فیبر ترکیبی کواکسیال
"این مقاله در حال ترجمه از ویکی انگلیسی است، لطفا حذف نشود"
(HFC) یک اصطلاح صنعت مخابرات برای یک شبکه پهن باند است که کابل فیبر نوری و کابل هم‌محور را ترکیب می‌کند . از اوایل دهه ۱۹۹۰ توسط اپراتورهای کابلی در سطح جهانی به کار گرفته شد .
در یک سیستم کابلی fiber - coaxial , کانال‌های تلویزیونی از تاسیسات توزیع سیستم های کابلی , به جوامع محلی از طریق خطوط مشترک فیبر نوری فرستاده می‌شوند . در جامعه محلی , جعبه‌ای به نام یک‌گره نوری , سیگنال را از پرتوی نور به فرکانس رادیویی ( RF ) ترجمه می‌کند, و آن را روی خطوط کابل هم‌محور برای توزیع به محل مشترک می‌فرستد . خطوط بدنه فیبر نوری پهنای باند کافی برای اجازه توسعه آینده و خدمات متمرکز با پهنای باند ارایه می‌دهند .
شبکه فیبر نوری از اپراتور های کابلی , گاهی به ایستگاه اصلی منطقه‌ای , و در نهایت به یک‌گره کابل هم محور که در هر جایی از ۲۵ تا ۲۰۰۰ خانه خدمات‌رسانی می‌کند , گسترش می‌یابد . A معمولا ً دارای دیش‌های ماهواره برای دریافت سیگنال‌های تصویری دوردست و همچنین روترهای تراکم IP خواهد بود . برخی ازاصل همچنین تجهیزات تلفنی ( مانند تبادل خودکار تلفن ) را برای ارائه خدمات از راه دور به جامعه ارائه می‌کنند .
یک مرکز منطقه‌ای یا ناحیه‌ای , سیگنال ویدئویی را از سرور ایستگاه اصلی دریافت خواهد کرد و به آن کانال‌های تلویزیون کابلی , آموزشی و دولتی ( PEG ) را که توسط مراجع محلی محلی مورد نیاز است و یا تبلیغات هدفمند مورد نیاز برای یک منطقه محلی را وارد می‌کند , اضافه خواهد کرد . خدمات مختلف کد گذاری شده, مدوله شده و تبدیل شده روی حمل‌کننده‌های RF ترکیب می‌شوند , که بر روی یک سیگنال الکتریکی منفرد ترکیب می‌شوند و به یک فرستنده نوری پهنای باند وارد می‌شوند .
این فرستنده نوری سیگنال الکتریکی را به یک سیگنال مدوله شده به سمت پایین‌دست تبدیل می‌کند که به گره‌ها فرستاده می‌شود . فیبر نوری فیبر یا هاب را به گره‌های نوری در یک توپولوژی نقطه به نقطه یا ستاره‌ای متصل می‌کند , یا در برخی موارد , در یک توپولوژی حلقه محافظت .
گره فیبر نوری[ویرایش]
یک گره فیبر نوری دارای یک گیرنده نوری پهنای باند است که سیگنال مدوله شده به سمت پایین‌دست را که از the یا هاب به یک سیگنال الکتریکی که به خانه‌ها می‌رود تبدیل می‌کند . تا سال ۲۰۱۵ , سیگنال پایین‌دست یک سیگنال مدوله کننده RF است که معمولا ً در فرکانس ۵۰ مگاهرتز آغاز می‌شود و از ۵۵۰ تا ۱۰۰۰ مگاهرتز در انتهای فوقانی نوسان دارد . همچنین گره فیبر نوری شامل یک فرستنده مسیر معکوس یا بازگشتی است که ارتباط را از خانه به ارسال می‌کند . در آمریکای شمالی , این سیگنال معکوس یک RF مدوله شده از ۵ تا ۴۲ مگاهرتز است در حالی که در دیگر نقاط جهان , دامنه آن ۵ تا ۶۵ مگاهرتز است . مبدل نوری ترکیب‌شده با گیرنده نوری یک نود را شکل می‌دهد . [نیازمند شفاف‌سازی]
بخش نوری شبکه مقدار زیادی انعطاف‌پذیری ایجاد می‌کند . اگر کابل‌های فیبر نوری زیادی به گره وجود نداشته باشند , تسهیم تقسیم طول‌موج می‌تواند برای ترکیب سیگنال‌های نوری چندگانه روی همان فیبر استفاده شود . فیلترهای نوری برای ترکیب و جداسازی طول‌موج‌های نوری در فیبر تک استفاده می‌شوند . برای مثال , سیگنال پایین‌دست می‌تواند روی طول‌موج در ۱۴۹۰ نانومتر باشد و سیگنال بازگشتی می‌تواند روی طول‌موج اولیه‌ای در ۱۳۱۰ نانومتر قرار گیرد .
