تقویت کننده تصویر اشعه ایکس
یک تقویت کننده تصویر اشعه ایکس ، یک تقویت کننده ای است که اشعه ایکس را به نور مرئی با شدت بالاتر از صفحه نمایش های فلورسنت تبدیل می کند. چنین تقویت کننده هایی در سیستم های تصویربرداری اشعه ایکس (مانند فلوئوروسکوپ ها) استفاده می شود تا بتواند اشعه ایکس با شدت کم را به یک خروجی نور مرئی تبدیل کند. این دستگاه دارای قسمت های زیر می باشد: یک پنجره ورودی با جذب / پراکندگی کم، (معمولا آلومینیوم)، صفحه فلورسنت ورودی، فوتوکاتد، اپتیک الکترونی، صفحه فلورسنت خروجی و پنجره خروجی. این قطعات همگی در محفظه شیشه ای در محیط خلاء قرار گرفته اند البته اخیرا از محفظه هایی از جنس فلز / سرامیک نیز استفاده شده است. به دلیل اثر تقویت کنندگی، بیننده امکان می یابد که نسبت به استفاده تنها از صفحه نمایش های فلورسنت که تصاویر ضعیف ایجاد می کنند ، راحت تر ساختار بافتی که مورد تصویربرداری قرار گرفته را مشاهده کند. یک تقویت کننده تصویر اشعه ایکس (XRII) نیاز به دوزهای جذبی پایین تر دارد که علت این امر، تبدیل موثر تر اشعه ایکس به نور مرئی است. این دستگاه در ابتدا در سال 1948 معرفی شد. [۱]
عملکرد[ویرایش]
عملکرد کلی یک تقویت کننده تصویر این است که فوتون های اشعه ایکس تابیده شده را به فوتون های نوری تبدیل کند،به نحوی که از شدت کافی برای ارائه یک تصویر قابل مشاهده برخوردار باشند. این مورد در چند مرحله اتفاق می افتد. اولین قدم تبدیل فوتون های اشعه ایکس به فوتون های نوری توسط فسفر ورودی است. سزیم یدید فعال شده با سدیم معمولا به دلیل بازده تبدیل بالایی که دارد به این منظور مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده بازده بالای خود را مدیون عدد اتمی و ضریب تضعیف جرمی اش می باشد. [۲] سپس فوتون های نور با استفاده از فوتوکاتدها به الکترون تبدیل می شوند. اختلاف پتانسیلی (25-35 کیلووات) ایجاد شده بین آند و فوتوکاتودها، باعث شتاب گیری این فوتوالکترونها می شود در حالیکه لنزهای الکترونی پرتو را به اندازه پنجره خروجی متمرکز می کنند. پنجره خروجی معمولا از روی-کادمیوم سولفید فعال شده با نقره ساخته شده و الکترونهای تابیده شده را مجددا به فوتون های نور مرئی تبدیل می کند.[۲] در فسفرهای ورودی و خروجی، تعداد فوتونها در چندین هزار ضرب می شود، بنابرین یک بهره روشنایی بزرگ خواهیم داشت. این بهره باعث می شود که تقویت کننده های تصویر نسبت به اشعه ایکس بسیار حساس شوند، به طوری که می توان از دوزهای نسبتا کم برای پروسه های فلوئوروسکوپی استفاده کرد.[۳] [۴] [۵] [۶]
تاریخچه[ویرایش]
تقویت کننده تصویر اشعه ایکس در اوایل دهه 1950 در دسترس قرار گرفت و از طریق یک میکروسکوپ مشاهده شد. [۷] مشاهده خروجی تا قبل از سازگاری سیستم های تلویزیون در دهه 1960 از طریق آینه ها و سیستم های نوری انجام می شد. [۸] علاوه بر این، خروجی توانست بر روی سیستم های با یک دوربین فیلمبرداری 100 میلی متری با استفاده از خروجی های پالس از یک لوله اشعه ایکس شبیه به نوردهی رادیوگرافی نرمال ضبط شود. این تفاوت بین تقویت کننده تصویر بود و نه کاست صفحه فیلم،که تصویری را برای ضبط ارائه فیلم داد. ابعاد صفحه نمایش ورودی می تواند از 15 تا 57 سانتی متر باشد، که 23 سانتی متر، 33 سانتی متر و 40 سانتی متر در میان رایج ترین ابعاد آن است. در هر تقویت کننده تصویر، سایز میدان واقعی را می توان با استفاده از ولتاژ اعمال شده به اپتیک الکترونی داخلی تغییر داد تا بتوان به بزرگنمایی دلخواه و کاهش سایز مشاهده دست یافت. به عنوان مثال، مدل 23 سانتی متر ای که معمولا در کاربرد های قلب استفاده می شود را می توان به قالب 23، 17 و 13 سانتی متر تنظیم کرد. از آنجا که صفحه نمایش خروجی دراندازه ثابت باقی می ماند، به نظر می رسد که خروجی تصویر ورودی را بزرگ کرده است.
