طرح های پیشنهادی برای تشکیل استان های جدید
طرح‌های پیشنهادی برای تقسیمات کشوری در ایران ، شامل طرح‌هایی است که برای تفکیک یا ایجاد اُستانهای جدید یا تغییرات در محدوده بین اُستان‌ها در ایران، از سوی مقامات رسمی کشور ارائه شده‌اند و اهمیت و بازتاب قابل توجهی دارند. نگاهی به تاریخ گذشته نشان می‌دهد در کشور ما تمایل به افزایش تعداد اُستان‌ها و عدم وجود یک اراده برای کاهش تعداد اُستان‌ها همواره وجود داشته‌است، به‌گونه‌ای که از سال ۱۳۱۶ تاکنون، تعداد اُستان‌ها از ۱۰ به ۳۱ اُستان رسیده‌است.
براساس قانون، تشکیل اُستان جدید از جمله اختیارات وزارت کشور و دولت تلقی شده‌است. در قوانین تقسیمات کشوری آمده‌است، «وزارت کشور بنا به ضرورت می‌تواند با تصویب هیئت وزیران با ایجاد، انتزاع و الحاق روستاها، بخش‌ها یا شهرستانهای مجاور، اُستان‌ها را تعدیل یا تشکیل نماید.»[۱] ماده ۹ قانون تقسیمات کشوری همچنین می‌گوید که اُستان جدید باید حداقل یک میلیون نفر جمعیت داشته باشد و مرکز اُستان یکی از شهرهای همان اُستان باشد که مناسب‌ترین کانون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، طبیعی و اجتماعی آن اُستان شناخته می‌شود.[۲] مرکز پژوهشهای مجلس در فروردین ۱۴۰۱ اعلام کرد: «بهتر است مجلس تا زمان تصویب لایحه جامع تقسیمات کشوری، از هرگونه تغییر در تقسیمات کشوری اجتناب کند.»[۳]
باتوجه به وسعت چشمگیر سرزمین ما و همچنین جمعیت بالای ۸۵میلیونی کشورمان، این اُمیدواری وجود دارد که حدود ۵۰ اُستان در کشورمان را داشته باشیم.
استان های بزرگ مقیاس کشور به دلیل وسعت جغرافیایی و تعداد زیاد شهرستان ها دچار یک ناکارآمدی در عملکرد می باشند که نتیجه این ناکارآمدی نارضایتی مردمی، کاهش سطح رفاه اجتماعی و کندی توسعه منطقه ای می باشد. دیوان سالاری و تمرکز امور در مرکز استان و فاصله زیاد شهرستان ها تا مرکز استان موجب می شود هزینه اجرای امور افزایش یافته و ترددهای فراوان برای پیگیری امور، دریافت مجوز ها موجب خسارت مالی و جانی شود. لذا با توجه به مجموع این دلایل و به جهت حذف عوارض ناشی از نارضایتی های مردمی و دیوان سالاری های پیچیده و مایوس کننده اداری و همچنین تقویت انسجام اجتماعی و افزایش مشارکت مردمی در عرصه رشد و آبادانی منطقه ای این گونه طرح های تشکیل استان های جدید در کشورمان پیشنهاد می شود.[۴]
| ردیف | نام استان | موقعیت | مرکز | جمعیت مرکز (۱۳۹۵) |
|---|---|---|---|---|
| استان کرمان | ||||
| 01 | استان سبزواران | جنوب استان کرمان | جیرفت | ۱۳۰٬۰۰۰ |
| 02 | استان سمنگان | غرب استان کرمان | شهرستان ... | ۱۰۰٬۰۰۰ |
| استان فارس | ||||
| 03 | استان پارس جنوبی | جنوب استان فارس | لارستان | ۱۴۰٬۰۰۰ |
| 04 | استان فارس شمالی | ... استان ... | ... | ۱۰۰٬۰۰۰ |
| استان سیستان و بلوچستان | ||||
| 05 | استان مکران (مکران) | ... استان ... | چابهار | ۲۸۵٬۰۰۰ |
| 06 | استان ... (ایرانشهر) | ... استان ... | ایرانشهر | ۲۶۰٬۰۰۰ |
| 07 | استان ۰۰۰ (زابل) | ... استان ... | زابل | ۱۷۰٬۰۰۰ |
| [[استان تهران] | ||||
| 08 | استان ۱۵ خرداد | شرق استان تهران | ورامین | ۲۲۵٬۰۰۰ |
| 09 | استان طاهران | غرب استان تهران | اسلامشهر | ۵۶۰٬۰۰۰ |
| استان خوزستان | ||||
| 10 | استان خوزستان جنوبی | جنوب استان خوزستان | آبادان | ۲۸۰٬۰۰۰ |
| 11 | استان خوزستان شمالی | شمال استان خوزستان | دزفول | ۲۷۰٬۰۰۰ |
| استان اصفهان | ||||
| 12 | استان گلساران | شمال استان اصفهان | کاشان | ۳۰۴٬۴۸۷ |
| استان خراسان رضوی | ||||
| 13 | استان سربداران | غرب خراسان رضوی | سبزوار | ۳۱۰٬۰۰۰ |
| 14 | استان خاوران | جنوب خراسان رضوی | تربت حیدریه | ۱۴۰٬۰۰۰ |
| استان لرستان | ||||
| 15 | استان زاگرس | شرق استان لرستان | بروجرد | ۲۴۰٬۰۰۰ |
| استان آذربایجان غربی | ||||
| 16 | استان آذربایجان مرزی | شمال آذربایجان غربی | خوی | ۳۵۰٬۰۰۰ |
| استان مازندران | ||||
| 17 | استان مازندران غربی | غرب استان مازندران | تنکابن | ۱۷۰٬۰۰۰ |
| استان آذربایجان شرقی | ||||
| 18 | استان سهند | شمال آذربایجان شرقی | مراغه | ۱۷۵٬۰۰۰ |
| 19 | استان ... | ... | ... | ۱۰۰٬۰۰۰ |
تقسیم اُستان کرمان[ویرایش]
اُستان کرمان[ویرایش]
استان کرمان با مساحتی معادل ۱۸۲۳۰۱ کیلومتر مربع اولین استان پهناور کشور می باشد که از شمال به استانهای خراسان و یزد ، از شرق به استان سیستان و بلوچستان ، از غرب به استان فارس و از جنوب به استان هرمزگان محدود می شود. بطوریکه این استان دارای ۱۶شهرستان( بافت ، بردسیر، بم ، جیرفت، راور، رفسنجان، رودبار جنوب، زرند، سیرجان، شهربابک، عنبر آباد، قلعه گنج، کرمان، کهنوج، کوهبنان و منوجان با ۴۵ بخش، ۵۷ شهر، ۱۴۲ دهستان و ۱۱۴۴۹ آبادی مسکونی و غیر مسکونی می باشد. استان کرمان از نظر شاخص های بهداشتی در ردیف هفتم، شاخص های آموزشی و فرهنگی در ردیف سوم، شاخص های کشاورزی در ردیف ششم، شاخص های صنعتی در ردیف نهم قرار گرفته است. همچنین استان در زمینه های بهره وری نیروی کار، آموزش عالی، سواد و تولیدات کشاورزی و ارتباطات و حمل و نقل از شاخص های توسعه یافتگی بالایی در سطح کشور برخوردار می باشد.
