دیوید ویلی مولینز جونیور
David Mullins | |
|---|---|
| Vice Chair of the Federal Reserve | |
| مشغول به کار July 24, 1991 – February 14, 1994 | |
| گمارنده | George H. W. Bush Bill Clinton |
| پس از | Manuel H. Johnson |
| پیش از | Alan Blinder |
| Member of the Federal Reserve Board of Governors | |
| مشغول به کار May 21, 1990 – February 14, 1994 | |
| رئیس جمهور | George H. W. Bush Bill Clinton |
| پس از | H. Robert Heller |
| پیش از | Alan Blinder |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | David Wiley Mullins Jr. ۲۸ آوریل ۱۹۴۶ ممفیس-تنسی |
| درگذشت | ۲۸/۴/۱۹۴۶_۲۶/۲/۲۰۱۸ Naples, Florida, U.S. |
| حزب سیاسی | Democratic (Formerly) Republican |
دیوید ویلی مولینز جونیور (28 آوریل 1946 - 26 فوریه 2018) یک اقتصاددان آمریکایی و نایب رئیس پیشین فدرال رزرو بود . وی همچنین به عنوان دستیار وزیر خزانه داری امور مالی داخلی در دولت جورج اچ . دبلیو بوش ، رئیس جمهور ایالات متحده خدمت کرده است . مولینز در سال 1994 فدرال رزرو را برای پیوستن به صندوق پرچین سرمایه گذاری بلند مدت مدیریت ترک کرد و پس از فروپاشی آن در سال 1998 در امور مالی خصوصی باقی ماند.
اوایل زندگی[ویرایش]
دیوید مولینز در 28 آوریل 1946 در دیوید ویلی مولینز و همسرش اولا، در ممفیس ، تنسی به دنیا آمد. [۱] پدر وی تا سال 1960 در دانشگاه آبرن ، تا هنگامی که رئیس دانشگاه آرکانزاس شد کار کرد. [۲] دیوید جونیور به همراه برادرش گری و خواهرش کارولین در فایتویل ، آرکانزاس بزرگ شد. [۳] مولین آرکانزاس را برای تحصیل در رشته امور مالی دانشگاه mit sloan school of management در ییل ترک کرد
. در سال 1974 دکترای خود را به دست آورد. مدرک دکتری را از MIT گرفته و در دانشکده دانشکده بازرگانی هاروارد به عنوان یک متخصص در بحران های مالی جایگاهی را پذیرفته است. [۴]
حرفه[ویرایش]
بلافاصله پس از سقوط بازار در سال 1987 ، رئیس جمهور ریگان نیکلاس اف بردی ، یک سناتور پیشین ایالات متحده و سپس رئیس دیلون ، دبیرستان خوانده ، را به ریاست کارگروه ریاست جمهوری در مورد مکانیسم های بازار ، که بعداً به عنوان کمیسیون بردی شناخته شد ، به خدمت گرفت. بردی استاد دانشکده بازرگانی هاروارد رابرت آر گلوبر را به عنوان مدیر اجرایی کمیسیون استخدام کرد ، و گلاوبر نیز به نوبه خود مولین ، همکار هیئت علمی دانشگاه هاروارد را به عنوان معاون مدیر استخدام کرد. <گزارش کارگروه ریاست جمهوری درباره مکانیسم های بازار ، این کمیسیون قرار بود درمورد سقوط بورس سهام در 19 اکتبر 1987 ، معروف به دوشنبه سیاه ، تحقیق کند . [۵] در دو ماه ، مالینز به جمع آوری نزدیک به 50 نفر کمک کرد تا این گزارش را تهیه کنند ، این اولین رکورد رسمی از وقوع این حادثه را ارائه می داد و توصیه هایی در مورد چگونگی رفع نواقص موجود در بازار ارائه می داد. [۶] گزارش بردی برخی از این سرزنش ها را در مکانیزم های معاملاتی و بیمه سبد خرید مشتقات عنوان کرد که بخش عمده ای از این تمرکز توسط مولین ایجاد شده است. [۷] [۸]
