منحنی کیلینگ
این مقاله، منحنی کیلینگ، اخیراً بهواسطهٔ فرایند ایجاد مقاله ایجاد شدهاست. بازبینیکننده در حال بستن درخواست است و این برچسب احتمالاً بهزودی برداشته میشود.
ابزارهای بازبینی: پیشبارگیری بحث اعلان به نگارنده |
خطای اسکریپتی: پودمان «AfC submission catcheck» وجود ندارد. منحنی کیلینک نمودار تودهٔ دیاکسیدکربن در جو زمین است که بر اساس اندازهگیریهای مستمر در رصدخانه مونت لوا واقع در جزیرهٔ هاوایی از سال ۱۹۵۸ تا به امروز انجام شده است. چارلز دیوید کیلینک، دانشمندی که نامش برای این منحنی گذاشته شده، طرح پایش دیاکسیدکربن در جو زمین را شروع کرد و تا پایان عمرش در سال ۲۰۰۵ بر آن نظارت کرد. منحنی کیلینگ هر سال افزایشی در میزان دیاکسید کربن را نشان میدهد که در ماه مه به اوج خود میرسد. بعد میزان دیاکسید کربن کاهش مییابد و در ماه اکتبر به حداقل خود میرسد. این الگوی حداکثر-حداقل به طور فصلی تکرار میشود و بیانگر آن است که درختان چگونه دیاکسید کربن را از هوا جذب میکنند تا رشد کنند و بعد دیاکسید کربن از برگها و ساقههای مرده و در حال پوسیدگی در زمستان دوباره آزاد میشود. اما انسانها هم با سوزاندن سوختهای فسیلی دیاکسید کربن را به هوا میفرستند. این فعالیت باعث شده است که شیب منحنی کیلینگ از سال 1958 همیشه رو به بالا باشد: هر سال حداقل و حداکثر میزان دی اکسید کربن اندکی بالاتر میرود. [۱]
منابع[ویرایش]
- ↑ «میزان دیاکسید کربن رکورد سه میلیون ساله را شکست». همشری آنلاین. ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۲.صفحه پودمان:Citation/CS1/fa/styles.css محتوایی ندارد.
This article "منحنی کیلینگ" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:منحنی کیلینگ. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.