You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

تابلو اقتصاد

از EverybodyWiki Bios & Wiki
پرش به:ناوبری، جستجو


تصویری از تجسم اصلی تابلو توسط کیسنی ، 1759.

Tableau économique (تلفظ فرانسوی:[tablo ekɔnɔmik]) یا تابلو اقتصادی اولین بار توسط اقتصاددان فرانسوی فرانسوا کنه در سال ۱۷۵۸ به عنوان یک مدل اقتصادی مطرح شد و سر انجام پایه و اساس مکتب فیزیوکرات اقتصاد شد.

به اعتقاد کنه، تجارت و صنعت منابع اصلی ثروت نبوده و آنچه می تواند با عبور از اقتصاد بصورت اجاره، دستمزد و خرید عامل اصلی ایجاد ثروت باشد مازاد زراعی است. او این عقیده را در نسخه خطی خود از Tableau économique (تابلو اقتصادی) اثبات کرد.

مدل[ویرایش]

الگویی که کنه ایجاد کرد شامل سه عامل یا محرک اقتصادی است که عبارت اند از: عامل های «انحصاری» که صرفا متشکل از زمین داران بود؛ عامل های «مولد» تشکیل شده از کارگران زراعی و عامل های «بایر» شامل صنعتگران و بازرگانان. نقطه شروع جریان تولید یا نقدینگی بین سه عامل از عامل های «انحصاری» آغار می‌شود؛ زیرا آنها صاحبان زمین هستند و قدرت خرید از هر دو عامل دیگر را دارند. بدین ترتیب، الگو پیشنهادی کنه شامل مراحل زیر است (شکل ۱).

  1. کشاورز در زمین اجاره ای ۱۵۰۰ واحد غذا را در زمینی که از مالک اجاره کرده است تولید می‌کند. ۶۰۰ واحد آن را نزد خود برای مصرف شخصی، دام و کارگران نگه می‌دارد و مابقی را با قیمت ۱ دلار برای هر واحد در بازار به فروش می گذارد. ۳۰۰ دلار (۱۵۰ دلار برای خودش و ۱۵۰ دلار برای دستمزد کارگران) از سود فروش را نزد خود برای خرید کالاهای غیر زیراعی (لباس، لوازم خانه، و غیره) از صنعتگران و تجار نگه می‌دارد. در نهایت ۶۰۰ دلار سود خالص باقی مانده که در مدل کنه تحت عنوان محصول خالص معرفی می‌کند[۱]
  2. صنعتگر به اندازه ۷۵۰ واحد محصول صنعتی تولید می‌کند. برای رسیدن به این مقدار به ۳۰۰ واحد غذا و ۱۵۰ واحد کالای خارجی نیاز دارد. وی همچنین برای سپری کردن زندگی خود سالیانه به ۱۵۰ واحد غذا و ۱۵۰واحد محصول صنعتی نیاز دارد. در مجموع صنعتگر به ۴۵۰ واحد غذا ،۱۵۰ واحد محصول صنعتی و ۱۵۰ واحد کالای خارجی نیازمند است. در نتیجه وی ۴۵۰ دلار غذا از کشاورز و ۱۵۰ دلار کالای خارجی را از بازرگان خریداردی می کند و در عوض ۶۰۰ واحد محصول صنعتی اش را به قیمت ۶۰۰ دلار در بازار می‌فروشد. ولی از آنجایی که صنعتگر باید از پول نقد خود مواد اولیه سال بعد را تهیه نماید، سود خالصی باقی نمی ماند.
  3. زمین دار تنها مصرف‌کننده مواد غذایی و محصول های صنعتی است و هیچ محصولی از خود تولید نمی‌کند، ولی ۶۰۰ دلار از اجاره زمین به کشاورز جهت تولید محصولات کشاورزی بدست می آورد. ۳۰۰ دلار از این درآمد صرف مواد غذایی و ۳۰۰ دلار باقی مانده صرف محصولات صنعتی مورد نیاز مالک می شود. به اعتقاد کنه، مصرف‌کننده بودن شخص مالک او را به اصلی‌ترین محرک اقتصاد تبدیل می کند. در واقع تمایل و خواسته مالک به مصرف باعث می‌شود که کل درآمدش را صرف خرید مواد غذایی و محصولات صنعتی کند و بدین طریق باعث درآمدزایی برای سایر عوامل شود
  4. تاجر عامل صادرات مواد غذایی در ازای واردات خارجی است. وی ۱۵۰ دلاری را که از صنعتگر دریافت کرده برای خرید مواد غذایی از بازار استفاده می‌کند؛ با این فرض که غذا را مجددا از کشور خارج میکند تا با کالایی خارجی مبادله کند.
نمودار 1جریان تولید در تابلو اقتصادی کنه (4)

