سرو بیزه سبزوار
این مقاله، سرو بیزه سبزوار، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شدهاست. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته میشود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد. سرو بیزه سبزوار (در گویش سبزواری: سرو بیزَ) در ۹۰ کیلومتری شمال غرب سبزوار و در روستای بیزه از توابع شهرستان داورزن واقع شدهاست.[۱] سرو بیزه بین ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سال قدمت دارد و در کتاب تاریخ بیهق اثر ابوالحسن بیهقی که در قرن ششم هجری قمری نوشته شده، به آن اشاره شده است. این سرو که در فاصله ۵۰۰ متری شرق روستای بیزه و در بین باغات این روستا قرار دارد، قطر تنه آن ۱۳۰ سانتی متر و ارتفاع آن ۴۰ متر می باشد. این سرو به دلیل قرار گیری در کوهپایههای رشته کوه جغتای از شهر داورزن و روستای مزینان که در فاصله ۲۳ کیلومتری آن واقع شده است، قابل رویت است. داستان کاشتن سرو فریومد و ترشیز توسط زرتشت پیامبر که در تاریخ بیهق آمده از جمله سوابق پژوهشی این اثر است. روستای بیزه، روستای محل استقرار این سرو، به تندترین روستای ایران یا روستای فلفلی ایران شهرت دارد. حدود ۴۰٪ مردم این روستا به شغل فلفل كوبي(كار در آسياب)، حدود ۵۰٪ به شغل تجارت ادويه و ۱۰٪ ديگر نیز به مشاغل كشاورزي و دامداری اشتغال دارند. از این رو این روستا یکی از بزرگترین منابع تولید فلفل کل ایران و اولین صادر کنندهٔ فلفل به هند میباشد.[۲][۳][۴][۵][۶]
ثبت ملی[ویرایش]
سرو بیزه در تاریخ ۲۱ مهر ۱۴۰۰ با شمارهٔ ۹۰۵ در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسیده است.[۷]
منابع[ویرایش]
This article "سرو بیزه سبزوار" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:سرو بیزه سبزوار. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ آزاد، سید یوسف. امکان سنجی قابلیتها و تنگناهای اکوتوریسم در شهرستان سبزوار، رساله کارشناسی ارشد در رشته جغرافیای طبیعی (گرایش ژئومورفولوژی در برنامه ریزی محیطی )،دانشگاه تربیت معلم سبزوار، اردیبهشت ۱۳۸۵
- ↑ «عضو شورای اسلامی شهر سبزوار از عدم توجه به درخت های تاریخی انتقاد کرد». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «چنار کیذقان سبزوار کهنترین موجود زنده خراسان». ایرنا. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «سرو تاریخی بیزه». فارس. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «مناطق ویژه گردشگری». اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری، صنایع دستی استان خراسان رضوی. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «تندترین روستای ایران کجاست». باشگاه خبرنگاران جوان. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «ابلاغ مراتب ثبت ملی ۱۲ میراث طبیعی به استاندار خراسان رضوی». پایگاه اطلاع رسانی دولت. دریافتشده در ۲۰۲۳-۰۶-۰۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.