فهرست نشریات ارمنی‌زبان چاپ ایران


عنوان		محل و تاریخ چاپ	صاحب امتیاز و ناشر	سردبیر	چاپخانه	تعداد صفحات	قطع	تعداد شماره‌های چاپ شده
شاویق (گذرگاه)	هفته‌نامهٔ اجتماعی، ادبی، سیاسی	تهران، ۱۸۹۴–۱۸۹۷م	آندریاس بک نظریانس	هوهانس خان ماسحیان و ورتانس پاپازیان	جاواهای	۲–۶ صفحه	۵/۲۶ × ۳۵ و ۵/۳۵ × ۴۵ سانتی‌متر
آستق آرولیان (ستارهٔ شرق)	هفته‌نامهٔ اجتماعی، ادبی، سیاسی	تهران، ۱۸۹۶م	شرکت ستارهٔ شرق	ماکار ماکاریان	جاواهای	۴ صفحه	قطع: ۳۴×۵۰ سانتی‌متر.	۲۶ شماره.
گورتز (کار)	هفته‌نامهٔ ادبی، علمی و بازرگانی	تبریز، ۱۹۰۳م	خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان	یقیشه وارتاپت مرادیان و آترپت	چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان	۸ صفحه	۲۸×۳۸ سانتی‌متر	یک شماره
آزدارار آراجنوردارانی[۲۱] (خبرنامهٔ خلیفه گری)	هفته‌نامه	تبریز، ۱۹۰۴–۱۹۰۵م.	نِرسِس پاپازیان	ماشتوتس وارتاپت پاپازیان	چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان	۴ صفحه	۲۶×۳۶ سانتی‌متر	۳۴شماره
	نور جوقایی لرابر[۲۲] (خبرنامهٔ جلفای نو)	ماهنامه	جلفای اصفهان، ۱۹۰۴–۱۹۰۸م	نشریهٔ خلیفه‌گری ارمنیان ایران و هندوستان	باگرات وارتاپت واردازاریان	چاپخانهٔ کلیسای وانک	۴–۶ صفحه	۲۸ ×۴۰ و ۳۱ × ۴۶ سانتی‌متر	۴۵ شماره
نور جوقایی آوتابر[۲۳] (نویدبخش جلفای نو)	هفته‌نامه	جلفای اصفهان، ۱۹۰۸–۱۹۱۱م			چاپخانهٔ کلیسای وانک			دربارهٔ این نشریه اطلاعات موثقی موجود نیست نام نشریه نیز مورد تردید است
آراوُت (صبح)	هفته‌نامهٔ اجتماعی، ادبی، سیاسی و اقتصادی	تبریز، ۱۹۰۹–۱۹۱۲م	-	هایراپت پانیریان	بانوُر؛ چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان، و امید	۴ صفحه	۳۶×۵۲ و ۳۱×۴۲ سانتی‌متر	^{[persian-alpha ۱]}
زانگ (زنگ)	هفته‌نامهٔ اجتماعی، ادبی، سیاسی و اقتصادی	تبریز، ۱۹۱۰–۱۹۲۲م	آلکساندر در وارتانیان			چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان و پاروس	۲–۴ صفحه	قطع: ۵/۳۷×۵۵ و ۴۸×۶۴ سانتی‌متر	این نشریه در شماره‌های پایانی سه روز در میان منتشر می‌شد
تاوریزی هایتاراروتیونر[۲۴] (اعلانات تبریز)	گاهنامه	تبریز، ۱۹۱۰–۱۹۱۲م	خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان	کاراپت در مگردچیان	چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان			۲۱ شماره
آقاقان[۲۵]	نشریهٔ دوماهنامهٔ مصور	تبریز. ۱۹۱۲–۱۹۱۳م	انجمن روستای آقاقان قرهداغ	واقیناک سارکیسیان	پاروس	۴۰–۴۴ صفحه	۱۷×۲۵ سانتی‌متر	^{[persian-alpha ۲]}
	آرشالویس (سپده)	دوهفته‌نامه	تهران، ۱۹۱۲م	آرسن میکایلیان	زورا ساگینیان، هُوسپ هُوهانسیان و دیگران^{[persian-alpha ۳]}	پاروس	۱۶ صفحه	۲۱×۲۹ سانتی‌متر	ده شماره
میتک[۲۶] (اندیشه)	هفته‌نامهٔ اجتماعی، ادبی، سیاسی	تبریز، ۱۹۱۲–۱۹۱۴م	آلکساندر در وارتانیان	آلکساندر در وارتانیان	پاروس؛ و چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان	۴ صفحه	۵/۳۶×۵/۵۱ و ۲۶×۳۶ سانتی‌متر
آیگ (پگاه)	هفته‌نامهٔ اجتماعی ـ سیاسی	این نشریه پس از مدتی سه روز در میان در پایان نیز دو روز یک بار منتشر می‌شد	تبریز، ۱۹۱۲–۱۹۲۲م	مگردوم ساهاکیان و گاسپار هاکوپیان	چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان	۲–۴ صفحه	۳۲×۴۸، ۳۴×۵۰ و ۳۸×۵۵ سانتی‌متر
خُسک[۲۷] (سخن)	دو ماهانهٔ ادبی	تبریز. ۱۹۱۳م	هراند غریبیان	هراند غربیبیان	چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان	۳۶ صفحه	قطع: ۱۴×۲۱ سانتی‌متر	دو شماره