دیجیتال سازی با سرعت بالا با سیگنال ویدئویی آنالوگ در اواسط دهه 1970 صورت گرفت و فلوئوروسکوپی پالسی در اواسط دهه 1980، با استفاده از تیوب های اشعه ایکس با دوز کم و سرعت سوییتچینگ بالا تهیه شد.در اواخر دهه نود، تقویت کننده های تصویر در دستگاه های فلوئوروسکوپی، با آشکارسازهای صفحه مسطح (FPD) جایگزین شدند که موجب افزایش قدرت رقابت این تقویت کننده های تصویر شد. [۹]
استفاده های کلینیکی[ویرایش]
دستگاه های فلوروسکوپی موبایل "C-arm "اغلب تحت عنوان تقویت کننده تصویر یا (IIs) شناخته می شوند [۱۰] با این حال اگر بخواهیم به طور دقیق بیان کنیم، تشدید کننده تصویر تنها یک بخش از دستگاه (یعنی آشکارساز) است. فلورسکوپی، با استفاده از یک دستگاه اشعه ایکس با یک تقویت کننده تصویر، در بسیاری از زمینه های پزشکی کاربرد دارد. فلورسکوپی اجازه می دهد تصاویر زنده را مشاهده کنید به طوری که جراحی هدایت شده با تصویر را امکان پذیر می کند. استفاده های معمول شامل ارتوپدی ، گوارش و قلب و عروق است. [۱۱] و استفاده های غیر متداول تر می تواند شامل دندانپزشکی باشد. [۱۲]
پیکربندی[ویرایش]
یک سیستم شامل تقویت کننده تصویر می تواند به عنوان یک قطعه ثابت از تجهیزات در یک اتاق مشاهده اختصاصی یا به عنوان تجهیزات قابل حمل و همراه برای استفاده در اتاق عمل استفاده شود. واحد فلوروسکوپی همراه(موبایل) عموما شامل دو واحد است : ژنراتور اشعه ایکس و آشکارساز تصویر (II) روی یک C-arm متحرک و یک واحد جداگانه کاری که برای ذخیره و دستکاری تصاویر استفاده می شود. [۱۳]
بیمار معمولا بر روی یک تخت پرتوگذران و در بین دو بازو (arm) قرار می گیرد. سیستم های ثابت می توانند دارای بازو c نصب شده روی یک حائل سقفی باشند که دارای یک ناحیه کنترل مجزا است.اکثر سیستم هایی که به عنوان c-arm شناسایی می شوند، می توانند دارای تقویت کننده تصویر ای باشند که بالاتر یا در زیر بیمار قرار بگیرد (تیوب اشعه ایکس به ترتیب زیر یا بالاتر قرار می گیرد)، اگر چه برخی از دستگاه های ایستا در سیستم های اتاق ممکن است دارای محل قرارگیری ثابت باشند. [۱۴] از دیدگاه حفاظت از تابش، عملیات زیرنیمکت ای (تیوب اشعه ایکس)، ترجیح داده می شود زیرا میزان پراکندگی تابش را در اپراتورها و افرادی که محیط تصویر برداری کار می کنند، کاهش می دهد. [۱۵] [۱۶] همچنین c-arm های کوچکتر و قابل حمل نیز در دسترس هستند، که عمدتا برای تصویر برداری از دست و پاها استفاده می شود، به عنوان مثال می توان به جراحی های کوچک دست اشاره کرد. [۱۷]
آشکارسازهای صفحه تخت[ویرایش]
آشکارسازهای تخت یک جایگزین برای تقویت کننده های تصویر هستند. مزایای استفاده از این تکنولوژی عبارتند از: کاهش دوز بیمار و افزایش کیفیت تصویر، زیرا اشعه ایکس همیشه پالس شده است و در طول زمان کیفیت تصویر با زوال روبرو نیست. آشکارساز های صفحه تخت (ِّFPD) هزینه ای بالاتر از سیستم های II / TV دارند اما تغییرات قابل توجه در اندازه فیزیکی و دسترسی بیماران به آن ارزش این هزینه اضافه را دارد، به ویژه هنگامی که با کودکان بیمار در ارتباط باشیم. [۱۸]
