سعید بیابانکی
سعید بیابانکی | |
---|---|
سعید بیابانکی در دیدار شاعران و اهالی فرهنگ و ادب با سید علی خامنهای - خرداد ۹۶ | |
زمینهٔ کاری | شعر |
زادروز | ۱۳۴۷ خمینیشهر |
سعید بیابانکی (متولد ۱۳۴۷ در خمینیشهر) شاعر ایرانی است.[۱][۲] او عضو شورای سیاست گذاری جشنواره شعر فجر بودهاست.[۳]
زندگینامه[ویرایش]
سعید بیابانکی متولد چهارم مهر ۱۳۴۷ در خمینیشهر (سده سابق) در استان اصفهان است. نیاکان او اهل منطقه خور و بیابانک هستند و به گونهای به خاندان یغمای جندقی شاعر قرن ۱۳ و حبیب یغمایی شاعر و پژوهشگر معاصر متصلند.[۴] بیابانکی شاعری را از سال ۱۳۶۲ در سن ۱۵ سالگی به تشویقاصغر حاج حیدری شاعر سدهی که مستخدم مدرسه بود آغاز کرد و به تدریج با ورود به انجمن ادبی سروش و انجمن ادبی صائب اصفهان در محضر استادانی چون صاعد اصفهانی، خسرو احتشامی، محمد مستقیمی و خلیل بلدی تلمذ کرد.
اولین کتاب شعر او با نام ردپایی بر برف در سال ۶۹ توسط حوزه هنری منتشر شد که در مقدمه کتاب ادبیات ایران را به تولد شاعری صاحب ذوق با طبعی لطیف بشارت داده بود؛ ولی شهرت بیابانکی به عنوان یک شاعر صاحب سبک با زبانی محکم در سال ۱۳۷۶ با انتشار کتاب نیمی از خورشید اتفاق افتاد… این کتاب بیابانکی را به عنوان شاعری با زبان خاص و متفاوت به شعر ایران معرفی کرد.
بیابانکی تحصیلات خود را در سال ۱۳۷۲ رشته کامپیوتر در دانشگاه اصفهان به پایان رساند؛ و در سال ۱۳۸۸ نیز از دانشگاه اصفهان نشان درجه یک طلایی دریافت کرد. این نشان به کسانی داده میشود که در حوزههای علمی و فرهنگی به جایگاه شایستهای در کشور رسیده باشند.[۵]
بیابانکی مدیر روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان اصفهان دبیر هنری سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان سوره[۶] عضو شورای عالی شعر صدا و سیما و عضو شورای علمی جشنواره شعر فجر[۷] بودهاست و عضو شورای شعر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است.
سبک شعر[ویرایش]
بیابانکی نخستین کتاب شعر خود را در سال ۱۳۶۹ منتشر کرد. او در قالب کلاسیک فارسی شعر میسراید. وی در حوزه طنز نیز اشعاری دارد.[۱] شعری از او به نام زنده رود در کتاب فارسی سوم راهنمایی به چاپ رسید.[۸]
به نوشته هاشم کرونی، در آثار بیابانکی کشمکش درونی، افسوس و دریغ مشاهده میشود. از ویژگیهای آن این است که احساس زندگی و بازندگی را با هم میآمیزد. او شهرت بیابانکی را ناشی از «سرودههای دلنشین مذهبیاش» و شعرهای وی را دارای قابلیتهای فراوان تکنیکی و زبانی میداند.[۹]
بیابانکی در قالبهای سنتی و سپید شعرهای زیادی دارد؛ ولی در قالب غزل و چارپاره آثار قابل توجه تری خلق کردهاست. چارپارههای او به تعبیر منتقدان از نمونههای برتر چارپاره در سالهای پس از انقلاب است. علی موسوی گرمارودی معتقد است چارپارههای بیابانکی در کتاب سنگچین از بهترین چارپارههای شاعران دهه چهل و پنجاه به مراتب بهتر است. در چارپارههای بیابانکی به مفاهیمی مثل عشق، مذهب زندگی شهدا مسایل اجتماعی و تاریخی و احیای خرده فرهنگها پرداخته شدهاست. بیابانکی در زمینه شعرهای عاشقانه آیینی و اجتماعی و طنز آثار مشهوری دارد که در حافظه خیلیها جای گرفتهاست.[۱۰]
این دو بیت از سرودههای او بسیار مشهور است:
پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر
چون شیشهٔ عطری که درش گم شده باشد
نیمی از خورشید در دریای خون جا مانده بود
کاروان میبرد نیم دیگر خورشید را
نمونه شعر طنز[ویرایش]
شاعری با دبیر کنگره گفت:
حال و روز مرا نمیدانی،
بنده یک شاعر اولوالعزمم
