You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

شادی اسدپور

از EverybodyWiki Bios & Wiki
پرش به:ناوبری، جستجو


شادی اسدپور
پرونده:Shadi.asadpoor.jpg
زمینه فعالیت تئاتر و تلویزیون
تولد ۷ فروردین ۱۳۶۶
بروجرد، ایران
ملیت ایرانی
پیشه کارگردان، بازیگر، مدرس
سال‌های فعالیت از ۱۳۸۵ تاکنون
مدرک تحصیلی کارشناسی روانشناسی عمومی از دانشگاه قزوین، کارشناسی نمایش عروسکی از دانشگاه هنر تهران، کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشکده هنر و معماری

شادی اسدپور (زادۀ فروردین ۱۳۶۶ در بروجرد) کارگردان، نمایشنامه‌نویس، بازیگر تلویزیون و تئاتر و مدرس است.[۱][۲] وی کارشناس روانشناسی از دانشگاه قزوین و کارشناس نمایش عروسکی از دانشگاه هنر و کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشکده هنر و معماری می‌باشد.[۳][۴] که فعالیت هنری و فرهنگی خود را از سال ۱۳۸۵ آغاز و تا کنون ادامه داشته‌است. وی مدیر مسئول مؤسسه هنری آرتا است.[۵][۶][۷]

کارهای هنری[ویرایش]

کارگردانی (نمایش)[ویرایش]

نویسندگی (نمایشنامه)[ویرایش]

مقالات[ویرایش]

  • تبارشناسی عروسک های نمایشی با نگاه به دو سر چشمه تمثال های مذهبی و عروسک های بازی - منتشره در کتاب < مجموعه چکیده مقالات نخستین سمینار تخصصی تئاترپژوهی > [۲۱] که pdf اطلاعات کتاب در همین آدرس موجود است.[۲۲][۲۳]

بازیگری (نمایش)[ویرایش]

  • نمایشنامه خوانی پسر حاجی باباجان به کارگردانی بهزاد مرتضوی ۱۳۹۶[۲۴]
  • فاستوس ۲۰۱۶ به کارگردانی فرشاد منظوفی نیا ۱۳۹۵[۲]
  • روایت‌های ساده از زندگی روزمره به کارگردانی علیرضا دری ۱۳۹۲[۲۵]
  • در بارگاه دیو دو شاخ به کارگردانی امین پروین ۱۳۹۲[۲۶]
  • نمایشنامه خوانی آمیز قلمدون به کارگردانی روزبه حسینی ۱۳۹۲[۲۷]
  • دربارهٔ ال. ای به کارگردانی بهزاد مرتضوی ۱۳۹۱[۲۸]
  • مده آ به کارگردانی مصطفی اسفندیاری ۱۳۹۱
  • پیش از صبحانه به کارگردانی حسن خلیلی فر ۱۳۸۷
  • من اونو کشتم به کارگردانی شادی اسدپور ۱۳۸۶
  • فرار برای همیشه به کارگردانی حسن خلیلی فر ۱۳۸۷[۲۹]

بازیگری (مجموعه تلویزیونی)[ویرایش]

نوآوری و خلاقیت[ویرایش]

اسدپور با تلفیق همزمان عروسک، ماسک و بازیگر نمایش وقتی زنجره‌ها شیهه می‌کشند را کارگردانی کرده‌است که با استقبال خبرگزاری‌ها و اهالی تئاتر همراه بوده‌است.[۳۱][۱۴][۳۲][۳۳] وی در زمینه ایده ترکیب نمایش بازیگر و عروسک در این نمایش گفته‌است: «دوست داشتم اگر قرار است در نمایشی از حضور عروسک‌ها بهره ببرم، متنی را انتخاب کنم که اتفاقاً ویژهٔ عروسک‌ها نوشته نشده باشد. در واقع می‌خواستم فضای عروسکی مورد نظر خودم را القا کنم.»[۳]

