زمینه موسیقی سپهر تمدنی ایران و بین‌النهرین است، گروه شکل منسجم‌تری به خود گرفت.

۹- هیچ مگو (بهمن ۱۳۹۲)

آلبوم هیچ مگو با آهنگسازی احسان ذبیحی فر و اجرای گروه مهتاب با شعرهایی از نیما و مولوی در دستگاه همایون اجرا شده‌است.

توضیحات احسان ذبیحی فر در مورد آلبوم: «می‌تراود مهتاب» قطعه ای سه قسمتی است، سه قطعهٔ به هم چسبیده به نام‌های «می‌تراود مهتاب»، «خواب» و «می‌درخشد شبتاب». «بیداد، عشاق و فرود» طرحی آوازی است که حاصل تجربه ای برای «جواب آواز گروهی» بوده‌است. در ترکیب سازها برای قطعهٔ «هیچ مگو» به جای رباب از تار ۱ و ۲ استفاده شده‌است. با وجودی که سال هاست در کشور ما برای گروه نوازی‌ها، ضبط جدا جدای سازها مرسوم شده‌است اما برای رسیدن به نتیجهٔ حسی مطلوب تر تصمیم به ضبط گروهی این مجموعه گرفتم؛ علی‌رغم اینکه از شرایط و دشواری‌های ضبط گروهی و برخی احتمالات قابل پیش‌بینی اش آگاه بودیم. اما در پایان، وجود برخی مسائل فنی دیگر هم موجب شد تا سیاوش کامکار عزیز برای به حداقل رساندن مشکلات کیفی صدا زحمات زیادی را متحمل شود؛ باید قدران او باشم که جز به لطف و صبرش این کار به سرانجام نمی‌رسد. از دوستان خوبم اکبر اسماعیلی پور و هانا کامکار برای همراهی در همخوانی‌ها بی‌نهایت سپاسگذارم.

۱۰- سحر خوانی (اردیبهشت ۱۳۹۳)

مایه بندی این آلبوم که مرکب خوانی را در دستور کار قرار داده به این صورت است که کار با پیش‌درآمد ابوعطا آغاز می‌شود، بعد به آواز ابوعطامی رسیم و در ادامه به قطعه ضربی حجاز، بعد از ورود به گام افشاری ساز و آواز در مایه افشاری پیگیری می‌شود، بعد از آن تصنیف افشاری که همان تصنیف «سحر خوانی» است ارائه می‌شود که این تصنیف به مایه بیات ترک ختم می‌شود. در ادامه ساز آواز بیات ترک آغاز می‌شود و به گام شور بر می‌گردیم و تصنیفی در مایه شور ارائه می‌شود.

نوازندگانی همچون محمد مظهری (کمانچه)، آرش سعیدیان (عود، دایره، دهل و دف)، آرمین جوانبخت (سنتور)، هامان منصوری (تار)، بامداد فتوحی (تنبک) و زکریا یوسفی (دف) در این آلبوم همکاری داشته‌اند. این آلبوم به صورت آنسامل و گروهی ضبط شده‌است و یکی از قطعات آن هم به محمدرضا شجریان تقدیم شده‌است. کلیه اشعار آلبوم هم از شیون فومنی است.

۱۱- هنگام که گریه می‌دهد ساز (بهمن ۱۳۹۳)

این آلبوم مجموعه‌ای شامل ۸ قطعه است که در حوزه موسیقی اصیل ایرانی و در فضای همایون - دشتی توسط حسام اینانلو ساخته شده‌است. آلبوم «هنگام که گریه می‌دهد ساز» با استفاده از اشعار نیما یوشیج، شفیعی کدکنی، هوشنگ ابتهاج و سیاوش کسرایی و با همکاری عیسی غفاری (تار)، امیر ابوطالب (تار)، یاور طاهریان (سنتور)، آرمان عامری (نی)، آزاده احمدی (عود)، حسام اینانلو (کمانچه) اجرا و ضبط شده و توسط انتشارات نشر پردیس موسیقی معاصر عرضه می‌شود.

