دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علم و صنعت ایران
تاریخچه دانشکده
دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علم و صنعت ایران در تاریخ 1388/12/15به تصویب هیات امنای دانشگاه علم و صنعت ایران رسید. تربیت نیروی متخصص مورد نیاز کشور، به منظور دستیابی به علوم مختلف در زمینه های فناوریهای نوین، جذب نخبگان و پژوهشگران و انجام پژوهشهای کاربردی به منظور خلق و ارائه دانش مورد نیاز کشور، در جهت رفع نیازهای حال و آینده، هدف اصلی در تاسیس این دانشکده بوده است. این دانشکده، تلاش می کند تا همگام با سایر دانشگاههای فعال کشور در این زمینه و دانشگاههای مبدع علوم بینرشتهای دنیا در پاسخ به نیازهای علمی و فناوری فعالیت نماید .
نیاز روزافزون بخشهای مختلف صنعت، کشاورزی و خدمات عمومی کشور به فناوریهای نوین، به منظور رفع نیازهای حال و آینده، نیاز به ارائه آموزشهای لازم، برای تربیت نیروی فعال در این زمینهها را توجیه مینماید. به علاوه، دستیابی کامل به دانش یک فناوری خاص، بدون همکاری و تشریک مساعی علوم مختلف مرتبط با آن، غیرممکن به نظر میرسد. آنچه رشته فناوریهای نوین را در بین سایر رشتههای مهندسی، برجسته مینماید، ضرورت همکاری رشتههای مختلف مهندسی در آن است. در این راستا، دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علم و صنعت در نظر دارد، با همکاری اساتید رشتههای مختلف علمی و مهندسی، متخصصانی تربیت نماید که توانایی انجام تحقیقات، با محوریت دستیابی به فناوریهای مورد نیاز کشور را داشته باشند .
گروه های آموزشی
اهداف دانشکده
فلسفه تأسیس دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علم و صنعت ایران، درک نیاز حقیقی کشور به نزدیکی هر چه بیشتر علوم مختلف و صنعت در راستای رفع نیازهای کنونی و آینده و نیز ضرورت دستیابی به فناوریهای جدید به منظور حفظ استقلال و همچنین وارد شدن به بازار رقابت با سایر کشورها، بوده است. در این زمینه و برای پی بردن به اهمیت وجود این دانشکده میتوان به ظهور دپارتمانها یا حداقل گروههای جدید مرتبط با فناوریهای نوین در دانشگاههای معتبر دنیا اشاره نمود. با توجه به اینکه کشور ما نیاز بسیار مبرمی به تمرکز و تاکید بر فناوریهای پایه علوم مهندسی کلاسیک از جمله توسعه نیروگاهها، توسعه صنایع پایه کشور، اکتشاف و استحصال نفت و گاز، مهندسی سازی ابزار زندگی مردم و مواردی از این قبیل دارد، گنجاندن و تحمیل حوزه کاری فناوریهای نوین در دانشکدههای با چنین مأموریتی نه مفید که به طور ذاتی غیرممکن است و دانشکدههای مذکور برای انجام کارهای مفید در حوزه فناوریهای نوین باید رسالت اصلی خویش را رها نمایند. همچنین گسترش حوزههای مرتبط با فناوریهای نوین و نیاز اساسی به کار مشترک متخصصین در رشتههای مختلف در این حوزه، نیاز به ایجاد نهادهای مختص کار در حوزههای پژوهشی فناوریهای نوین را بیشتر نمایان میسازد.
اگرچه ایجاد و تقویت دانشکده های فناوریهای نوین در ایران و سایر کشورها بعنوان یک سیاست کلان در راستای پیشبرد هرچه بهتر اهداف توسعه ای مطرح بوده و این امر در وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بعنوان یک راهبرد اساسی در حال پیگیری است، لیکن فلسفه وجود چنین دانشکده ای در دانشگاه های مادر کشور را می توان در موارد زیر خلاصه نمود:
- امکان انجام مطالعات و پژوهش های علمی در مرز دانش با رویکرد مطالعات تلفیقی و بین رشته ای: باید توجه داشت امکان انجام این مهم در دانشکده های منفرد دیگر به وقوع نمی پیوندد. در واقع، در دانشکده های منفرد، می توان هر کدام از خطوط علمی را به طور مستقل در حوزه های آموزشی و پژوهشی دنبال کرد، اما انجام مطالعات تلفیقی و بین رشته ای در قالب این دانشکده ها رخ نخواهد داد. لذا وجود یک مرکز جداگانه به منظور تجمیع این موضوعات که پتانسیل انجام پژوهشهای بین رشته ای را دارند، ضروری به نظر می رسد.
- امکان اجرای طرح های صنعتی در قالب های مشترک نیازمند تخصص های چندگانه: طراحی و تولید بسیاری از محصولات صنعتی و فناورانه مشتمل بر تخصصهای مختلف در رشتههای متعدد میباشد. به عنوان نمونه در انرژی هستهای، مباحث مرتبط با مکانیک، فیزیک، برق و ... وجود دارد. بیشک رسیدن به نتیجه نیازمند مشارکت همگام این متخصصین خواهد بود. همچنین موضوعات صنعتی زیادی وجود دارند که چند بعدی بوده و به تخصص ها و دانش های مختلف نیازمند می باشند. اخد و انجام این پروژه ها از صنایع مختلف، زمانی توجیه پذیر خواهد بود که بتوان تیمی متشکل از این تخصص های چندگانه برخوردار بود که این امر در قالب یک دانشکده بین رشتهای امکان تحقق بیشتری دارد.
- امکان تبدیل و ورود پژوهش های نوین علمی به طرح های صنعتی یا نیمه صنعتی مورد نیاز کشور: موضوعات علمی جدید زیادی هستند که پس از انجام پژوهش های مختلف در سطوح دانشگاهی و آزمایشگاهی، نیازمند تبدیل به سطوح بالاتر صنعتی را دارند. این موضوعات به دلیل ماهیت نوین و چندگانهای که دارند برای تبدیل به طرح های نیمه صنعتی و ورود به صنعت و فایده رسانی به جامعه، نیازمند دانش و تخصص های چندگانه و بعضاً بین رشتهای هستند. به نظر میرسد سریعترین راه برای رفع این نیاز در وجود دانشکده فناوریهای نوین قرار دارد.
- امکان تحقق تبدیل دانش به ثروت در قالب تاسیس شرکت های مختلف دانش بنیان با حضور تخصص های گوناگون: یکی از اهداف اصلی از انجام پژوهش های دانش محور، مطابق فرمایشات مقام معظم رهبری، باید تبدیل دانش به ثروت ملی باشد. یکی از راهکارهای اصلی برای خلق ثروت از دانش، تشکیل شرکت های دانش بنیان است تا در قالب این مجموعههای علم محور، اهدافِ پژوهش شده به طرح های تولیدی بدل شده و تولید کار و ثروت نمایند. تبدیل دانش ها و فناوری های بدیع و نو به تولید و ثروت مرهون ایجاد این شرکتها با تخصصهای چندگانه و گوناگون است تا بتوانند با تشریک مساعی و تلفیق علوم مختلف، فناوری های نوین را به منصه ظهور رسانده و به چرخه تولید کشور وارد سازند. این امر را می توان یکی از دلایل اصلی تشکیل چنین دانشکده های بین رشتهای متصور شد.
منابع[ویرایش]
This article "دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علم و صنعت ایران" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:دانشکده فناوریهای نوین دانشگاه علم و صنعت ایران. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.