تانک تیپ 61

تیپ 61
یک تانک نوع 61 که در کمپ GSDF Zentsuji به نمایش گذاشته شده است.
نوع	تانک اصلی نبرد
خاستگاه	ژاپن
تاریخچه خدمت
خدمت	1961–2000
تاریخچه تولید
طراح	صنایع سنگین میتسوبیشی
تاریخ طراحی	1955–1960
سازنده	صنایع سنگین میتسوبیشی
تاریخ تولید	1961–1975
تعداد ساخته شده	560
مدل‌های مختلف	See variants
ویژگی‌ها
وزن	35 تن
طول	8.19 / 6.03 متر
عرض	2.95 متر
ارتفاع	2.49 متر
خدمه	4
زره	55 میلی متر (بدنه) - 114 میلی متر (برجک)
تسلیحات اولیه	90 mm L/52 rifled cannon, Muzzle velocity: 910m/s (M318AP-T)
تسلیحات ثانویه	7.62 mm Browning M1919A4 machine gun 12.7 mm M2 Browning machine gun
موتور	Mitsubishi 12HM21WT 4 stroke V type 12 cylinder vertical air cooled diesel ۵۷۰ اسب بخار (۴۳۰ کیلووات) / 2100 rpm, 29600 cc
قدرت/وزن	17.14 hp/tonne (12.28 kW/tonne)
سیستم تعلیق	میله پیچشی
برد عملیاتی	200 کیلومتر
سرعت	45 کیلومتر در ساعت (جاده های آسفالت شده)

Type 61 tank (61式戦車, Roku-ichi Shiki sensha) یک تانک اصلی جنگی است که توسط نیروی زمینی دفاع از خود ژاپن (JGSDF) ساخته شده و توسط صنایع سنگین میتسوبیشی ساخته و استفاده می‌شود.

توسعه در سال 1955 آغاز شد و اولین بار در آوریل 1961 به کار گرفته شد. شماره تیپ از سال استقرار پیروی می کند. در مجموع 560 دستگاه تیپ 61 بین سال های 1961 تا 1975 تولید شد که تولید آن متوقف شد. جانشین آن تایپ 74 شد.

تاریخ

امپراتوری ژاپن طیف وسیعی از خودروهای جنگی زرهی تولید کرده بود. با این حال، پس از تسلیم ژاپن ، تمام توسعه و ساخت AFV متوقف شد و ژاپن فناوری مورد نیاز برای ساخت و ساخت تانک ها و خودروهای زرهی را از دست داد. با این حال، به دلیل جنگ کره ، فرمانده عالی نیروهای متفقین به ژاپن دستور داد تا دوباره نظامی شود، و یک نیروی پلیس مسلح تشکیل داد (در ابتدا ذخیره پلیس ملی، که بعداً نیروی امنیت ملی نامیده شد، و در نهایت به نیروی دفاع از خود زمینی ژاپن تغییر نام داد. ) و تانک های متوسط M4A3E8 Sherman و تانک های سبک M24 Chaffee را ارائه کرد.

این تانک ها در طول جنگ جهانی دوم به شدت مورد استفاده قرار گرفتند و پس از تحویل آنها به ژاپن، تنها در چند سال نیاز به تعمیرات اساسی مکانیکی داشتند. از آنجایی که مقدار زیادی از قطعات در شبه جزیره کره مصرف می شد، تولید قطعات یدکی مورد استفاده در ژاپن در داخل کشور ضروری بود و دانش رویه ای در مورد طراحی و نگهداری تانک به سبک آمریکایی شروع به جمع آوری کرد. یک امتیاز مشترک توسط تانک های شرمن و چفی در استفاده ژاپنی ها این بود که میانگین قد خدمه ژاپنی نسبت به سربازان آمریکایی کمتر بود و تانک ها بر اساس استانداردهای ژاپنی جادار در نظر گرفته می شدند.