استان از نظر تولید و توسعه زیربناها در سالهای اخیر به موفقیت های چشمگیری نائل آمده است، بطوریکه وجود منابع عظیم زیرزمینی در کنار فراهم آمدن زیربناهای توسعه نظیر ارتباطات زمینی، ریلی و هوائی و شبکه های انتقال نیرو، زمینه را برای توسعه هر چه بیشتر فراهم آورده است. موقعیت ممتاز جغرافیایی استان از نظر دسترسی به بنادر جنوبی کشور و ارتباط جنوبی و شرقی به مرزهای آسیای میانه و ماوراء قفقاز و اروپا آن را به یک چهار راه مهم ترانزیتی مبدل ساخته است. از مهمترین امکانات و قابلیت های استان در بخش های اقتصادی می توان به موارد ذیل اشاره نمود: 1ـ دارا بودن دو منطقه فعال ویژه اقتصادی سیرجان و بم بعنوان پشتیبانی کننده بنادر جنوبی کشور ( بندرعباس و چابهار ) و منطقه در شرف تاسیس جازموریان حد فاصل شهرستانهای جیرفت و کهنوج. 2ـ بزرگترین تولید کننده و صادر کننده محصول پسته در ایران و جهان به میزان بیش از ۲۰۰ هزار تن تولید در سال . 3ـ بزرگترین تولید کننده خرما در ایران به میزان ۲۲۰ هزار تن در سال. 4ـ بزرگترین تولید کننده صیفی جات و جالیز در کشور به میزان ۵.۱ میلیون تن در سال و مقام اول تولید کشت گلخانه ای در کشور. 5ـ بزرگترین تولید کننده گل محمدی با بیش از ۸۰۰ هکتار زمین زیر کشت.
جهاد کشاورزی استان کرمان در کل کشور:
محصولات باغی :
رتبه اول : پسته ـ گردو ـ خرما ـ سنجد رتبه دوم : به ـ انجیر ـ گلستانهای محمدی ـ مرکبات رتبه سوم : بادام رتبه چهارم: خرمالو رتبه پنجم: موز ـ زردآلو و قیسی رتبه ششم ـ گیلاس رتبه هفتم : گوجه درختی ـ آلبالو ـ آلو ـ گلابی ـ توت فرنگی ـ انار رتبه هشتم : شلیل و زیتون
محصولات زراعی :
رتبه اول : خیار رتبه دوم : گوجه فرنگی ـ هندوانه رتبه چهارم: ذرت دانه ای ـ سیب زمینی ـ یونجه رتبه هفتم : دانه های روغنی رتبه هشتم : پیاز
وضعیت صنعت و معدن :
استان کرمان به لحاظ وجود منابع متنوع معدنی فلزی و غیر فلزی یکی از قطبهای مهم و اساسی معدنی محسوب می گردد و مقام اول را در کشور دارا و با توجه به گستردگی استان دارای معادن متنوع می باشد.
شامل : معادن مس ، زغال سنگ ، سنگ آهن ، کرومیت ، سرب ، روی ، تیتانیوم و منگنز می باشد.
اُستان جیرفت[ویرایش]
جنوب کرمان و نام پیشنهادی اُستان سبزواران با ۷ شهرستان رودبار جنوب، قلعه‌گنج، منوجان، فاریاب، کهنوج، جیرفت و عنبرآباد و شهرستان تازه‌تاسیس جازموریان با مرکزیت زهکلوت، ۳۸هزار کیلومترمربع به‌گفته مسئولان این بخش، علاوه بر داشتن ظرفیت‌های معدنی بی‌شمار به‌عنوان قطب تولید محصولات کشاورزی پایدار و خارج از فصل به میزان ۵میلیون تن در سال، یکی از مناطق استراتژیک و مهم کشور محسوب می‌شود. زیرساخت‌های اولیه چون ۲۰اداره کل و دانشگاه علوم پزشکی و... مستقل و همچنین استقلال جنوب کرمان در جداول توزیع اعتبارات وزارتخانه‌ها فراهم است.[۵]
اُستان کرمان غربی[ویرایش]
غرب کرمان و نام پیشنهادی اُستان سمنگان با شهرستان های سیرجان، رفسنجان، بافت، شهر بابک، انار، بردسیر و رابر
تقسیم اُستان فارس[ویرایش]
استان فارس با مساحتی در حدود ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومتر مربع، چهارمین اُستان بزرگ ایران و با جمعیتی معادل ۵٬۰۵۴٬۷۰۰ تن، بر طبق برآورد جمعیتی سال ۱۴۰۰ خورشیدی مرکز آمار ایران، چهارمین اُستان پرجمعیت ایران به‌شمار می‌رود. بر اساس تقسیمات کشوری سال ۱۴۰۰ خورشیدی، اُستان فارس به ۳۷ شهرستان، ۹۷ بخش و ۱۲۰ شهر تقسیم شده‌است. لذا پتانسیل تبدیل به ۳ اُستان و یا حداقل ۲ اُستان را دارد. اُستان فارس احمدی به مرکزیت شیراز ، اُستان پارس جنوبی به مرکزیت لارستان و اُستان فارس شمالی به مرکزیت ...