شهره در نطق و در سخن دانی
داوران گر برندهام نکنند
خود زنی میکنم به آسانی
خودکشی میکنم به طرز فجیع
آن چنانی که افتد و دانی
میروم ماهواره میگویم
مرگ بر داوران ایرانی
اصلاً از فرط فقر و بیکاری
میشوم شاعری خیابانی …![۹]
کتابشناسی[ویرایش]
- رد پایی بر برف، انتشارات حوزه هنری[۴]
- نیمی از خورشید، انتشارات همسایه
- نه ترنجی، نه اناری، انتشارات نقش مانا
- نامههای کوفی، انتشارات سوره مهر
- یلدا، انتشارات سوره مهر
- هی شعر تر انگیزد، مجموعه شعر طنز، انتشارات سپیدهباوران
- سکته ملیح، انتشارات شهرستان ادب
- چقدر پنجره، گزیده غزل انتشارات شهرستان ادب
- جامهدران، انتشارات فصل پنجم
- لبخندهای مستند، نثرهای کوتاه طنز، انتشارات سوره مهر
- سنگچین . انتشارات سوره مهر[۱۱]
جوایز[ویرایش]
- برنده جایزه کتاب فصل بابت کتاب سنگچین[۱۲]
- نامزد جایزه کتاب سال بابت کتاب سنگچین[۱۱]
- برگزیده سومین جشنواره شعر فجر[۱۳]
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ «بخشهای خواندنی کتاب «سنگچین» بیابانکی». خبرگزاری مهر. ۲۰۱۶-۰۸-۲۶. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «سعید بیابانکی دبیر هنری جشنواره شعر و داستان جوان «سوره» شد». خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). ۲۰۱۴-۱۲-۲۲. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «جشنواره شعر فجرِ این دولت باید فرق داشته باشد». ایسنا. ۲۰۱۵-۰۲-۰۲. دریافتشده در ۲۰۱۵-۰۲-۰۲. صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ «حرفهای سعید بیابانکی دربارهٔ شاعری». ایسنا. ۲۰۱۹-۰۳-۰۶. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "خبرگزاری فارس - یک «سکته ملیح» برای سعید بیابانکی". خبرگزاری فارس. 4 Februaryٔ 2014.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «سعید بیابانکی دبیر هنری سیزدهمین جشنواره شعر و داستان جوان «سوره» شد». خبرگزاری دفاع مقدس. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «داوران هفتمین جشنوارهٔ شعر فجر». جوان آنلاین. ۸ بهمن ۱۳۹۱. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «بیابانکی: شعر ما، از قرن چهارم به بعد، یک شعر توصیفگراست نه تبیینگرا». مجله ادبی الفیا. ۱۳۹۵-۱۱-۱۸. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ هاشم کرونی (۲۴ فروردین ۱۳۸۹). «مجموعهای منتخب از اشعار سعید بیابانکی روانه بازار کتاب شدهاست». روزنامه جام جم. دریافتشده در ۲۰۱۷-۰۸-۰۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ««سنگچین» سروده سعید بیابانکی در سوره مهر منتشر شد». انتشارات سوره مهر. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۱۱٫۰ ۱۱٫۱ ««سنگ چین» در سوره مهر». حوزه هنری استان همدان. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "بیابانکی: «کتاب فصل» مقدمهای برای «کتاب سال» باشد". خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا). 9 June 2010. Retrieved 15 May 2019.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «برگزیدگان سومین جشنواره بینالمللی شعر فجر معرفی شدند». روزنامه جوان. به کوشش آفتاب. ۱۱ اسفند ۱۳۸۷. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۵-۱۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
پیوند به بیرون[ویرایش]
This article "سعید بیابانکی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:سعید بیابانکی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
This page exists already on Wikipedia. |