مقایسه ویژگی های سیستم های II / TV و FPD[ویرایش]
| ویژگی [۱۹] | صفحه تخت دیجیتال | II/TV عادی |
| محدوده دینامیکی | گسترده، حدود 5000: 1 | محدود شده توسط تلویزیون، حدود 500: 1 |
| اعوجاج هندسی | ندارد | تحریف S |
| اندازه آشکارساز (فله) | پروفایل نازک | بزرگ، یسیار قابل توجه با FOV بزرگ |
| منطقه تصویر FOV | 41 سانتی متر 41 سانتیمتر | قطر 40 سانتی متر (25٪ مساحت کمتر) |
| کیفیت تصویر | بهتر به ازای دوزهای بالاتر | بهتر در دوز های پایین تر |
همچنین نگاه کنید[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Krestel, Erich (1990). Imaging Systems for Medical Diagnostics. Berlin and Munich: Siemens Aktiengesellschaft. pp. 318–327. ISBN 3-8009-1564-2.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ Hendee, William R.; Ritenour, E. Russell (2002). Medical Imaging Physics (4th ed.). Hoboken, NJ: John Wiley & Sons. p. 237. ISBN 9780471461135.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ Bronzino, edited by Joseph D. (2006). Medical Devices and Systems (3rd ed.). Hoboken: CRC Press. pp. 10–5. ISBN 9781420003864.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Singh, Hariqbal; Sasane, Amol; Lodha, Roshan (2016). Textbook of Radiology Physics. New Delhi: JP Medical. p. 31. ISBN 9789385891304.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ "Radiography in the 1960s". British Institute of Radiology. Retrieved 5 January 2017.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ "Fluoroscopy: Background, Indications, Contraindications". Medscape. 7 April 2016. Retrieved 5 January 2017.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Uzbelger Feldman, D; Yang, J; Susin, C (2010). "A systematic review of the uses of fluoroscopy in dentistry". Chinese Journal of Dental Research. 13 (1): 23–9. PMID 20936188.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Fluoroscopy: Mobile Unit Operation and Safety" (PDF). American Society of Radiologic Technologists. Retrieved 21 May 2017.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Bushberg, Jerrold T.; Seibert, J. Anthony; Leidholdt, Edwin M.; Boone, John M. The Essential Physics of Medical Imaging (به English). Lippincott Williams & Wilkins. p. 283. ISBN 9781451153941.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Smith, Arthur D. Smith's Textbook of Endourology (به English). PMPH-USA. p. 13. ISBN 9781550093650.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
This article "تقویت کننده تصویر ایکس-ری" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:تقویت کننده تصویر ایکس-ری. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