اُستان پارس جنوبی[ویرایش]
طرح تشکیل استان جنوب فارس در صورتی که استان فارس تنها به ۲ استان تقسیم گردد:[۶] براساس نقشه پیشنهادی:
جمعیت تقریبی فارس شمالی: بیش از ۳میلیون نفر و جمعیت تقریبی فارس جنوبی حدود یک میلیون و پانصد هزار نفر خواهد بود
مساحت تقریبی فارس شمالی: حدود ۵۰هزار کیلومتر مربع و مساحت تقریبی فارس جنوبی حدود ۷۲هزار کیلومتر مربع خواهد بود
شیراز مرکز فارس شمالی شهرستانهای فارس شمالی طبق نقشه پیشنهادی عبارتند از: شیراز- کازرون- مرودشت- ممسنی- آباده- اقلید- سپیدان- کوار- خرامه- خفر- صفاشهر- بوانات- رستم- ارسنجان- سروستان- پاسارگاد و زرقان -سرچهان - بیضا -کوه چنار لارستان مرکز فارس جنوبی شهرستانهای فارس جنوبی طبق نقشه پیشنهادی عبارتند از: لارستان- جهرم- فسا- داراب- فیروزآباد- نیریز- زرین دشت- استهبان- قیروکارزین-مهر- گراش- خنج- لامرد و فراشبند و جویم - بختگان
اما در صورتی که استان فارس به ۳ استان تقسیم گردد:
لارستان بزرگ[۷] و با مرکزیت سیاسی منطقه در شهر لار، بزرگترین شهرستان در اُستان‌فارس با وسعتي معادل ۱۴۱۴۲كيلومترمربع ،[۸] پرجمعیت‌ترین شهرستان در نیمه جنوبی اُستان فارس با بیش از ۱۵۰هزار نفر جمعیت است که البته لارستانی‌های زیادی در کشورهای حوزه‌خلیج‌فارس ، دریای عمان و همچنین در تهران ، شیراز و بندرعباس ساکن هستند .[۹] لارستان سابقه بسیار قدیمی دارد و آتشکده آذرفرنبغ از مهمترین اماکن زرتشتیان ایران در این محدوده واقع است،[۱۰] همچنین طبق اولین تقسیمات کشوری در سال ۱۳۱۶، شهرستان لارستان بزرگ در محدوده اُستان هفتم قرار گرفت[۱۱] و متشکل از مناطق بزرگی از جمله بندر لنگه ، پارسیان(گاوبندی) ، بستک ، بندرخمیر در اُستان هرمزگان کنونی و جهرم ، خفر ، داراب ، زرین دشت ، جنت‌آباد ، لامرد ، مُهر و گله‌دار، خُنج ، اوز ، گراش ، جویم ، بیرم ، عمادشهر در فارس امروز بوده است. در دوره پهلوی، اولین تلاش‌ها برای تبدیل منطقه به اُستان صورت گرفت که به نتیجه مطلوب نرسید. در سال ۱۳۸۴ هم طرحی برای تشکیل اُستان لارستان تهیه و ارائه شده است.[۱۲] اما در سال ۱۳۸۸ تجمعات و همبستگی بسیار گسترده‌ای صورت گرفت و در تمام رسانه‌ها بازتاب داشت[۱۳][۱۴] و اولین فرمانداری‌ویژه در فارس و معاونت‌های کل و مصوبات ادارات کل زیادی برای لارستان مصوب گردید.[۱۵][۱۶]
شهرجدید لار تنها شهرستان بدون کوچه در خاورمیانه است[۱۷] و در حال حاضر اداره‌کل راه و شهرسازی و اداره‌کل فرودگاه لارستان در لار مستقر است و همچنین اداره‌کل پلیس راه جنوب فارس[۱۸] در لار وجود دارد. مصوبات اداره‌کل راهداری جنوب فارس[۱۹] و اداره‌کل صنعت و معدن و تجارت جنوب فارس و اداره‌کل جهاد کشاورزی لارستان در هیات دولت مصوب شد[۲۰] و عطف به پاسخ ریاست مجلس مبنی بر لزوم خدمات اداری طبق سلسله مراتب در صورت تشکیل اُستان جدید به مرکزیت لازستان بلامانع خواهد بود.[۲۱] همچنین تلاش‌هایی برای ارتقای معاونت اداره‌کل آموزش و پرورش لارستان ، ارتقای اداره ورزش و جوانان لارستان ، اداره انتقال خون لارستان ، اداره هواشناسی لارستان ، اداره ثبت احوال لارستان ، اداره استاندارد لارستان ، اداره میراث فرهنگی لارستان و امور مالی به اداره‌کل صورت گرفته است. تنها دفتر شهرستانی نمایندگی وزارت خارجه ،[۲۲] کارگو[۲۳] و گمرک خشک در لارستان[۲۴] ایجاد گردیده و معاونت های اداره‌کل بسیاری از ادارات و سازمان‌ها در لارستان برای جنوب فارس در حال خدمت‌رسانی هستند. هم‌اکنون خدمت‌رسانی، حمل و نقل راه آهن فعال لارستان از طریق ایستگاه زاد محمود[۲۵] در شرق لارستان امکان پذیر است و دهستان درز و سایبان لارستان بزرگ را به راه‌آهن سراسری وصل میکند. موضوع انتقال آب از خلیج‌فارس به لارستان بزرگ[۲۶] جهت مصارف کشاورزی و صنعتی و تصفیه برای مصرف شرب مردم منطقه، جزو طرح‌های اولویت‌دار و توجیهی می‌باشد.[۲۷] سرمایه‌گذاری‌های خارجی در بخش برق‌خورشیدی و تولید بالای محصولات‌باغی و کشاورزی با اولویت گندم، سبب اولویت جدی این شهرستان برای ارتقای‌سیاسی می‌باشد.[۲۸] ارتقای‌مناطق حفاظت شده و زیست‌بوم لارستان به پارک‌ملی و تنوع جانوری هم مزید اطمینان می‌باشد.[۲۹]
بزرگترین مرکز مهم فرهنگی، اجتماعی، ورزشی خیرساز منطقه جنوب فارس، [۳۰] مجتمع بزرگ منیری لارستان با اعتباری ۶۰میلیارد تومانی می باشد. [۳۱] مجتمع منیری در زمینی به مساحت حدود ۶ هکتار و با ۱۸ هزارمترمربع زیربنا و در سه طبقه ساخته شده که سالن این مجموعه سه هزار و پنجاه صندلی دارد و دارای نورافکن های پیشرفته‌ای می باشد.
