دوست خیالی(روانشناسی)
دوستان خیالی (همچنین به عنوان دوستان وانمود ، دوستان نامرئی یا دوستان ساخته شده نیز شناخته می شوند) پدیده ای روانشناختی و اجتماعی هستند که در آن یک دوستی یا سایر روابط بین فردی به جای واقعیت فیزیکی خارجی در تخیل اتفاق می افتد. اگرچه ممکن است از نظر سازندگانشان بسیار واقعی به نظر برسند ، اما کودکان معمولاً می فهمند که دوستان خیالی آنها واقعی نیستند. [1] اعتقاد بر این است که اولین مطالعات متمرکز بر دوستان خیالی در طول دهه 1890 انجام شده است. [2] اطلاعات کمی در مورد رشد و ظهور دوستان خیالی در کودکان وجود دارد. با این حال ، کلاوزن و پاسمن (2007) گزارش کردند که اصحاب خیالی در ابتدا موجوداتی فوق العاده و روحانی توصیف می شدند که تصور می شد مردم را با زندگی گذشته آنها ارتباط می دهد. [3] بزرگسالان در اوایل تاریخ تاریخی دارای موجوداتی مانند خدایان خانگی و فرشتگان نگهبان و موزه هایی بودند که به عنوان یک همراه خیالی برای ایجاد راحتی ، راهنمایی و الهام بخشیدن به کارهای خلاق فعالیت می کردند. [3] سرانجام ، پدیده همراهان خیالی به کودکان نیز منتقل شد. دورانی که کودکان شروع به داشتن دوستان خیالی می کنند ناشناخته است ، اما ممکن است این پدیده در اواسط قرن نوزدهم ظاهر شده باشد ، زمانی که کودکانه به عنوان یک زمان مهم برای بازی و تخیل مورد تأکید قرار گرفت. [3]
This article "دوست خیالی(روانشناسی)" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:دوست خیالی(روانشناسی). Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
