تاب آوری (علوم مواد)

در علم مواد، تاب آوری یا جهندگی (به انگلیسی: Resilience)، توانایی یک ماده در جذب انرژی در صورت تغییر شکل الاستیک و سپس آزادسازی و بازگرداندن آن انرژی بعد از حذف بارگذاری است. تاب آوری حدنهایی به بیشترین مقدار انرژی که یک ماده بدون تغییر شکل دائمی و نامطلوب، قبل از خارج شدن از محدودۀ الاستیک می‌تواند جذب کند گفته می‌شود. همچنین حداکثر انرژی قابل جذب در واحد حجم بدون ایجاد ناهنجاری‌های دائمی و نامطلوب مدول تاب آوری نامیده می‌شود. این انرژی را می‌توان با انتگرال‌گیری از نمودار یا منحنی تنش-کرنش از نقطۀ صفر تا حد الاستیک به صورت زیر محاسبه کرد:

$U_{r}=\textstyle \int _{0}^{\varepsilon }\displaystyle \sigma d\varepsilon$

در حالت کشش تک‌محوره و با فرض خطی بودن الاستیسیته و طبق مدول یانگ و قانون هوک، معادله به صورت زیر بدست می‌آید:

$U_{r}={\frac {\sigma _{y}\varepsilon _{y}}{2}}={\frac {1}{2}}\sigma _{y}({\frac {\sigma _{y}}{E}})={\frac {\sigma _{y}^{2}}{2E}}$

This article "تاب آوری (علوم مواد)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:تاب آوری (علوم مواد). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• تاب آوری (علوم مواد) in English