اینانلو در این اثر، شاخص‌های فکری و ایده‌های خاص خود را چه به لحاظ ریتم و چه به جهت تلفیق موسیقی در حوزه موسیقی کلاسیک ایرانی پیش برده و به اجرا درآورده است. آهنگساز تلاش کرده‌است با توجه ویژگی‌های ادوار و ایقاع‌های مبتنی بر ریتم که در موسیقی‌های قدمایی همچون موسیقی عبدالقادر مراغی وجود داشته‌است، دریافت‌های خود را با الهام از آن فضا اما در مسیر و روند موسیقی دستگاهی و کلاسیک امروزی که در واقع از دوره قاجار روایت شده، ارائه کند. این آلبوم مبتنی بر پیچیدگی‌های ریتمیک و ایقاع‌های خاص است و انتخاب مجتبی عسگری بعنوان خواننده آن به دلیل توانایی و تجربه‌ای است که عسگری در اجرای چنین آثاری دارد.

۱۲- تا نفس باقیست (اسفند ۱۳۹۴)

آلبوم «تا نفس باقی ست» در فضای موسیقی ایرانی با تأکید بر آواز قرار دارد. مجتبی عسگری به عنوان یکی از بهترین شاگردان استاد محمدرضا شجریان شناخته می‌شود و در میان اهل فن موسیقی، اجرای با تکنیک بالای آوازهای او را می ستایند. آلبوم «تا نفس باقی ست» توسط یکی از منتقدین موسیقی که البته دستی در آهنگسازی نیز دارد، آهنگسازی شده‌است یعنی امیرعباس ستایشگر. قطعات «تا نفس باقی ست» و «افسوس» از بهترین موسیقی‌های این آلبوم به‌شمار می‌روند. در این آلبوم، البته استادان سرشناسی نظیر مجید درخشانی و سعید فرج پوری به نوازندگی پرداخته‌اند که خود نشانه کیفیت آن است.

۱۳- اندیشه‌های خاموشی (اسفند ۱۳۹۴)

آلبوم «اندیشه‌های خاموشی» اثری در گونه موسیقی سنتی با آهنگسازی «کاوه سپندار» و صدای «مجتبی عسکری» و نوازندگی گروه «نی بانگ» است. در این آلبوم تلاش گردیده با توجه به تنوع ملودی، تلفیق صحیح شعر و موسیقی و ایجاد فضای گوشنواز در استفاده بجا و سازبندی و تنظیم علمی سازهای ایرانی دوران موفق موسیقی سنتی و دستگاهی دهه شصت و اوایل دهه هفتاد را یادآور شود. «هوشنگ کامکار» دربارهٔ این آلبوم می‌گوید: «نی بانگ تکامل یافته گروه‌های «شیدا» و «عارف» است. هر قطعه این آلبوم اثری ارزشمند محسوب می‌شود. این آلبوم آثاری برگرفته از موسیقی سنتی امروزی با ملودی‌های زیبا عرضه کرده‌است که به ذائقه شنونده خوش می‌آید. همچنین لازم به ذکر است «مجتبی عسکری» خواننده این کار صاحب صدایی توانا با فراز و نشیبهای دلنشین می‌باشد و آینده روشنی پیش رو دارد.»

۱۴- خروش (شهریور ۱۳۹۵)

دکتر مجید پازوکی تهیه‌کننده آلبوم «خروش» در خلاصه نوشتاری کوتاهی در بروشور این آلبوم، در مورد این اثر نوشته‌است: آلبوم «خروش» مجموعه‌ای از تصانیف به آهنگسازی و تنطیم مجید درخشانی چهره ارزشمند و مطرح موسیقی ایرانی را دربرگرفته است؛ که طی سالهای اخیر ساخته شده و با صدای یکی ازپرورش یافتگان مکتب آوازی استاد محمدرضا شجریان هنرمندی جوان و مستعد آقای مجتبی عسگری اجراگردیده است. از ویژگی‌های آن، حال و هوای متفاوت تصانیفی است که یادآور بخشی از آثار نزدیک به موسیقی برنامه گلهای رادیو ایران تا آثار دهه پنجاه و موسیقی سالیان اخیر می‌باشد. در بخش آوازی ضمن تغییر گامها و نوعی مرکب خوانی مشاهده می‌گردد که خواننده با مهارت و دقت خاص به بیان شیوه آوازی استاد خود نایل آمده‌است. ضمن اینکه هنر آوازخوانی که رکن اصلی موسیقی ایران است و در سالهای اخیر حضوری کمرنگ دراجرای صحنه‌ای و آلبوم‌ها داشته در این اثر، همپای تصنیف خوانی از اهمیت خاص خود برخوردار بوده‌است. معرفی ساز یسنای که توسط هنرمند جوان آقای بهروز بیگی ابداع و مورد تأیید اساتید فن قرار گرفته‌است؛ از دیگر مشخصات این مجموعه می‌باشد.