بردی به عنوان وزیر خزانه داری خدمت کرد. هرچه بحران پس انداز و وام عمیق تر شد ، وی به مولین ، که اکنون معاون وزیر خزانه داری است ، روی آورد تا طرحی برای حل بحران تدوین کند. این طرح توسط کنگره در 8 آگوست 1989 به عنوان FIRREA (قانون بازیابی و اجرای اصلاحات مؤسسات مالی مصوب 1989) تصویب شد که RTC را برای دفع دارایی های رکود ناکام ایجاد کرد. در نهایتRTc مبلغ «394»میلیارد دلار دارایی 747 رکود ناکام فروخت. این رویکرد الگویی برای برنامه های حل و فصلی . [۹]
بانکی در سوئد ، تایلند و جاهای دیگر شد. مولین در کنگره و نزد رئیس جمهور محبوب شد. [۱۰] در سال 1989 ، ملاینز توسط رئیس جمهور بوش به عنوان معاون وزیر خزانه داری امور مالی داخلی منصوب شد. [۱] [۱۱] در حالی که در خزانه داری بود ، مولینز مقاله ای را در مورد پیش پرداخت بدهی های با بازده بالا که جایزه افتتاحیه اسمیت Breeden را دریافت کرد ، نوشت. [۱۲] [۱۳]
در 21 مه 1990 ، بوش، ملینز را به مدت 14 سال در هیئت رئیسه دولت فدرال رزرو نامزد كرد تا جای خالی باقی مانده از استعفای H. رابرت هلر را پر كند . [۱۴] [۱۵] مولینز به دلیل داشتن سوابق در امور مالی و اقتصاد به عنوان "روشنفکر ساکن" فدرال رزرو شناخته شد. [۱۶] در سال 1994 ، مولین استعفا داد تا به صندوق جدید سرمایه گذاری جان مریوتهر ، مدیریت سرمایه بلند مدت (LTCM) بپیوندد. اگرچه قرار بود دوره وی به پایان برسد ، اما استعفای آن غیر منتظره تلقی شد. [۱۷] [۱۸]
در LTCM ، مولینز به آنچه هفته تجارت "تیمی رویایی" از متخصصان و دانشگاهیان مالی ، از جمله میرون اسكولز و رابرت سی مرتون نامید ، پیوست. [۱۹] راجر لاونشتاین ، نویسنده کتاب When Genius Failed: ظهور و سقوط مدیریت سرمایه بلند مدت ، اظهار داشت كه برخی از سرمایه گذاران آینده نگر در LTCM با حضور مولین تغییر یافته اند. [۷] درست همانطور که مشهور شدن اسکولز و مرتون باعث شد تا سرمایه گذاران و شرکای تجاری از دقت کمتری برای سرمایه گذاری استفاده کنند ، علاوه بر این مولین به عنوان یک نام "مارکی" سنگین بر شرکت افزوده است. [۲۰] پس از فروپاشی این صندوق در سال 1998 و انحلال در سال 2000 ، مولین LTCM را ترک کرد و برای شرکت های خدمات مالی کار کرد. [۲۱] [۲۲] فعالیت مولین در دولت با سقوط به طور مؤثر پایان یافت. [۲۳] در سال 2008 او اقتصاددان ارشد صندوق تامینی Vega Asset Management بود. [۲۴]
دیوید ویلی مولینز ، جونیور در 26 فوریه 2018 بطور غیر منتظره ای در طی عمل جراحی قلب در نیپلز فلوریدا ، درگذشت. [۲۵] [۲۶]
یادداشت[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Dunbar, Nicholas (2000). Inventing Money: The story of Long-Term Capital Management and the legends behind it. New York: Wiley. ISBN 0-471-89999-2.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- Lowenstein, Roger (2000). When Genius Failed: The Rise and Fall of Long-Term Capital Management. Random House. ISBN 0-375-50317-X.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
خواندن بیشتر[ویرایش]
- "گزارش بردی" کارگروه ریاست جمهوری در مورد مکانیسم های بازار (1988): گزارش کارگروه ریاست جمهوری درباره مکانیسم های بازار. نیکلاس اف. برادی (رئیس) ، دفتر چاپ دولت ایالات متحده.
