📝Create a new article
🏭Create a company page
🇬🇧 - in english
🇫🇷 - en français (FR)
🇵🇹 - em português (PT)
🇩🇪 - in deutsch (DE)
🇯🇵 - 日本語で (JA)

You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

سرگئی پاراجانف

از EverybodyWiki Bios & Wiki
پرش به:ناوبری، جستجو

en:Shevchenko National Prize ru:Народный артист Украинской ССР ۱۹۹۰ هنرمند مردمی ارمنستان شوروی ۱۹۹۰

نگاهی اجمالی به سینمای سرگئی پاراجانف (۱۹۹۰-۱۹۲۴) /سایه سینمای فراموش شده[ویرایش]

ساخته‌های سینمایی سرگئی پاراجانف را می‌توان در لیست صد فیلم برتر یافت در کنار دستاوردهای ماندگار شماری از نخبه‌ترین فیلمسازان جهان مانند فلینی، آنتونیونی، برتولوچی و گïدار. وی را می‌توان در شمار این غول‌های جهان فیلمسازی به‌شمار آورد.

پاراجانف با خلق زبان فیلم، از جاودانگی کارنامه‌های متحولش در ساخت تصاویری مانند سایه‌های اجداد فراموش شده، رنگ انار، افسانه قلعه سورام، عاشق غریب و اعتراف سود جسته‌است. سرگئی پاراجانف در سال ۱۹۲۴ میلادی در یک خانواده ارمنی در شهر تفلیس (تبلیسی امروزی) جمهوری گرجستان چشم به جهان گشود. نام پدرش یوسف پاراجانیان و اسم مادرش سیرانوش بیجانف (بیجانیان) بود. والدینش هر دو هنرپیشه بودند و پاراجانف در محیطی رشد کرد که مملو از زیبایی‌های هنری، تلاش‌های پیگیر و ماجراجویانه، تنوع فرهنگ، علاقه‌مندی مفرط به هنر و خاطره‌های فراموش ناشدنی بود. در سال ۱۹۴۱ پاراجانف از صنوف عالی مکتب فراغت حاصل کرد. در سال ۱۹۴۵ اجازه یافت به VGIK وارد شود که یکی از بزرگ‌ترین آموزشگاه‌های صنعت فیلمسازی در روسیه است. استادش ایگور ساوچینکو یکی از فیلمسازان شناخته شده روسیه در آن روزگار بود. در سال ۱۹۵۱ پاراجانف از دانشگاه VGIK فارغ‌التحصیل شد و به شهر کی یف پایتخت اوکراین رفت: جایی که فیلم‌های متعدد مستند و پاره یی از فیلم‌های هنری اش را در استودیوهای الکساندر داوژنکو ساخت. در سال ۱۹۵۶ با سوتلانا ایوانوونا ازدواج کرد که نخستین ثمره آن تولد سورن پاراجانف بود. وی نخستین اثر قابل توجهش «سایه‌های اجداد فراموش شده» را در سال ۱۹۶۴ ساخت. این فیلم از جمله مهم‌ترین و موفق‌ترین فیلم‌های تولید شده در اوکراین پس از عصر داوژنکو به‌شمار می‌رفت که توانست جایگاه خاصی را در سینمای جهان احراز کند و در جمع گنجینه‌های هنری به حساب آید. پاراجانف که این فیلم را به زبان اوکراینی و به خصوص به لهجه Gutsul تهیه کرده بود، به درخواست حاکمان آن وقت که می‌خواستند فیلم به زبان روسی تهیه شود، پاسخ رد داد. با این وجود وی جایزه‌های متعدد سینمایی مانند GRAND PRIX و BRITISH ACADEMY AWARD را از آن خود ساخت. هر چند فیلم «سایه‌های اجداد فراموش شده» توانست نام بزرگی برای وی به همراه بیاورد، اما تمام قوانین و لایه‌های قراردادی سینمای اتحاد جماهیر شوروی را در هم شکست. پاراجانف با خشونت حاکمان روزگار روسیه روبه رو شد و مغضوب طرفداران استبدادی قرار گرفت که دیوانه وار در پی انتقام از وی شدند و اسمش در فهرست افراد مظنون ثبت شد. به همین اساس در سال ۱۹۶۶ فیلم دیگرش که «نقاشی از کی یف» نام و در مرحله ساخت قرار داشت، تعطیل شد و سینمای جهان از داشتن یکی از پاره‌های سینمایی با ارزش دیگر محروم شد.

