سید حسن صفایی
الحاج سید حسن صفایی بلخابی | |
|---|---|
| رئیس اجرایی و بنیانگذار حزب اعتدال افغانستان | |
| موسس رئیس عمومی بنیاد فرهنگی راه تقوی | |
| عضو شورای رهبری حراست و ثبات افغانستان | |
| دومین فرمانده مقاومت در شمال افغانستان | |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | 1342 (خورشیدی) ولسوالی بلخاب، سرپل، افغانستان |
| ملیت |  افغانستان |
| حزب سیاسی | حزب اعتدال افغانستان |
| فرزندان | سید داود صفایی و سید عبدالهادی صفایی |
| اقامتگاه | بلخ، افغانستان |
| شغل | شخصیت سیاسی و فرهنگی |
زندگی‌نامه[ویرایش]
سیدحسن صفایی در سال ۱۳۴۲خورشیدی در قریه پای زیارت میرسیدعلی از توابع ولسوالی بلخاب ولایت سرپل دیده به جهان گشود. خواندن و نوشتن را در مکتب خانه قریه فراگرفت. صفایی تحصیلات متوسطه را در لیسه سیدجمال الدین در مرکز بلخاب ادامه داد و برای آموختن تحصیلات عالی، مدتی در حوزه علمیه امام صادق (ع) در زوک و نیز چندی در حوزه علمیه عالمیه دهن شرط به تحصیل علوم و دینی پرداخت؛ و مقطع لیسانس را در دانشگاه پیام نور به پایان رسانیده‌است.
صفایی در حالی که در آغاز جوانی و اوج استعداد و توانایی برای ادامه تحصیل بود، ناگهان تندباد حوادث و جریانات سال ۱۳۵۷ با کودتای گروه‌های چپ در کشور از راه رسید و سیرطبیعی زندگی ملت افغانستان به خصوص نسل جوان و از آن میان او را دگرگون کرد. او مانند بسیاری از هموطنان با غیرت خود، به ناچار درس و کتاب را رها کرد و به جای آن تفنگ بردوش انداخت و به عضویت در جبهه متحد انقلاب اسلامی درآمد. ایشان در ضمن جهاد بر ضد ارتش متجاوز سرخ، برای فعالیت‌های فکری و فرهنگی به جمهوری اسلامی ایران و کشور پاکستان سفر کرد و آموزش‌های لازم فرهنگی و سیاسی را در آن کشورها فراگرفت. سپس به وطن بازگشت و دوشادوش مردم و دیگر مجاهدان، جهاد بر ضد ارتش سرخ متجاوز اتحادجماهیرشوروی را تا بیرون راندن آن ارتش و پیروزی نهایی ادامه داد.
صفایی، در زمینه‌سازی برای تشکیل حزب وحدت اسلامی افغانستان در منطقه فعالیت بسیاری کرد و پس از به وجود آمدن آن حزب، به عضویت آن درآمد.
پس از پیروزی جهاد، در حالی که برخی از رهبران و فرماندهان جهادی به نزاع و کشمکش بر سر تصاحب قدرت و تصفیه حساب‌های خونین داخلی مشغول شده بودند، صفایی هوشمندانه ارائه خدمات فرهنگی به نسل جوان و تشنه دانش را همّت خویش قرار داد. او در ضمن فعال نگهداشتن کلیه مکاتب ولسوالی بلخاب، برای سروسامان دادن به وضعیت دانشجویان سرگردان بلخاب، سانچارک، سرپل و بلخ خوابگاه دانشجویی را با هزینه‌های آن در مرکز بلخاب تدارک دید و نسل جوان را به رفتن به دانشگاه و ادامه تحصیل تشویق و راهنمایی و کمک کرد. حاصل این تلاش مفید و مؤثراو اکنون در حضور صدها جوان دانشجو و دانش پ‍ژوه در دانشگاه‌های شمال و ادارات و نهادهای فرهنگی کشور و نیز دانشگاه‌های برخی کشورهای همسایه قابل بازیابی می‌باشد.
