درجات فراماسونری
در دهه ۱۷۲۰ و اندکی پس از تشکیل اولین لژ بزرگ انگلستان، آداب پذیرش و ارتقای سطح ماسونی قالب خاص خود را براساس سه سطح یا درجه پیدا کرد. در روزهای آغازین فراماسونری، تنها دو سطح وجود داشت. اما از آن زمان به بعد سطح سومی نیز افزوده شد که بعدها به سطح عالی سلطنتی مشهور گردید. کسانی که در لژ آبی بودند، روند ارتقای آنها در این سطح عالی و سلطنتی، پایان می یافت. با این حال هر استاد ماسونی، کسی که به سطح سوم ارتقا پیدا می کرد، مجاز بود که به لژ یورک که نه درجه و سطح دیگر هم داشت و با لژ اسکاتلند که تا ۳۳ درجه شامل می شد، ملحق گردد. درجه سی و سوم لژ اسکاتلند، مقامی افتخاری به حساب می آمد.
درجه اول: نوآموز تازه‌وارد[ویرایش]
در میان درجات سه گانه ، درجه اول مختص کارآموزان تازه وارد بود . مراسم پذیرش این درجه با بستن چشمان و به ویژه پوشاندن لباس خاص تازه واردان به عنوان نامزد عضویت آغاز می گردید و با ورود به بخش داخلی معبد ، پس از آنکه یک نگهبان با دسته شمشیرش به در میزد ، ادامه می یافت . سپس پرسش ها و سوالاتی پیرامون شایستگی و انگیزه ها و دلایل نامزد پرسیده می شد و بعد از تشخیص این که انگیزه های وی « قابل توجه » است یا خیر ، همراه با خوانده شدن یک دعای کوتاه ، سه بار به دور تالار هدایت ، و در هر دور به عنوان « یک نامزد بیچاره غرق در تاریکی » معرفی می شد . سپس در مقابل محرابی که استاد بزرگ و کسی که رهبری لژ را بر عهده داشت ، قرار گرفته و در آنجا از وی پرسیده می شد : « خواسته بزرگ قلب تو چیست ؟ » و پاسخ این سوال « نور » بود که در گوش او زمزمه می شد . سپس چشمان او باز و سه نماد به عنوان نور ، شامل کتاب قانون مقدس ، پرگار و گونیا به او ارائه و در مرحله بعدی نشانه‌ها ، دستگیره ها و کلمه‌های عبور سری درجه اول و همچنین معنای بواز برایش شرح داده می شد. در ادامه، مراسم با اهدای یک پیش‌بند ماسونی به عضو تازه وارد به پایان می رسید(تاریخچه فراماسونری).
همچنین در کتاب فراماسونری رازها و رمزهای ناگشوده آمده است:
درجه نوآموز تازه‌وارد، اولین درجه از سه درجه در مراحل پی‌در‌پی فراماسونری و معرفی داوطلب به تشکیلات است که «تشرف» خوانده می‌شود. بدون آشکار کردن جزئیات، بیشترین توجه، معطوف به تضمین این امر است که داوطلب از ماهیت سفری که می‌خواهد انجام دهد آگاه باشد. این درجه اول، مثل بقیه مدارج، شامل درس‌های اخلاقی که برای بهتر کردن داوطلب به عنوان یک انسان در نظر گرفته شده است. این درس‌ها، صفاتی همچون احتیاط، میانه‌روی، شکیبایی و به خصوص نیکوکاری را شامل می‌شود.
درس‌های اخلاقی بر مبنای تفسیری از ابزارهای کار سنگ‌تراشان قرار دارد: اندازه‌گیر بیست‌وچهار اینچی، چکش و اسکنه به داوطلب داده می‌شود و یک تاریخ استعاری یا سنتی از فرقه هم روایت می‌گردد. پیشرفته‌ترین «ابزار بصری» هم «لوح منقوش» است. «الواح منقوش» صدها سال در لژهای فراماسونری مورد استفاده قرار گرفته‌اند و از آنجا که فراماسونری جز سنّت چیز دیگری نیست محتمل است که استفاده از آنها در آینده هم ادامه یابد. برای هر درجه، لوح منقوش متفاوتی وجود دارد که هر کدام درهم‌آمیختگی گیج‌کننده‌ای از نمادهای ظاهراً جدا از همِ فراماسونری نشان می‌دهند. این عمدی است چون نیازمند فراماسونی آگاه است تا معنی نمادها را ردیابی و تشریح کند(فراماسونری رازها و رمزهای ناگشوده).
