شاخص توسعه شهر
شاخص توسعه شهر[ویرایش]
شاخص توسعه شهر (CDI) برای دومین کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد سکونتگاه های انسانی (هبیتات II) در سال 1996 ایجاد شد و سطح توسعه در شهرها را اندازه گیری می کند. برنامه سکونتگاه های انسانی سازمان ملل متحد ( UN-Habitat ) از این شاخص برای رتبه بندی شهرهای جهان بر اساس سطح توسعه آنها استفاده کرد. CDI بر اساس پنج زیرشاخص زیرساخت، پسماند، بهداشت، آموزش و محصول شهری است. این توسط دکتر جو فلود ، اولین هماهنگ کننده برنامه شاخص های شهری، پس از تجزیه و تحلیل آماری داده های شاخص های شهر اختراع شد.[۱]
محاسبه شاخص توسعه شهر[ویرایش]
شاخص توسعه شهر طبق فرمول های جدول زیر محاسبه می شود. دارای زیرشاخصهای جداگانه برای زیرساخت، مدیریت پسماند، بهداشت، آموزش و محصول شهری است که برای تشکیل CDI میانگین میشوند. هر زیرشاخص ترکیبی از چندین شاخص است که برای بدست آوردن مقداری بین 0 و 1 نرمال شده اند. از آنجایی که متغیرهای مورد استفاده برای تشکیل CDI به شدت با یکدیگر مرتبط هستند، روش های مختلفی برای محاسبه CDI وجود دارد که نتایج تقریباً یکسانی را ارائه دهد. برای این گزارش، وزنهای داده شده به هر شاخص در ابتدا توسط یک فرآیند آماری به نام تجزیه و تحلیل مؤلفه های اصلی محاسبه و سپس ساده سازی شدهاند. این فرمول بندی شاخص به طور کلی از فرمول های مشابه در گزارش توسعه انسانی برنامه توسعه ملل متحد (1999) برای زیرشاخص های بهداشت، آموزش و محصول شهر استفاده می کند.
برای رتبه بندی معنادار شهرها، این شاخص به دادههایی نیاز دارد که اساساً کامل، قوی و دقیق باشند - بنابراین متغیرهای زیادی مناسب نیستند. تمام داده های اساسی باید از نظر صحت و کامل بودن بررسی شوند. در مواردی که دادههای گمشده وجود داشت یا بر اساس برآوردهای بسیار نادرست، با دادههای شهر ملی دیگری با اندازه مشابه، با ارقام سراسر کشور (یا دادههای شهری ملی، در صورت وجود) یا با ارقام یک شهر یا مکان مجاور جایگزین شدند. سطح مشابهی از توسعه (اما فقط در صورت لزوم). همچنین دفع رسمی زباله یا فاضلاب تصفیه شده در صورت عدم ارائه صفر در نظر گرفته می شود. در جایی که محصول شهر ارائه نشده بود، به گونه ای محاسبه شد که محصول شهر x اندازه خانوار = 0.45 x متوسط درآمد خانوار (که مشابه فرمول برآورد اصلی است). برای اکثر کشورهای در حال گذار 0.35 x درآمد خانوار استفاده می شود، زیرا در اقتصادهای در حال گذار، تولید ناخالص داخلی بیشتر به خدمات و یارانه های غیرمستقیم اختصاص می یابد. محصولات شهری حاصل باید جایی در مجاورت تولید ناخالص داخلی ملی به ازای هر نفر باشد، در غیر این صورت درآمد خانوارها نادرست و تعدیل شده است.[۲]
| فرمول | فهرست مطالب |
|---|---|
| تلفن×برق+25×فاضلاب +25×اتصالات آب + 25×25 | زیرساخت |
| 50×دفع رسمی زباله جامد + 50×فاضلاب تصفیه شده | پسماند |
| 50/31.92×(مرگ و میر کودکان-32) +50/60×(امید به زندگی-25) | سلامتی |
| سواد×25 + ثبت نام ترکیبی×25 | تحصیلات |
| 100/5.99×(محصولات ورودی به شهر-4.61) | تولید محصول |
| (شاخص زیرساخت+شاخص پسماند+شاخص آموزش+شاخص سلامت+شاخص تولید محصول)/5 | توسعه شهر |
متعاقباً چندین تغییر در شاخص توسط دکتر فلود در کار برای بانک توسعه آسیایی ایجاد شد تا دادههای مخابراتی را در بر گیرد. اضافات دیگری نیز توسط مشاوران در کاربردهای غملی انجام شده است.
همچنین ببینید.[ویرایش]
https://en.wikipedia.org/wiki/Cities_in_Motion_Index
پیوند به بیرون[ویرایش]
https://unhabitat.org/ https://www.adb.org/publications/urban-indicators-managing-cities/
منابع[ویرایش]
This article "شاخص توسعه شهر" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:شاخص توسعه شهر. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