بر اساس این تجربه، مدیر کل آژانس دفاعی به Technical Research and Development Institute (技術研究本部, Gijutsu-kenkyū-honbu) دستور داد تا در سال 1955 یک تانک داخلی جدید توسعه دهد. در طول جنگ کره، عملکرد T-34 و M26 Pershing روشن کرده بودند که تانک های جدید ژاپنی به تفنگ های اصلی 90 میلی متری نیاز دارند.

در میان افسران تانک JGSDF دو طرح طراحی برای تانک های جدید وجود داشت. یکی از آنها یک تانک 25 تنی بود که با زمین های صعب العبور ژاپن با شالیزارها و زمین های ضعیفش مطابقت داشت. دیگری یک تانک 35 تنی بود که برای حمل یک تفنگ 90 میلی متری به اندازه کافی بزرگ بود. هر دو طرح دارای مزایا و معایبی بودند، اما پس از بحث های فشرده، طرح 35 تنی به تصویب رسید. از سال 1956 تا 1960، یک سری از چهار نمونه اولیه با شماره STA1 تا STA4 تولید شد و آزمایش در سال 1957 آغاز شد. STA3/4 برای JGSDF رضایت بخش بود و در آوریل 1961 وارد خدمت شد.

طرح

تانک های 61 در حال حرکت در سال 1985 به عنوان بخشی از رزمایش مشترک ایالات متحده و ژاپن.

تایپ 61 به طور معمولی با برجک مرکزی و موتور در عقب بدنه قرار دارد. این تانک دارای چهار خدمه است: یک فرمانده، راننده، توپچی و بارگذار . بدنه از فولاد جوش داده شده با برجک فولادی ریخته گری شده است. حداکثر ضخامت زره 64 میلی متر ذکر شده است. راننده در سمت راست جلوی بدنه می نشیند، با یک دریچه بلافاصله بالای سر، و سه پریسکوپ دید که قوس جلویی را می پوشاند. در سمت چپ راننده گیربکس قرار دارد که با برداشتن یک پنل بزرگ در جلوی بدنه می‌توان به آن دسترسی داشت. فرمانده و توپچی در برجک سمت راست می نشینند و فرمانده یک کلاهک بزرگ گنبدی شکل با دریچه ای در پشت آن در اختیار دارد. توپچی دریچه ای ندارد و جلوتر از فرمانده می نشیند.

یک جعبه ذخیره ابزار معمولاً به صورت خارجی در پشت شلوغی نصب می شد و سه پرتاب کننده نارنجک دودزا در هر طرف برجک نصب شده بود. دو آنتن رادیویی بزرگ نیز به پشت شلوغی وصل شده بود.

موتور و رانندگی

این تانک از یک دیزل توربوشارژ میتسوبیشی HM21 WT V12 با قدرت 570 اسب بخار استفاده می‌کرد که در پشت بدنه نصب شده بود و از طریق اگزوز دو طرف پشت بدنه تانک تخلیه می‌شد. این موتور به یک سیستم گیربکس دستی میتسوبیشی متصل می شود که از سیستم فرمان دیفرانسیل کنترل شده استفاده می کند. مسیر از جلو هدایت می شود و دارای شش چرخ جاده لاستیکی در هر طرف به همراه سه غلتک برگشت است. سیستم تعلیق یک سیستم میله پیچشی با چرخ جاده اول، دوم و ششم مجهز به کمک فنرهای هیدرولیک است.

در ابتدا، مهندسان ژاپنی قصد داشتند با مشاهده تعمیر M47 Patton ارتش آمریکا که در ژاپن انجام شده بود، سیستم متقابل رانندگی مورد مطالعه را اتخاذ کنند، اما آن را متوجه نشدند.