در قسمت زیرپای تمام تماشاچیان (قسمت صندلی ها) محل ورود هوای خنک قرار دارد. همچنین از قسمت کف سالن نیز هوا تهویه و چرخش پیدا می کند. در این مجتمع، جایگاه ویژه جانبازان و معلولین نیز تعبیه شده و همچنین جایگاه مهمانان ویژه، فیلم برداران صدا و سیما نیز برای پوشش برنامه ها و مسابقات مختلف کشوری و بین المللی به صورت جداگانه تعبیه شده است. با این اوصاف، مجتمع مذکور به گونه ای طراحی شده که به راحتی بتوان در آن مسابقات بین المللی برگزار نمود. مجتمع دارای چهار رختکن بوده و علاوه بر سالن اصلی دارای سالن های کشتی، بدنسازی، تنیس، استخر آب درمانی، ۳ سینما، شهر کتاب ویژه بزرگسالان و کودکان می باشد و تمام استانداردها رعایت شده است. وجود کافی شاپ جهت پذیرایی، مسجد و خدمات تجاری نیز از دیگر مواردی است که این مجموعه را منحصر به فرد و قابل ستایش کرده است. در محوطه مجموعه نیز یک رینگ پیاده روی ۱۲۰۰ متری و یک رینگ دوچرخه سواری آماده خدمت رسانی است و مکانی زیبا، مفرح و دلنشین جهت آرامش خانواده ها ایجاد گردیده است [۳۲] برنامه تلویزیونی مستندی روز جمعه ۲۲ دی‌ماه ۹۶ از شبکه ورزش صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش گردید و در این مستند، به معرفی خیرین ورزش یار لارستان و پروژه‌هایی نظیر سالن ورزشی فرهنگی ۳ هزار نفره چندمنظوره منیری، مجموعه ورزشی فتحعلی آل خواجه شهر خور و سالن ورزشی حاج عبدالرحیم فولاد چنگ خوری، سالن ورزشی برادران حسن‌پور روستای بلغان، ورزشگاه روستای ده‌فیش، زمین چمن مصنوعی روستای چغان و مجموعه ورزشی باشگاه شهید چمران لارستان پرداخته‌شده بود. [۳۳] زیرساخت ها و سرانه ورزشی لارستان در جنوب فارس بی نظیر است و پتانسیل ارتقا به اداره کل ورزش و جوانان جنوب فارس را دارا می باشد. [۳۴]
پایگاه نیروی هوایی سپاه ، سایت موشکی جنوب فارس و شمال تنگه هرمز نیز در لارستان ایجاد شده و توان دفاعی و امنیتی کشور را بسیار بالا برده است[۳۵] و امتیاز لارستان را برای ارتقای سیاسی و چانه‌زنی و امتیازگیری بالاتر می‌برد. لارستان سومین شهرستان صنعتی اُستان فارس است[۳۶] و شهرک‌های صنعتی و کارخانه‌های تولیدی متنوعی دارد. ماده معدنی سنگ تزئینی سنگ مرمریت، سنگ تزئینی آلاباستر، نمک، آهک، آهن، گوگرد، گچ و سیمان به وفور موجود است و گزارشاتی از وجود رگه‌های اورانیوم، گاز سبز و نفت شیرین، طلا و نقره منتشر شده است. منطقه ویژه اقتصادی لارستان[۳۷] در اُفق چشم‌انداز ۱۴۱۵ منطقه‌ای پیشرو در حوزه صنعت و خدمات، به ویژه صنایع گاز، پتروشیمی، پالایشی، شیمیایی، صنایع‌پایین‌دستی پتروشیمی و پشتیبانی بندرهای‌ساحلی به عنوان بندر خشک، بهره‌گیری از نیروهای متخصص بومی و تاکید بر منابع سرزمینی و تولید داخلی صادرات‌محور خواهد بود. لارستان بزرگ مرکز تجارت اُستان فارس است و توسعه بورس و بازارهای مالی داخلی و بین‌المللی در لارستان، چشمگیر است و همچنین ارتباط دیرینه با کشورهای حوزه خلیج‌فارس دارد و در کشورهای کویت، امارات‌عربی‌متحده، بحرین، قطر و عمان به زبان لارستانی در بازارها و ارتباطات اجتماعی گفتگو می‌شود. بازار سوق لاری‌ها در دبی و سیتی‌سنتر دیره از مهمترین مراکز توریستی خاورمیانه به زبان لارستانی خرید و فروش می‌شود و منابع مالی بزرگی در سیستم بانکی و سرمایه‌گذاری‌های خصوصی ایجاد کرده‌اند. لارستان بزرگ مرکز تقریب مذاهب بوده و زبان و فرهنگ مخصوص منطقه دارند. لارستان یکی از بزرگترین سکونت‌گاه‌های کلیمیان ایران بوده است و آثار تاریخی آن دوران در لار باقی مانده است.[۳۸]
شهر لار دارای مجوز ۲منطقه شهرداری مستقل است و می تواند با ادغام شهرداری لطیفی و شهرداری خور و دهداری بائن و دهداری براک به محدوده شهر لار، به جمعیت بالایی در مرکز شهرستان برسد.
مجموعه‌های پزشکی و درمانی لارستان، اغلب با سرمایه خیراندیشان توسعه یافته و طرح دانشگاه علوم پزشکی لارستان در حال اجرایی شدن است.
