تعاونی مصرف

تعاونی مصرف شرکت ایرانی است که از مشارکت گروهی خاص از افرادهم‌صنف به منظوردستیابی به منافع مشترک که ازاین طریق واسطه‌های غیرضروری در کسب و تجارت و صاحبان مشاغل کاذب حذف می‌گردند. قانون بخش تعاونی درراستای پیشگیری از تمرکز و تداوم ثروت، پیشگیری از انحصار، احتکار، تورم، اضرار به غیر در سال ۱۳۷۰ شمسی به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

تاریخچه[ویرایش]

اتحادیه سراسری تعاونی های مصرف کارکنان دولت جمهوری اسلامی ایران یکی از بزرگترین اتحادیه های تعاونی موجود کشور است که در زمینه تامین نیاز شرکتهای تعاونی مصرف کارمندی در سراسر مملکت فعالیت دارد. این اتحادیه که در سال ۱۳۴۲ با سرمایه ۳۵۰۰۰ ریال و عضویت ۱۵ شرکت تعاونی تشکیل شده است. در شرایط فعلی به عنوان یک مجموعه اقتصادی، امکانات وسیع و گسترده خود را در جهت ارائه خدمت به اتحادیه های تعاونی مصرف کارکنان دولت مستقر در مراکز استانها و نیز نزدیک به ۴۰۰ شرکت تعاونی مصرف کارمندی کوچک و بزرگ در تهران به کار می گیرد. سیر گردشی کالا بارهادر طول سال تکرار می شودبه به گونه ای که نزدیک به ۲۰ نوبت گردش کالا در طی سال را در بر می گیرد. این مجموعه در دوران جنگ تحمیلی خدمات ارزنده ای به جامعه و دولت ارائه کرد و با گسترش و تقویت شبکه سالم تعاونی، حجم عظیمی از کالاهای کوپنی که مهمترین بخش ارزاق عمومی بود از طریق شبکه تعاونیهای کارمندی در سراسر کشور در اختیار کارکنان دولت و گاه دیگر اقشار مردم قرار داد که این خود عاملی موثر در تثبیت نرخها و جلوگیری از احتکار و گرانفروشی در آن شرایط بود.

ضوابط عمومی[ویرایش]

شرکتتعاونی مصرف ازلحاظ نوع فعالیت شرکتی است که در امور مربوط به تهیه و توزیع کالاو نیازمندیهای اعضاء فعالیت می‌نماید که عضویت برای گروهی خاص ( هم صنف ) مانند کارمندان، کارگران، پزشکان، وکلای دادگستری و مشاغل خاص با رعایت شرایط اساسنامه تعیین می‌شود. شایان ذکراست واگذاری سهام دراین شرکت به افراد متفرقه خارج ازصنف مربوطه ممکن نیست . شرکت تعاونی مصرف همچون سایرشرکتهای تعاونی حداقل با ۷ نفر عضو هم صنف اهلیت تأسیس دارد. شرکت تعاونی مصرف توسط هیئت مؤسس تأسیس می‌شود و پس از آن از کسانی که شرایط عضو شدن را دارند دعوت می‌کند.هیئت مؤسس پس از تهیه طرح و اساسنامه و دیگر مشخصات تعاونی اقدام به دریافت موافقت نامه تشکیل تعاونی از وزارت تعاون می‌نماید و پس از دریافت اجازه‌نامه ثبت شرکت تعاونی از وزارت تعاون، شرکت را ثبت می‌نماید، پس از آن پروانه تأسیس شرکت تعاونی بوسیله وزارت تعاون صادر می‌شود.

اعضا در جلسه مجمع عمومی عادی، اعضای هیئت مدیره و بازرس‌های شرکت تعاونی خود را انتخاب می‌کنند. جلسات مجمع معمولاً به صورت سالیانه و جلسات هیئت مدیره به صورت دو هفته یک بار برگزار می‌شود. بالاترین مقام تصمیم گیرنده در شرکتهای تعاونی مجمع می‌باشد. مجمع تعیین‌کننده اعضای هیئت مدیره است، البته از طریق رای‌گیری. هیئت مدیره شامل سمت‌های رئیس، نائب رئیس، منشی، عضو اصلی هیئت مدیره و عضو علی‌البدل می‌باشد. بازرس تعاونی مصرف نباید با هیچ‌یک از اعضای هیئت مدیره نسبت فامیلی داشته باشد. مدیر عامل تعاونی مصرف نیز می‌تواند از اعضای خود هیئت مدیره یا بیرون از آن باشد.

در شرکتهای تعاونی همه با هم برابرند و همه همکار یکدیگرند و از نظر نژاد، زبان، رنگ پوست، ملیت، شغل و غیره هیچ‌کدام از اعضاء بر دیگری برتری ندارند. همچنین رشته تعاون و رفاه در دانشگاه‌های کشور دانشجو می‌پذیرد. شود که شرایط قانونی را برای عضویت در شرکتهای تعاونی داشته باشند. از جمله تابعیت ایرانی، نداشتن ممنوعیت قانونی و حجر، و در شرکتهای تعاونی مشابه عضو نباشد.

انواع تعاونی مصرف[ویرایش]

تعاونی مصرف کارمندی
تعاونی مصرف کارگری

افتخارات[ویرایش]

در دههٔ ۱۳۸۰ و اوایل ۱۳۹۰ با اجرایی و تبیین نمودن اصل ۴۴ قانون‌اساسی، در خصوصی‌سازی بخش‌های دولتی، تعاونی‌ها به عنوان مهم‌ترین و لایق‌ترین بخش خصوصی در این واگذاری مورد توجه قرار گرفتند و مزایای بسیاری را به خود اختصاص دادند. شرکتهای تعاونی همچنین از مزایای معافیتهای مالیاتی در برخی از انواع تعاونیها برخوردارند.

پیوندبه بیرون[ویرایش]

وبگاه رسمی وزارت تعاون

منابع[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ [[Commons:Category:{{#Property:P373}}|تعاونی مصرف]] موجود است.

This article "تعاونی مصرف" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:تعاونی مصرف. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.