ادار پونجر[۲۸] (گلچین ادبیات خارجی): نشریهٔ هنری ـ ادبی (ادبیات خارجی). محل چاپ: تبریز ۱۹۱۳م. ناشر و سردبیر: آلکساندر ملیک وارتانیان. چاپخانه: چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان. تعداد صفحات: ۱۵۹(؟)صفحه. قطع: ۵/۱۵×۲۳ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: یک (؟) شماره.
قراداغ[۲۹]: ماهنامه و سپس دو هفته‌نامه. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۳–۱۹۱۴م. ناشر: انجمن روستای آقاقان قرهداغ. سردبیر: واقیناک سارکیسیان. چاپخانه: پاروس. تعداد صفحات: ۳۲–۴۰ صفحه. قطع: ۵/۱۷×۲۶ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۲۱ شماره.
آرشالویس (سپیده): هفته‌نامهٔ اجتماعی ـ سیاسی برای نوجوانان. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۸–۱۹۱۹م. ناشر: انجمن نوجوانان تبریز. زیر نظر هیئت تحریریه. چاپخانه: چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان. تعداد صفحات: ۲ صفحه. قطع: ۳۰×۴۴ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۲۱ شماره.
پایکار[۳۰] (پیکار):هفته نامهٔ سیاسی، اجتماعی. این نشریه پس از مدتی هر دوهفته یک بار به چاپ می‌رسید. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۸–۱۹۱۹م. زیر نظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۴ صفحه. قطع: ۲۹×۳۸ سانتی‌متر.
کوهاک[۳۱] (موج): نشریهٔ اطلاعات عمومی، ادبی و هنری. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۸م. ناشر و سردبیر: ه. آرامیانس. این نشریه از ۱۹۱۹ به نام گقاسر[۳۲] منتشر شد.
گقاسر (دوستدار زیبایی): ماهنامهٔ اطلاعات عمومی ادبی و هنری برای دانش‌آموزان. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۹م. مسئول هیئت تحریریه: موشق هوهانسیان. چاپخانه: چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان. تعداد صفحات: ۲۴ صفحه. قطع: ۱۷×۲۲ سانتی‌متر.
مینارت[۳۳] (مناره):هفته‌نامهٔ اجتماعی، ادبی و علمی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۹–۱۹۲۱م. سردبیر:آراکل هاروتونیان. چاپخانه: چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان. تعداد صفحات: ۲–۴ صفحه. قطع: ۳۶×۵۶ و ۳۳×۴۰ سانتی‌متر.
آراوُت (صبح): هفته‌نامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۱۹–۱۹۲۰م. صاحب‌امتیاز و ناشر: هامبارتسوم بازیل. سردبیران: زورا ساگینیان و هُوسپ هوهانسیان. چاپخانه: تهران. تعداد صفحات: ۲–۴ صفحه. قطع: ۴۲×۶۰ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۷۶ شماره.
بوبوخ (لولو): دو هفته‌نامهٔ فکاهی ـ اجتماعی. این نشریه پس از مدتی به صورت هفته‌نامه منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۰–۱۹۴۲م. صاحب‌امتیاز: آرمِناک آقاسیان. سردبیر: هایک گاراگاش. چاپخانه: روشنایی؛ پاروس؛ بوبوخ؛ و وراتزنوند. [۳۴] تعداد صفحات: ۴–۸ صفحه. قطع: ۲۳×۳۶، ۲۸×۴۰ و۴۰×۵۶ سانتی‌متر. بوبوخ نخستین نشریهٔ فکاهی ارمنیزبان ایران بوده‌است.
انگر[۳۵] (دوست): ماهنامه. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۲۰م. ناشر: انجمن بوی اسکاوتز (پسران پیشاهنگ) به مدیریت هوسپ آبکاریان. چاپخانه: چاپخانهٔ کلیسای وانک. تعداد صفحات: ۱۶–۱۸ صفحه. قطع: ۱۸×۲۴ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: سه شماره.
هوریزون[۳۶] (افق):هفته‌نامهٔ کارگری ـ اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۰م. صاحب‌امتیاز: هاکوپ هوهانسیان. زیر نظر هیئت تحریریه. چاپخانه: پاروس. تعداد صفحات: ۴ صفحه. قطع: ۴۱ × ۵۶ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: دوازده شماره.
ایرانیآشخاتاور[۳۷] (کارگر ایران):هفته‌نامه. این نشریه پس از مدتی سه روز در میان منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۰–۱۹۲۱م. صاحب‌امتیاز: واهان مسروپیان. زیر نظر هیئت تحریریه. چاپخانه: تهران. تعداد صفحات: ۴ صفحه. قطع: ۴۱×۵۶ و ۴۲×۵۹ سانتی‌متر. این نشریه ادامهٔ هفته‌نامهٔ هوریزون بود که از ۱۹۲۱–۱۹۲۴م نیز با ترجمهٔ فارسی تحت عنوان رنجبر ایران منتشر شد.
رنجبر ایران: هفته نامهٔ اجتماعی ـ کارگری. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۱–۱۹۲۴م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: واهان مسروپیان. چاپخانه: تهران و شرکا؛ بسفر؛ و مدرن. تعداد صفحات: در آغاز ۲ صفحه سپس ۸–۱۰ صفحه. قطع: ۵/۴۰×۵۵ و ۲۲×۲۹ سانتی‌متر.
نورکیانک[۳۸] (زندگی نو):نشریهٔ سیاسی، اجتماعی و ادبی. این نشریه در آغاز دو روز در هفته و از ۱۹۲۳م به صورت هفتگی منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۲–۱۹۲۷م. صاحب‌امتیاز: استپان خانبابیان و از ۱۹۲۴م دکتر وارتان هوهانسیان. سردبیر: اونیک مخیتاریان. چاپخانه: پاروس. تعداد صفحات: ۴ صفحه. قطع: ۴۰×۵۴ و ۵۱×۶۶ سانتی‌متر.
بانور[۳۹] (کارگر): هفته‌نامهٔ سیاسی، اجتماعی و ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۳–۱۹۲۵م. صاحب‌امتیاز: تزرون گینوسیان. زیر نظر هیئت تحریریه. چاپخانه: بسفر؛ پاروس؛ و مدرن. تعداد صفحات: ۲–۴ صفحه. قطع: ۴۲×۵۸ سانتی‌متر.
مهیان[۴۰] (آتشکده): هفته‌نامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۴م. سردبیر: آوتیس یقیایان.
نور پاتگام[۴۱] (پیام نو):ماهنامهٔ ادبی ـ هنری. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۴–۱۹۲۵م. صاحب امتیاز: هاکوپ هوهانسیان. ناشر: انجمن میتک (اندیشه). سردبیر: مارکار قرابگیان (دِو). چاپخانه: پاروس. تعداد صفحات: ۱۶۴ صفحه. قطع: ۲۰×۲۸ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: سیزده شماره.
رنجبر: هفته‌نامهٔ اجتماعی ـ کارگری. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۴م. سردبیر و ناشر: آوتیس یقیایان. تعداد صفحات: ۴ صفحه.
گاقاپار[۴۲] (مَرام): هفته‌نامهٔ سیاسی، اجتماعی و ادبی. این نشریه از ۱۹۲۶م سه روز یک بار منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۵–۱۹۲۷م. صاحب امتیاز: آرتاشس بیگیان. مسئول هیئت تحریریه: دکتر آرشاک قازاریان، چاپخانه: روشنایی. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۴۰×۵۰ سانتی‌متر.
نورگاقاپار[۴۳] (مَرام نو):سالنامهٔ ادبی، علمی، سیاسی و اجتماعی. از انتشارات هفته‌نامهٔ گاقاپار. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۶م. سردبیر: دکتر آرشاک قازاریان. چاپخانه: روشنایی؛ و بسفر. تعداد صفحات: ۴۶۰ صفحه. تعداد شماره‌های چاپ شده: یک شماره.
پارسکاهای تارتسویتس[۴۴] (سالنامهٔ ارمنیان ایران): محل چاپ: تهران، ۱۹۲۷ و ۱۹۲۹ و ۱۹۳۰م. ناشر و سردبیر: هایک گاراگاش و ک. پیونیان. چاپخانه: پاروس. تعداد صفحات: ۲۷۶–۴۸۷ صفحه. قطع: ۵/۱۶×۲۴ و ۵/۱۵×۲۱ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: سه شماره.
نور خسک[۴۵] (سخن نو): نشریهٔ مستقل ادبی، اجتماعی و سیاسی. این نشریه دو روز یکبار منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۰م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: سیمون سیمونیان. چاپخانه: مدرن؛ و بسفر. تعداد صفحات: ۴ صفحه. قطع: ۴۱×۵۶ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۵۶ شماره. از شمارهٔ ۸ به بعد این نشریه یک صفحه نیز به زبان فارسی در آن منتشر می‌شد.
وراتزنوند (تولد نو):روزنامهٔ سیاسی، اجتماعی و ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۰–۱۹۵۳م. این نشریه تا ۱۹۴۱م هفته‌نامه بود، سپس به صورت دو روز در میان و از ۱۹۴۳م نیز هر روز منتشر می‌شد. در سالهای ۱۹۵۰ و۱۹۵۱م بار دیگر به صورت هفته‌نامه و سپس سه روز یکبار و بعد دو روز یکبار انتشار یافت. صاحب امتیاز و سردبیر: هایک گاراگاش. چاپخانه: پاروس؛ بوبوخ؛ و وراتزنوند. تعداد صفحات: ۲–۱۲صفحه. قطع: ۲۹×۴۳ و ۳۰×۴۱ و ۴۲×۶۰ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۲۴۹۱ شماره.
آلیک[۴۶] (موج): روزنامهٔ خبری، سیاسی، اجتماعی و ادبی. محل چاپ: تهران. این نشریه از ۱۹۳۱–۱۹۳۴م به صورت هفتگی چاپ می‌شد. از ۱۹۳۵–۱۹۴۰م دو روز یکبار به چاپ می‌رسید و از ۱۹۴۱م تا کنون نیز به صورت روزانه منتشر می‌شود. پایهگذاران: دکتر هاروتیون استپانیان، دکتر وارتان هوهانسیان، استپان خانبابیان، هوسپ تادئوسیان، هامبارتسوم گریگوریان و یقیشه ایشخانیان. سردبیر کنونی روزنامهٔ آلیک دِرِنیک ملیکیان است. تعداد صفحات: ابتدا ۴ صفحه و اکنون ۱۰ صفحه. قطع: ۴۲×۶۱ و ۳۵×۵۰ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۲۱ هزار شماره. این نشریه ضمیمه‌های فارسی ـ ارمنی و انتشارات متعددی داشته‌است.
آروسیاک[۴۷] (زهره): نشریهٔ مستقل سیاسی، اجتماعی، ادبی، اقتصادی و ایرانشناسی. این نشریه ابتدا دو روز یک بار و سپس هر روز منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۵–۱۹۳۶م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: آرتاشس نازاریان. چاپخانه: اطلاعات. تعداد صفحات: ۲–۴ صفحه. قطع: ۲۷×۳۵، ۵/۳۶×۵۱ و ۳۸×۵۶ سانتی‌متر.
نور اج[۴۸] (صفحهٔ نو): گاهنامهٔ ادبی. نشریهٔ گروه ادبی نوراج. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۵–۱۹۷۸م. چاپخانه: مدرن؛ و نائیری. تعداد صفحات: ۶۴–۲۰۶صفحه. قطع: ۵/۱۷×۲۲ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: نوزده شماره.
نور هاسکر[۴۹] (خوشه‌های نو): دوهفته‌نامهٔ مصور برای کودکان و نوجوانان. این نشریه در آغاز به صورت ماهنامه منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۵–۱۹۳۷م. صاحب امتیاز و سردبیر: مارگاریت سارواریان. چاپخانه: مدرن؛ خیام؛ و نور هاسکر. تعداد صفحات: ۲۴ صفحه. قطع: ۵/۱۸×۵/۲۵ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۲۹(؟)شماره.
ناواسارد[۵۰] (سال نو): دوماهنامهٔ ادبی ـ علمی. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۷–۱۹۳۹م. ناشر: مگردوم مگردچیان. سردبیران: هوسپ تادئوسیان و تاجات بوغوسیان. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۶۴صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ده شماره.

