مازراتی Birdcage 75th
 | این مقاله، مازراتی Birdcage 75th، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شده‌است. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته می‌شود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد.
| مازراتی Birdcage 75th |
|---|
صفحه پودمان:Infobox/styles.css محتوایی ندارد. Maserati Birdcage 75th یک خودروی مفهومی عملیاتی است که توسط تیم طراحی Pininfarina به رهبری Lowie Vermeersch شامل Jason Castriota و Giuseppe Randazzo به سرپرستی Ken Okuyama طراحی و توسعه یافته است. این خودرو اولین بار در نمایشگاه خودرو ژنو ۲۰۰۵ معرفی شد. این اتومبیل به افتخار خودروهای مسابقه‌ای کلاسیک Maserati Birdcage در دهه‌های ۱۹۶۰ و پنجمین سالگرد تاسیس پینینفارینا نامگذاری شد. Birdcage حاصل همکاری مازراتی، پینین فارینا و موتورولا بود تا تخصص فنی خود را به نمایش بگذارند. این خودرو تنها در دو ماه و پس از یک مرحله طراحی سریع با استفاده از رندرهای سه‌بعدی تکمیل شد.
شاسی[ویرایش]
Birdcage 75th بر روی شاسی فیبر کربنی مدل مسابقه‌ای مازراتی MC12 GT1 ساخته شده است و در اجزای بسیاری با آن اشتراک دارد، به ویژه موتور. Birdcage 75th از موتور فراری/مازراتی F140 V12 استفاده می‌کند که در وسط و با زاویه ۶۵ درجه‌ای نصب شده است. این موتور که در فراری Enzo هم از آن استفاده می‌شد ۷۰۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کند.
بدنه[ویرایش]
بدنه این خودرو توسط پینینفارینا به مناسبت جشن تولد ۷۵ سالگی این شرکت طراحی شده‌است. نمای بیرونی از فیبر کربن با دیفیوزر در عقب و دو اسپویلر که به طور خودکار در سرعت، بالا می‌آیند ساخته شده است. شیشه جلو از جنس پرسپکس ساخته شده و تقریباً از جلو تا عقب خودرو امتداد دارد. این مساله به خاطر موقعیت پایید صندلی راننده ضروری است - اگر شیشه جلو کوتاه‌تر می‌بود، راننده قادر به دیدن جاده مقابل نبود. در جلو، دماغه کوتاه با جلوپنجره بزرگ با نشان مازراتی، چراغ‌های LED باریک که دو ورودی هوا را در بر می‌گیرند و یک اسپلیتر در زیر ورودی هوای پایینی مشخص می‌شود. در عقب، پوشش شفاف موتور، شیشه جلو را ادامه می‌دهد و امکان مشاهده موتور V12 در وسط را فراهم می‌کند. ورودی هوای یکپارچه با سقف، خنک کاری را بهبود می‌بخشد و نیاز به ورودی هوا در پانل‌های بدنه را برطرف می‌کند. پلکسی تیره در پشت باریک‌تر می‌شود و با دیفیوزری از جنس فیبر کربن ادغام می‌شود و دو لوله اگزوز در مرکز با آرایش عمودی جای گرفته‌اند. دو چراغ عقب LED کشیده، خروجی‌های هوا را در بر گرفته‌اند و فضای باز بزرگ زیر سپر عقب، آیرودینامیک را بهبود می‌بخشد. چرخ هایی با ابعاد ۲۱ اینچ در جلو و ۲۲ اینچ در عقب به طور ویژه برای این خودرو طراحی شده‌اند.
این اتومبیل همچنین فاقد درب بود. در عوض، یک کانوپی حبابی متشکل از قسمت اعظم بدنه جلو را می‌شد به روشی مشابه خودروهای باند باگ ، فراری مدولو و خودروی مفهومی ساب Aero X 2006 بالا برد. با این حال، مدل به نمایش در آمده فاقد تهویه مطبوع یا هر نوع سیستم کنترل آب و هوا است.
فضای داخلی[ویرایش]
فضای داخلی با کمک موتورولا، شریک فنی پینینفارینا در آن زمان طراحی شده بود. صندلی‌هایی که به رنگ جیر آبی با کمربندهای ایمنی سه نقطه پوشانده شده‌اند، با شاسی یکپارچه بودند. کنسول مرکزی دارای یک دسته دنده فلزی و چند دکمه برای کنترل عملکردهای مختلف خودرو بود. کابین دارای یک نمایشگر سر بالا (HUD) است که بر روی یک پانل شفاف که در مرکز داشبورد قرار دارد، نمایش داده می‌شود. این نمایشگر اطلاعاتی را نشان می‌دهد که معمولاً روی ابزارهای داشبورد ظاهر میشوند از جمله سرعت سنج و نشانگر دور موتور. روی این نمایشگر همچنین تصویر دیجیتالی از ساعت آنالوگ سنتی مازراتی نیز نمایش داده می‌شد. در وسط فرمان یک دستگاه کنترلی شبیه تلفن همراه نصب شده بود. روی داشبورد یک قاب لوله‌ای، مشابه نمونه‌هایی که در اتومبیل‌های مسابقه‌ای Birdcage دیده می‌شد، قرار داشت. این قاب از صفحه نمایش HUD ثانویه پشتیبانی می‌کرد. این خودرو به جای آینه‌های کناری معمولی به دوربین‌های دید عقب مجهز شده بود.
طراحی[ویرایش]
.jpg)
طبق گفته Okuyama، نمای بیرونی خودرو صاف باشد و در عین حال اجزای پشتیبانی کننده را از بیرون نشان دهد. ویژگی که در ماشین های مسابقه ای Birdcage دیده می‌شد. این خودرو دارای یک پوشش موتور شفاف بود که باعث می‌شد موتور آن قابل مشاهده باشد. همچنین کانوپی حبابی شیشه‌ای دید بهتری به بیرون فراهم می‌کرد.
طراحی Birdcage 75th، از خودروی مفهومی فراری مدولو و ماشین‌های مسابقه‌ای Birdcage مازراتی الهام گرفته بود که به خاطر قوس‌های چرخ‌های بیرون زده، خطوط بدنه کم ارتفاع غیرمعمول و شیشه‌های جلوی کشیده و شیبدار معروف بودند. این خودرو دارای یک هدست بلوتوث برای تلفن‌های همراه طراحی شده توسط موتورولا و چندین دوربین است تا راننده بتواند «تجربه رانندگی [خود] را با دیگران به اشتراک بگذارد».
جوایز[ویرایش]
این مدل مفهومی برنده جوایز زیر شد:
- جایزه مدل مفهومی کلاسیک لویی ویتون (2006)
- بهترین مدل مفهومی نمایشگاه خودرو ژنو (2005)
- زیباترین خودروی دنیا (2005)
پیوند به بیرون[ویرایش]
رده:خودروهای موتور وسط-محور عقب رده:خودروهای کوپه رده:خودروهای اسپرت رده:پینینفارینا رده:اتومبیل‌های دهه ۲۰۰۰
This article "مازراتی Birdcage 75th" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:مازراتی Birdcage 75th. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