تسلیحات

یک ضد تانک M36 در حدود سال 1955 اجاره شد و به عنوان ماده مرجع برای روش نصب تفنگ 90 میلی متری مورد استفاده قرار گرفت. در این مدت تانک های مسلح به توپ های کالیبر 100 میلی متری در خارج از ژاپن ظاهر شدند، بنابراین استفاده از یک اسلحه با کالیبر بزرگ مشابه در تانک های جدید تولید داخل مورد توجه قرار گرفت. اما پس از بررسی M36، مهمات 90 میلی متری حد بالای چیزی است که یک تانک متوسط ژاپنی می تواند به طور موثر از عهده آن برآید. علاوه بر این، به دلیل کوهستانی بودن ژاپن، بعید بود که درگیری های دوربرد مکرر اتفاق بیفتد و تصور می شد که یک تفنگ 90 میلی متری کافی باشد.

بر اساس این تصمیم، یک تفنگ 90 میلی‌متری تیپ 61 به عنوان اسلحه اصلی انتخاب شد. این تفنگ دارای یک ترمز دهانه t شکل است که گازهای شلیک را به طرفین منحرف می کند و میزان گرد و غباری که در اثر شلیک به بیرون پرتاب می شود را کاهش می دهد. ته تفنگ آن از یک بلوک کشویی افقی برای بارگیری جعبه های گلوله ثابت استفاده می کند. بار گذار دارای یک دریچه کوچک است که برای خارج کردن پوکه گلوله های مصرف شده با دست است. ذخیره سازی برای هجده گلوله در شلوغی در پشت برجک فراهم شده است، با گلوله های اضافی که در موقعیت های مختلف داخل تانک توزیع می شوند.

کلاهک فرمانده دارای چهار بلوک دید است که به سمت بالا زاویه دارند و یک فاصله یاب استریوسکوپیک پایه یک متری با بزرگنمایی هفت برابر. توپچی دارای یک پریسکوپ با بزرگنمایی 6 برابر و همچنین یک دید با بزرگنمایی 6 برابر است.

یک مسلسل M1919A4 7.62 میلی متری در کنار اسلحه به عنوان مسلسل کواکسیال و یک مسلسل M2 12.7 میلی متری معمولاً برای استفاده ضد هوایی روی گنبد فرمانده نصب می شود.

تاریخچه استقرار

میزان تولید اولیه پایین بود و تنها ده تانک در سال‌های 1961 و 1962 تولید شد که به بیست تانک در سال 1964 و 30 دستگاه در سال‌های 1965 و 1966 افزایش یافت. در مجموع 250 دستگاه تا سال 1970 تولید شده بود که تولید آن تا سال 1975 که پایان یافت، با سرعت بیشتری ادامه یافت. در مجموع 560 دستگاه تولید شد. این تانک ها در دهه 1990 به تدریج از خدمت خارج شدند و 400 تانک در سال 1990 و 190 تانک در سال 1995 در خدمت بودند. همه آنها تا سال 2000، 39 سال پس از استقرار اولیه، از رده خارج شدند. در این دوره، تایپ 61 به‌روزرسانی‌های جزئی در قالب نورافکن‌های مادون قرمز و/یا تخلیه‌کننده‌های دود دریافت کرد. از سال 1980، تیپ 61 با مدل مدرن تر Type 74 MBT تکمیل شد.

استفاده کنندگان

• ژاپن – 560 مورد استفاده بین سال های 1961 و 2006

انواع

• نوع 67 AVLB (پل پرتاب خودروهای زرهی) (67式戦車橋)
• نوع 70 ARV (خودروی بازیابی زرهی) (70式戦車回収車)

همچنین ببینید

• نوع 74
• نوع 90
• نوع 10

منابع

کتاب ها

• 978-0312440473

لینک های خارجی

• تاریخچه Type61 JGSDF MANIACS

الگو:Mitsubishi Heavy Industriesالگو:ModernJapaneseAFVsالگو:Cold War tanks

This article "تانک تیپ 61" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:تانک تیپ 61. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• تانک تیپ 61 in English