بوبوخ (لولو): دوهفته‌نامهٔ کودکان و نوجوانان، وابسته به نشریهٔ فکاهی بوبوخ. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۰–۱۹۴۳م. سردبیر: هایک گاراگاش. این نشریه در آغاز همراه با نشریهٔ بوبوخ و در همان قطع، در ۲ صفحه انتشار می‌یافت اما پس از مدتی به صورت مستقل درآمد. چاپخانه: بوبوخ. تعداد صفحات: ۸ صفحه. قطع: ۲۰×۲۸ سانتی‌متر. بوبوخ در پایان ۱۹۴۲م به نشریهٔ وراتزنوند پیوست.

آروسیاک (زهره): روزنامهٔ مستقل سیاسی، اجتماعی، علمی و ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۲م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: آرتاشس نازاریان. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۲–۴ صفحه. قطع: ۳۶×۵۰ سانتی‌متر.
نورآقبیور[۵۱] (چشمهٔ نو): ماهنامهٔ کودکان و نوجوانان. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۲–۱۹۴۸م. سردبیران: آندره دِراوهانیان و وُستانیک هوهانسیان. چاپخانه: پاروس؛ گارون؛ گوتنبرگ؛ مدرن؛ و آنی. تعداد صفحات: ۱۲–۱۶ (۱۲–۳۶)(؟) صفحه. قطع: ۵/۱۸×۵/۲۱ و ۵/۱۶×۲۳ سانتی‌متر. این نشریه به صورت ناپیوسته منتشر شده و در ۱۹۴۴م کلاً انتشار نیافته‌است.
لویس[۵۲] (نور): نشریهٔ دوماهانهٔ علمی ـ ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۳–۱۹۴۵م. سردبیران: هُوسِپ تادئوسیان، هامبارتسوم گریگوریان و تاجات بوغوسیان. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۶۴–۸۰ صفحه. قطع: ۵/۱۷×۲۶ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: چهارده شماره.
هاکافاشیستاکان ترتیک[۵۳] (نامهٔ ضد فاشیستی): ترجمان کمیتهٔ ضد فاشیست آذربایجان. محل چاپ: تبریز، ۱۹۴۳–۱۹۴۴م. زیرنظر هیئت تحریریه. این نشریه از شمارهٔ ۱۷(۱۹۴۴م) به نام هاکافاشیست و به صورت هفته‌نامه و سپس سه روز در میان منتشر می‌شد.
هاکافاشیست (ضد فاشیست): هفته‌نامه. این نشریه پس از مدتی به صورت سه روز در میان منتشر می‌شد. ترجمان کمیتهٔ ضدفاشیست آذربایجان. محل چاپ: تبریز، ۱۹۴۴–۱۹۴۵م. چاپخانه: چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان. تعداد صفحات: ۲–۴ صفحه. قطع: ۳۵×۵۵ و۳۰×۴۲سانتی‌متر.
تساخاول[۵۴] (جارو): نشریهٔ مصور فکاهی. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۳–۱۹۴۴م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: یرواند بازِن (بازین) میرزایان. چاپخانه: مدرن؛ و آنی. تعداد صفحات: ۱۸–۲۰ صفحه. قطع: ۱۸×۵/۲۲ و ۲۳×۳۱ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: هشت شماره.
مشاکویت[۵۵] (فرهنگ): خبرنامهٔ انجمن فرهنگی ارمنی. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۴م. چاپخانه: پاروس. تعداد صفحات: ۱۲ صفحه. قطع: ۲۰×۲۷ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: یک شماره.
گارون[۵۶] (بهار): ماهنامه. نشریهٔ انجمن فرهنگی نوجوانان ارمنی. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۵م. چاپخانه: مدرن. تعداد شماره‌های چاپ شده: دو شماره.
گیتوتیون یو آروست[۵۷] (دانش و هنر): نشریهٔ انجمن دانشگاهیان ارمنی ایران. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۶م. زیرنظر هیئت تحریریه. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۱۲۰ صفحه. قطع: ۱۵×۵/۲۰ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: یک شماره.
آشخاتانک[۵۸] (کار): روزنامهٔ اجتماعی، سیاسی و ادبی. این نشریه در آغاز سه روز یک بار منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۶–۱۹۴۷م. صاحب‌امتیاز و مدیر مسئول: پروفسور گ. هاکوپیان. چاپخانه: گوتنبرگ. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۳۵×۵۰ سانتی‌متر.
آرِوِلک (شرق): نشریهٔ سیاسی، اجتماعی، ادبی. این نشریه سه روز یک بار منتشر می‌شد. محل چاپ: تبریز، ۱۹۴۵–۱۹۴۶م. آرِوِلک عنوان جدید هاکافاشیست بود که از شمارهٔ ۹۸ تغییر نام یافت. سردبیر: داویت گئورکیان. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۳۲×۴۴ سانتی‌متر
آزدارار جشمارتوتیان[۵۹] (خبرنامهٔ حقیقت): ماهنامهٔ مذهبی. ناشر:کلیسای ادونتیست.[۶۰] محل چاپ: تهران، ۱۹۴۷م. سردبیر: هوهانِس دِرگریگوریان. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۱۲–۱۶ صفحه. قطع: ۲۲×۳۲ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: سه شماره.
آرپی[۶۱] (آفتاب): ماهنامهٔ ادبی، علمی و اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۹–۱۹۵۵م. سردبیر و ناشر: هوسپ تادئوسیان. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۶۴–۷۲ صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ سانتی‌متر. آرپی از ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۳م ضمیمه‌ای نیز برای کودکان به همین نام و با همین قطع در ۱۶–۲۴ صفحه داشته‌است.
لوسابر[۶۲] (نورآور): ماهنامهٔ کودکان و نوجوانان. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۹–۱۹۷۱م. صاحب‌امتیاز: آشوت مرادخانیان. زیرنظر هیئت تحریریه. چاپخانه: فرانسوا مَلِک کَرَم؛ آلیک؛ آنی؛ و مدرن. تعداد صفحات: ۳۲ صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ سانتی‌متر.
آرمنوهی[۶۳] (زن ارمنی): ماهنامهٔ ادبی، تاریخی و هنری. محل چاپ: تهران، ۱۹۴۹–۱۹۵۵م. مدیر مسئول و سردبیر: آندره دِر اوهانیان. چاپخانه: مدرن؛ آلیک؛ و آنی. تعداد صفحات: ۱۶–۳۲ صفحه. قطع: ۲۰×۲۸ و ۲۲×۲۹ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۶۲ شماره.
ارس[۶۴]: جُنگ ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۰م. سردبیر: نورایر استپانیان. چاپخانه: ایرانچاپ. تعداد صفحات:۷۲ صفحه. قطع: ۵/۱۷×۵/۲۴ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: یک شماره.
تساخاول (جارو): دوهفته‌نامهٔ فکاهی. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۰–۱۹۵۸م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: یرواند بازن (بازین) میرزایان. چاپخانه: ایرانچاپ؛ آنی؛ و الوان. تعداد صفحات: ۸–۱۲صفحه. قطع: ۲۵×۵/۳۵ سانتی‌متر.
نورآیگ[۶۵] (پگاه نو): هفته‌نامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۱–۱۹۵۳م. صاحب‌امتیاز: س. سارکیسیان. زیرنظر هیئت تحریریه. چاپخانه: وراتزنوند؛ گیلان؛ و دانش. تعداد صفحات: ۴ صفحه. قطع: ۳۰ × ۴۵و ۳۵×۵۰ سانتی‌متر.
پاهاک[۶۶] (نگهبان): ماهنامهٔ سیاسی، اجتماعی و ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۱–۱۹۵۲م. صاحب امتیاز و سردبیر: موشق ماستیان. چاپخانه: الوان. تعداد صفحات: ۳۲–۶۴ صفحه. قطع: ۵/۱۶×۲۳ سانتی‌متر.
پاهاک (نگهبان): نشریهٔ سیاسی ـ اجتماعی. این نشریه دو روز درمیان منتشر می‌شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۲م. صاحب امتیاز: موشِق ماستیان، زیر نظر هیئت تحریریه. چاپخانه: الوان. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۵/۲۵×۳۵ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۲۱ شماره.