پاراجانف به تعقیب این همه حوادث مجبور به ترک کی یف و فرار به ارمنستان شد و در آنجا به همکاری آرمن فیلم فیلم دیگرش «سایات نوا» را در سال ۱۹۶۹ ساخت. این فیلم گوهری پرارزش بر تاج سینمای جهان و سینمای ارمنستان باقی ماند. در آغاز ساخت آن بنا بر معضلاتی با تأخیر مواجه شد. اما بعد پاراجانف مجبور به تغییر نام فیلم به رنگ انار شد و سپس مراجع حاکم از کارگردان روسی یتکوویچ خواستند با اعمال سانسور بر برخی از صحنه‌های فیلم وی را، در خور نمایش به نفع حکومت حاکم روسیه آن روزگار بسازد. فیلم به زبان روسی پخش شد اما پاراجانف به سختی توانست نسخه یی از اصل آن حفظ کند که به زبان ارمنی تهیه شده بود. فیلم دیگر پاراجانف که «معجزه اودینس» نام داشت در سال ۱۹۷۳ در پی گرفتاری و محکومیت وی به ۵ سال زندان در شهر کی یف، تعطیل شد. وی در زندان نیز از پا ننشست و به هنرآفرینی‌هایش در همان‌جا ادامه داد. وی با آفرینش کلاژهای هنری، رسامی‌ها و نگارشً نامه‌های خردمندانه و سحرآمیز توانست خودش را از دم تیغ خونین امپراتوری سوسیالیسم شوروی برهاند و همین هنر بود که وی را نجات بخشید. پاراجانف در ۳۱ دسامبر ۱۹۷۷ به یاری پروردگار و مساعدت گروهی از فیلمسازان بین‌المللی، اشخاص نامدار و هواخواهانش و به ویژه تلاش‌های شاعر نامور آن روزگار لویی آراگون که در جریان دیدارش با لئونید برژنف رهبر شوروی آن زمان، از وی تقاضای آزادی پاراجانف را نمود، از زندان رهایی یافت. پاراجانف به شهر تفلیس برگشت و با وجودی که به صورت مداوم مظنون شمرده می‌شد و اجازه کارهای هنری را نداشت اما باز هم به صورت علنی و مخفی به کارهایش ادامه داد. کمونیست‌ها با وجودی که حیلت‌های فراوانی را به خاطر خاموش ساختن وی به کار گرفتند اما با این همه تلاش نتوانستند مانع خلق آثار پرارزش هنری و آفرینش آثار برجسته هنری به سبک خاص پاراجانف شوند.

در سال ۱۹۸۲ وی یک بار دیگر به جرم جعل کاری مورد بازداشت قرار گرفت اما پس از یک سال بعد از اثبات بیگناهی اش از زندان رها شد. کمونیست‌ها سرگئی پاراجانف را در حدود ۱۵ سال از کارهای هنری به دور نگه داشتند تا روح آفرینشگرش را به این طریق با کهولت مواجه سازند. سرگئی پاراجانف با وجود این همه محدودیت‌ها توانست در سال ۱۹۸۴ به سینما برگردد و در همان سال فیلم «افسانه قلعه سورام» را بسازد. وی با ساخت این فیلم توانست به اثبات رساند که با وجود دور بودن این همه سال از سینما، نبوغ ذاتی اش را از دست نداده‌است. این فیلم غیرمعمولی نیز در زمره فیلم‌های نخبه سینمای جهان و سینمای گرجستان به‌شمار می‌رود. در سال ۱۹۸۶ یکی از دوستان خیلی نزدیک پاراجانف و یکی از چهره‌های نخبه هنر سینما و فیلمساز موفق سینمای جهان آندری تارکوفسکی در پاریس درگذشت. تارکوفسکی پاراجانف را نابغه حاضر هنر سینما می‌نامید. در سال ۱۹۸۸ وی به یادبود از خاطره‌های ماندگار تارکوفسکی، فیلم «عاشق غریب» را آفرید. این فیلم که بر اساس تمً یکی از آفریده‌های شاعر روسی میخائیل لرمانتوف تهیه شده بود توانست جایزه FELIX AWARD را از آکادمی فیلم اروپا برباید.

در سال ۱۹۸۹ پاراجانف به ساخت آخرین فیلمش «اعتراف» اقدام کرد. این فیلم که یکی از کارکردهای درخشان سرگئی پاراجانف به‌شمار می‌رود، طوری که خودش پیش‌بینی کرده بود، ناتمام ماند. وی در نخستین برگ‌های فیلمنامه این فیلم چنین نگاشته بود: «این فیلم فقط توسط کسی آفریده خواهد شد که در سال ۱۹۲۴ در تفلیس به دنیا آمده باشد.»

