محمدابراهیم اولیاء سمیع
محمدابراهیم اولیاء سمیع[ویرایش]
محمدابراهیم اولیاء سمیع
ملیت : ایرانی - قرن : 13 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)
(وف 1300 ق)، خطاط و شاعر، متخلص به صفا. معروف به حاجى آقا اولیاء سمیع. وى از نوادگان میرغیاث الدین منصور و از سادات دشتكى اهلاللَّه بود. همه ى خاندان او به همین نام معروف بوند. در خدمت حسام السلطنه، سلطان مراد میرزا، تربیت یافت. پس از تحصل علم و معرفت در شیراز، به بمبئى رفت و كتابهاى «تاریخ وصاف»، «دیوان» حافظ، «انوار سهیلى»، «شاهنامه فردوسى»، «دیوان قاآنى» را به خط خود نوشت و چاپ كرد و تاكنون نسخه هاى آن در كتابخانه هاى ایران موجود است. سالها در بمبئى و حیدرآباد به سر برد و در آنجا به تجارت پرداخت. در آخر كلیه مال التجاره او در دریا غرق شد و تهى دست به حیدرآباد رفت و در آنجا به تعلیم زبان فارسى مشغول شد. پس از چندى به مشهد و از آنجا به شیراز رفت و همان جا درگذشت. جسدش را به نجف منتقل كردند. اولیاء سمیع نستعلیق را خوش مى نوشت و شعر نیز مى سرود. از آثار وى: «دیوان» شعر؛ «تاریخ وصاف»، كه به سال 1269 ق در بمبئى چاپ شده است، به قلم كتابت خفى خوش؛ «اخلاق ناصرى» و غیره، كه اجزاء خمسه ى آن در یك مجلد به سال 1286 ق در بمبئى چاپ شده، به قلم كتابت خفى خوش، شش دفتر «مثنوى» مولانا، كه به سال 1270 ق چاپ شده، به قلم كتابت خفى خوش. و دو اثر دیگر كه در كتاب «احوال و آثار خوشنویسان» به آنها اشاره شده است.در حال حاضر نوادگان این جناب در شیراز ، تهران و همدان زندگی می نمایند ، و بزرگ خاندان اولیاء سمیع شیرازی، به نام عبدالحسین اولیاء سمیع در شهر شیراز اقامت دارد .
آثار عجم(561)،احوال و آثار خوشنويسان(623/3 -624)،حديقة الشعراء(1021/2-1022)،دانشمندان و سخن‌سرايان فارس(459/3-462)،الذريعة(609/9)، ريحانه(447/3)،سفينة المحمود(555/2-556)، طرائق الحقائق(516/3)،لغت‌نامه(ذيل/صفا)، مرآة الفصاحه(354-355)،مصطبۀ خراب(118)، نگارستان دارا(216-218).
This article "محمدابراهیم اولیاء سمیع" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:محمدابراهیم اولیاء سمیع. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
