محمد بلوری
محمد بلوری (متولد ۱۳۱۵ [۱] در قائم‌شهر) روزنامه‌نگار ایرانی است که بیش از شش دهه روزنامه‌نگاری کرده و بنیان‌گذار صفحه حوادث در مطبوعات ایران است.[۲]
ورود به دنیای روزنامه‌نگاری[ویرایش]
او در سال ۱۳۱۵ شمسی در قائم‌شهر متولد شد. در نوجوانی به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون مقطع ششم متوسطه را گذراند. به‌توصیه معلم انشایش، جواد تربتی، به عبدالرسول عظیمی، سردبیر روزنامه کیهان، معرفی شد. [۳]
فعالیت حرفه‌ای پیش از انقلاب[ویرایش]
بلوری در شهریور ۱۳۳۶ وارد روزنامه کیهان شد. چند ماه بعد در همان سال، صفحه حوادث روزنامه کیهان را که اولین صفحه حوادث در روزنامه‌های ایران بود بنیان گذاشت.[۴] بلوری تا دوران انقلاب ۱۳۵۷ ایران حوادث زیادی را پوشش داشت که بسیاری از آن‌ها جنبه تاریخی داشتند و بابت کار روزنامه‌نگاری خود چند باری نیز با ساواک درگیر شد. او بود که اسرار جنایت امیرحسین آزموده را که مخالفان سیاسی را در دریاچه نمک می‌انداخت افشا کرد و باعث شد روزنامه کیهان دو روز توقیف شود. [۵] بلوری در بهار سال ۱۳۵۷ ممنوع‌القلم شد. [۶] در دوران انقلاب ۱۳۵۷ ایران، بلوری یکی از افرادی بود که در اعتصاب روزنامه‌نگاران در اعتراض به سانسور نقش مؤثری داشت.[۷] در همین دوران، بلوری یکی از اعضای شورای سردبیری پنج‌نفره روزنامه کیهان بود که به‌طور استثنایی با رأی اعضای تحریریه تشکیل شده بود. در این رأی‌گیری او بیشترین رأی را آورد. تا سال ۱۳۵۸ بلوری در روزنامه کیهان کار می‌کرد و بعد از تصفیه تحریریه این کیهان، خود را بازخرید کرد. همچنین او در آخرین مجمع عمومی سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات رییس هیأت‌مدیره شد. [۸]
فعالیت حرفه‌ای پس از انقلاب[ویرایش]
مدتی پس از انقلاب، بلوری روزنامه‌نگاری را کنار گذاشت اما چند سال بعد، دوباره به این کار بازگشت و در مجله تلاش شروع به پاورقی‌نویسی کرد. در سال ۱۳۶۹ سردبیر هفته‌نامه دانش‌وفن شد و در اوایل دهه هفتاد همزمان سردبیر مجله تکاپو هم شد. [۹] بلوری از ابتدای انتشار روزنامه ایران در سال ۱۳۷۳ دبیر سرویس حوادث این روزنامه و سپس در سال ۱۳۸۱ دبیر سرویس حوادث روزنامه اعتماد شد.[۱۰] او پس از انقلاب حوادث زیادی همچون جنایت خیابان گاندی (ماجرای شاهرخ و سمیه) [۱۱]، خفاش شب [۱۲]، قتل‌های زنجیره‌ای ایران [۱۳] و قتل‌های محفلی کرمان [۱۴] را پوشش داد. در سال ۱۳۹۸، کتاب خاطرات بیش از شش دهه روزنامه‌نگاری بلوری منتشر شد.[۱۵]
منابع[ویرایش]
- بلوری، محمد (۱۳۹۸). به‌اهتمام سعید ارکان‌زاده یزدی، ویراستار. محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری. تهران: نشر نی.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ایسنا، حال محمد بلوری خوب است، فاطمه خلیلی، ۱۶ بهمن ۱۳۹۸
- ایرنا، رونمایی از کتاب «محمد بلوری: خاطرات شش‌دهه روزنامه‌نگاری»، ۲۰ آذر ۱۳۹۸
- ایسنا، افشای اسراری تازه از جنایات سیاسی «آیشمن ایران»، فاطمه خلیلی، ۱۶ بهمن ۱۳۹۸
- نشر نی، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری
پی‌نوشت[ویرایش]
This article "محمد بلوری" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:محمد بلوری. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
- ↑ ایسنا، حال محمد بلوری خوب است، ۱۶ بهمن ۱۳۹۸
- ↑ ایرنا، رونمایی از کتاب «محمد بلوری: خاطرات شش‌دهه روزنامه‌نگاری»، ۲۰ آذر ۱۳۹۸
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۴۰.
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۷۷-۸۶.
- ↑ ایسنا، افشای اسراری تازه از جنایات سیاسی «آیشمن ایران»، ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۸
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۴۰۱-۴۰۵.
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۴۷۲-۴۷۵.
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۵۳۸.
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۵۵۴-۵۵۷.
- ↑ ایسنا، حال محمد بلوری خوب است، ۱۶ بهمن ۱۳۹۸
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۶۰۶.
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۵۶۱.
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۵۳۸.
- ↑ بلوری، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری، ۵۸۰.
- ↑ نشر نی، محمد بلوری: خاطرات شش دهه روزنامه‌نگاری