زهره بهروزی نیا مدرس دانشگاه هنر (دانشکده سینما و تئاتر)[۳۴] شیوه کارگردانی نمایش را ریسک‌پذیر دانسته و گفته: «لازمه کار خلاقه، جسارت است. معتقدم کارگردانان باید قابلیت‌های گسترده نمایش عروسکی را مورد پژوهش قرار دهند تا با آشنایی بر ابعاد مختلف آن بتوانند از این‌گونه نمایشی به‌درستی بهره بگیرند… استفاده از متن‌های غیر عروسکی و تبدیل آن به ساختار اجرایی عروسکی در ایران هنوز جا نیفتاده است؛ چراکه در نگاه عمومی به تئاتر عروسکی، نمایشی برای کودکان و نوجوانان تعبیر می‌شود؛ درصورتی‌که اصلاً این‌طور نیست.»[۳۳] وی همچنین گفته‌است: «بسیاری از آثار ادبی جهان به شیوه تئاتر عروسکی بر صحنه‌های تئاتر رفته‌اند و همواره با استقبال مخاطبان روبه‌رو بوده‌اند؛ ولی ما در تئاترمان هنوز با تئاتر عروسکی زاویه داریم و آن را آن طور که شایسته‌است جدی نمی‌گیریم… وقتی زنجره‌ها شیهه می‌کشند یک نمونه موفق از اجرای عروسکی متنی غیر عروسکی است. نگاه حرفه‌ای کارگردان در طول تولید این نمایش آن را چند گام از تئاتر دانشجویی دور و به تئاتر حرفه‌ای نزدیک کرده‌است.»[۳۳]

اسدپور در اولین سمینار تخصصی تئاتر پژوهی در تالار مولوی دربارهٔ تبارشناسی عروسک‌های نمایشی برای استادان و دانشجویان این رشته سخنرانی کرد.[۳۵][۳۶] که مقاله فوق در کتاب مجموعه چکیده مقالات نخستین سمینار تخصصی تئاترپژوهی به چاپ رسیده است .[۳۷] که pdf اطلاعات کتاب در همین آدرس موجود است.


نمایش این یک اعتراف است که با حضور سوپر استار دو دهه سینما جمشید هاشم پور[۳۸]افتتاح شد نیز مورد استقبال کم‌نظیر منتقدین، اهالی تئاتر و خبرگزاری‌ها قرار گرفت،[۳۹][۴۰][۴۱] پویا نعمت الهی منتقد تئاتر، نمایش را بر اساس نظریه آیینه‌ای (یا همان نورون آینه‌ای) و امر خیالی ژاک لاکان دانسته و عنوان داشته نمایش «این یک اعتراف» است را باید در زمره یکی از جدی‌ترین آثار روانکاوانه در تئاتر کشور در این چندساله اخیر محسوب کرد. کارگردان این اثر (که نویسندگی متن را هم برعهده داشته) لیسانس روانشناسی دارد و تحصیلات خود را در حوزه کارگردانی ادامه داده‌است. او در نمایش قبلی خود با نام «خانه نم‌زده» نیز نگاه روانکاوانه بر شخصیت‌های نمایش داشت. خودش جایی گفته تم اصلی دو کار اخیرش «تنهایی انسان مدرن و نبود ارتباط با جهانی هراس‌انگیز» است.[۴۲]

همچنین رضا آشفته منتقد کانون ملی تئاتر،[۴۳] نمایش این یک اعتراف است را نوعی اکسپرسیونیسم دانست که در اجرا واگویه یک مرد با دو گرایش بزرگسالی و کودکی را دارد به چالش می‌کشد. در زمان کودکی دلیل‌این تنهایی و عاشقیت و شکست عشقی دارد نمایان می‌شود و یک مرد در بستر خانواده دارد بررسی می‌شود که از چه زمانی گرایش به عشق داشته یا چه رفتارهایی او را لبریز از حضور عزیزانش می‌کرده و حالا در نبودن شان این تنهایی دارد برجسته‌تر و بحرانی‌تر می‌شود. این مرد در بزرگسالی با از دست دادن اهل خانواده دچار بحران ناشی از تنهایی می‌شود. رضا آشفته در پایان به بودن چنین نمایش‌هایی به عنوان یک ضرورت روان‌شناسانه تأکید کرد که همواره می‌تواند افزوده‌هایی در اختیار مخاطبانش قرار دهد.[۴۴]

کیارش وفایی منتقد تئاتر عنوان کرده‌است: نمایش «این یک اعتراف است» با ساختاری که برای خود در نظر گرفته می‌کوشد تا مثنوی وجودی یک انسان را با داده‌های خود به تصویر درآورد. شرح حالی که در آن تمام جزئیات به شکل زنجیرواری به یکدیگر برای تشریح اتفاق‌ها متصل است تا درک موضوع برای مخاطب فراهم شود. تأکید بر محتوا و تکیه به شخصیت در این اثر مجالی را پیش آورده تا فرم به شکل متناسبی هم راستا با جهان اثر پیش برود و نتایج درستی را حاصل کند. میزانسن‌های کاربردی و تأکیدی که آن نیز از جهان متن نشأت می‌گیرد فضایی را در اختیار شخصیت قرار داده تا بتواند برون‌ریزی‌های پیاپی را با فاصله‌گذاری‌های هوشمندانه ترتیب بدهد و دنیای درون خود را به تصویر بکشد. حال اهمیت دیگر نگاه کارگردانی به باورپذیری روایت، فضاسازی و موقعیت‌های خلق شده مربوط است که توانسته شخصیت را با اوج و فرودهای قابل تأمل روبرو کند. طراحی صحنه، نور، لباس از دیگر عنوان‌هایی است که بهره درستی برای جهان اثر فراهم آورده تا رجوع شخصیت به گذشته و شخصیت‌هایی که در درون او زندگی می‌کنند با محتوا و فرم مناسب بیشتر مورد توجه قرار بگیرند.[۴۵]


