شوالیه های رزمی ویندزور
شوالیه‌های رزمی ویندزور ، در اصل شوالیه‌های صدقه و به طور غیررسمی شوالیه‌های فقیر ، افسران رزمی بازنشسته‌ای هستند که مستمری و اقامت در دژ ویندزور دریافت می‌کنند و از نشان گارتر و خدمات کلیسای سنت جورج پشتیبانی می‌کنند. دژ ویندزور آن ها توسط یک افسر ارشد بازنشسته به عنوان فرماندار شوالیه های رزمی ویندزور فرماندهی می شوند.
تاریخ[ویرایش]
شوالیه های صدقه کلیسای سنت جورج توسط پادشاه ادوارد سوم پس از نبرد کرسی (1346) تشکیل شد، هنگامی که بسیاری از شوالیه های دستگیر شده توسط فرانسوی ها مجبور شدند املاک خود را برای گرداوری باج برای تضمین آزادی خود منحل کنند. در بنیان گذاری نخستین نشان گارتر و کلیسای کوچک آن در ویندزور (1348)، کهنه سربازان فراخوانده شدند تا "به طور مستمر در دعا به خدا خدمت کنند". در اساسنامه دانشکده سنت جورج، جامعه ای متشکل از بیست و شش نفر به نام شوالیه های صدقه یا شوالیه های فقیر گمارده شدند. وظایف آن ها شامل شرکت در چهار مراسم در روز و دعا برای حاکم و شوالیه های نشان گارتر بود. [۱]
شوالیه‌های صدقه یک مجموعه مذهبی بودند، یک بنیاد مذهبی که برای دعا برای حامی خود سازماندهی شده بود. شوالیه های فقیر در اصل سربازان رزمی فقیری بودند که موظف بودند که هر روز برای یاران پادشاه و شوالیه های نشان گارتر دعا کنند. در ازای آن، آن ها 12 روز در روز و 40 در سال دریافت کردند و در دژ ویندزور اقامت کردند. فقر یکی از ویژگی‌های مهم در خدمت گزاران بود و در واقع اگر شوالیه فقیر دارایی‌هایی با درآمد سالانه 20 پوند یا بیشتر به دست می آورد، از دانشکده اخراج می‌شد. [۱]
پادشاه هنری هشتم شمار آن ها را نصف کرد و به سیزده نفر رساند، الیزابت نخست در سال 1559 دوباره این نشان را بنیان گذاری کرد [۲] شاه چارلز دوم در بازسازی خود شمار آن ها را به هجده نفر افزایش داد. پادشاه ویلیام چهارم در سال 1833 آن ها را به شوالیه های رزمی ویندزور تغییر نام داد [۳]
امروزه، شوالیه‌های رزمی، که دیگر لزوماً فقیر نیستند اما همچنان مستمری بگیر هستند، در رژه های نشان شرکت می‌کنند، شوالیه‌ها و بانوان گارتر را اسکورت می‌کنند و در مراسم روزانه در کلیسای سنت جورج شرکت می‌کنند. آن ها نه اعضای خود نشان هستند، و نه به طور خودکار شوالیه هر گونه شوالیه ای .
فرماندار[ویرایش]
دفتر فرمانداری شوالیه‌های رزمی ویندزور بخشی از دربار خاندان سلطنتی پادشاه بریتانیا می باشد و تاریخ آن به میانه های سده شانزدهم باز می‌گردد. از سال 1905 توسط پاسبان دژ ویندزور کنترل می شود که پیشتر مسئول ریاست ویندزور بوده است. از سال 1906، فرماندار همیشه یک افسر ارشد بازنشسته بوده است. [۴]
فهرست فرمانداران شوالیه های رزمی ویندزور[ویرایش]
- c.1583: جان مولزورث (مولزورث) از هلپستون ، همپشایر شمالی (کمبریج شایر کنونی): تاریخ 7 اوت 1583، PCC اثبات شده[نیازمند شفاف‌سازی] 18 ژوئیه 1584. در 2 سپتامبر 1583 در سنت جان باپتیست، نیو ویندزور به خاک سپرده شد [۵]
- تا 1771: عالی جناب ویلیام ویتورونج
- c.1820: سرهنگ توماس باست
- 1842: سروان جان جانستون کامینگ [۶]
- 1843: سرگرد چارلز مور
- 1843-1844: سروان توماس فرنیهو، که پس از 6 ماه ریاست جمهوری درگذشت. او نخستین کسی بود که در دخمه های زیر کلیسای سنت جورج دفن شد. [۷]
- 1867: سرگرد جان پل هاپکینز
- 1892: جان داگلاس ساترلند کمبل، نهمین دوک آرگیل ، KT GCMG GCVO PC 1892–1906
- 1906: ژنرال ادوارد هنری کورتنی [۸]
- 1913: ژنرال والتر کارترت کری [۹] [۱۰]
- 1932: ژنرال چارلز کاوانا ، KCB KCMG CVO DSO
- 1951: ژنرال ادموند هاک ویل اسمیت ، KCVO CB CBE MC
- 1978: ژنرال پیتر گیلت ، KCVO CB CBE
- 1989: ژنرال پیتر داونوارد ، KCVO CB DSO DFC
- 2000: ژنرال مایکل هابز ، KCVO CBE
- 2012: ژنرال پیتر پیرسون CB CBE [۱۱]
رسانه‌های مرتبط با شوالیه های رزمی ویندزور در انبار ویکی‌مدیا
- تاریخچه از کلیسای سنت جورج
- شوالیه های رزمی ویندزور، 1352-1944. تک نگاری های تاریخی مربوط به کلیسای سنت جورج، دژ ویندزور جلد 4. ادموند فلوز (1944)
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ St. George's Chapel Archives and Chapter Library, "Military Knights", Research Guide No. 2
- ↑ "College of St George - Windsor Castle - St George's Timeline". Archived from the original on 2012-09-28.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "College of St George - Windsor Castle - Military Knights". Archived from the original on 2010-05-10.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ The Military Knights of Windsor, 1352-1944. Historical monographs relating to St. George's Chapel, Windsor Castle Volume 4. Edmund Fellowes (1944)
- ↑ PROB 11/67/254
- ↑ The Windsor and Eton Express 15 January 1842
- ↑ 9/1/1844 and 16/1/1844 in the London Standard, The Colburn's United Service Magazine 1844
- ↑ "COURTNEY, Major General Edward Henry", Who Was Who
- ↑ "CAREY, Maj.-Gen. Carteret Walter", Who Was Who
- ↑ "Walter Carteret Carey". National Portrait Gallery.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Community News" (PDF). The Companion. p. 17. Archived from the original (PDF) on 8 August 2014. Retrieved 23 July 2014.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
صفحه پودمان:Coordinates/styles.css محتوایی ندارد.مختصات: ۵۱°۲۹′۰″ شمالی ۰°۳۶′۲۸″ غربی / ۵۱٫۴۸۳۳۳°شمالی ۰٫۶۰۷۷۸°غربی
This article "شوالیه های رزمی ویندزور" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:شوالیه های رزمی ویندزور. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