این مدل دلیل اختلاف نظر فیزیولوژیست‌ها با کانتیلون (اقتصاددان ایرلندی) در مورد صادرات غذا را توضیح می‌دهد. در واقع، ناتوانی کشاورز و صنعتگر در مصرف بیش از نیاز اولیه خود مصرف در حالی که زمین دار (مالک) در حد اشباع مصرف می کند و قادر به مصرف بیشتر نیست منجر به شرایط مازاد مواد غذایی می شود. از آنجایی که نمی‌توان از غذا به راحتی نگهداری کرد، باید آن را به یک مصرف کننده فروخت که اهمیت تاجر در این مرحله مشخص می شود.

تفسیر فیزیوکراتیک[ویرایش]

با وجود موارد گفته شده تاجر منبع ثروت نیست. در این خصوص، فیزیوکرات‌ها معتقد بودند که «صنعت و تجارت هیچ کدام عامل اجیاد ثروت نمی باشند.»[۲] یک "توضیح قابل قبول این است که فیزیوکرات‌ها تئوری خود را با توجه به وضعیت واقعی اقتصاد فرانسه توسعه دادند ."[۳] در آن زمان حاکمیت فرانسه یک رژیم سلطتنی مطلق بود که در آن ۸–۶ درصد از جمعیت متشکل از زمین دارانی بود که نزدیک به ۵۰ درصد زمین‌ها را در اختیار داشتند. (۵، ص. ۸۵۹) ۸۰٪ از ثروت کشور از طریق کشاورزی حاصل می شد[۴] و مردم مستأجر " به فعالیت های کشاورزی برای امرار معاش و تولید حداقل مشغول بودند و تقریبا تمام درآمد آنها صرف مواد غذایی می شد"[۵] ، این در حالی بود که محصولات صادراتی کشور بیشتر شامل محصولات زراعی، مانند شراب بود.[۶] با توجه به تأثیر بارز کشاورزی بر اقتصاد فرانسه، به نظر می آید که مدلی پذیرفته می شود که به نفع پادشاه زمان بوده باشد.

در آن زمان، فیزیوکرات‌ها تازه در مراحل اولیه جبش ضد-سوداگران به سر می‌بردند. جدال کنه با جایگزین شدن صنعت و تجارت بین‌المللی بجای نظریه خودش را می‌توان از دو جنبه بررسی کرد. مورد اول، صنعت هیچ ثروتی را کسب نمی‌کند درنتیجه هدایت نیروی کار از کشاورزی به صنعت درواقع منجر به کاهش ثروت کل کشور خواهد شد. از طرفی، گسترش جمعیت باعث پر شدن زمین موجود و افزایش مصرف غذای قابل دسترس می‌شود.لذا، اگر زمین های تصحاب شده منجر به تولید مواد غذایی نشود، جمعیت باید کاهش پیدا کند. مورد دوم، پیش فرض اصلی سوداگران این است که کشور برای بدست آوردن ثروت بیشتر باید بیش از واردات، صادرات داشته باشد. اما این امر ایجاب می‌کند که کشور باید دارای منابع بیشتر از مصرف داخلی خود باشد. این درحالی است که فرانسه مستعمری قدرتمندی جهت تولید کالاهای نیمه تمام یا تمام مانند انگلیس (کشوری مانند هند را داشت) یا هلند (آمریکای شمالی و آفریقا را داشت) نداشت. مستعمرات رانسه عمدتا در نواحی کارائیپ، آمریکای شمالی و جنوب شرقی آسیا قرار داشتند. اقتصاد هر کدام از این مستعمرات نیز مانند فرانسه مبتنی بر کشاورزی بود و تنها کالای که فرانسه ان را بصورت مازاد تولید می‌کرد غذا بود؛ بنابراین تجارت بین‌الملل که بر پایهٔ تولید صنعتی باشد قادر به تولید کافی ثروت تولید نبود.