وِرِلک (ترقی): هفته نامهٔ سیاسی، اجتماعی و ادبی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۵۲م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: آرامائیس آرزومانیان. چاپخانه: چاپخانهٔ خلیفه‌گری ارامنهٔ آذربایجان. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۵/۳۰×۴۶ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: دوازده شماره.
شانت[۶۷] (صاعقه): ماهنامهٔ نشریهٔ دانش‌آموزان دبیرستانهای کوشش داویدیان و کوشش مریم. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۸م. چاپخانه: ایرانچاپ. تعداد صفحات:۱۲صفحه. قطع: ۵/۱۷×۲۵ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: دو شماره.
آرارات[۶۸]: ماهنامهٔ انجمن فرهنگی آرارات. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۹–۱۹۶۰م. سردبیر: سِواک ساگینیان. چاپخانه: آلیک. تعداد صفحات: ۳۲ صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ سانتی‌متر.
آلیک (موج): ماهنامهٔ ادبی، هنری، علمی و اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۱۹۶۱–۱۹۶۳م. چاپخانه: آلیک. تعداد صفحات: ۸۰–۹۶ صفحه. قطع: ۱۷×۲۳ سانتی‌متر.
خاچبار[۶۹] (جدول کلمات متقاطع): گاهنامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۶۲م. دبیر هیئت تحریریه: وارتان نازاریان. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۱۶ صفحه. قطع: ۱۴×۲۱سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: چهار شماره.
آرمن[۷۰]: ماهنامهٔ ادبی، هنری، علمی و ورزشی. محل چاپ: تهران، ۱۹۶۳م. ناشر: گروه تئاتر انجمن فرهنگی آرارات. زیرنظر هیئت تحریریه. چاپخانه: مدرن. تعداد صفحات: ۴۸صفحه. قطع: ۲۲×۲۷سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: دو شماره.
آلیک پاتانکان[۷۱] (آلیک نوجوانان): دوهفته‌نامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۶۹–۱۹۷۸م. دبیر هیئت تحریریه: ژیرایر غریبیان. چاپخانه: آلیک. تعداد صفحات: ۱۲–۱۶ صفحه. قطع: ۲۴×۳۴سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۱۸۷ شماره.
رافی تارگیرک[۷۲] (سالنامهٔ رافی): سالنامهٔ ادبی، تحقیقی، تاریخی و فرهنگی. محل چاپ: تهران، ۱۹۶۹–۱۹۷۰م. ناشر و سردبیر: تاجات بوغوسیان. شماره‌های اول و دوم این سالنامه در چاپخانهٔ مدرن تهران و شمارهٔ سوم آن، که مطالب آن مربوط به ۱۹۷۱م بود و به علت برخی مشکلات منتشر نشد، در ۱۹۸۴م توسط آرمینه بوغوسیان در چاپخانهٔ کلیسای وانک اصفهان به چاپ رسیده‌است. تعداد صفحات: ۵۸۳–۶۸۸ و ۲۶۳. قطع: ۵/۱۷×۲۳ سانتی‌متر.
هور[۷۳]: ماهنامهٔ پژوهشی، تاریخی، ادبی و فرهنگی. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۱–۱۹۷۴م. صاحب امتیاز و مدیر مسئول: دکتر گاگیک هواکیمیان. چاپخانه: نوربخش؛ خوشه؛ و وحید. تعداد صفحات: ۱۲۴–۱۸۰ صفحه. قطع: ۱۸×۲۵ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۳۸ شماره به زبانهای فارسی و ارمنی.
پیونیک[۷۴] (ققنوس): هفته‌نامهٔ سیاسی، اجتماعی و ادبی. محل چاپ: تهران. ۱۹۷۹–۱۹۸۳م. صاحب‌امتیاز و سردبیر: ژرژ هامبارچیان. چاپخانه: کارون. تعداد صفحات: ۴–۸ صفحه. قطع: ۳۰×۴۵ سانتی‌متر.
نورخسک[۷۵] (سخن نو): هفته‌نامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۹–۱۹۸۰م. ناشر: انجمن فرهنگی ارمنیان ایران. سردبیر: سورن هامبارچیان. تعداد صفحات: ۸–۱۲ صفحه. قطع: ۲۵×۳۵ سانتی‌متر.
تزیاتزان[۷۶] (رنگین کمان): مجلهٔ ادبی، فرهنگی و اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۲. از انتشارات بخش جوانان انجمن فرهنگی ارمنیان ایران. تعداد صفحات: ۴۰–۶۴ صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ سانتی‌متر.
تزیاتزان (رنگین کمان): ماهنامهٔ ادبی، فرهنگی و اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۲–۱۹۸۸م. از انتشارات انجمن فرهنگی ارمنیان ایران. صاحب امتیاز: کارِن اوهانجانیان. چاپخانه: اتاق چاپ. تعداد صفحات: ۱۶–۴۸ صفحه. قطع: ۲۲×۵/۲۸ سانتی‌متر.
هاندیپوم[۷۷] (دیدار): گاهنامهٔ ادبی. نشریهٔ گروه ادبی ارمنیان تهران. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۶م. سردبیران: خاچیک خاچر و گالوست خاننتس. چاپخانه: نائیری. تعداد صفحات: ۱۸۴–۲۱۶ صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: سه شماره.
آراکس[۷۸]: هفته‌نامهٔ فرهنگی، ادبی و اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۷م. صاحب امتیاز: یعقوب گریگوریان. سردبیر: مُوْسِس کشیشیان. قطع: ۳۰ ×۴۰ سانتی‌متر. آراکس در آغاز به صورت ماهنامه و با نام آراز به چاپ می‌رسید. از شمارهٔ چهارم، نام نشریه به آراکس تغییر یافت. از شمارهٔ نهم، بخش فارسی به آن اضافه شد. از شمارهٔ ۲۴، قطع نشریه به ۲۲ × ۳۰ سانتی‌متر تغییر یافت. از آوریل ۱۹۹۵م نشریه زیر نظر دکتر آناهید عیسائیان قرار گرفت. در۱۹۹۹م، امتیاز نشریه به مهندس سواک هوسپیان منتقل شد. از ۲۰۰۵م نشریه از حالت ماهنامه به هفته‌نامه تغییر یافت و سردبیر کنونی آراکس مُوْسِس کشیشیان است.
آپاگا[۷۹] (آینده): فصلنامهٔ پژوهشی ایرانشناسی و ارمنی‌شناسی. این نشریه در آغاز به صورت ماهنامه اما بعد به صورت فصلنامه منتشر شد. محل چاپ: تهران، ۱۹۹۵–۱۹۹۸م. صاحب‌امتیاز و مدیر مسئول: ادیک باغداساریان. تعداد صفحات:۸ صفحه. قطع: ۳۰×۴۵ سانتی‌متر. آپاگا پس از دو سال توقف بار دیگر از ۲۰۰۰م شروع به فعالیت کرده و پنجاهمین شماره از آن در تابستان ۲۰۱۲م به چاپ رسیده‌است. این فصلنامه در حال حاضر به زبانهای ارمنی، فارسی و انگلیسی در قطع ۱۴×۵/۲۱ سانتی‌متر و شمارگان۱۰۰نسخه در چاپخانهٔ احسان به چاپ می‌رسد.
پیمان[۸۰]: فصلنامهٔ فرهنگی ـ اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۱۹۹۶م/ ۱۳۷۵ش. صاحب امتیاز و مدیر مسئول: از ۱۳۷۵–۱۳۸۹ش دکتر لئون داویدیان و از ۱۳۸۹ش تا امروز مهندس وارطان وارتانیان. سردبیر: آرمینه آراکلیان. زیر نظر هیئت تحریریه در مؤسسهٔ ترجمه و تحقیق هور. چاپخانه: آلیک. این فصلنامه تنها فصلنامهٔ فرهنگی ارمنیان در ایران است که به‌طور کامل به زبان فارسی منتشر می‌شود. تعداد صفحات: ۲۰۰–۲۸۰صفحه. قطع: ۵/۱۶×۲۳ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۶۱ شماره.
لویس[۸۱] (نور): ماهنامهٔ فرهنگی ـ اجتماعی. محل چاپ: تهران، ۲۰۰۰م/۱۳۸۵ش. صاحب‌امتیاز، مدیر مسئول و سردبیر: ادیک باغداساریان. لویس به دو زبان فارسی و ارمنی منتشر می‌شود. چاپخانه: احسان. تعداد صفحات: دورهٔ اول ۱۶ صفحه و سپس ۲۰ صفحه. قطع: ۲۱×۲۹ سانتی‌متر.
هویس[۸۲] (امید): دوهفته نامهٔ اجتماعی ـ فرهنگی. محل چاپ: تهران، ۲۰۰۱م/۱۳۸۶ش. هویس به دو زبان فارسی و ارمنی منتشر می‌شود. صاحب امتیاز و مدیر مسئول: لئون آهارونیان. دبیر تحریریه: روبرت صافاریان. تعداد صفحات: ۴۰ صفحه. قطع: ۲۱×۲۸ سانتی‌متر.
هاندس[۸۳] (نشریه): فصلنامهٔ هنر و ادبیات. محل چاپ: تهران، ۲۰۰۱–۲۰۰۹م. صاحب امتیاز، مدیر مسئول و سردبیر: واروژ سورنیان. تعداد صفحات: ۴۸–۵۶ صفحه (شماره‌های ۱۹ و۲۰ آن در ۱۰۸ صفحه منتشر شده‌است). قطع: ۲۱×۲۹ سانتی‌متر.
نائیری تارگیرک[۸۴] (سالنامهٔ نائیری): سالنامهٔ ادبی، تحقیقی، تاریخی و فرهنگی. محل چاپ: تهران، ۲۰۰۴، ۲۰۰۸، ۲۰۱۰م. مؤلف: سبوه امیرخانیان. ناشر: نائیری. تعداد صفحات:۹۰۰ صفحه. قطع:۱۸×۵/۲۴ سانتی‌متر.