درجه دوم: عضو فراماسونری[ویرایش]
ورود به درجه دوم مختص ماسونهای نسبتا باسابقه و عمدتا پیشه ور بود . نامزدان ورود به این درجه همانند مراسم : اعضاء درجه اول ، وارد معبد می‌شدند و به دنبال آن باید پاسخ سؤال‌هایی که به خاطر سپرده بودند را از حفظ دادند که با اسرار پنهان علوم و می خواندند. آنها نیز دوباره دور معبد گردانده، نشانها و کلمات عبور جدید برایشان شرح داده شده و سپس معنای یاخین، ستون سمت راست معبد سلیمان به آنها گوشزد میشد(تاریخچه‌فراماسونری)
درجه دوم، یا عضو اصلی فراماسونری، بر تشویق داوطلب برای تعلیم دادن روزانه به خودش تمرکز دارد. تعدادی از درس‌های اخلاقی مختلف آماده شده‌اند، از جمله درس‌هایی مربوط به خلوص، دوستی و محبت. ابزارهای کار اینجا هم به عنوان کمک‌های بصری مورد استفاده قرار می‌گیرند. در این مورد گونیا، تراز و تخته‌شاغول حاکم هستند. یک لوح منقوش متفاوت با نمادهای متفاوت و با درس‌های اخلاقی متفاوتی که همراه هر نماد است، در این درجه استفاده می‌شود(فراماسونری رازها و رمزهای ناگشوده)
درجه سوم: ماسون استاد[ویرایش]
درجه سوم ، پیوستن با همه وجود نام داشت و مختص ماسونهای استاد بود . با پاسخ دادن موفقیت آمیز به پرسشهای آزمایشی بیشتر ، نامزد وارد معبدی میشد که غرق در تاریکی بود . پس از دعا و مراسمی که مشابه مراسم دو سطح اول بود، «استاد مستطاب» نامزد را پس از زانو زدن در برابر محراب روی پا بلند می کرد و دستانش را بر روی سه نور می گذاشت و او را سوگند می‌داد(تاریخچه فراماسونری)
همچنین در کتاب فراماسونری رازها و رمزهای ناگشوده آمده است:
آخرین مرتبه از این سه درجه، که پیش از آنکه هرکس بتواند داوطلب فرقه‌ای از فراماسونری شود باید آن را به اتمام برساند، درجه سوم یا ماسون استاد است. این هیجان‌انگیزترین درجه است و برای تقویت درس‌های دو درجه قبل طراحی شده است.
شخصیت مرکزی این درجه را دیگر امروز همه می‌شناسند: حیرام ابیف. فهمیدن این نکته بسیار مهم است که حیرام ابیف ماسونی، شخصیتی واقعی نیست. در عهد عتیق به فردی با این نام اشاره شده است. هرچند ممکن است رابطه دوری با شخص مذکور وجود داشته باشد، اما حیرام ماسونی به کارهایی می‌پردازد که در هیچ‌جای کتاب مقدس مورد توصیف قرار نگرفته است.
در فرهنگ ماسونی، حیرام ابیف به عنوان معمار اصلی معبد سلیمان معرفی شده است. به معنای دقیق کلمه، او بیش از هرکس دیگری با طرح ساختمانی معبد آشنا بود. او هر روز، در میانه روز که کارگران مشغول صرف غذا بودند از آن بازدید می‌کرد تا عبادت فردی‌اش را انجام دهد. این امر، فرصتی برای سه عضو اصلی آن حرفه که به عنوان «سه جنایتکار» هم شناخته می‌شوند، فراهم کرد تا برای مجبور کردن او به افشای اسرار استاد بنّا، او را تهدید به مرگ کنند. این اعضای حرفه نگران بودند که کار در معبد پیش از آنکه آنان بتوانند به درجه استاد بنّا برسند پایان یابد و این بدان معنا بود که دیگر به اسرار دسترسی پیدا نمی‌کردند.