فیلمسازان معروف جهان سینما مانند فدریکو فلینی، برناردو برتولوچی، جولیتا ماسینا، فرانچسکو رزی، تونینو گوئرا و مارچلو ماسترویانی در خاطره‌هایی که به یادبود از شخصیت و هنر پاراجانف نوشته‌اند وی را چنین معرفی کرده‌اند: «با درگذشت پاراجانف، سینما یکی از جادوگرانش را از دست داد. فانتزی پاراجانف به صورت ماندگار افسون خواهد کرد و برای مردم گیتی شادمانی به ارمغان خواهد آورد.»

منابع ۲[ویرایش]

یوتیوب[ویرایش]

منابع[ویرایش]

آدالیان ۳۰۱[ویرایش]

در تفلیس گرجستان

سالشمار ۸۵/۸۶[ویرایش]

۹ ژانویه ۱۹۲۴ سرکیس پاراجانیان از پدری و مادری، ارمنی به دنیا آمد. ۱۹۴۵–۱۹۴۲ در هنرستان موسیقی (موسیقی آوازی) تفلیس به تحصیل پرداخت ۱۹۴۶–۵۱ در مدرسه دولتی سینما VGIK ابتدا زیر نظر ایگور ساوچنکو و سپس میخاییل رم به تحصیل پرداخت ۱۹۵۲ دیپلم فارغ‌التحصیلی خود را کسب کرد. ۱۹۵۲–۵۴ در کیف دستیار کارگردان ولادیمیر براون شد ۱۹۵۴–۵۵ اولین فیلم کاملش را به نام آندره آ مشترکاً با یاکو بازیلیان در کیف ساخت ۱۹۶۱–۶۲ دو فیلم داستانی دیگر راپسودی اوکراینی و گلی بر صخره و یک فیلم مستند به نام ناتالیا اوزهوی ساخت ۱۹۶۵ فیلم سایه‌های نیاکان فراموش شدهٔ ما را بر مبنای داستانی کوتاه اثر نویسندهٔ اوکراینی کوتسوبینسکی ساخت فیلم جوایزی را در فستیوال‌های فیلم مار دل پلاتا، رم، سالونیکا و جایزهٔ سینمایی آکادمی بریتانیا (۱۹۶۶) به دست آورد. در شرایطی که موفقیت و اشتهار بین‌المللی کسب کرده بود و انتظار داشت به مثابهٔ فیلمسازی برجسته مورد توجه قرار گیرد مشکلاتش آعاز شد. مقام‌های دولتی در برخورد با او شروع به اشکال تراشی کردند ۱۹۶۵–۶۸ طرح‌های سینمایی پاراجانف رد می‌شد، او بعد از نوزده ساال زندگی در کیف، آنجا را ترک گفته و به ارمنستان رفت ۱۹۶۸–۶۹ ساختن فیلم رنگ انار (با عنوان فرعی سایات نووا) در آرمن فیلم ایروان آغاز کرد. پاراجامنف کمک‌های ارزشمندی از پاتریارک کلیسای ارمنستان اسقف وازگن دوم و موزهٔ ایروان دریافت کرد نمایش این فیلم در ایروان با استقبال تماشاگران و منتقدان روبرو شد اما واکنش مقام‌های دولتی در مسکو کاملاً متفاوت بود آنها رنگ انار را فیلمی سربسته و مبهم تلقی کردند از پاراجانف درخواست شد که فیلم را مجدداً تدوین کند ولی پاراجانف حاضر به انجام این کار نشد در نتیجه فیلم بایگانی شد ۱۹۶۹ پاراجانف به کیف بازگشت، طرح‌های سینمایی متعددی همچون اقتباس از آثار پوشکین، لرمانتف و هانسن کریستین آندرسن نیز رد شد ۱۹۷۱ تولید نسخه قابل قبول رنگ انار به عهده کارگردان کارآزمودهٔ شوروی سرگئی یوتکه ویچ گذاشته شد طبق روایت‌هایی او بیست دقیقه از فیلم را کوتاه کرد، ولی حتی این نسخهٔ ناقص رت میز فقط مدتی کوتاه در مسکو و برخی شهرهای دیگر در سال ۱۹۷۳ نمایش دادند و اجازهٔ صدور به خارج را نیافت ۱۷ دسامبر ۱۹۷۳ پاراجانف به اتهام داد و ستد غیرقانونی ارز، همجنس‌گرایی و تمایل به خودکشی دستگیر شد در محاکمه ای دربسته، فقط به اتهام همجنس‌گرایی به پنج سال حبس محکوم شد ۱۹۷۶ اخباری در مورد وخامت حال پاراجانف به غرب رسید فعالیت هایبین المللی برای آزادی پاراجانف به اوج خود رسیده بود دسامبر ۱۹۷۸ پاراجانف بعد از چهار سال و شش ماه حبس عفو شد و با بستگانش، در تفلیس سنی گزید ۱۹۷۸–۸۱ پاراجانف طرح‌های جدیدی پیشنهاد کرد (به ویژه اقتباسی از شعر حماسی ارمنی قرن دهم به نام داوید ساسونی) ولی این طرح‌ها رد شد پاراجانف که از هر کار و درآمدی محروم شده بود، دچار یاس شد طبق شایعاتی تحت نظر پلیس قرار گرفت ولی هوادارانش از خارج از کشور به دیدارش می‌شتافتند در مارس ۱۹۸۰ تقاضای ویزای خروجی برای فرانسه کرد و در گفتگویی با روزنامه فرانسوی گفت اینگونه زندگی بدتر از مرگ است تقاضای ویزا برای خروج از کشور نیز رد شد فوریه ۱۹۸۲ پاراجانف مجدداً دستگیر شد اتهام او مشخص نبود به نظر فعالیت‌های جدیدی برای آزادی پاراجانف در فرانسه و ایالات متحهد آمریکا آغاز شد نوامبر ۱۹۸۲ پاراجانف در دادگاهی در تفلیس تبرئه شد (گفته می‌شود که اتهام او کوشش برای رشوه به یکی از مقام‌های دولتی بوده) و آزاد گردید