در سال ۱۳۹۸ طرح جدیدی برای تشکیل اُستان لارستان ارائه شد که جمشید جعفرپور، ریاست کمیسیون فرهنگی و نماینده لارستان، گراش، اوز و خنج در ۹ شهریور و طی نامه‌ای به حسن روحانی رئیس‌جمهور، خواهان بررسی طرح اُستان لارستان شد.[۳۹] همان روز نیز محمود واعظی رئیس دفتر حسن روحانی در نامه‌ای به عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور نوشت که بر اساس دستور رئیس‌جمهور، نامه این نماینده مجلس در خصوص تشکیل اُستان لارستان مورد بررسی دقیق و کارشناسی قرار گیرد.[۴۰] طرح‌های دیگری هم در طی این سال‌ها برای تفکیک استان فارس به ۳ اُستان و تشکیل اُستان پارس جنوبی با ادغام شهرستانهای قدیمی و ساحلی و جزایر لارستانی‌زبان و قرابت مذهبی نوشته و ارائه شده است. به نظر میرسد که مهمترین گزینه برای مرکزیت سیاسی اُستان جدید در جنوب فارس، لارستان خواهد بود.[۴۱]
در ۲۰مرداد ۱۴۰۰ حسین‌زاده نایب‌رییس مجمع نمایندگان فارس و دبیر اول کمیسیون انرژی در مجلس شورای اسلامی گفت: پیشنهادات بسیاری برای انتخاب شهرهای مختلف به عنوان مرکز اُستان جنوب فارس وجود دارد اما اولویت با لارستان است که قدمت و تاریخی واقعی در جنوب اُستان دارد و این موضوع در دست بررسی است.[۴۲] تجمع گسترده آبانماه ۱۴۰۰ جلو وزارت راه و شهرسازی برای استقرار اداره کل راهداری در لارستان و موافقت نسبی با این مطالبه هم در راستای تکمیل زیرساخت‌های ارتباطی لارستان و ارتقای سیاسی به اُستان جدید تعبیر می‌شود.[۴۳]
اُستان پارس جنوبی دارای ۱۳شهرستان شامل: اوز – جویم - خنج – داراب – زرین دشت – گراش – لارستان – لامرد – مُهر – بندرلنگه – پارسیان – بندر خمیر و بستک می‌باشد. جمعیت اُستان طبق بررسی‌ها، بالای حداقل تعیین شده ۱ میلیون نفر برای تفکیک استان جدید است. این جمعیت می‌تواند رتبه ۲۶اُم دربین اُستانهای کشور به لحاظ آمار جمعیتی را دارا باشد. وُسعت اُستان پارس جنوبی، ۵۷۷۰۰ کیلومتر مربع خواهد بود که رتبه ۱۱ در بین اُستانهای کشور به لحاظ وسعت را کسب خواهد کرد. درحال حاضر ۳۸ بخش در این محدوده وجود دارد که پتانسیل تبدیل به شهرستانهای جدید را دارند. ۴حوزه نمایندگی مجلس در این محدوده وجود دارد که به توانمندی ها کمک خواهد کرد. ۶جزیره در خلیج فارس هم به این اُستان تعلق خواهد گرفت. حدود ۶۰ درصد جمعیت را شیعیان و حدود ۴۰ درصد را اهل سنت تشکیل میدهند. زبان بیش از ۷۵درصد مردم یکسان و مخصوص منطقه است و ۲۵درصد دیگر آشنایی نسبی به آن زبان دارند. این مناطق از فرهنگ و سنت‌های مشترک هستند و سابقه تجارت و معاشرت با همدیگر را در طول تاریخ داشته‌اند.
اُستان فارس شمالی[ویرایش]
با مرکزیت ... و شهرستان های آباده، اقلید، بوانات، صفاشهر، سرچهان، سپیدان، ممسنی، و رستم
تقسیم اُستان سیستان و بلوچستان[ویرایش]
استان سیستان و بلوچستان به عنوان پهناورترین استان در ناحیه جنوب شرق کشور واقع شده است . این استان ۱۲۱۰ کیلومتر مرز خاکی با دوکشور پاکستان و افغانستان و ۳۷۰ کیلومتر مرز آبی در کرانه های شمالی دریای عمان و از شمال به استان خراسان جنوبی ، از جنوب به دریای عمان ، از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان و از غرب به استان هرمزگان و استان کرمان محدود شده است. استان سیستان و بلوچستان از دو منطقه شمالی و جنوبی تشکیل شده است:
- (شمال استان)، نگینی است برآمده از آبرفت های رودخانه هیرمند ، که بزرگ ترین دریاچه آب شیرین جهان را در خویش جای داده است. شریان حیاتی منطقه یعنی هیرمند نوسانات سالیانه قابل ملاحظه ای را نشان می دهد. وزش بادهای ۱۲۰ روزه که از اواخر بهار تا پایان تابستان می وزد در خشکی محیط موثر است. منطقه شمال استان شامل شهرستانهای زاهدان، میرجاوه، زابل، زهک، نیمروز، هامون و هیرمند می باشد.
- (جنوب استان)، تنوع اقلیمی اش را با دریای عمان گره زده است. این وادی دارای طبیعتی کوهستانی می باشد. مناطق جنوبی استان با توجه به مجاورت با دریای عمان و بهره گیری از بادهای موسمی اقلیم متفاوتی دارند. بالا بودن میانگین دما و پایین بودن نوسانات آن از مشخصه های اساسی اقلیم منطقه است. با توجه به پایین بودن نزولات جوی و عدم وجود منابع برفی کوهستانی اکثر جریانات رودخانه ای، موقتی و فصلی بوده و در بخش وسیعی از استان منابع محدود آب های زیر زمینی تنها امکانات تامین آب محسوب می شوند. وجود مخروط آتشفشانی تفتان با ۳۹۴۱ متر ارتفاع در شمال بلوچستان مرکزی، شرایط اقلیمی متنوع و جالبی را فراهم آورده است. منطقه جنوب استان از شهرستانهای خاش، سراوان، سیب و سوران، مهرستان، ایرانشهر، بمپور، سرباز، دلگان، نیکشهر، قصرقند، فنوج، چابهار و کنارک تشکیل می گردد
همجواری استان با دو کشور افغانستان و پاکستان با وجود بازارهای مصرف بی رقیب از یک سو و شرایط خاص حاکم بر آن کشورها از سوی دیگر ، این استان را از اهمیت بسیاری برخوردار ساخته است
در مجموع ذخایر شناسایی شده استان معادل یک میلیون و صد هزار تن و رتبه ۹ کشور و مجموع مجوزهای بهره برداری استان نیز ۲۰۰ فقره می باشد که در کشور رتبه ۱۸ را دارا می باشد
تقسیم استان سیستان و بلوچستان، چهارشنبه ۲۸ آبان ۱۳۹۹ در جلسه علنی مجلس اعلام وصول شد. طبق این طرح قرار است این استان به چهار استان تقسیم شود. مرکزیت زاهدان همجنان ادامه خواهد یافت و ۳مرکز اُستان جدید معین شده است
اُستان چابهار[ویرایش]
با نام پیشنهادی مکران شامل شهرستانهای چابهار، کنارک، نیکشهر، سرباز، راسک، قصرقند، فنوج، دشتیاری، لاشار و زرآباد با جمعیت تقریبی ۶۰۰ هزار نفر که مرکز آن چابهار است.
