دعوت (فیلم ۱۳۸۷)
| دعوت | |
|---|---|
| پرونده:Davat.jpg | |
| کارگردان | ابراهیم حاتمی‌کیا |
| تهیه‌کننده | محمد پیرهادی |
| نویسنده | چیستا یثربی، ابراهیم حاتمی‌کیا[۱] |
| بازیگران | فرهاد قائمیان محمدرضا فروتن مهناز افشار مریلا زارعی گوهر خیراندیش کتایون ریاحی آناهیتا نعمتی محمدرضا شریفی‌نیا سیامک انصاری رضا بابک ثریا قاسمی سحر جعفری جوزانی سارا خوئینی‌ها نگار فروزنده مجید مشیری |
| موسیقی | محمدرضا علیقلی |
| فیلم‌بردار | تورج منصوری |
| تدوین | مهدی حسینی‌وند |
| توزیع‌کننده | نمایشگران |
تاریخ‌های انتشار | ۱۳۸۷ |
| کشور | ایران |
| زبان | فارسی |
| فروش گیشه | ۴۲۶٬۰۰۰٬۰۰۰ تومان[۲] |
دعوت فیلمی به کارگردانی ابراهیم حاتمی‌کیا محصول سال ۱۳۸۷ است. نویسندگی داستان فیلم را ابراهیم حاتمی‌کیا و چیستا یثربی بر عهده داشته‌اند. دعوت، فیلمی چند داستانی و پرستاره است.[۱]
داستان فیلم[ویرایش]
چند خانواده متفاوت با بحرانی مشابه روبه‌رو می‌شوند و هرکدام از آن‌ها بنا به نگاه خاص خود واکنش‌هایی از خود بروز می‌دهند.
فیلم پیرامون مسئله سقط جنین است و پیام فیلم این است که «جنینی که به این دنیا دعوت شده نباید سقط شود» حتی اگر مادر آینده یک زن شصت ساله، یک زن بی شوهر (صیغه‌ای)، یک زن بازیگر که کارش را بیش از فرزند دوست دارد، زنی آواره در شهر با یک شوهر چاه بازکن یا زنی بریده از شوهر باشد.[۱]
یک اپیزود فیلم دربارهٔ دو دانشجو با بازی پژمان بازغی پس از فیلمبرداری حذف شده‌است که برخی دلیل حذف آن را ممیزی می‌دانند اما حاتمی کیا دلیل اصلی‌اش را طولانی شدن زمان فیلم عنوان کرده‌است.[۱]
بازیگران[ویرایش]
اپیزود اول: قصهٔ شیدا[ویرایش]
مهناز افشار در نقش: شیدا صوفی
سیامک انصاری در نقش: علی شوهر شیدا
محمدرضا شریفی‌نیا در نقش: بازیگر مقابل شیدا
کتایون ریاحی در نقش: پزشک سونوگرافی
انا نعمتی در نقش: پزشک زنان
هدا ناصح در نقش: پریسا دستیار پزشک زنان
اپیزود دوم: قصهٔ خورشید[ویرایش]
ثریا قاسمی در نقش: خورشید
محمدرضا فروتن در نقش: زینال
سحر جعفری جوزانی در نقش: سودابه
اپیزود سوم: قصهٔ سیده خانم[ویرایش]
گوهر خیراندیش در نقش: سیده خانم
رضا بابک در نقش: مهدی شوهر سیده خانم
سارا خوئینی‌ها در نقش: دختر بزرگ سیده خانم
نگار فروزنده در نقش: دختر باردار سیده خانم
رز رضوی در نقش: دختر سوم سیده خانم
بهار کاتوزی در نقش: دختر کوچک سیده خانم
اپیزود چهارم: قصهٔ افسانه[ویرایش]
کتایون ریاحی در نقش: افسانه
مجید مشیری در نقش: کاوه شوهر افسانه
مژگان جودی در نقش: طلا زن اهداکننده تخمک لقاح مصنوعی
اپیزود پنجم: قصهٔ بهار[ویرایش]
مریلا زارعی در نقش: بهار سماوات زن صیغه‌ای منصور
فرهاد قائمیان در نقش: منصور شوهر بهار
مریم سرمدی در نقش: آذر زن منصور
پروین میکده در نقش: مادربزرگ بهار
ساقی عقیلی در نقش: خاله بهار
اپیزود ششم(حذف شده): قصهٔ ریحانه[ویرایش]
لیلا اوتادی در نقش: ریحانه
پژمان بازغی در نقش: نامزد ریحانه
نگین صدق گویا در نقش: دوست ریحانه
امید روحانی در نقش : حراست دانشگاه
و با حضور افتخاری:
مهتاب کرامتی در نقش: پرستار (حذف شده)
نقدها[ویرایش]