- MacKenzie, Donald (2006). An Engine, not a Camera: How Financial Models Shape Markets. The MIT Press. ISBN 0-262-13460-8.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد. MacKenzie, Donald (2006). An Engine, not a Camera: How Financial Models Shape Markets. The MIT Press. ISBN 0-262-13460-8.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد. MacKenzie, Donald (2006). An Engine, not a Camera: How Financial Models Shape Markets. The MIT Press. ISBN 0-262-13460-8.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
| مناصب حکومتی | ||
|---|---|---|
| پیشین: Manuel H. Johnson |
معاون رئیس فدرال رزرو 1991–1994 |
پسین: Alan Blinder |
This article "دیوید ویلی مولینز جونیور" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:دیوید ویلی مولینز جونیور. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Woolley, John T.; Peters, Gerhard (March 8, 1989). "Nomination of David W. Mullins Jr. To Be an Assistant Secretary of the Treasury". The American Presidency Project [online]. University of California, Santa Barbara. Retrieved 2008-10-29.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Information about David W. Mullins". David W. Mullins Papers. University of Arkansas. Retrieved 2008-10-29.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Blustein, Paul (November 30, 1989). "Bush Eyes Treasury Official for Fed Post". The Washington Post. pp. D1.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Dunbar, Nicholas (2000). Inventing Money: The story of Long-Term Capital Management and the legends behind it. New York: Wiley. pp. 132–133. ISBN 0-471-89999-2.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Dunbar, pp. 133–134
- ↑ Glaberson, William (February 14, 1988). "A Task Force Plays Beat the Clock". The New York Times. pp. Section 3, Page 4. Retrieved 2008-10-29.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۷٫۰ ۷٫۱ Lowenstein, pp. 37
- ↑ Gosselin, Peter G. (February 2, 1994). "Fed vice chairman Mullins quits". The Boston Globe. p. 39.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Woolley, John T.; Peters, Gerhard (March 8, 1989). "Nomination of David W. Mullins Jr. To Be an Assistant Secretary of the Treasury". The American Presidency Project [online]. University of California, Santa Barbara. Retrieved 2008-10-29.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Robinson, John (February 26, 1989). "A taste of the 'Harvard boutique'". The Boston Globe. pp. A1.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Kilborn, Peter T. (February 2, 1989). "Big Slices of Authority For 2 Brady Assistants". The New York Times. pp. D18. Retrieved 2008-10-29.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Abstracts of Smith Breeden Prize Winning Papers (1989)". American Finance Association. Archived from the original on 2009-05-29. Retrieved 2007-09-11.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ خطای لوآ در پودمان:Citation/CS1/en/Identifiers در خط 47: attempt to index field 'wikibase' (a nil value).
- ↑ "People behind the policy at the Federal Reserve". USA Today. April 9, 1991. pp. 2B.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Rosenbaum, David E. (November 30, 1989). "Treasury Official Seen As Choice for Fed Seat". The New York Times. pp. D2. Retrieved 2008-10-29.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Nasar, Sylvia (June 9, 1991). "The New Intellectuals at the Fed". The New York Times. pp. Section 3, Page 1. Retrieved 2008-10-29.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Dunbar, pp. 142
- ↑ Berry, John M. (February 2, 1994). "Vice Chairman Of Fed Resigns Unexpectedly". The Washington Post. pp. F1.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Nathans Spiro, Leah (August 29, 1994). "Dream Team". Business Week. p. 50.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ O'Brian, Timothy L.; Holson, Laura M. (October 23, 1998). "BLIND TRUST: A special report.; A Hedge Fund's Stars Didn't Tell, And Savvy Financiers Didn't Ask". The New York Times. pp. A1.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Henriques, Dana B. (June 19, 1999). "Hedge Fund To Cash Out Original Stakes". The New York Times. pp. C1.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Lowenstein, pp. 227
- ↑ Lowenstein p. 176–177
- ↑ "Remember These Guys?". Business Week. June 12, 2006. p. 57.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Pruden, William H. III. "David Wiley Mullins Jr. (1946–2018)". The Encyclopedia of Arkansas History & Culture (EOA). Ravenscroft School. Retrieved 22 August 2018.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Hagerty, James R. (March 2, 2018). "David Mullins Rose to Fed Vice Chairman, Then Joined Doomed Hedge-Fund Firm". The Wall Street Journal (March 2, 2018). Dow Jones & Company (a division of) News Corp). Retrieved 22 August 2018.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