اُستان ایرانشهر[ویرایش]
شامل شهرستانهای ایرانشهر، سراوان، سیب و سوران، مهرستان، دلگان، بمپور و گلشن با جمعیت تقریبی ۶۰۰ هزار نفر که مرکز آن ایرانشهر است.
اُستان زابل[ویرایش]
شامل شهرستانهای زابل، زهک، هیرمند، هامون و نیمروز با جمعیت تقریبی ۶۰۰ هزار نفر که مرکز آن شهر زابل است.
تقسیم اُستان تهران[ویرایش]
اُستان ۱۵خرداد[ویرایش]
استان «۱۵ خرداد» به مرکزیت ورامین، سال‌هاست که در یک قدمی تبدیل شدن به مرکز استان قرار دارد. منطقه دشت ورامین در حال حاضر ظرفیت و استعداد استان به مرکزیت ورامین را دارد. این ظرفیت هم به لحاظ جغرافیایی فراهم است و هم به لحاظ جمعیتی و نیز ملاحظات سیاسی و امنیتی، چرا که این منطقه به کویر متصل است و آزادراه‌های بزرگی مثل آزادراه امام رضا (ع) و آزادراه قم- گرمسار از این خطه عبور میکند که متصل کننده شمال و جنوب کشور است.[۴۴] [۴۵] قرار است استان ۱۵ خرداد شامل شهرستانهای ورامین، قرچک، پیشوا، پاکدشت، پردیس، فیروزکوه و دماوند باشد.
اُستان غرب تهران[ویرایش]
در غرب استان تهران، شهرستانهای اسلامشهر، شهریار، قدس، ملارد، رباط کریم و بهارستان قرار دارند که آنها هم می‌توانند تبدیل به یک استان مستقل شوند
تقسیم اُستان خوزستان[ویرایش]
استان خوزستان دهمین استان وسیع کشور محسوب می‌شود. این استان ۶۲۱ کیلومتر ساحل دریایی، ۳۱۱ کیلومتر مرز آبی و ۴۲۰کیلومتر مرز خشکی دارد.
قرار گرفتن خوزستان در کرانه‌های استراتژیک خلیج فارس، داشتن منابع بزرگ آب، وجود زمین‌های حاصل‌خیز، وجود مراکز تولید نفت و گاز، داشتن دو فرودگاه بین‌المللی در شهرهای آبادان و اهواز، وجود سه بندر تجاری آبادان، خرمشهر و ماهشهر، وجود پالایشگاه‌ها و صنایع پتروشیمی، نیروگاه‌های تولید برق، اتصال به خطوط راه‌آهن و وجود ظرفیت‌های صادراتی در این استان از جمله ویژگی‌هایی است که سرزمین کهن خوزستان را خاص کرده است. خوزستان ۳۰ درصد آب‌های سطحی کشور را در اختیار دارد و دِبی (حجم ورودی آب سالانه) این استان بیشتر از ۳۳ میلیارد مکعب است. همین طور سفره‌های زیرزمینی این استان سالانه ۳ میلیارد مکعب آب را ذخیره می‌کنند. از سوی دیگر این استان یکی از مسیرهای مهم تشرف به عتبات عالیات است.
اُستان خوزستان جنوبی[ویرایش]
بر اساس طرح پیشنهادی برای تشکیل استان خوزستان جنوبی، دولت مکلف شده بنا به بندهای قانونی مختلف با هدف صرفه‌جویی در هزینه‌های عمومی، حذف دستگاه‌های موازی و چابک سازی تشکیلات نظام بدون افزایش پست‌های سازمانی موجود در استان، نسبت به تقسیم منابع و امکانات استان خوزستان بر مبنای تقسیمات جدید و متناسب با جمعیت اقدام کند. تقسیم استان بزرگ خوزستان به دو بخش شمالی و جنوبی، فرصتی مناسبی برای توسعه تخصصی بخش‌های مختلف این استان است که فرصتی برای رشد نداشته‌اند.
نمایندگان خرمشهر و آبادان به همراه دیگر نمایندگان استان به طور جدی این طرح را پیگیری می‌کنند، و معتقد هستند که ظرفیت‌های بسیاری از مردم خرمشهر و آبادان در سالهای گذشته مغفول مانده است که با اجرای این طرح از بالقوه به بالفعل تبدیل می‌شود.
طرح ایجاد استان خوزستان جنوبی با مرکزیت آبادان سال گذشته توسط سید محمد مولوی نماینده آبادان در مجلس شورای اسلامی پیشنهاد شد.
در متن این طرح پیشنهادی استفاده بهینه از استعدادهای سرشار مادی و متنوع و زیرساخت‌های گسترده جنوب غرب استان خوزستان که شامل شهرستانهای آبادان، خرمشهر، ماهشهر، امیدیه، هندیجان، بهبهان، رامهرمز، آغاجاری و رامشیر است به عنوان علت پیشنهاد این طرح مطرح شده است. [۴۶]
کارزاری برای امضای اینترنتی در تاریخ ٢٦ مرداد ١٤٠٠ منتشر گردید و موافقان این طرح، آنرا امضا می کردند. [۴۷]
اُستان خوزستان شمالی[ویرایش]
در این طرح دزفول مرکز استان و شهرهای ایذه، شوش، شوشتر، مسجد سلیمان، اندیمشک، گتوند و لالی سایر شهرهای خوزستان شمالی خواهند بود.
تقسیم اُستان اصفهان[ویرایش]
مختاری هشی: تقسیم شدن اصفهان می‌تواند به نفع این استان باشد. وسعت استان اصفهان در حال حاضر، تمام انرژی و توان شهر اصفهان را گرفته است. شهر اصفهان، شهری با اقتصاد پویا و توانمند است، اما این استان برای آنکه استان بزرگی محسوب شود، به ناچار هزینه‌های زیادی انجام می‌دهد که مانع چابکی و پویایی آن شده است. این استاد جغرافیای سیاسی تاکید کرد: کوچک شدن استان اصفهان بر اساس منطق جغرافیایی بسیار خوب است و اگر این استان بتواند محدودتر شده و بر گردشگری متمرکز شود، تبدیل به واتیکان گردشگری خواهد شد و در این صورت استان اصفهان توسعه خواهد یافت.