قطعات ساخته «مجید درخشانی» و این اسامی به عنوان نوازنده در این اثر حضور داشته‌اند: «جواد بطحایی»، «شاهو عندلیبی»، «مجید درخشانی»، «بهروز بیگی»، «آروین رئوفی»، «شهریار نظری»، «حمید قنبری»، «علیرضا دریایی»، «مهرداد ناصحی»، «امین گلستانی»، «جمشید صفرزاده»، «علیرضا خورشیدفر»، «آتنا اشتیاقی»، «کریم قربانی»، «پدرام فریوسفی»، «میثم مروستی»، «علی جعفری پویان»، «نسترن هاشمی» و «ارسلان کامکار». «خروش» دارای چهارتصنیف و چند ساز و آواز و یک دونوازی است که در چند مایه مختلف آن‌ها را می‌شنویم.

۱۵- آن روزها (دی ۱۳۹۵)

آلبوم «آن روزها» اثر گروه موسیقی مهتاب با آهنگسازی «احسان ذبیحی‌فر» با صدای فریدون پوررضا، بهرام باجلان، مجتبی عسگری و وحید تاج و به همت مؤسسه فرهنگی هنری ماهور منتشر شد.

در این اثر، «حمید قنبری» سازهای کوبه‌ای، «حامد افشاری» قیچک باس، «سیاوش کامکار» سنتور، «احسان امامی» تار و عود، «ترگل خلیقی» رباب، «علی داوری» نی و «احسان ذبیحی‌فر» کمانچه و آلتو نواخته‌اند. همچنین «ارسلان کامکار» نیز با عود به‌عنوان نوازنده مهمان این گروه را همراهی کرده‌است. همخوانان این اثر، سولماز بدری، آرزو ابویی، سوگل بدری و حامی حقیقی بوده‌اند و ترنم کودکانه کیان وطن‌دوست و مینو معظمی نیز در این آلبوم شنیده می‌شود.

«ذبیحی‌فر» دربارهٔ این اثر می‌گوید: «آن روزها مجموعه‌ای است از قطعاتی مستقل برای گروه سازهای ایرانی که با وجود اشتراکات مختلفشان، الزامی در پیوستگی و ارتباط بین آنها نبوده‌است و شباهت مایه‌ها و فضای کلی قطعه‌ها در به‌کارگیری چند صدایی‌ها و تکنیک‌های آهنگسازی شاید از مهم‌ترین عوامل چیدمانِ آنها در یک مجموعه باشد. این مجموعه حاصل دوره‌ای از ذوق‌آزمایی‌هایم در آهنگسازی است که تمایل داشتم با نگاهی دقیق‌تر به سازآرایی موسیقی ایرانی، تا حد امکان بتوانم چند صدایی‌ها، تعدد لایه‌های ملودی و تمهیدات مختلف آهنگسازی را به کار گیرم. این تمایل البته با دغدغهٔ دیگر آن روزهایم گره خورده بود و آن امکان میزان جذب توامان مخاطب عام و خاص بود؛ تجربهٔ سبکی که در آن پیچیدیگی و در هم تنیدگی خطوط سازی و آوازی، از زیبایی ملودی‌های ساده و روان نکاهد و بر غمای شنودشان نیز بیفزاید.»

۱۶- هر چه بود گذشت (تیر ۱۳۹۶)

آلبوم «هرچه بود گذشت» که شامل شش تصنیف از ساخته‌های فرید نجم‌الدین با تنظیم مهران امیدیان و وصال صالحیان است، توسط مؤسسه چکاوک منتشر شد.

در ساخت قطعات این آلبوم از سروده‌های مولانا، حافظ، فریدون مشیری، هوشنگ ابتهاج، ایرج دهقان و پرویز حقیقت بهره گرفته شده‌است. آلبوم «هرچه بود گذشت» از شش قطعه با عنوان‌های «زبان نگاه»، «غلام قمر»، «هرچه بود گذشت»، «مدامم مست می‌دارد»، «کوچه» و «باده ناب» تشکیل شده که هر کدام از آنها حال و هوا و فضاهای مخصوص به خود را دارند و در دستگاهای ماهور، شور، چهارگاه و آواز افشاری آهنگسازی شده‌اند. در تولید و ضبط این آلبوم مهران امیدیان (تار و تنظیم‌کننده)، مهرداد ناصحی (قیچک آلتو)، علیرضا دریایی (ویولن و کمانچه)، آتنا اشتیاقی (ویلنسل)، وصال صالحیان (سنتور)، سینا شکری (نی)، شهریار جعفری (عود، بم تار و سه تار)، مسعود بخشایی (تنبک، دف و ضرب زورخانه)، حسن عسکری و حمید عسکری (صدابردار) همکاری کرده‌اند.