ویکی انگلیسی[ویرایش]

در مصاحبه ای وی گفت که پاراجانف در سال ۱۹۹۰ در اثر بیماری سرطان ریه درگذشت.

سرگئی پاراجانف در پانتئون کومیتاس ایروان به خاک سپرده شد پاراجانف برنده جوایزی در جشنواره بین‌المللی فیلم ماردل پلاتا، جشنواره بین‌المللی فیلم استانبول، جایزه نیکا، جشنواره بین‌المللی فیلم روتردام، جشنواره فیلم سیتخس، جشنواره بین‌المللی فیلم سائو پائولو و … شد.

در سال ۱۹۵۰ پاراجانف با همسر نیگیار کریمووا در مسکو ازدواج کرد. وی اصالتاً از مسلمان تاتار بود که برای اینکه با پاراجانف ازدواج کند مسیحیت ارتدوکس شرقی تغییر دین داده بود. دیرتر به علت تغییر دین توسط آشنایانش کشته شد. پس از مرگ وی پاراجانف روسیه را به مقصد کی‌یف، اوکراین ترک گفت جایی که وی تعدادی فیلم مستند از جمله ساخت. === ابتدای زندگی ===

از رئالیسم شوروی[ویرایش]

زندانی و آثار متاخر[ویرایش]

از سال ۱۹۷۳ مقامات شوروی او را به خاطر تجاوز به یک عضو حزب کمونیست و ترویج پورنوگرافی به مدت پنج سال در یک اردوگاه کار اجباری در سیبری محکوم کردند.

وی در روز ۲۰ ژوییه ۱۹۹۰ در سن ۶۶ سالگی بر اثر بیماری سرطان در ایروان ارمنستان درگذشت

(⎘ فدریکو فلینی), (⎘ تونینو گوئرا), (⎘ فرانچسکو رزی), ⎘ آلبرتو موراویا),(⎘ جولیتا ماسینا),(⎘ مارچلو ماسترویانی) (⎘ برناردو برتولوچی)

تأثیرات و اسطوره[ویرایش]

مؤسسه سینمایی گراسیموف آندری تارکوفسکی کودکی ایوان

= فیلمشناسی[ویرایش]

فیلمنامه‌ها[ویرایش]

منابع در فرهنگ عامه[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

کتابشناسی[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]

منابع روسی[ویرایش]


This article "سرگئی پاراجانف" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:سرگئی پاراجانف. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

Page kept on Wikipedia This page exists already on Wikipedia.
👍🏻 Facebook Facebook Page

🐤 Twitter Follow us on Twitter !


Read or create/edit this page in another language[ویرایش]

برگرفته از «https://fa.everybodywiki.com/index.php?title=سرگئی_پاراجانف&oldid=406391»
License CC BY-SA 3.0
Powered by MediaWiki