اتصال نهایی به مشتریان[ویرایش]
بخش کواکسیال این شبکه خانه‌های ۲۵ - ۲۰۰۰ را به هم متصل می‌کند ( 500 برابر نمونه ) در پیکربندی یک درخت و شاخه جدا از نود . تقویت‌کننده‌های RF در فواصل زمانی برای غلبه بر میرایی کابل و تلفات منفعل سیگنال‌های الکتریکی ناشی از شکافتن یا " زدن " کابل کواکسیال استفاده می‌شوند .
تنه کابل‌های کواکسیال به گره نوری متصل شده‌اند و کواکسیال را تشکیل می‌دهند که کابل‌های توزیع کوچک‌تر به آن متصل می‌شوند.بدنه کابل‌ها دارای قدرت AC هستند که در خط کابل معمولا ً ۶۰ یا ۹۰ V با یک منبع تغذیه ( با باتری پشتیبانی اسید سربی در داخل ) و یک قدرت درون اضافه می‌شود . قدرت به خط کابل اضافه می‌شود به طوری که گره‌های نوری ، بدنه و تقویت‌کننده‌های توزیع به یک منبع توان خارجی و خارجی نیازی ندارند . تامین برق می‌تواند یک کنتور برق در کنار آن بسته به مقررات شرکت برق محلی داشته باشد .
از کابل‌های trunk، کابل‌های توزیع کوچک‌تر به بندری از تقویت‌کننده خرطوم متصل می‌شوند تا سیگنال RF و قدرت AC را در خیابان‌های انفرادی پایین حمل کنند. در صورت نیاز، extenders خطی، که تقویت‌کننده‌های توزیع کوچک‌تر هستند، سیگنال‌ها را برای حفظ قدرت سیگنال تلویزیونی در سطحی که تلویزیون می‌تواند آن را بپذیرد، بالا می‌برند. سپس خط توزیع به "ضرب" می‌شود و برای اتصال دادن قطره به خانه‌های مشتریان استفاده می‌شود.
این شیرها سیگنال RF را عبور می‌دهند و قدرت AC را مسدود می‌کنند، مگر اینکه دستگاه‌های ارتباطی وجود داشته باشند که نیاز به قابلیت اطمینان برق پشتیبانی شده توسط سیستم قدرت کشش دارند. شیر در یک قطره coaxial کوچک با استفاده از یک اتصال‌دهنده نوع استاندارد که به عنوان اتصال‌دهنده F اتصال.شناخته می‌شود، به پایان می‌رسد.
سپس قطره به خانه‌ای متصل می‌شود که یک بلوک زمینی از سیستم در برابر ولتاژ سرگردان محافظت می‌کند. بسته به طراحی شبکه، پس از آن سیگنال می‌تواند از طریق یک شکاف دهنده به تلویزیون‌های چندگانه یا به چندین جعبه فوقانی (جعبه‌های کابل)عبور داده شود که ممکن است به یک تلویزیون متصل شوند. اگر تعداد زیادی از نویزگیر ها برای اتصال تلویزیون‌های چندگانه استفاده شوند، سطح سیگنال کاهش خواهد یافت و کیفیت تصویر روی کانال‌های آنالوگ کاهش خواهد یافت. سیگنال در تلویزیون از آن نویزگیر کیفیت را از دست می‌دهد و نیاز به استفاده از یک تقویت‌کننده "drop" یا "خانه" برای بازیابی سیگنال دارد.
This article "فیبر ترکیبی کواکسیال" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:فیبر ترکیبی کواکسیال. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