۱۷- با فراقت چند سازم (تیر ۱۳۹۶)

«با فراقت چند سازم اثری به آهنگسازی سپیده مشکی و آواز مجتبی عسگری است. در این آلبوم مخاطب با یک رپرتوار کاملاً کلاسیک روبرو است. این اثر در مایه چهارگاه ساخته شده و با پیش‌درآمد آغاز می‌شود و در ادامه ساز و آواز، روند صحیح خود را در گوشه‌های مختلف دستگاه طی می‌کنند. در جواب آوازها نیز سعی شده از تنوع سازی موجود در گروه‌نوازی استفاده شود. این در حالی است که اعضای گروه «آن» که در این آلبوم هنرنمایی کرده‌اند، سال‌ها در گروه‌های مختلفی از جمله گروه «شیدا» به سرپرستی زنده یاد محمدرضا لطفی همکاری داشته‌اند.

این آلبوم توسط مؤسسه فرهنگی هنری «پرده هنر موسیقی» منتشر شده و در بین آوازهای آلبوم که بدنه اصلی آن را تشکیل می‌دهند، چهارمضراب و ضربی زیبایی نیز برای تنوع گنجانده شده‌است.»

۱۸- حادثه عشق (شهریور ۱۳۹۷)

آلبوم حاضر شامل ده قطعه در دستگاه‌های موسیقی ایرانی است. در این آهنگ‌ها از سروده‌های شاعران کهن و معاصر مثل سعدی، حافظ، اخوان‌ثالث، خیام، سپهری و مولانا استفاده شده‌است. مهدی ایرانی دربارهٔ این اثر می‌گوید: «در این قطعات استفاده از ظرفیت‌های پنهان موسیقی کلاسیک ایرانی مورد توجه بوده تا فضاهایی نو آفریده شود. آهنگ‌ها به تناسب حس و حال دریافتی‌ام از شعرها ساخته شده‌اند و برای خود محدودیتی سنتی در مورد آهنگسازی در یک مد و با ریتم مشخص قائل نشدم.»

کار تنظیم قطعات بر عهده فرهاد ابراهیم‌خانی بوده‌است. از نوازندگان این آلبوم می‌توان به فرهاد ابراهیم‌خانی، مهدی ایرانی، علی اصغر عربشاهی، هوتن شرف‌بیانی و ترگل خلیقی اشاره کرد. شایان ذکر است؛ آلبوم موسیقی حادثه عشق به همت مؤسسه آوای دلگشای شهرود منتشر و روانه بازار شده‌است.

۱۹- عشیران (اسفند ۱۳۹۷)

این اثر در ۷ قطعه موسیقایی در دستگاه نوا به همت گروه نوازندگان «رها» و انتشارات «نوفه» ضبط و منتشر شده‌است. سامر حبیبی نوازنده کمانچه و کمانچه آلتو، حمید قنبری نوازنده دایره و تنبک، سعید نایب‌محمدی نوازنده عود، احسان عابدی نوازنده نی، علی کاظمی نوازنده تار، سعید کردمافی نوازنده سنتور و مجتبی عسگری خواننده آواز در آلبوم به هنرنمایی پرداخته‌اند.

