محمد شکری‌فومشی
=== دکتر محمد شکری فومشی محقق و مدرس در مطالعات زبان‌های ایرانی، متخصص در پژوهش‌های مانوی، عضو هیئت علمی گروه ادیان ایرانیِ دانشگاه ادیان و مذاهب قم، و مدیر دپارتمان خارجیِ ادیان ایرانی و ایران‌شناسیِ این دانشگاه است.[۱] او در سال 1379 زیر نظر بدرالزمان قریب و ژاله آموزگار در رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی از دانشکده ادبیات و علوم انسانیِ دانشگاه تهران مدرک کارشناسی ارشد و آنگاه در 1393/ 2014 پس از دفاع از رساله‌اش در مطالعات مانوی زیر نظر دِزمُند دورکین‌مَیستِرارْنْست[۲] از دانشگاه آزاد برلین (Freie Universität Berlin)[۳] مدرک دکتری ایران‌شناسی گرفت. شکری‌فومشی که عضو چندین انجمن ملی و بین‌المللی مانند انجمن بین‌المللی مطالعات مانوی (IAMS)[۴] است، استاد زبان‌های باستانی ایران و متخصص در پژوهش‌هایِ ایرانیِ میانه مانوی است. گزیده آثار از میان آثارش در این حوزه می‌توان به کتاب‌های انجیل زنده مانی و سرودهای انجیلی (به انگلیسی، برلین، 2014)؛ کتاب‌شناسی مطالعات مانوی (طهوری، 1397)؛ راهنمای دست‌نوشته‌های مانوی تورفان: روش‌شناسی ویرایش و بازسازی (میراث مکتوب، 1396)؛ و فرشتگان مانوی: مقدمه‌ای بر فرشته‌شناسی مانوی و مفاهیم وابسته (طهوری، 1400) اشاره کرد. شکری‌فومشی افزون بر بازسازی همة قطعاتی که از کتاب انجیل مانی بازمانده، یگانه قطعه فارسی میانة مانویِ بازیافته از ایران (معروف به «قطعه مانوی شیراز» MShF) را نیز در سال 2017 در یادنامه ورنر زوندرمان (Zur lichten Heimat)[۵] منتشر کرده است. صرف نظر از کوشش در نشر چندین مجموعه‌مقاله و ارج‌نامه، ترجمه آثاری چون عناصر ایرانی در کیش مانوی با رویکردی مقایسه‌ای (طهوری، 1382)؛ اساطیر روم و سِلت (قطره، 1385) و شناخت‌نامه اسطورههای هندی (انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب، 1397) را نیز در کارنامه خود دارد. از او مقالاتی در دانشنامه ایران، دانشنامه دانش‌گستر، نشریه مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی (BSOAS)،[۶] جستارهای دینی (Religious Inquiries)، مطالعات دون‌هوانگ (Dunhuang Studies)، ادبیات و تاریخِ نواحی غربی چین (Literature and History of the Western Regions)، پژوهش‌های ادبی، پژوهش‌های زبانشناختی، پژوهش‌های زبانشناسی تطبیقی، پژوهش‌های ادیانی،[۷] زبانشناخت،[۸] نامه ایران باستان، نامه فرهنگستان، تاریخ ایران، مطالعات تطبیقی قرآن کریم و متون مقدس، هفت‌آسمان،[۹] جهان کتاب، چامه، نگاه نو، اباختر، و نشر دانش منتشر شده است. ===
منابع[ویرایش]
- ↑ «Department of Iranian Studies (URD)».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «Prof. Dr. Desmond Durkin-Meisterernst, Institute of Iranian Studies (FU)».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «Institute of Iranian Studies, Freie Universität Berlin».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «The International Association of Manichaean Studies (IAMS)».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «Zur lichten Heimat. Studien zu Manichäismus, Iranistik und Zentralasienkunde im Gedenken an Werner Sundermann (Iranica 25)».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «The Bulletin of the School of Oriental and African Studies». کاراکتر line feed character در
|عنوان=در موقعیت 52 (کمک)صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد. - ↑ «دوفصنامه پژوهش‌های ادیانی».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «دو فصلنامه علمی – پژوهشی زبانشناخت، پژوهشکده زبانشناسی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ «دوفصلنامه هفت آسمان».صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
This article "محمد شکری‌فومشی" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:محمد شکری‌فومشی. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