اُستان گلساران[ویرایش]
شهرستان‌هایی که طبق این طرح در استان جدید قرار خواهند گرفت، شامل کاشان، گلپایگان، خوانسار، میمه، آران و بیدگل، نطنز، اردستان، نایین، خوروبیابانک و نطنز از استان اصفهان و دلیجان و نراق از استان مرکزی میشوند.
طرح تشکیل استانی مستقل، متشکل از تعدادی از شهرستان های استان اصفهان با نام «استان اصفهان شمالی» برای نخستین بار در ۲۰ اسفند سال ۱۳۹۷ با پیگیری دکتر سید جواد ساداتی نژاد نماینده وقت کاشان و آران و بیدگل در مجلس شورای اسلامی و با امضای ۳۳ تن از نمایندگان وقت مجلس شورای اسلامی مطرح شد.[۴۸]
با روی کار آمدن مجلس یازدهم، در مردادماه ۱۳۹۹ طرح تشکیل استان گلساران به مرکزیت کاشان و متشکل از شهرستان های آران و بیدگل، نطنز، گلپایگان، خوانسار، میمه، دلیجان و نراق با امضای ۴۰ نماینده مجددا روی میز نمایندگان قرار گرفت و این طرح اعلام وصول شد.[۴۹] محمود احمدی نژاد نیز گفته است: چه چيزي بهتر از اين که به جاي ۳۰۰هزار کاشاني انقلابي و مومن، يک ميليون کاشاني نجيب داشته باشيم؟ چرا برخي حسادت مي کنند؟ اين سرمايه کشور است.[۵۰]
تقسیم اُستان خراسان رضوی[ویرایش]
اُستان سربداران[ویرایش]
ایجاد یک باره ۳ شهرستان جدید جوین ، جغتای و خوشاب ، افزودن مناطقی از شهرستان های همجوار به سبزوار ، ارتقاء قریب الوقوع داورزن یک بخش دیگر ناحیه سربداران به شهرستان ، دادن امتیازات مهم دانشگاهی و صنعتی به سبزوار، ارتقاء فرودگاه سبزوار به تنها فرودگاه بین المللی خراسان رضوی پس از مشهد مقدس که از امتیازات سیاسی مهم برای ارتقاء و توسعه سطح سیاسی یک منطقه است، ایجاد منطقه ویژه اقتصادی، عبور آزادراه حرم تا حرم و وجود یک ورودی و خروجی این آزادراه در سبزوار، شروع پروژه اتصال سبزوار به راه آهن سراسری با اعتبارات ملی، ساخت بزرگترین استادیوم ورزشی شهرستان های خراسان پس از مشهد با ظرفیت ۱۵هزارنفر در سبزوار ... همه از مواردی بود که خبر از آماده شدن سریع منطقه غرب خراسان رضوی برای تشکیل استان جدید می داد.
به مرکزیت سبزوار و منطقه غرب خراسان رضوی با حدود ۱۰شهرستان شامل (سبزوار، جوین، جغتای، خوشاب، داورزن، ششتمد، کاشمر، بردسکن، خلیل آباد، کوهسرخ و ...)
اُستان خاوران[ویرایش]
تربت حیدریه، بزرگترین شهر در جنوب استان خراسان رضوی است و با شهرستانهای مجاور خود، جمعیتی بیش از یک میلیون نفر را در بر می‌گیرد. در سال ۱۳۷۶ و در طرح تقسیم استان خراسان بزرگ، تربت حیدریه به عنوان مرکز استان خراسان شرقی از سوی مجلس شورای اسلامی پیشنهاد گردید.
تقسیم اُستان لرستان[ویرایش]
استان زاگرس[ویرایش]
قرار است با مرکزیت بروجرد در شرق لرستان فعلی تشکیل شود. طرح اولیه تشکیل این استان در سال ۱۳۷۵ و هنگام سفر رئیس جمهور وقت، آیت الله هاشمی رفسنجانی به بروجرد ارائه شد و هنوز مسکوت مانده است. این استان می‌تواند شامل شهرهای نهاوند، بروجرد، ملایر، دورود، ازنا و الیگودرز باشد.
تقسیم اُستان آذربایجان غربی[ویرایش]
استان آذربایجان مرزی[ویرایش]
به مرکزیت خوی و با شهرستان های پلدشت، ماکو، شوط، جالدران، چایپاره و سلماس
تقسیم اُستان مازندران[ویرایش]
استان مازندران غربی[ویرایش]
شهرستان رودسر از استان گیلان به همراه شهرستانهای رامسر، تنکابن، عباس آباد، چالوس، نوشهر و نور و رویان از استان مازندران جدا میشوند و با مرکزیت تنکابن این استان را تشکیل میدهند.