فهرست نشریه‌های داخلی انجمن‌ها و مؤسسات ارمنیان[ویرایش]

نشتاراک (نیشترک): محل چاپ: رشت، ۱۸۹۳م. چاپ سنگی.
پایلاک ـ کایتز (رعد و برق): ماهنامه. محل چاپ: تبریز، ۱۸۹۸–۱۹۰۳م. چاپ مدرسهٔ هایکازیان ـ تاماریان. پایلاک ـ کایتزابتدا به صورت جداگانه و به نامهای پایلاک و کایتز منتشر می‌شد و سپس به صورت یک نشریهٔ واحد درآمد. سردبیر: گاسپار هاکوپیان. این نشریه ابتدا به صورت ماهنامه و سپس به صورت کتاب منتشر شده‌است. تعداد صفحات: ۴–۶۸ صفحه. قطع: ۲۰×۳۵ و ۱۳×۲۱ سانتی‌متر.
پاروس (فانوس): محل چاپ: تهران، ۱۹۰۱م.
پاروس (فانوس): محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۲م. دستنویس.
هراگیرنر[۸۵] (تلگرامها): روزنامه. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۴م.
جانکر[۸۶] (تلاش): ماهنامهٔ علمی، ادبی و طنز. ترجمان انجمن سخنران جلفای اصفهان. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۱۴–۱۹۱۹م. دبیر هیئت تحریریه: مسروپ ماروتیان. تعداد صفحات: ۱۴–۴۰ صفحه. قطع: ۱۸×۲۲ سانتی‌متر. چاپ سنگی.
هایلی[۸۷] (آیینه): محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۶م. تعداد شماره‌های چاپ شده: دو شماره. چاپ سنگی.
کوهاک (موج): محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۸م.
گیوقاتسودزاین[۸۸] (صدای روستایی): هفته‌نامهٔ دانش‌آموزی. محل چاپ: جلفای اصفهان،

۱۹۱۹–۱۹۲۰م. سردبیر: وارتان آندریاسیان. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۵/۱۳×۲۱ سانتی‌متر.

