خزهای والنسیا

خزهای والنسیا (به زبان والنسیایی: Furs de València‎ ، IPA: [ˈfuɾz ðe vaˈlensia] ) قوانین پادشاهی والنسیا در بیشتر قرون وسطی و اوایل اروپای مدرن بودند. این قوانین مجموعه ای از منشورها بودند که در مجموع به همان شکلی عمل می کردند که قانون اساسی مدرن کنونی عمل می کند. به این صورت که آنها موقعیت قصر سلطنتی، اشراف، کلیسای کاتولیک را تعیین نموده و کنترل و تعادل بین آنها و نیز رویه های قضایی را تعریف می کردند. اولین دستورها بر پایه سایر دستورالعملهای موجود مانند کاربردهای بارسلون ، لباس‌های لیدا و خز های آراگون نوشته شدند.

این قوانین توسط اولین پادشاه والنسیا، جیمز "فاتح" در سال 1261 در پارلمان تازه تاسیس والنسیا اعلام شدند. وی سپس به عنوان پادشاه والنسیا در برابر پارلمان سوگند خورد و بر تعهد به خزها نیز سوگند یاد کرد.

خزها برای بیش از چهار قرن اعتبار داشتند، تا آنکه سرانجام با صدور احکام نووا پلانتا ،که توسط فیلیپ پنجم کاستیل در سال 1707 امضا شد، اعتبار خزها نیز لغو گردید.با این حال به دنبال اصلاحیه توافق شده در اساسنامه خودمختاری جامعه والنسیا در سال 2006، برخی از کاربردهای متمایز قانون مدنی قید شده در خزها قرار است دوباره قدرت قانونی الزام آور را در این قلمرو به دست آورند.

خطای لوآ در پودمان:Authority_control در خط 381: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).

This article "خزهای والنسیا" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:خزهای والنسیا. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.