زبانهای چین
این نوشتار نیازمند اصلاح ترجمه مقاله است. با توجه به متن اصلی و رعایت سیاست ویرایش، دستور خط فارسی و ارجاع به منابع. |
زبانهای چین (انگلیسی: Languages of China) زبانهایی هستند که در چین صحبت میشوند. زبان غالب در چین که به هفت گروه زبان اصلی (که به دلایل سیاسی به عنوان لهجه تقسیمبندی میشوند) تقسیم میشود، به عنوان هانیو (چینی ساده شده: 汉语؛ چینی سنتی: 漢語؛ پینین: هاننی) شناخته میشود و به عنوان یک رشته علمی مجزا در چین در نظر گرفته شده و مطالعه میشود. هانیو یا زبان هان، هشت گونه اصلی را شامل میشود که از نظر ساختشناسی واژگانی و آوایی از یکدیگر به حدی متفاوت هستند که اغلب از نظر متقابل برای گویشوران خود غیرقابل درک خواهند بود شبیه زبان انگلیسی و زبان آلمانی یا زبان دانمارکی. زبانهایی که بیشتر مورد مطالعه و پشتیبانی دولت قرار گرفتهاند شامل زبان چینی، زبان مغولی، زبان تبتی، زبان اویغوری و زبان ژوانگ است. چین ۳۰۲ زبان زنده دارد که در اتنولوگ ذکر شدهاست. بر اساس برآوردها در سال ۲۰۱۰ میلادی ۹۵۵ میلیون نفر از جمعیت ۱۳۴۰ میلیون نفری چین به گونههای مختلف زبان ماندارین به عنوان زبان اول صحبت میکنند که در حدود ۷۱ درصد جمعیت این کشور میباشند.
زبانهای گفتاری[ویرایش]
زبانهای گفتاری ملیتها که جزئی از جمهوری خلق چین هستند، متعلق به حداقل نه خانواده هستند:
- خانواده چینی و تبت: ۱۹ قومیت رسمی (از جمله هان و تبت)
- خانواده تای-کادای: چندین زبان توسط ژوانگ، بووی، دای صحبت میشود، دونگ، و هلا (مردم لی). ۹ قومیت رسمی.
- خانواده هامونگ-مین: ۳ قومیت رسمی
- خانواده اتریازیاتیک: ۴ قومیت رسمی (دئنگ، بلنگ، جین (ویتنامی)))، و Wa
- خانواده ترکی: اویغورها، قزاقها، سالار، و غیره ۷ قومیت رسمی.[۱]
- خانواده مغول: مغولها، دونگشیانگ، و گروههای مرتبط. ۶ قومیت رسمی.[۲]
- خانواده تونگوز: Manchus (سابق)، Hezhe و غیره ۵ قومیت رسمی.
- خانواده کره ای: زبان کره ای
- خانواده هند و اروپایی: ۲ قومیت رسمی (روسها و تاجیکها (در واقع مردم پامیری)). همچنین زبان آینو به شدت تحت تأثیر پارسی وجود دارد که توسط مردم آینو در جنوب غربی سین کیانگ صحبت میشود که رسماً اویغور محسوب میشوند.
- خانواده اتریشونیایی: ۱ قومیت رسمی (گائوشان، که به بسیاری از شاخههای فرمروسان صحبت میکنند)، ۱ غیررسمی (Utsul، که به زبان Tsat صحبت میکنند، اما هوی در نظر گرفته میشوند)
در زیر لیستهای گروههای قومی در چین بر اساس طبقهبندی زبانی ارائه شدهاست. قومیتهایی که در لیست رسمی PRC از ۵۶ گروه قومی قرار ندارند، بهصورت مجزا شناخته میشوند. ترجمههای مربوط به پینیین و شخصیتهای چینی (ساده و سنتی) نیز آورده شدهاست.