رویتری هراگیر[۸۹] (تلگرام رویتر): این نشریه دو روز در میان چاپ می‌شد. محل چاپ: تبریز، ۱۹۱۹م. چاپسنگی.
آسق[۹۰] (سوزن): محل چاپ: تهران، ۱۹۲۰م.
متراک[۹۱] (تازیانه): مجلهٔ فکاهی. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۲۰م. سردبیر: آشوت باغداساریان. دستنویس.
اسپارتاک[۹۲]: ماهنامه. محل چاپ: تبریز، ۱۹۲۰. دستنویس.
ماهاک[۹۳] (چماق): هفته‌نامه. محل چاپ: مراغه، ۱۹۲۱م. تعداد شماره‌های چاپ شده: سه شماره.
تقکاتو[۹۴] (خبرنامه): محل چاپ: تهران، ۱۹۲۱–۱۹۲۲م.
پاتانی[۹۵] (نوجوان): ماهنامهٔ ادبی ـ هنری دانش‌آموزی. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۳–۱۹۲۴م. ترجمان دانش‌آموزان مدرسهٔ هایکازیان. سردبیر: آرا در هوهانسیان. تعداد صفحات: ۲۸ صفحه. قطع: ۱۰×۱۷ سانتی‌متر.
آناپاتی تزاغیک[۹۶] (گل بیابان): نشریهٔ انجمن نوجوانان مراغه. محل چاپ: مراغه، ۱۹۲۵م.
کایتز[۹۷] (جرقه): مجلهٔ کودکان و نوجوانان. محل چاپ: تهران، ۱۹۲۵م. چاپ سنگی.
کیانک[۹۸] (زندگی): دوهفته‌نامه. ترجمان انجمن دانش‌آموزان. محل چاپ: تبریز، ۱۹۲۵–۱۹۲۶م. دستنویس.
زارک[۹۹] (ضربه): هفته‌نامه. محل چاپ: روستای قرقون فریدن (اصفهان)، ۱۹۲۹م. دستنویس.
لی لی پوت[۱۰۰] (کوتوله): دوهفته‌نامهٔ فکاهی مصور دانش‌آموزی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۰–۱۹۳۱م. سردبیر: سارکیس بوداغیان. دستنویس.
کاتیلنر[۱۰۱] (قطرات): محل چاپ: تهران، ۱۹۳۰م.
مانوک[۱۰۲] (کودک): دوهفته‌نامه. محل چاپ: اصفهان، ۱۹۳۰–۱۹۳۱م. از انتشارات انجمن جویبار وابسته به کالج استوارت[۱۰۳] سردبیر: گالوست در گالوستیان. تعداد صفحات: ۷–۸ صفحه. قطع: ۲۲×۳۵ سانتی‌متر.
ژایر[۱۰۴] (صخره): هفته‌نامهٔ سیاسی، ادبی، اجتماعی و دانش‌آموزی. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۲–۱۹۳۳م. سردبیر: شاواسپ پتروسیان. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۲۲×۳۵ سانتی‌متر.
باخداگوشاکوتیون[۱۰۵] (طالع بینی): محل چاپ: آبادان، ۱۹۳۳م. تعداد صفحات: ۱۶صفحه، دو صفحهٔ اول مصور. قطع: ۹×۱۵ سانتی‌متر. دستنویس.
لویس (نور): هفته‌نامهٔ ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۳م. سردبیر: ادوارد دانیلیان.
مقو[۱۰۶] (زنبور عسل): هفته‌نامهٔ فکاهی. محل چاپ: تهران، ۱۹۳۳م. سردبیر: ادوارد دانیلیان. دستنویس.
اوسانوق[۱۰۷] (دانشجو): نشریهٔ دانشجویی. محل چاپ: تهران. ۱۹۳۴م. دستنویس.
ورژ[۱۰۸](انتقام): هفته‌نامهٔ کودکان. محل چاپ: تبریز. ۱۹۳۵م. از انتشارات انجمن کریستاپور. این نشریه در ۱۹۳۷م به صورت دوهفته‌نامه و در ۱۹۳۸م به صورت ماهنامه منتشر می‌شد. سردبیر: امیل هاکوپیان. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۲۱×۳۵ سانتی‌متر.
ورژهایاستانی[۱۰۹](انتقام ارمنستان): هفته‌نامه. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۵م. از انتشارات کتابخانه و انجمن کریستاپور. سردبیر: امیل هاکوپیان. تعداد صفحات:۴ صفحه. قطع: ۲۱×۵/۳۳ سانتی‌متر. دستنویس.
دومان[۱۱۰] (مه): ماهنامهٔ دانش‌آموزی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۵م. سردبیر: نورایر استپانیان. قطع: ۱۵×۲۱ سانتی‌متر. دستنویس.
بیوراکن[۱۱۱] (هزار چشمه): ماهنامهٔ دانش‌آموزی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۶–۱۹۴۰م. هیئتتحریریه: نورایر استپانیان، ویکتور آفتاندیلیان، ساموئل ساروخانیان، زاون قازاریان و دیگران. دستنویس.
مارت[۱۱۲] (نبرد): ماهنامه. این نشریه پس از مدتی به صورت سالنامه منتشر شد. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۶–۱۹۳۸م. زیر نظر هیئت تحریریه. دستنویس.
آرتزیو آترپاتاکانی[۱۱۳] (عقاب آترپاتاکان): نشریهٔ دانش‌آموزی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۸م. سردبیر: امیل هاکوپیان. تعداد صفحات:۴ صفحه. قطع:۲۲×۳۳سانتی‌متر. تعداد شماره‌های انتشار یافته: دو شماره. دستنویس.
ساسون[۱۱۴]: دوهفته‌نامهٔ کودکان ـ ورزشی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۸م. تعداد صفحات:۴ صفحه. قطع: ۲۲×۳۶ سانتی‌متر.
زیتون[۱۱۵]: دوهفته‌نامهٔ کودکان ـ ورزشی دانش‌آموزی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۸م. تعداد صفحات: ۲صفحه. قطع: ۲۲×۳۶ سانتی‌متر. دست‌نویس.
زیتون: دوهفته‌نامهٔ دانش‌آموزی. ترجمان گروه زیتون. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۸م. دبیران هیئت تحریریه: گریش درهاکوپیان و سوریک ملیک سارکیسیان.
آراکس (اَرَس): هفته‌نامهٔ دانش‌آموزی مدرسهٔ روستای گرجی. محل چاپ: روستای گرجی، ۱۹۳۹–۱۹۴۰م. دستنویس.
کامورج[۱۱۶] (پل): ماهنامهٔ انجمن نوجوانان. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۳۸–۱۹۳۹م. زیرنظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۲۶صفحه. قطع: ۲۲×۵/۲۳ سانتی‌متر. چاپ سنگی.
هور: دوهفته‌نامهٔ دانش‌آموزی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۹م. قطع: ۱۳×۲۰ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های انتشار یافته: یک شماره. چاپ سنگی.
کامک[۱۱۷] (اراده): دوهفته‌نامه. محل چاپ: تبریز، ۱۹۳۹–۱۹۴۲م. سردبیر: ساموئل خاچیکیان و بابگن چوکاسزیان. تعداد صفحات: ۳۶صفحه. قطع: ۵/۱۶×۵/۲۱سانتی‌متر. این نشریه نخست به صورت دستنویس و سپس به صورت چاپسنگی منتشر می‌شد.
های یریداسارد[۱۱۸] (جوان ارمنی): ماهنامهٔ انجمن نوجوانان. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۵۳م. هیئت تحریریه: گریش داوتیان، تاتول اوهانیان و هویک اللهوردیان. تعداد صفحات: ۲۴صفحه. قطع: ۵/۱۷×۲۳ سانتی‌متر.
زارتونک[۱۱۹] (بیداری): هفته‌نامهٔ انجمن نوجوانان. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۴م. تعداد صفحات: ۱۶صفحه. قطع: ۱۸×۵/۲۳سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
شارژوم[۱۲۰] (جنبش): دوماهنامهٔ نظریه‌پردازی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۵۴م. از انتشارات کتابخانهٔ رُستُوم ـ گاسپار. سردبیر: هرایر خالاتیان. تعداد صفحات:۲۰صفحه. قطع: ۵/۲۳× ۵/۳۴سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
آقبیور[۱۲۱] (چشمه): ماهنامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۴–۱۹۶۰م. تعداد صفحات: ۴–۸ صفحه. قطع: ۲۱×۳۳سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
مسروپ ماشتوتس[۱۲۲]: محل چاپ: آبادان، ۱۹۶۲م. به صورت ماشین نویسی شده.
پتاک[۱۲۳] (کندو): ماهنامهٔ ادبی ـ هنری دانشجویان دانشسرای ارمنی‌شناسی. محل چاپ: تهران، ۱۹۶۲م. زیر نظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۱۶–۲۰صفحه. قطع: ۵/۱۷×۵/۲۲ و ۵/۱۶×۵/۲۰سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
جاهاگیر[۱۲۴] (مشعلدار): ماهنامهٔ دینی، اخلاقی و بهداشتی. محل چاپ: تهران، ۱۹۶۳–۱۹۹۰م. از انتشارات کلیسای ادونتیست. سردبیر: هایک سالاکیان سپس هرانوش آودیسیان. تعداد صفحات: ۱۲–۱۴صفحه. قطع: ۲۱×۲۸سانتی‌متر.
درازارک[۱۲۵] (دق الباب): ماهنامهٔ دینی، ادبی و تحقیقی. محل چاپ: تبریز، ۱۹۶۳–۱۹۶۴م. ترجمان انجمن زنان دوستدار کلیسا. به صورت ماشین‌نویسی شده.
هور: ماهنامهٔ مدارس ملی هایکازیان ـ تاماریان و ساهاکیان. محل چاپ: تبریز، ۱۹۶۷م. زیرنظر هیئت تحریریه: گوهار بارسقیان، زاریک ملکونیان، نورا هاکوپیان و ویگن وسکانیان. تعداد صفحات: ۲۸صفحه. قطع: ۲۷×۳۵سانتی‌متر. به صورت ماشین نویسی شده.
آناهید[۱۲۶] (آناهیتا): ماهنامه. محل چاپ: آبادان، ۱۹۶۸–۱۹۶۹م. از انتشارات مدرسهٔ ملی ارمنیان ادب. سردبیر: و.ق. تعداد صفحات: ۲۴صفحه. قطع: ۲۲×۲۸سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده. این نشریه دارای بخش فارسی نیز بوده‌است.
اوسانوقاکان[۱۲۷] (دانشجویی): گاهنامهٔ انجمن دانشجویان ارمنی. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۰–۱۹۷۱م. زیرنظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۱۵–۱۸صفحه. قطع: ۲۰×۵/۲۶سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
آناهید (آناهیتا): ماهنامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۲م. به صورت ماشین‌نویسی شده.
آرد[۱۲۸] (اکنون): محل چاپ: تهران، ۱۹۷۲م. تعداد صفحات: ۱۶صفحه. قطع: ۵/۱۶×۲۴ سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
پاتانکان کازماکربوتیون[۱۲۹] (سازمان نوجوانان): آلبوم. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۲م. زیر نظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۳۳صفحه. قطع: ۵/۱۲×۵/۲۰سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده:یک شماره. به صورت ماشین‌نویسی شده.
منک[۱۳۰] (ما): محل چاپ: تهران، ۱۹۷۴م. به صورت ماشین‌نویسی شده.
تقکاتو نورجوقایی[۱۳۱] (خبرنامهٔ جلفای نو): خبرنامهٔ خلیفه‌گری اصفهان. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۷۷–۱۹۸۰م. این نشریه نخست به صورت دوهفته‌نامه و سپس به صورت ماهنامه منتشر می‌شد. از ۱۹۸۷–۱۹۹۴م نیز به صورت دوماهنامهای داخلی مشتمل بر فهرست خیران و نیکوکاران و جشنها و اعیاد ارمنیان انتشار یافت. سردبیران: مسروپ وارتاپت آشجیان، ل.گ. میناسیان و کوریون پاپیان (اسقف وقت اصفهان). تعداد صفحات:۶–۲۴صفحه. قطع:۲۱×۳۲و۲۲×۲۸و۲۱×۳۳سانتی‌متر.
آرارات تقکاتو[۱۳۲] (خبرنامهٔ آرارات): ماهنامهٔ فرهنگی. نشریهٔ سازمان فرهنگی ـ ورزشی آرارات. محل چاپ:تهران، ۱۹۵۴–۱۹۸۲م و ۱۹۸۸–۱۹۸۹م. تعداد صفحات: ۱۶صفحه. به قطع: ۵/۲۲×۳۳سانتی‌متر.
لورِر آراراتیتس[۱۳۳] (اخباری از آرارات): نشریهٔ سازمان فرهنگی ـ ورزشی آرارات. محل چاپ:تهران، ۱۹۹۵م. تعداد صفحات: ۵۰–۶۰ صفحه. قطع: ۲۱ × ۵/۲۸ سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۱۰۵ شماره.
میوتیون[۱۳۴] (انجمن): ماهنامهٔ اجتماعی ـ ادبی انجمن دانشگاهیان ارمنی ایران. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۹–۱۹۸۲م. تعداد صفحات: ۱۶–۲۴صفحه. قطع: ۲۱×۲۸ و ۲۲×۳۲سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: ۳۶ شماره.
آشاکرت[۱۳۵] (دانش آموز): مجلهٔ اجتماعی ـ فرهنگی. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۹–۱۹۸۳م. تعداد صفحات: ۲۴–۶۴صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ و ۲۴×۳۰سانتی‌متر.
ژقوورد[۱۳۶] (مردم): هفته نامهٔ اجتماعی ـ فرهنگی. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۷۹م. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۲۲×۲۸ سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
آشاکرتی دزاین[۱۳۷] (صدای دانشآموز): ماهنامهٔ اجتماعی ـ فرهنگی. محل چاپ: تهران، ۱۹۷۹م. تعداد صفحات: ۱۴–۲۴صفحه. قطع: ۵/۲۰×۲۵ و ۲۴×۳۰سانتی‌متر.
کاپ[۱۳۸] (ارتباط): محل چاپ: تهران، ۱۹۷۹م.
مشاکویت (فرهنگ): نشریهٔ انجمن فرهنگی ارمنیان اهواز. محل چاپ: اهواز، ۱۹۷۹م. تعداد صفحات: ۱۲صفحه. قطع: ۵/۱۶×۲۱سانتی‌متر. تعداد شماره‌های چاپ شده: یک شماره. به صورت ماشین‌نویسی شده.
تقکاتو شاهین شهری[۱۳۹] (خبرنامهٔ شاهین شهر): ماهنامهٔ خبری. محل چاپ:شاهینشهر اصفهان، ۱۹۸۳م. تعداد صفحات: ۱۶صفحه. قطع: ۲۲×۳۳ سانتی‌متر.
هقاپوخوتیان جامبوو[۱۴۰] (در راه انقلاب): مجلهٔ اجتماعی ـ سیاسی. محل چاپ: تهران،