موفقیت‌ها[ویرایش]

  • کسب جایزه رتبه دوم برای نمایش بیدار خوابی در جشنواره مونولوگ پارین[۱۶][۴۶]
  • کسب جایزه استاد اکبر رادی برای نمایشنامه وقتی زنجره‌ها شیهه می‌کشند به نویسندگی محمود خسرو پرست[۴۷][۳۲]
  • - دبیر اجرایی جشنواره مونولوگ پارین در سال ۱۳۹۱

منابع[ویرایش]

  1. «آغاز «این یک اعتراف است» با حضور جمشید هاشم‌پور». ایسنا. ۲۳ تیر ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ «اساطیر یونانی با فاستوس ۲۰۱۶ به مولوی می‌روند». ایلنا. ۱۹ آذر ۱۳۹۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «برای استفاده از عروسک‌ها دلایل دراماتیک دارم». خبرگزاری شبستان. ۲۰۱۶-۰۲-۰۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۲۳.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  4. info@theater.ir. «گفت‌وگوی ایران تئاتر با شادی اسدپورکارگردان نمایش «این یک اعتراف است» / انسان در جهان پیرامون با مولفه‌های درونی‌اش سنجیده می‌شود». ایران تئاتر. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۱-۲۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  5. «تفاهم نامه همکاری بین دبیرخانه نهمین جشنواره دانشجویی و مردمی تئاتر «ثمر» با مؤسسه هنری آرتا منعقد شد». خبرگزاری مهر. ۲۱ دی ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  6. «موسسه هنری آرتا به جشنواره تئاتر ثمر پیوست». خبرگزاری ایران تئاتر. ۲۱ دی ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  7. «شادی اسدپور،مدرس و کارگردان تئاتر،کلاس‌های آنلاین،فرصتی برای ایجاد عدالت آموزشی». روزنامه سراسری سایه. ۱۷ خرداد ۱۳۹۹.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  8. «تماشاخانه مهرگان میزبان «بازگشت مردگان» می‌شود». خبرگزاری مهر. ۱۸ آذر ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  9. ««این یک اعتراف است»؛ نمایشی پرکُنش و حرکت». خبرگزاری فارس. ۱۰ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  10. «روایت یک انسان از تنهایی‌اش در جهانی هراس‌انگیز / شادی اسدپور از نمایش "این یک اعتراف است" می‌گوید». خبرگزاری هنر آنلاین. ۱۰ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  11. «شادی اسدپور به مهر گفت:ماجرای رئالیسم جادویی و هویت باختگی انسان معاصر در «خانه نمزده»». خبرگزاری مهر. ۲۱ مرداد ۱۳۹۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  12. ««گردنبند پریدخت» را فیزیکال ببینید». ایسنا. ۲۷ خرداد ۱۳۹۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  13. ««درِ داد» در عمارت نوفل لوشاتو نمایشنامه خوانی می‌شود». ایران تئاتر. ۲۰ خرداد ۱۳۹۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ «زنجره‌هایی که شیهه می‌کشند، تلاش بازمانده‌های قاجار برای بقا». خبرگزاری مهر. ۴ اسفند ۱۳۹۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  15. «شادی اسدپور سه شب را با مادوکس می‌گذراند». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۷ تیر ۱۳۹۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  16. ۱۶٫۰ ۱۶٫۱ «معرفی آثار برگزیده جشنواره مونولوگ پارین». ایران تئاتر. ۱۲ آذر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۳ فوریه ۲۰۱۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  17. «یک تنبیه با شکوه در تالار حافظ». ایسنا. ۸ مهر ۱۳۹۱.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  18. «تماشاخانه مهرگان میزبان «بازگشت مردگان» می‌شود». خبرگزاری مهر. ۱۸ آذر ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  19. ««این یک اعتراف است»؛ نمایشی پرکُنش و حرکت». خبرگزاری فارس. ۱۰ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  20. «روایت یک انسان از تنهایی‌اش در جهانی هراس‌انگیز / شادی اسدپور از نمایش "این یک اعتراف است" می‌گوید». خبرگزاری هنر آنلاین. ۱۰ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  21. «مجموعه چکیده مقالات نخستین سمینار تخصصی تئاترپژوهی». کتاب. ۱ مرداد ۱۳۹۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  22. «نخستین سمینار تخصصی تئاتر پژوهی در مرکز تئاتر دانشگاهی مولوی-سخنرانان: شادی اسدپور و …». حوزه هنری. ۱۹ اسفند ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  23. «برگزاری نخستین سمینار تخصصی تئاتر پژوهی». هنر آنلاین. ۱۶ اسفند ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  24. «چند خبر از تئاترهای جدید-خوانش نمایشنامه کمدی «پسر حاجی بابا جان»». ایسنا. ۲ اسفند ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  25. «روایت‌های ساده از زندگی روزمره در تماشاخانه پارین». همشهری آنلاین. ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  26. «نقدی بر در بارگاه دیو دو شاخ». انجمن مستقل تئاتر دانشجویی ایران. ۱ اسفند ۱۳۹۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  27. «نمایشنامه آمیز قلمدون خوانش می‌شود». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۸ خرداد ۱۳۹۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  28. «دربارهٔ ال ای در پارین به صحنه می‌رود». خبر آنلاین. ۲۵ دی ۱۳۹۱.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  29. «نخستین اجرای هنرجویان دوره آزاد بازیگری دفتر آموزش‌های آزاد سوره». خبر آنلاین. ۱۳ آبان ۱۳۸۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  30. «ماه منیر قسمت دوم». دالفک. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۲۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  31. «عطاالله کوپال زنگ افتتاحیه نمایش را نواخت». بانی فیلم. ۲۸ بهمن ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۲۳.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  32. ۳۲٫۰ ۳۲٫۱ «نگاهی به نمایش وقتی زنجره‌ها شیهه می‌کشند-راز باغ‌های متروک». حوزه هنری. ۲۸ بهمن ۱۳۹۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  33. ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ ۳۳٫۲ «وقتی زنجره‌ها شیهه می‌کشند، نمونه موفق اجرای عروسکی متن غیر عروسکی است». باشگاه خبرنگاران جوان. ۶ اسفند ۱۳۹۴.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  34. http://cin.art.ac.ir/file/download/page/1509254109-.pdf
  35. «نخستین سمینار تخصصی تئاتر پژوهی در مرکز تئاتر دانشگاهی مولوی-سخنرانان: شادی اسدپور و …». حوزه هنری. ۱۹ اسفند ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  36. «برگزاری نخستین سمینار تخصصی تئاتر پژوهی». هنر آنلاین. ۱۶ اسفند ۱۳۹۶.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  37. «مجموعه چکیده مقالات نخستین سمینار تخصصی تئاترپژوهی». کتاب. ۱ مرداد ۱۳۹۷.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  38. «آغاز «این یک اعتراف است» با حضور جمشید هاشم‌پور». ایسنا. ۲۳ تیر ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  39. ««این یک اعتراف است»؛ نمایشی پرکُنش و حرکت». خبرگزاری فارس. ۱۰ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  40. «روایت یک انسان از تنهایی‌اش در جهانی هراس‌انگیز / شادی اسدپور از نمایش "این یک اعتراف است" می‌گوید». خبرگزاری هنر آنلاین. ۱۰ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  41. «نگاهی به نمایش «این یک اعتراف است» به کارگردانی شادی اسدپور». ایران تئاتر. ۲ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  42. «نمایشی بر اساس نظریه آیینه‌ای و امر خیالی لاکان / نگاهی به نمایش "این یک اعتراف است" به کارگردانی شادی اسدپور». خبرگزاری هنر آنلاین. ۱۳ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  43. «گذری کوتاه بر زندگی و آثار "رضا آشفته "منتقد کانون ملی تئاتر ایران». وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی. ۳ شهریور ۱۳۹۳.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  44. «تنهایی انسان معاصر ایرانی / نقد و بررسی نمایش "این یک اعتراف است" در دوشنبه‌های نقد تئاتر». خبرگزاری هنر آنلاین. ۲۵ تیر ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  45. «نگاهی به نمایش «این یک اعتراف است» به کارگردانی شادی اسدپور، شرح دل با تو بگویم‌که تو جانی و جهانی». خبرگزاری ایران تئاتر. ۲ مرداد ۱۳۹۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  46. «برگزیدگان نخستین جشنواره مونولوگ پارین اعلام شدند». همشهری آنلاین. ۱۲ آذر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۸-۰۲-۲۳.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
  47. «برنده جایزه اکبر رادی در گفتگو با ایلنا». ایلنا. ۱۴ اردیبهشت ۱۳۹۵.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

پیوند به بیرون[ویرایش]

This article "شادی اسدپور" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:شادی اسدپور. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

Page kept on Wikipedia This page exists already on Wikipedia.


Read or create/edit this page in another language[ویرایش]