چیزی نگذشت که کشور افغانستان مورد تاخت و تاز و هجوم بی رحمانه گروه‌های متحجّر و عقب گرای طالبان و القاعده قرار گرفت. صفایی بازهم به سنگر جهاد و مقاومت شتافت، سلاح برگرفت و مجاهد مردان ضدطالب را در اطراف خود گردآورد. با پیشروی طالبان به سوی مرکز و شمال کشور و تسخیر این مناطق توسط این گروه مزدور بیگانه، صفایی به دره استراتژیک بلخاب عقب نشست و با حمایت و همراهی مردم، آن را به مهمترین مرکز مبارزه با طالب و القاعده تبدیل کرد.
در شرایطی که برخی از سیاست مداران و رهبران نامی کشور، از ادامه مبارزه با طالبان و القاعده مأیوس شده بودند، یا به کشورهای خارج رفته و به دنبال پناه گاه امن و دایمی می‌گشتند یا برای سازش با طالبان و قرارگرفتن در کنار حکومت آن تلاش می‌کردند، صفایی، بلخاب را به دومین سنگر مقاومت پس از پنجشیر تبدیل کرد. او توانست از بلخاب، یک مرکز اصلی مبارزه با طالب بسازد. با این کار صفایی، رهبران جهادی روحیه خود را باز بافتند و از خارج و داخل به سوی بلخاب سرازیر شدند. چیزی نگذشت که بلخاب با محوریت صفایی به مرکز جنگ با طالب تبدیل شد، شخصیت‌های مهمی چون عبدالرشید دوستم، امیر اسماعیل خان، محمد محقق، عبدالکریم خلیلی، عالمی بلخی، عطا محمد نور، عبدالچریک و دیگر رهبران جهادی، امیدی از دست رفته خود را بازیافتند و از خارج و داخل کشور به بلخاب آمدند و جهاد بر ضد طالب را سازماندهی و رهبری کردند. این‌گونه بود که مقاومت ضد طالب از بلخاب به نقاط دیگر کشور گسترش یافت و بلخاب پس از پنجشیر به عنوان دومین پایگاه مقاومت بر ضد طالب جایگاه خود را در کشور تثبیت کرد و سیدحسن صفایی پس از احمد شاه مسعود، دومین سنگردار مقاومت ضد طالب در افغانستان شناخته شد.
پس از شکست طالبان و القاعده و آمدن تحولات جدید در سال۱۳۸۰، صفایی به فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی خود بازگشت و این بار با توان و انرژی بیشتری اهداف اسلامی و ملی خود را در قالب برنامه‌های فرهنگی و سیاسی ادامه داد. ایجاد کانون فرهنگی عصرنو و تأسیس هفته نامه عصرنو در مزارشریف، ایجاد خوابگاه‌های دانشجویی در شهرهای مزارشریف، شبرغان و سرپل، مساعدت مالی و فکری به دانشجویان مستحق و با استعداد قسمتی از فعالیت‌های او در بخش فرهنگی است.
از دیگر کارهای فرهنگی صفایی می‌توان به فعالیت‌های وسیع او برای توسعه و همگانی کردن آموزش‌های قرآنی اشاره کرد که برای اولین بار در سطح وسیع و سازمان یافته در شهر مزارشریف به راه انداخت و اکنون در تمام شهر گسترش یافته‌است.
سیدحسن صفایی از گذشته‌های دور روابط نیک و خوبی با برادران اهل سنت خود در مناطق مختلف شمال داشته‌است؛ این رابطه پس از هجوم طالبان و مهاجر شدن مردم و چهره‌های شاخص جهادی به دره بلخاب، ابعاد دیگری پیدا کرد. از آن پس او در گرم تر شدن روابط برادرانه بین پیروان دو مذهب تسنن و تشیّع در صفحات شمال نقش مثبت و سازنده داشته‌است. از نمودها و مظاهر این تلاش وحدت طلبانه، برگزاری راهپیمایی‌ها و گردهمایی‌های مشترک برادرانه پیروان دو مذهب بزرگ اسلامی به مناسبت‌های مختلف از جمله حمایت از مبارزات مردم مسلمان فلسطین و لبنان و مراسم عاشورای حسینی در ماه محرم هر سال در روضه مبارک است. دیگری راهپیمایی و نماز جمعه وحدت آفرین روز قدس، آخرین جمعه ماه مبارک رمضان هر سال می‌باشد. این برنامه‌های با شکوه که به پیشنهاد صفایی و همکاری مسؤلان ولایت بلخ و علما و شخصیت‌های مؤثر شیعه و اهل سنت هرسال برگزار می‌شود، اوج برادری و همدلی و همراهی پیروان دو مذهب اسلامی را به نمایش می‌گذارد و گامی است بلند برای تحقق وحدت ملی در کشور افغانستان.