با تمام موارد ذکر شده کنه مخالف صنعت نبود، بلکه سعی داشتی نظری واقع بینانه به عدم توانایی فرانسه برای بهرمندی کامل از بازار صنعتی بدهد. او معتقد بود که صنتعتگران و تولیدکنندگان صرفا با توجه به اندازه بازار داخلی موجود برای کالاهای خود به فرانسه سفر می کنند[۷] . کنه بیان داشت که «تولید در کشور باید تا اندازه ای جلو برود که مواد اولیه قابل دسترس و نیروی کار مناسب اجازه می دهند تا بدین طریق بتواند از نظر هزینه نسبت به رقبای خارجی خود برتری داشته باشد.» [۸] هر چیزی بیشتر ازین مبلغ باید از طریق تجارت وارد شود.

میراث[ویرایش]

تابلو اقتصاد به عنوان «اولین فرمول دقیق» از سیستم‌های اقتصادی مستقل است که برای اولین بار به مفهوم افزاینده‌های (ضرایب) اقتصادی اشاره کرده است . از جدول (تابلو) مشابهی در تئوری خلق پول تحت بانکداری ذخیره کسری با بازپرداخت سپرده‌ها استفاده می‌شود که نهایتاً به بیان ضریب پول می پردازد.

مکتب صندوق دستمزد نیز از مفهوم تابلو اقتصاد گرفته شد، که البته بعداً رد شد.

کارل مارکس از نظریه تابلو اقتصادی کنه به عنوان مبنایی برای نظریه گردش مالی خود در کتاب سرمایه جلد ۲ استفاده کرد.

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

برای مطالعه بیشتر[ویرایش]

  • هنری ویلیام اشپیگل (1983) رشد اندیشه اقتصادی ، نسخه اصلاح شده و گسترش یافته ، انتشارات دانشگاه دوک
  • ایو چاربیت Arundhati Virmani (2002) شکست سیاسی یک نظریه اقتصادی: فیزیوکراسی ، جمعیت ، سال. 57 ، شماره 6. (نوامبر - دسامبر ، 2002) ، ص. 855–883.
  • AL Muller (1978) تئوری رشد پرسشنامه: یک نظر ، مقالات اقتصادی آکسفورد ، سری جدید ، جلد 1. 30 ، شماره 1. ، صص. 150–156.
  • Steiner، Phillippe (2003) فیزیوکراسی و اقتصاد سیاسی پیش کلاسیک فرانسه در ویراستار. بیدل ، جف ای ، دیویس ، جون بی ، و ساموئلز ، وارن ج . همراهی با تاریخ اندیشه اقتصادی . انتشارات بلک ول ، 2003
  • رونالد میک (1962) اقتصاد فیزیوکراسی ، انتشارات دانشگاه هاروارد. حاوی ترجمه هایی از جدول اقتصادی ، تبیین های پرسشنامه تابلو و سایر نوشته های فیزیوکراتیک است.
  • Marguerite Kuczynski & Ronald Meek (1972) Quesnay's Tableau Économique ، انجمن اقتصادی سلطنتی ، لندن. ترجمه «گمشده» «چاپ سوم» تابلو.

لینک های خارجی[ویرایش]


This article "تابلو اقتصاد" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:تابلو اقتصاد. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

  1. Henry William Spiegel (1983) The Growth of Economic Thought, Revised and Expanded Edition, Duke University Press. p.189
  2. Charbit and Virmani (2002) p.858
  3. Charbit and Virmani (2002) p.858
  4. Charbit and Virmani (2002) p.858
  5. Charbit and Virmani (2002) p.859
  6. Charbit and Virmani (2002) p.859
  7. Mueller (1978) p.153
  8. Mueller (1978) p.153


Read or create/edit this page in another language[ویرایش]