جامعه‌شناسان و منتقدان نگاه حاتمی‌کیا را به سقط جنین در بارداری ناخواسته نقد کرده و می‌گویند سرنوشتی که کودکان فیلم حاتمی‌کیا دارند فقر و ترک تحصیل خواهد بود و نتیجه آن کودکان کاری هستند که به ناچار شغل پدرشان، تخلیه چاه را دنبال می‌کنند؛ و می‌پرسند «آیا در چنین شرایطی که کودکان مورد خشونتند و فقر و ناآگاهی بر خشونت علیه آنان دامن می‌زند باز هم باید این کودکان به دنیا بیایند؟»[۳][۴]
به عقیده منتقدان حاتمی‌کیا خواستهٔ زن و آمادگی‌اش برای مادری را با دیدگاهی مردسالارانه و همسو با دیدگاه حکومت علیه کنترل جمعیت نادیده گرفته‌است.[۳] همچنین شخصیت‌های زن در فیلم دعوت ضعیف هستند و با نگاهی مردسالارانه طراحی شده‌اند. این مشکل در نمایشنامهٔ چیستا یثربی که از فیلمنامه‌نویسان دعوت است وجود دارد. حتی زنان تحصیل کرده، هنرمند، و دکتر در فیلم هم این ضعف و نگاه را دارند.[۱]
منتقدان پاسخی که فیلمساز به پرسش اساسی سقط جنین می‌دهد را «عاری از واقعیت» می‌دانند. همچنین نام فیلم و محتوایش تناقضی بزرگ دارد. منظور از نام فیلم، «دعوت شدن جنین به دنیا» است اما فیلم، در بیشتر اپیزودهایش اصل این دعوت را زیر سؤال می‌برد و با نشان دادن ناخوانده بودن میهمان، نقیض پیامی را که درصدد انتقالش است ثابت می‌کند.[۴]
از سوی دیگر، علاوه بر شخصیت پردازی ضعیف زنان و حتی مردان مکمل، ساختار اپیزودیک فیلم مشکل دارد. داستان‌های اپیزودها هم‌وزن نیستند و همچنین اپیزودها یک کل واحد را تشکیل نمی‌دهند. بازی مریلا زارعی، فرهاد قائمیان و گوهر خیراندیش خوب ارزیابی شده اما نقدهای زیادی بر بازی ضعیف محمدرضا فروتن وارد شده‌است.[۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ سایه جلالی (۱۴ آبان ۱۳۸۷). «نگاهی به فیلم دعوت ساخته ابراهیم حاتمی کیا». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «صفحهٔ پایانی روزنامهٔ بانی فیلم» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۷ ژانویه ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۲۰ اکتبر ۲۰۰۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ فریده غائب (۲۵ آبان ۱۳۸۷). «آیا باید به هر دعوتی پاسخ مثبت داد؟». کانون زنان ایرانی. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۸ آوریل ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۵ نوامبر ۲۰۰۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد. خطای یادکرد: برچسب
<ref>نامعتبر؛ نام «kanoon» چندین بار با محتوای متفاوت تعریف شده است - ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ونداد الوندی پور (۱۳ آذر ۱۳۸۷). «بودن یا نبودن، نقد فیلم دعوت». روزنامه کارگزاران. دریافت‌شده در ۵ مهر ۱۳۹۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.[پیوند مرده]
| فیلم‌های بلند | هویت (۱۳۶۵) • دیده‌بان (۱۳۶۷) • مهاجر (۱۳۶۸) • وصل نیکان (۱۳۷۰) • از کرخه تا راین (۱۳۷۱) • خاکستر سبز (۱۳۷۲) • بوی پیراهن یوسف (۱۳۷۴) • برج مینو (۱۳۷۴) • آژانس شیشه‌ای (۱۳۷۶) • روبان قرمز (۱۳۷۷) • موج مرده (۱۳۷۹) • ارتفاع پست (۱۳۸۰) • به رنگ ارغوان (۱۳۸۳) • به نام پدر (۱۳۸۴) • دعوت (۱۳۸۷) • گزارش یک جشن (۱۳۸۹) • چ (۱۳۹۲) • بادیگارد (۱۳۹۴) • به وقت شام (۱۳۹۶) • خروج (۱۳۹۸) |
|---|---|
| مجموعه‌های تلویزیونی | |
This article "دعوت (فیلم ۱۳۸۷)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:دعوت (فیلم ۱۳۸۷). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
|
This page exists already on Wikipedia. |