سعید کردمافی و علی کاظمی آهنگسازان این اثر در دفترچهٔ آلبوم این چنین آورده‌اند: عشیران سومین اثرِ مشترکِ ماست، عمدتاً با همان دلمشغولی‌های زیباشناختی در دو اثر پیشین: بداهه‌سازی و بزم دور. فرایند بداهه‌سازی در این اثر نیز اساسِ رویکردِ ما به نحوهی ساماندهیِ موادِ موسیقاییِ بخش‌های با وزنِ آزاد است، هرچند، اگر آن را پیوستاری درنوسانْ میان بداهه و آهنگسازی در نظر بگیریم، این‌بار به دومی بیشتر گرایش دارد؛ آوازهای با وزنِ آزاد که بخش عمدهٔ آن توسط ما طراحی شده و با ذوق و چیره دستیِ خوانندهٔ توانای اثر جان یافته، از مصادیق گرایش مذکورند. نسخهٔ اولیهٔ این اثر در جشنوارهٔ موقامِ آذربایجان در سال ۲۰۱۳ میلادی اجرا و برندهٔ جایزهٔ اول آن جشنواره شد. بعدتر، نسخهٔ کامل‌ترِ آن در سی‌امین جشنوارهٔ موسیقی فجر، در سال ۱۳۹۳، در بخشِ نسلی دیگر ارائه شد، و نسخه‌های بعدی، یکی پس از دیگری، با همدلی، شکل گرفتند. پس از گذشتِ بیش از پنج سال از اولین اجرای اثر در آستانهٔ نوروز ۱۳۹۲ در باکو، اکنون، راهِ پُر فراز و نشیبِ تألیف، ضبط و آماده‌سازی آن برای انتشار به پایان رسیده‌است. در بیش از یک دهه همکاری هنریِ، با دغدغهٔ مشترک در باب مسئلهٔ خلاقیت در حوزهٔ موسیقی هنری – کلاسیک ایران، فراتر از همهٔ پنداشت‌ها و مناسبات نظری و فنی، همواره تأثیرگذاری عاطفی – زیباشناختیِ آثار (در حد دانش و توانِ ما) برایمان اولویت داشته‌است. عشیران تلاش دیگری است در همین راستا.

۲۰- در گیسوی او پیچید (اردیبهشت ۱۳۹۸)

آلبوم «در گیسوی او پیچید» با آهنگسازی «امیر شریفی» توسط انتشارات ماهور منتشر شد. در این اثر نوازندگانی چون امیر شریفی (تار و سه‌تار)، محمد عشقی (سنتور)، المیرا مردانه (کمانچه و کمانچه آلتو)، مرجان مهربان (قانون)، آرش سعیدیان (عود)، سهیل اله‌دادیان (تمبک) حضور داشته‌اند. دربارهٔ این اثر به قلم، امیر شریفی می‌خوانیم: «گروه نقش به لحاظ استفاده ازعناصر ایجاد فرم، ادوار ایقاعی، تلفیق شعر و موسیقی، پرهیز از بداهه‌خوانی و بداهه‌نوازی و طراحی و ساخت بسیار دقیق آوازها و جواب آوازها، بالابردن چگالی مُدال در هر قطعه و در کل اثر، به وضوح از مرزها و زیبایی‌شناسی رایج قاجاری در موسیقی دستگاهی فراتر می‌رود. این عبور آگاهانه از مرزهای مستحکم و تثبیت‌شدهٔ موسیقی دستگاهی با نیت احیای امکانات فراموش‌شدهٔ موسیقی پیشاقاجاری با رجوع به امکانات ثبت‌شده در رسالات سنت موسیقایی دورهٔ تیموری ـ صفوی صورت پذیرفته‌است. قطعات سی‌دی دوم این مجموعه بیشتر با بهره‌گیری از امکانات بالقوه و بالفعل موسیقی دستگاهی ساخته شده‌است. در ساخت این قطعات، با رجوع به دو منبع اصلی که یکی امکانات بالقوه در باطن نظام دستگاهی و دیگری فرم‌های موجود در ادبیات کلاسیک ایران است، در پی گسترش هرچه بیشتر مواد و مصالح قابل استفاده در ساخت قطعات بود ایم. از این رو در سی‌دی دوم همچنان پیوند خود را با موسیقی قاجاری برقرار نگاه داشته‌ایم. نگاهداشت این اتصال، نشانه‌ای از احترام و قدرشناسی و عشق ما نسبت به دستاوردهای جدی و هنری موسیقیدانان موسیقی دستگاهی ایران است؛ احترامی البته همراه با نگاهی نقادانه با تلاش برای برطرف کردن ضعف‌ها و ارتقا و به روز نمودن موسیقی دستگاهی.»

جستارهای وابسته

موسیقی سنتی ایرانی

منابع

This article "بیوگرافی مجتبی عسگری" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:بیوگرافی مجتبی عسگری. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

📰 Article(s) of the same category(ies)

• حسین رضا اسدی
• اداره کل آموزش و پرورش استان اصفهان
• پلیس اصفهان
• علی پنجه‌پور
• محمود شهبازی
• الگو:محمد اصفهانی
• لیلا پهلوان زاده

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• بیوگرافی مجتبی عسگری in English