سینو-تبت[ویرایش]
- سینیتی
- چینی / هان، هان، 汉، 漢
- چینی ماندارین / گوانهوا، Guānhuà، 官 话، 官 話
- چینی جین، jìn، 晋، 晉
- چینی وو، ngu 1 ، 吴،
- چینی Huizhou , Huī، 徽
- چینی Yue, Yuè، 粤
- پینگ چینی، Píng، 平
- چینی گان، گان، 赣، 贛
- چینی شیانگ، Xiāng، 湘
- زبان هاکا، کجیجی، 客家
- Min Chinese , Mǐn، 闽، 閩
- جنوب جنوبی
- Teochew , Cháoshàn، 潮汕
- مین شرقی
- Pu-Xian Min
- لایژو مین
- هاینان
- مین شمالی
- مرکز مرکزی
- Shao-Jiang Min
- جنوب جنوبی
- بای، Bái، 白
- چینی / هان، هان، 汉، 漢
- تبتو-برمن
Translate from: Chinese ۴۲۴۲/۵۰۰۰ Character limit: 5000
Kra – Dai[ویرایش]
( احتمالاً باستان Bǎiyuè 百越 )
- کرا
- گلائو، گلیو، 仡
- کام-سوئی
- Hlai / لی، Lí،
- تای
- ژوانگ (Vahcuengh) , Zhuàng، 壮،
- ژوانگ شمالی، Běibù Zhuàngyǔ، 北部 壮语، 北部 壯語
- ژوانگ جنوبی، Nánbù Zhuàngyǔ، 南部 壮语، 南部 壯語
- بویعی، بیو، 布依
- دای، دایی، 傣
- زبان تای Lü، Dǎilèyǔ، 傣 仂 语، 傣 仂
- زبان Tai Nüa , Déhóng Dǎiyǔ، 德宏 傣 语، 德宏 傣 語
- زبان تای سد، Dǎinǎyǔ، 傣 哪 语؛ Dǎidānyǔ، 傣 担
- زبان تای Ya , Dǎiyǎyǔ، 傣 雅
- زبان تای Hongjin , Hónghé Dǎiyǔ، 红 金 傣 语، 紅 金 傣 語
- ژوانگ (Vahcuengh) , Zhuàng، 壮،
ترکی[ویرایش]
- کارلوک
- اویغور، ویویور، 维吾尔، 維吾爾
- ynu | Äynu، Àinǔ، 艾努
- ازبک، Wūzībiékè، 乌孜别克، 烏茲別克
- Kipchak
- اوغوز
- سالار، Sǎlá، 撒拉
- سیبری
- آهسته غربی، Yùgù، 裕
- فوجی قرقیز، Fúyú Jí'ěrjísī، 扶餘 吉爾吉斯
- Tuvan , túwǎ، 圖瓦
- اویغور قدیمی، Huíhú، 回鶻 (در حال انقراض)
- ترکی قدیمی، Tūjué، 突厥 (در حال انقراض)
مغولی[ویرایش]
- مغولی، Měnggǔ، 蒙古
- ایرات، wèilātè، 衛拉特
- Torgut Oirat , tǔěrhùtè، 土爾扈特
- بوریات، bùlǐyàtè، 布里亞特
- Daur , Dáwò'ěr، 达斡尔
- جنوب شرقی
- مونگور، Tǔ [Zú]، 土 [族]
- آهسته شرقی، Yùgù، 裕
- دونگشیانگ، Dōngxiāng، 东乡، 東鄉
- Bonan , Bǎoān، 保安
- کانجیا، کونجیجی، 康 家 语، 康加 語
- مونگور، Tǔ [Zú]، 土 [族]
- Tuoba , Tuòbá، 拓跋 (در حال انقراض)
تونگوز[ویرایش]
- جنوبی
- شمالی
کره ای / Choson[ویرایش]
- کره ای، Cháoxiǎn، 朝鲜،
همونگ – مین[ویرایش]
( احتمالاً باستان Nánmán 南蛮، 南蠻 )
Austroasiatic[ویرایش]
اتریشونی[ویرایش]
- زبانهای فرموزان، Gāoshān، 高山
- Tsat , Huíhuī 回
هند و اروپایی[ویرایش]
- روسی، Éluósī، 俄罗斯،
- معلمان، tǔhuǒluó، 吐火羅 (در حال انقراض)
- ساکا، sāi، 塞 (منقرض)
- پامیری، (به اشتباه «تاجیکی»، Tǎjíkè، 塔吉克)
- پرتغالی (در ماکائو صحبت میشود)
- انگلیسی (در هنگ کنگ صحبت میشود)
ینیزیایی[ویرایش]
- جی (Kjet)، جی، 羯 (در حال انقراض)
طبقهبندی نشده[ویرایش]
- Ruan-ruan (Rouran), Rúrú، 蠕蠕 (انقراض)
مختلط[ویرایش]
Send feedback History Saved Community
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ آهسته غربی یک زبان ترکی است، در حالی که آهسته شرقی یک زبان مغول است.
- ↑ خطای یادکرد: برچسب
<ref>
نامعتبر؛ متنی برای ارجاعهای با نامآهسته
وارد نشده است
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Languages of China». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون[ویرایش]
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ [[Commons:Category:{{#Property:P373}}|زبانهای چین]] موجود است. |
This article "زبانهای چین" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:زبانهای چین. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.