درون شناسی
درون شناسی یا درون شناسی نوین دانشی است که از زاویه ای متفاوت به افکار انسان می پردازد. این دانش را احمد احمدی در سال 1397 تدوین نمود. موضوع این دانش بیشتر در زمینه درون نگری، خودسازی و خود آگاهی است.
درون شناسی چیست؟[ویرایش]
درون شناسی دانشی است که در آن جهان به دو بخش دنیای درون و دنیای بیرون تقسیم می شود. در دنیای بیرون اجرام، موجودات، امواج و انرژی وجود دارد و در دنیای درون تنها فکر (در این دانش فکر تعریف جدیدی پیدا می کند) وجود دارد. در دنیای درون ساختار مشخصی برای تولید افکار وجود داشته و فرایندهایی بین منابع تولید این افکار تعریف می شود. در نهایت جایگاه مشخصی نیز برای انسان به شکل غیر فیزیکی به نام شخص نظاره گر تعریف می شود.
درون شناسی یک نگاه نو برای شناخت ساختاری انسان و رابطه آن با آفرینش و آفریننده است. این داش وارد فضایی می شود که می توانید در آن هیچ گونه صفاتی نداشته و بی نام و خام به هر چیز حتی خودتان نگاه کنید. جایی که نیازی نیست به کلماتی همچون خوب و یا بد بپردازیم و هیچ ذهنیتی در آن وجود ندارد. در این دانش هر کلمه یا صفت، تعریفی جدید پیدا می کند و نیاز است همگی برای مخاطب باز تعریف شود تا ادبیات و تعریف ها برای هردو گوینده و شنونده یکسان سازی شود. در غیر این صورت گفتگو ها هیچ نتیجه ای نخواهد داشت. زیرا با بیان یک کلمه گوینده چیزی را نشانه می رود در حالی که شنونده چیزی دیگر را در محیط فکر خود نشانه می رود. [۱]
درون شناسی نوین یا درون شناسی ایرانی عنوانی است که به نوعی شناخت حقیقی از خود و آفرینش داده می شود. طبق موازین این دانش، درون شناسی دانشی اجباری برای همه انسان هاست و همه انسان ها به اجبار باید به آن بپردازند. در غیر این صورت آلام و درد های متعددی آنها را دچار دگرگونی خواهد کرد تا همچنان به آن بپردازند.
فضای تداعی شونده در دانش درون شناسی قبل از شکل گیری هر گونه تفکر، ذهنیت، برداشت ها یا قضاوت هاست. قبل از آنکه حتی از حواس پنجگانه خود چیزی درک کنید. هر آنچه از جهان میدانیم همگی پس از این فضا قرار می گیرد. اهمیت پرداختن به این دانش نیز از همین روست. زیرا هر آنچه را که پذیرفته ایم در بستری پذیرفته ایم که هنوز از آن شناختی حقیقی نداشته ایم. یعنی ساختار خودمان را نشناختیم و به پذیرش تمامی مفاهیمی پرداختیم که تا کنون پذیرفته ایم. این یعنی در تمامی ذهنیت ما و آنچه که پذیرفته ایم به طور حتم ایراداتی وارد شده و همه ما یا از آن خبر نداریم یا اگر داریم نمی دانیم این ایراد از کجاست و یا چگونه آن را می توان تغییر داد. البته وجود علوم دیگر همچون روانشناسی و مسائلی مانند متا فیزیک کمک شایانی در تغییر و بهینه شدن زندگی ما می شوند اما خود این علوم نیز بدون شناخت اولیه و حقیقی از خود بوجود آمده و تکامل پیدا کرده اند. پس خود این علوم نیز ایراداتی را شامل می شوند. که با توجه به پیچیدگی شاختار انسان و آفرینش این ایرادات به شکلی پیچیده تر در تمامی مفاهیم مرتبط با آن علوم و پذیرش ها توسط هر انسان رسوخ می کند. و در هر عصری از تاریخ، بخشی از این ایراد ها نمود بیشتری پیدا می کند و شکل و شمایل زمانه خودش را به نمایش می گذارد.
می توان گفت دانش درون شناسی نوین یک دانش باستانی و ماندگار در کل تاریخ بشر است که با عنوان نوین بیانش می شود زیرا مدتهاست انسان امروزی از این دانش فاصله گرفته و برایش کاملا تازگی دارد.
کاربرد ها و خروجی های درون شناسی[ویرایش]
با دانش درون شناسی تمامی پرسش ها و مسائل خود را می توانیم خودمان در درون خودمان پاسخ دهیم. از جمله:
- چگونه خود جوش انگیزه درونی داشته باشم ؟
- چگونه خود جوش شاداب باشم؟
- چگونه از وجود خود و وجود آفرینش لذت ببرم؟
- چگونه استقلال فکری داشته باشم و از آن لذت ببرم؟
- چگونه با آنچه که خالق می نامیم ارتباط برقرار کنم؟
- چگونه روابط خود را با هر انسانی به خوبی مدیریت کنم؟
- چگونه از وجود خود و دیگران احساس خوشایند تولید کنیم؟
- چگونه صاحب نگرش باشیم و گفتمان و تفکرات خود را بسازیم؟
- چگونه راه کارهای مناسبی در درون خودم پیدا کنم؟
- چگونه خلاقیت و ابتکار عمل خودم را به اوج برسانم؟
- چگونه موفقیت باشم و پیروزمندانه زندگی کنم و همیشه احساس پیروزمندی را همراه خود داشته باشم؟
در کنار این موارد پرسش های دیرینه انسان که همواره همراه او بوده نیز به سادگی پاسخ داده می شود از جمله:
- انسان چیست؟
- چرا انسان در این جهان حضور دارد؟
- هدف انسان از حضور در این جهان چیست؟
- ساختار این چهان چگونه است و آیا لازم است به آن بپردازیم یا خیر؟
- مرز جبر و اختیار چیست و چه مفهومی دارد و کاربرد آن چیست؟
- آیا جهان یک فضای مجازی است یا خیر و چگوه؟
نگاه درون شناسی به انسان[ویرایش]
در دانش درون شناسی انسان به شکل یک جسم فیزیکی یا هوموساپینس (به انگلیسی: Homo sapience) دیده نمی شود. بلکه یک ماهیت حقیقی و موجود مطلق که دانشمندان آن را روح نام گذاری می کنند است. این روح هنوز شناخته شده نیست و تمام ساختار جهان و مسیری که انسان در آن طی می کند برای این است که انسان، موجودیت روح خود را کشف کرده و بشناسد. هر قدر شناخت انسان از خودش (که همین روح باشد) بیشتر شود توان و تسلط او بر زندگی اش نیز بیشتر می شود. همچنین درک بهتری از جهان و خودش و رابطه خود با جهان پیدا می کند. مهمترین رابطه ای که درک خواهد کرد رابطه خودش با خالق هستی است.
پانویس[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- احمدی، احمد (۱۳۹۸). فرمانروایی دنیای درون. تهران: تزکیه. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۶۷۷۱-۶۰-۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
This article "درون شناسی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:درون شناسی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