۱۹۷۹–۱۹۸۶م. تعداد صفحات: ۱۶–۶۴صفحه. قطع: ۱۷×۲۴ و ۲۱×۲۸سانتی‌متر. برخی از شماره‌های این نشریه دارای بخش فارسی نیز بوده‌است.

رافی یریداسارداکان[۱۴۱] (رافی جوانان): دوهفته نامهٔ اجتماعی از انتشارات انجمن جوانان رافی. محل چاپ:تبریز، ۱۹۷۹م. تعداد صفحات: ۸–۱۴صفحه. قطع: ۲۲×۳۳ سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
شارژوم[۱۴۲] (جنبش): ماهنامه. محل چاپ:کرمانشاه، ۱۹۸۰م. به صورت ماشین‌نویسی شده.
آرِوِلک (شرق):ماهنامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۰م.
سورهانداک[۱۴۳] (پیک): ماهنامهٔ کلیسای انجیلی ارمنیان ایران. محل چاپ: تهران. ۱۹۸۰–۱۹۹۴م. زیرنظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۱۶–۲۲صفحه. قطع: ۲۱×۳۲ سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
آزدارار (خبررسان): ماهنامهٔ دانشجویان فوقبرنامهٔ دورهٔ ارمنی‌شناسی. محل چاپ: شیراز، ۱۹۸۱–۱۹۸۲م. سردبیر: آرمینهآراکلیان. تعداد صفحات: ۱۸–۲۴صفحه. قطع:۲۱×۳۰ سانتی‌متر.

