روان‌شناسی مصنوعی

"این مقاله در حال ترجمه از ویکی انگلیسی است

لطفا حذف نشود."

روانشناسی در هم امیخته با هوش مصنوعی یا به اصطلاح روانشناسی مصنوعی در سال‌های اخیر با توجه به پیشرفت علم هوش مصنوعی مورد توجه بسیاری از روان‌شناسان و روان‌پزشکان قرار گرفته است.

در سال 1999، Zhiliang Wang و Lun Xie نظریه‌ای در مورد روانشناسی مبتنی بر هوش مصنوعی ارائه کردند. آنها روان انسان را با استفاده از روش‌های علوم داده و هوش مصنوعی برای کاوش عمیق‌تر در ذهن انسان تجزیه و تحلیل کردند.

امروزه نیز با توجه به پیشرفته‌تر شدن الگوریتم‌های یادگیری ماشین، معیارهای قدیمی روانشناسی مانند DSM-5 نیازمند مکمل برای بهینه‌تر شدن آزمایشات هستند.

شرایط

دان کرتیس (متولد 1963) روانشناسی درهم‌آمخیته با هوش مصنوعی را ارائه کرده است. این نظریه وضعیتی را بررسی می‌کند که سطح پیچیدگی شرایط هوش مصنوعی آن به  صورت زیر نزدیک باشد:

1.     تمام تصمیمات خود را مستقل می گیرد.

2.     قادر به تصمیم گیری بر اساس اطلاعاتی است که:

• بروز
• دارای میزان قابل توجه داده(هرچه بیشتر بهتر)
• بدون تضاد در عمل روان

3.     هوش مصنوعی می‌تواند خود را بر اساس داده‌های جدید بروز کند و به آن اجازه تکامل دهد.

4.     می‌تواند تضادهای پایگاه داده خود را حتی در صورت وجود داده‌های ناقص حل کند. این بدان معنی است که هوش به طور مستقل تصمیمات مبتنی بر ارزش را می‌گیرد و به ارزش‌هایی اشاره می‌کند که عقل برای خود ایجاد کرده است.

مشکلات احتمالی

هنگامی که همه شروط برآورده شد، بر اساس این نظریه، این احتمال وجود دارد که نتایج بر اساس اطلاعات ایجاد شده به نتایج منطقی نرسد. یکی از دلایل به نتیجه نرسیدن این الگوریتم‌ها کمبود داده می‌باشد و الگوریتم داده های موجود را حفظ و دچار بیش برازش می‌شود و با اضافه شدن داده جدید قدرت تصمیم گیری خود کاهش می‌یابد و به نتایج مطلوبی نمی‌رسد. در این مرحله، معیارهایی برای پایگاه داده تعریف می‌شوند که به دلیل ماهیت فوق‌العاده پیچیده خود، لزوماً با کدگذاری مجدد ساده، فرآیندها حل‌نمی‌شوند. رفع این مشکل با هوش مصنوعی در قالبی است که بیشتر شبیه هوش کلاسیک(انسان) است.

فرض کنید نمی‌توان هوش را با وارد کردن مستقیم کدگذاری جدید مجدداً برنامه‌ریزی کرد، بلکه به عقل نیاز دارد که خود را از طریق یک فرآیند تجزیه و تحلیل و تصمیم بر اساس اطلاعات ارائه‌شده توسط یک انسان برای غلبه بر رفتار ناسازگار با هدف یا عملکرد ماشین(هوش مصنوعی)، دوباره برنامه‌ریزی کند. در این صورت، طبق تعریف، روانشناسی مصنوعی همان چیزی است که لازم است.

در حال حاضر سطح پیچیدگی مورد نیاز قبل از برآورده شدن این آستانه‌ها موضوع بحث گسترده‌ای از دانشمندان می‌باشد. تئوری روان‌شناسی مصنوعی به ویژگی‌های آن سطوح نمی‌پردازد، بلکه فقط به این موضوع می‌پردازد که فرآیند به اندازه‌ای پیچیده است که یک توسعه‌ دهنده نرم‌افزار به سادگی نمی‌تواند هوش را دوباره کدگذاری کند. بنابراین، مشکلات بوجود آمده باید از طریق همان فرآیندهایی که انسان‌ها باید برای مدیریت ناکارآمدی‌های خود طی کنند، مورد بررسی قرار گیرد. در همین راستا، روانشناسی مصنوعی به آگاه بودن یا نبودن هوش نمی‌پردازد.

از سال 2015، سطح هوش مصنوعی به هیچ آستانه‌ای نزدیک نمی‌شود که در آن هیچ یک از نظریه‌ها یا اصول روان‌شناسی مصنوعی را بتوان آزمایش کرد بنابراین، روان‌شناسی مصنوعی عمدتاً یک رشته نظری باقی مانده است. حتی در سطح آکادمیک، روانشناسی مصنوعی در مرحله پیشرفته‌ای از هوش مصنوعی قرار دارد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به این صفحه مراجعه کنید.

منابع

This article "روان‌شناسی مصنوعی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:روان‌شناسی مصنوعی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

📰 Article(s) of the same category(ies)

• C.mmp
• محسن میرزایی (بازیگر)
• سامی تلمکانی
• آزاده عباس زاده فلاح
• زین‌العابدین فرهادی
• دروازه ناتمام
• یاسمن معاوی

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• روان‌شناسی مصنوعی in English