خان‌باباخان بختیاری
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
خان‌باباخان بختیاری (زاده ۱۲۷۶ - درگذشته بهمن ۱۳۱۹) فرزند حاج علیقلیخان ایلخانی بختیاری، شاعر ادیب و از سخنوران قرن چهاردهم هجری اصفهان می‌باشد.
زندگینامه[ویرایش]
خان بابا‌خان سردار اسعد فرزند حاج علیقلیخان سردار اسعد فرزند حسین‌قلی‌خان ایلخانی بختیاری، شاعر ادیب. از سخنوران قرن چهاردهم هجری. وی در سال ۱۳۱۵ق متولّد شده و مدّتها در اروپا به تکمیل معلومات و تحصیلات خود پرداخت. او از وزرای رضاشاه بود.[۱] پس از آنکه رضاشاه به خوانین بختیاری بدبین شده و دستور توقیف و حبس آنان را صادر کرد، او نیز در آبان ۱۳۱۲ش دستگیر و در دادرسی ارتش به ۶سال حبس با اعمال شاقه محکوم شده و در زندان قصر محبوس شد. در سال ۱۳۱۷ش او را از زندان قصر به زندان موقّت شهرداری (در میدان توپخانه) منتقل کرده و در حبس انفرادی قرار دادند و از لحاظ خوراک و رفاه در مضیقه قرار گرفت و بسیار ضعیف و مریض شده و در بهمن ۱۳۱۹ش در بهداری ارتش فوت کرد.[۲]
این دو بیت از اشعار اوست:
مدام آهنگران کوی تقدیر ••••• برای شیر می‌سازند زنجیر
ز آه سوزناکم اندرین کاخ ••••• دل زنجیر شد سوراخ سوراخ
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
This article "خان‌باباخان بختیاری" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:خان‌باباخان بختیاری. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