صفایی به تازگی در عرصه سیاسی با همفکران خود گام مهمی برداشته و حزب اعتدال افغانستان را بنیاد نهاده‌است. این حزب با هدف تأثیرگذاری مثبت و سازنده در حرکت‌های ملی و با همّت و تلاش جمع کثیری از عناصر سیاسی و فرهنگی کشور در سال ۱۳۸۸ فعالیت خود را آغاز کرده‌است؛ و بعد از ایجاد حزب با هم نظران فرهنگی و قرآنی خود یکجا شده و بنیاد فرهنگی راه تقوی را اساس گذاشتند و سید حسن صفایی را به عنوان رئیس برگزیدند و فعلاً بنیاد بنیاد فرهنگی راه تقوی در ولایات شمال افغانستان فعالیت بدیع فرهنگی دارد و در آن فعالیت‌های فرهنگی، قرآنی و اجتماعی انجام می‌شود.
و بعد از چند سال بخاطر اوضاع خراب جامعه و مشکلات زیاد ریاست حزب را واگذار می‌کند به سید حسین عالمی بلخی و معاونت حزب را بر عهده گرفت.
فعالیت‌ها[ویرایش]
۱ـ به عهده گرفتن مسولیت‌های نظامی در دوران جهاد که برخی از آن‌ها از این قرار است: قوماندان غند زید شهید در ولسوالی بلخاب، قوماندان فرقه ۵۱۴ در مزارشریف و قوماندان غند ۲۱ در چوکات فرقه ۳۵ در کابل؛ ۲- حضور در پروسه انتقال قدرت؛ ۳ـ شرکت در لویه جرگه اضطراری؛ ۴ـ عضویت در لویه جرگه تصویب قانون اساسی به عنوان وکیل منتخب؛ ۵ ـ دریافت تقدیرنامه درجه اول از ریاست محترم دولت انتقالی؛ ۶ ـ عضویت در کمیسیون امنیتی صفحات شمال؛ ۷ـ عضویت در شورای عالی نظامی صفحات شمال؛ ۸ ـ ریاست و عضویت در شورای مشورتی احزاب اسلامی شمال؛ ۹ـ ریاست شورای اجرایی شمال؛ ۱۰ـ مسولیت کانون فرهنگی عصرنو؛ ۱۱ـ صاحب امتیازی هفته نامه عصرنو؛ ۱۲ـ وکیل منتخب در شورای ولایتی ولایت سرپل؛ ۲۳- حمایت همه‌جانبه از تأسیس و بازسازی مکاتب و مدارس علمیه ۱۴ـ همکاری مستمر در پروژه بازسازی بارگاه امام زاده یحیی بن زید شهید در سرپل، ۱۵- تأسیس حزب اعتدال افغانستان ۱۶- تأسیس بنیاد فرهنگی راه تقوی ۱۷-رئیس شورای مرکزی حزب اعتدال افغاسنستان ۱۸- صاحب امتیاز روزنامه عصرنو ۱۹-رئیس بنییاد فرهنگی راه تقوی ۲۰-معاون شورای مرکزی حزب اعتدال افغانستان ۲۰-عضو شورای رهبری حراست و ثبات افغانستان ۲۱-رئیس اجرایی حزب اعتدال افغانستان ۲۲- عضو شورای اخوت اسلامی بلخ ۲۳- عضو شورای عالی تنظیم امور دینی افغانستان
هدف[ویرایش]
صفایی، اکنون تلاش می‌کند و امیدوار است بتواند در سایه صلح و امنیت و ثبات و بازسازی کشور به آرزوهای بلند و مقدس فرهنگی و دینی و ملی خود در کشور دست یابد.
منابع[ویرایش]
صفحه فیسبوک حامیان سید حسن صفایی (www.facebook.com\sayedhasansafaye)
This article "سید حسن صفایی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:سید حسن صفایی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