آیبوبن[۱۴۴] (الفبا): مجلهٔ اجتماعی، فرهنگی و ادبی انجمن فرهنگی ـ ورزشی سیپان. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۱–۱۹۸۲م. تعداد صفحات: ۴۴صفحه. قطع: ۲۱×۲۹ سانتی‌متر.

اوسوتسیچ[۱۴۵] (معلم): مجلهٔ فرهنگی معلمان ارمنی مدارس تهران. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۱–۱۹۸۲م. تعداد صفحات: ۲۸صفحه. قطع: ۲۲×۲۸ سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
دبی یرگیر[۱۴۶] (به سوی وطن): گاهنامه. ترجمان سازمان جوانان روبن. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۸۱–۱۹۸۶م. زیرنظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۸–۲۰صفحه. قطع: ۲۴×۳۴ سانتی‌متر.
تقکاتو تهرانی هایوتس تمی[۱۴۷] (خبرنامهٔ خلیفه گری ارامنهٔ تهران) خبرنامهٔ شورای خلیفه‌گری ارمنیان تهران. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۲م. تعداد صفحات: ۲۰–۴۴صفحه. قطع: ۲۱×۲۹ سانتی‌متر. به صورت ماشین‌نویسی شده.
تقکاتو هایکاکان دبروتسنری[۱۴۸] (خبرنامهٔ مدارس ارمنیان): خبرنامهٔ مدارس ملی ارمنیان تهران. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۲–۱۹۸۳م. زیرنظر هیئت تحریریه. تعداد صفحات: ۴صفحه. قطع: ۲۱×۵/۲۹ سانتی‌متر.
مانکاگیرک[۱۴۹] (کتاب کودک): آلبوم مصور از انتشارات اولیای مدرسهٔ ابتدایی ارمنیان آرمن. محل چاپ: جلفای اصفهان، ۱۹۸۵م. تعداد صفحات: ۱۲صفحه. قطع: ۲۱×۳۱ سانتی‌متر.
تقکاتوهای جارداراگدنری[۱۵۰] (خبرنامهٔ مهندسان ارمنی): خبرنامهٔ انجمن معماران و مهندسان ارمنی. محل چاپ: تهران، ۱۹۸۷–۱۹۹۴م. تعداد صفحات: ۱–۲صفحه. قطع: ۲۱×۵/۲۹ سانتی‌متر.
لراکاق[۱۵۱] (گزیدهٔ اخبار): خبرنامهٔ مؤسسهٔ ترجمه و تحقیق هور. محل چاپ: تهران. ۱۹۹۲–۱۹۹۷م. تعداد صفحات: ۱۴–۲۸صفحه. قطع: ۲۱×۲۹ سانتی‌متر.
آرداز[۱۵۲]: خبرنامهٔ داخلی (مذهبی ـ فرهنگی) شورای خلیفه‌گری کل آذربایجان ایران. محل چاپ: تبریز، ۲۰۰۵م.

فهرست نشریه‌های دارای صفحاتی به زبان ارمنی

ایران کنونی: هفته‌نامه، محل چاپ: تهران، ۱۳۱۳–۱۳۱۸ش. مدیر مسئول: گریگور یقیکیان. این نشریه در شش ماه اول انتشار به دو زبان فارسی و روسی و در چند شماره نیز به ارمنی و فارسی منتشر شده‌است. ایران کنونی پس از وقفهای چند ساله بار دیگر از اوایل ۱۳۲۲ش منتشر شد.
ماسیس: هفته‌نامه. محل چاپ: تهران، ۱۹۵۱–۱۹۵۲م. صاحب امتیاز و سردبیر: وازگن آبراهامیان. تعداد صفحات ۴صفحه. قطع: ۳۲ ×۴۲ سانتی‌متر. چاپخانه: مشعل آزادی.
اندیشه و هنر: ماهنامهٔ علمی، تاریخی، ادبی. محل چاپ: تهران، ۱۳۳۳ش. صاحب‌امتیاز و مدیر مسئول: دکتر ناصر وثوقی. سردبیر بخش مقالات ارمنی: هرایر خالاتیان. این نشریه از شمارهٔ هشتم تا دهم حداکثر تا دوازده صفحه مقالاتی به زبان ارمنی منتشر می‌کرد.

منابع[ویرایش]

بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine [۱] at Avproduction.am
Armenian Soviet Encyclopedia. Yerevan.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
Այվազյան, Հ. Մ. (2005 (2007)). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). առաջին / երկրորդ. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ. Check date values in: |date= (help)صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine [۲] at Avproduction.am
Այվազյան, Հ. Մ. (2005). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). առաջին. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
بایگانی‌شده در ۶ مارس ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine [۳] at Avproduction.am
Այվազյան, Հ. Մ. (2005). Ով ով է. հայեր (կենսագրական հանրագիտարան: Երկու հատորով). առաջին. Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատ.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
لازاریان، ژانت دیگرانوهی (۱۳۸۲)، «مطبوعات»، دانشنامه ایرانیان ارمنی، تهران: انتشارات هیرمند، ص. ۲۰۸–۱۹۲، شابک ۳-۵۰-۶۹۷۴-۹۶۴ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک) پارامتر |چاپ= اضافه است (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
رائین، اسماعیل (۱۳۴۹). «ارامنه پیشرو نشریات گوناگون». ایرانیان ارمنی. مؤسسه انتشارات امیرکبیر. ص. ۱۸۴–۱۷۰.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
رائین، اسماعیل (۱۳۴۹). «ارامنه پیشرو نشریات گوناگون». ایرانیان ارمنی. مؤسسه انتشارات امیرکبیر. ص. ۱۸۴–۱۷۰.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
هویان، آندرانیک (۱۳۸۰). ارمنیان ایران. تهران: مرکز بین‌المللی گفتگوی فرنگ‌ها با همکاری انتشارات هرمس. ص. ۹۴–۶۷. شابک ۲-۰۰۷-۳۶۳-۹۶۴ مقدار |شابک= را بررسی کنید: checksum (کمک). پارامتر |چاپ= اضافه است (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
بیگلریان، آرمن (۱۳۹۱). «نگاهی به تاریخچهٔ مطبوعات ارمنیان ایران». فصلنامه فرهنگی پیمان. سال شانزدهم (۶۱). دریافت‌شده در ۲۲ نوامبر ۲۰۱۸.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.

This article "فهرست نشریات ارمنی‌زبان چاپ ایران" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:فهرست نشریات ارمنی‌زبان چاپ ایران. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب متناظر با <references group="persian-alpha"/> یافت نشد.

Facebook Page

Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language[ویرایش]

فهرست نشریات ارمنی‌زبان چاپ ایران in English

[persian-alpha ۱]

[persian-alpha ۲]

[persian-alpha ۳]

فهرست نشریات ارمنی‌زبان چاپ ایران

فهرست

آ[ویرایش]

الف[ویرایش]

ب[ویرایش]

پ[ویرایش]

ت[ویرایش]

خ[ویرایش]

ر[ویرایش]

ز[ویرایش]

ش[ویرایش]

ق[ویرایش]

ک[ویرایش]

گ[ویرایش]

ل[ویرایش]

م[ویرایش]

ن[ویرایش]

و[ویرایش]

ه[ویرایش]

فهرست نشریه‌های ارمنیان ایران به ترتیب تاریخ انتشار[ویرایش]

فهرست نشریه‌های داخلی انجمن‌ها و مؤسسات ارمنیان[ویرایش]

منابع[ویرایش]

📰 Article(s) of the same category(ies)[ویرایش]

Read or create/edit this page in another language[ویرایش]