حیرام ابیف توضیح داد که اسرار را فقط سه نفر در جهان می‌دانند و آن دو نفر عبارتند از: حیرام پادشاه صور و سلیمان نبی و خودش هم سوگند خورده که فقط زمانی اسرار را فاش کند که آن دو نفر دیگر هم حاضر باشند. خودداری او سبب مرگ وی گردید، چون آن افراد جنایتکار به این نتیجه رسیده بودند که خشونت تنها راه رسیدن به اهدافشان است. آنها در سه ورودی معبد مستقر شدند و در هر کدام به حیرام حمله کردند؛ در دو مرحله اول او را مجروح نمودند و در ورودی سوم و آخر، او را کشتند. اما حیرام حتی در لحظه مرگ هم حاضر نشد اسرار را فاش کند. به این ترتیب، اعضای حرفه نه تنها قاتل شدند بلکه چیزی هم از جنایت خود بدست نیاوردند. آن سه عضو حرفه جنازه او را در قبری کم‌عمق گذاشتند و کوشیدند با پوشانیدنش با گیاه اقاقیا ظاهرش را تغییر دهند؛ بعد هم گریختند.
غیبت حیرام ابیف سرانجام وقتی که کار بر زمین معبد متوقف شد (چون او نبود تا دستورات لازم را بدهد) مشهود گردید. حضور و غیابی که در آنجا انجام گرفت غیبت او را معلوم کرد و سه گروه از اعضای حرفه (که پانزده نفر درهر گروه بودند) به جستوجویش پرداختند. یک گروه هیچ چیز پیدا نکرد. دیگری تصادفاً قبر را یافت و پس از گفتن محل آن، برای گرفتن دستور‌های بعدی پیش سلیمان رفتند. سومین و آخرین گروه، سه قاتل را یافته و دستگیر کردند و آن سه جنایتکار به خاطر جنایتشان اعدام گردیدند.
مرگ حیرام مشکل‌هایی را به وجود آورد، از جمله اینکه اسرار (که فقط زمانی میتوانست منتقل شود که هر سه شخصیت اصلی حاضر باشند) اکنون دیگر از دست رفته بود. سلیمان به گروهی که قبر حیرام ابیف را یافته بودند، دستور داد به همانجا برگردند و جنازه را خوب بگردند. اعضای حرفه، روش‌هایی که طی دوره کارشان آموخته بودند به اجرا درآوردند اما توفیقی نیافتند. سومین عضو حرفه که از همه آگاه‌تر بود، جنازه را از قبر بلند کرد. سلیمان دستور داده بود که باید به هر نشانه یا حالت غیر عادی که ممکن است حائز اهمیت باشد توجه کنند. این‌ها حسب‌الأمر مورد توجه قرار گرفتند و بعداً تبدیل به اسرار جانشین درجه سه شدند تا زمانی که اسرار اصلی یافت شوند.
امکان قرار دادن حیرام ابیف در حرم داخلی معبد وجود نداشت چون او فقط یک بشر بود. اما تا آنجا که قانون به خاطر شناسایی جایگاه او و کمکش به ساخت معبد در نزدیک‌ترین جای ممکن به آن دفن گردید.
در مراسم درجه سه، داوطلب، نماینده حیرام است و زمانی که درجه به پایان خود رسد او اغلب به عنوان فردی «ارتقاء‌یافته» تلقی خواهد شد. وقتی مراسم انجام گرفت و درجه سوم کسب شد، داوطلب حالا عضو کامل فراماسونری است و می‌تواند تقریباً در همه فعالیت‌های لژ شرکت داشته باشد. برای مثال او حق رأی و امتیازات دیگری همچون پوشیدن پیش‌بند که نشان می‌دهد او یک ماسون استاد شده، برخوردار است. استثنائات عبارتند از اینکه او مثلاً لااقل در کوتاه‌مدت نمی‌تواند صاحب لژ باشد چون هنوز به حد کافی باتجربه نیست و طبعاً از او انتظار می‌رود که ابتدا کارهای سبک‌تری انجام دهد و در عین حال درباره فراماسونری بیشتر بیاموزد.
این درجه سوم، مراحل متوالی را کامل می‌کند و عده زیادی به باقی ماندن در همین جایگاه در فراماسونری راضی هستند، جایگاهی که مسلماً از مقدار زیادی مطلب، درس، نمادگرایی و فرهنگ ماسونی که طی این سه مراسم منتقل شده برخوردار شده است.(فراماسونری رازها و رمزهای ناگشوده)
منابع[ویرایش]
کتاب فراماسونری رازها و رمزهای ناگشوده/روبرت کوپر/2006
فصل پنجم، صفحه: 111-112-113-114-115
انتشارات سبزان
مترجم: سعید کریم‌پور
نوبت چاپ: هشتم-زمستان 1400
کتاب تاریخچه فراماسونری/جرمی هاروود
انتشارات سبزان
نوبت چاپ: چهارم-پاییز 1399
فصل دوم، صفحه: 37 و 38
This article "درجات فراماسونری" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:درجات فراماسونری. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