تقسیم اُستان آذربایجان شرقی[ویرایش]
استان سهند[ویرایش]
طرح تفکیک استان جدید سهند به مرکزیت شهرستان مراغه با الحاق شهرستان های میانه، هشترود، ملکان، بناب، عجب شیر، میاندواب، شاهین دژ و تکاب
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ «قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری». مرکز پژوهش های مجلس. ۱۵ تیر ۱۳۶۲. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری». مرکز پژوهش های مجلس. ۱۴ تیر ۱۳۶۲. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «عنابستانی: وزیر کشور سریع‌تر لایحه جامع تقسیمات کشوری را به مجلس ارائه کند». خبرگزاری ایسنا. ۱۲ مرداد ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «استان «گلساران» در نوبت صحن علنی مجلس». خبرگزاری شبستان. ۱۰ شهریور ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «هیات دولت با تشکیل «استان کرمان جنوبی» موافقت کرد». خبرگزاری ایرنا. ۲ شهریور ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «پیشنهاد ما برای تقسیمات احتمالی استان فارس». صفا نیوز. ۲۲ مهر ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «روزی به نام لارستان بزرگ». باشگاه خبرنگاران جوان. ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «شهرستان لارستان، بزرگترین شهرستان استان فارس». میلاد لارستان بزرگ. ۲ خرداد ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «جمعیت لارستان در سرشماری ۱۳۹۵ اعلام شد». میلادد لارستان بزرگ. ۲۳ اسفند ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «یادمان های تاریخی فارس». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۲۰ اسفند ۱۳۸۶. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «معرفی و اطلاعات کامل شهر لار». چهار گوشه ایران زیبا. ۲۳ اسفند ۱۳۹۵. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «اجرایي شدن طرح استان فارس جنوبي به مركزيت لارستان». پایگاه خبری دِزرود. ۶ آذر ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «اعتراض ساکنان لارستان به طرح جدید تقسیمات کشوری ادامه دارد». رادیو فردا. ۱۶ بهمن ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «ادامه نا آراميها در لارستان ؛ وزير کشور و رييس کميته امنيت ملي براي بازگرداندن آرامش به شهرستان لار رفته اند». پیک ایران. ۱۶ بهمن ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «تکلیف وزارت کشور مبنی بر دایر کردن فرمانداری ویژه در لارستان». نسخه چاپی. ۱۴ بهمن ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «ارتقاء فرمانداری لار به فرمانداری ویژه در پی اعتراض مردم». BBC فارسی. ۱۶ بهمن ۱۳۸۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «لار، تنها شهر بدون کوچه در ایران». خبرگزاری ایرنا. ۱۰ تیر ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «ساختمان قرارگاه پليس راه جنوب فارس در لارستان افتتاح شد». خبرگزاری ایرنا. ۲۵ اسفند ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «تشکیل سریع‌تر اداره کل راهداری و حمل و نقل جاده در شهر لار». میلاد لارستان بزرگ. ۱۹ آبان ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «هیئت وزیران تصویب کرد؛ ایجاد واحدهای سازمانی "اداره کل جهاد کشاورزی جنوب فارس" و " اداره کل صنعت، معدن و تجارت جنوب فارس" به مرکزیت شهرستان لار مجاز است». پایگاه اطلاع رسانی دولت. ۲۳ تیر ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: «ایجاد اداره کل «جهاد کشاورزی جنوب فارس» و اداره کل«صنعت، معدن و تجارت جنوب فارس» به مرکزیت شهرستان لار»». خبرگزاری تحلیلی ایران. ۱۳ شهریور ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه در لارستان افتتاح شد». خبرگزاری تسنیم. ۵ اسفند ۱۳۹۲. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: تحقق مطالبه‌ای دیرین؛ پایانه بار هوایی فرودگاه لارستان آغاز به کار کرد». خبرگزاری جمهوری اسلامی. ۲ شهریور ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: از قلب تپنده تجارت جنوب فارس تا تشکیل منطقه ویژه اقتصادی در لارستان». خبرگزاری تسنیم. ۳ اسفند ۱۳۹۴. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: لارستان فارس به شبكه ریلی كشور متصل شد». خبرگزاری ایرنا. ۱۶ مرداد ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: رونق‌بخشی به صنایع فارس با طرح انتقال آب از خلیج فارس». خبرگزاری فارس. ۱۵ اسفند ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «لارستان بستری امن برای سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی است». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ شهریور ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: لارستان بستری امن برای سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی است». خبرگزاری ایسنا. ۱۴ شهریور ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: ارتقا منطقه حفاظت شده "هرمود" لارستان به پارک ملی». خبرگزاری تسنیم. ۱۶ خرداد ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: احداث بزرگترین مجتمع فرهنگی-ورزشی در جنوب فارس به همت خیر لارستانی». پایگاه خبری شیرازه. ۵ تیر ۱۳۹۳. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: معاونانِ استاندارِ فارس از مجتمعِ ۶۰ میلیاردی «منیری» بازدید کردند». میلاد لارستان بزرگ. ۲۵ دی ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: از مجتمع بین المللی منیری بیشتر بدانیم». میلاد لارستان بزرگ. ۱۲ بهمن ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: مستند خیرین ورزش در لارستان». صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران. ۲۲ دی ۱۳۹۶. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: قول مساعد وزیر ورزش و جوانان برای ارتقای اداره ورزش و جوانان لارستان به اداره کل». وب سایت دکتر جمشید جعفر پور. ۶ آبان ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: محرومیت زدایی نیروی هوافضای سپاه در لارستان و گراش». میلاد لارستان بزرگ. ۱ فروردین ۱۳۹۹. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: لارستان؛ سومین شهر صنعتی استان فارس». میلاد لارستان بزرگ. ۱۱ مرداد ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: تاسیس منطقه ویژه اقتصادی لارستان فارس تصویب شد». خبرگزاری ایرنا. ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: مساله يهوديان لار». پایگاه اطلاع رسانی شورای شهر لار. ۱۱ مرداد ۱۳۹۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «موضوع: طرح استان لارستان در حال بررسی است». پایگاه اطلاع رسانی آبان پرس. ۲۲ شهریور ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «طرح استان لارستان در دست بررسی». پایگاه خبری تحلیلی حافظ. ۲۲ شهریور ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «اندر احوال سخنان جناب استاندار و دلايلي كه معتقديم استان فارس بايد تقسيم شود…». میلاد لارستان بزرگ. ۳ مهر ۱۳۹۸. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «حسین زاده: اولویت مرکزیت استان جنوب فارس با لارستان است». میلاد لارستان بزرگ. ۲۰ مرداد ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «تجمع لارستانی‌ها مقابل وزارت راه و شهرسازی در اعتراض به وضعیت جاده». خبرگزاری تسنیم. ۱۵ آبان ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «خرداد، کجای ایران است؟». پایگاه خبری انتخاب. ۲۳ اسفند ۱۳۹۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «تشکیل استان ۱۵ خرداد». خبرگزاری مهر. ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «طرح تشکیل استان خوزستان جنوبی به مرکزیت آبادان اعلام وصول شد». خبرگزاری انتخاب. ۲۴ مرداد ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «درخواست تشکیل استان خوزستان جنوبی». بستر مستقل جمع‌آوری امضا. ۲۶ مرداد ۱۴۰۰. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «استان «گلساران» در نوبت صحن علنی مجلس». خبرگزاری شبستان. ۱۰ شهریور ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «استان «گلساران» در نوبت صحن علنی مجلس». خبرگزاری شبستان. ۱۰ شهریور ۱۴۰۱. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «پيشنهاد احمدي نژاد براي استان شدن كاشان». خبرگزاری تابناک. ۲۰ اردیبهشت ۱۳۸۹. دریافت‌شده در ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
This article "طرح های پیشنهادی برای تشکیل استان های جدید" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:طرح های پیشنهادی برای تشکیل استان های جدید. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
