منصور بهره بر

معرفی منصور بهره‌بر نقاش ایرانی

منصور بهره‌بر در ۳۰ خرداد ۱۳۴۶ در ایل باصری از عشایر فارس چشم به جهان گشود. زندگی ایلی در کوه و دشت و در میان فرم‌ها و رنگ‌های دستبافته‌های ایلی با آن تنالیته‌های اعجاب‌انگیز، از همان کودکی عشق به هنر و به‌ویژه نقاشی را در درون او نهادینه کرد. منصور در مدارس عشایری که ابداع اندیشمند بزرگ زنده‌یاد محمد بهمن‌بیگی (Mohammad BahmanBeigi) بود درس خواند و بیشترین تأثیر را از معلمان عشایری پذیرفت که تلاش و تأکید آنها بر سوادآموزی مبتنی بر هنر و ادبیات و هنرهای تجسمی و نمایشی بود. او در سال ۱۳۶۷در دانشگاه هنر تهران پذیرفته شد و در آنجا به‌طور آکادمیک در رشتهٔ نقاشی تحصیل کرد. فراگیری هنر نقاشی در دانشگاه هنر تهران، ارتباط با اساتید بنام و نقاشان معاصر و پیشینهٔ ذاتی و پشتوانهٔ غنی ذهنی از رنگ و فرم‌های ایلیاتی، از او نقاشی حساس، متعهد و نوگرا ساخت که توانست در نقاشی‌هایش پیوندی عمیق میان نقش‌های کهن به جای مانده در دستبافته‌های ایلیاتی و هنر نوین و نوگرا ایجاد کند. او در دانشگاه با سبک‌های مختلف نقاشی آشنا شد و بیش از همه آثار اکسپرسیونیستها بر او تأثیر گذاشت.

تابلوی سرزمین من اثر منصور بهره بر

او حاصل دانش و تجربه‌اش را در قالب دو تابلو به پنجمین دو سالانه نقاشی ایران که همزمان با اولین دو سالانه نقاشی جهان اسلام در سال ۱۳۷۹برگزار شد ارائه کرد که هر دو تابلوی او برگزیده و در نمایشگاه موزهٔ هنرهای معاصر در تهران به نمایش درآمدند و تصویر تابلو «سرزمین من» در «کتاب دو سالانهٔ نقاشی ایران» به چاپ رسید. آثار منصور در نمایشگاه‌های فردی و گروهی در تهران، شیراز و مرودشت در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفت. او تحت تأثیر شکوه و عظمت آثار به جای مانده از هنر ایرانیان باستان در «تخت جمشید»، در سال‌های بعد به مجسمه‌سازی روی آورد و به ایجاد نقش‌برجسته‌های باشکوهی در ساختمان‌ها و بناهای بزرگ پرداخت. منصور در اسفند سال ۱۳۹۲ در حالی که مشغول نقاشی دیواری در یک ساختمان بود از بلندی سقوط کرد و از ناحیه دست راست و هر دو پا دچار شکستگی و جراحات شدید شد و چهار ماه بعد در سحرگاه ۳۰ تیر ۱۳۹۳ بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت. نوشته‌ها و آثار او در کتابی با عنوان: «رد پای شیرین: نقاشی‌ها، نوشته‌ها و آثار منصور بهره‌بر» منتشر شد و در دو برنامه بزرگداشت او در شیراز و مرودشت رونمایی گردید. (شیرین نام مادرش بود و دستبافته‌های او تأثیر شگرفی بر هنر منصور به جای گذاشت)

منصور در یادداشت‌های شخصی‌اش نوشته‌است: «قالی‌بافی در ایلات و عشایر فارس هنری است که قرن‌ها سینه به سینه از نسلی به نسل بعدی انتقال یافته و اکنون در میان ایلات میراث گران‌بهای پیشینیان به‌شمار می‌رود. قالی‌بافی هم مثل هنر نقاشی یکی از هنرهای تجسمی است که در آن تناسب و هماهنگی عناصر تصویری از جمله شکل، سطح، حجم و رنگ لذت بصری پدید می‌آورد. هنر بازتاب احساسات و ادراکات هنرمند است چرا که هنر با تأملات و اندیشه‌های درونی انسان مرتبط است. هنرمند برای بیان احساسات و ادرکات درونی خویش که نشأت گرفته از محیط پیرامون اوست از زبان هنر استفاده می‌کند.» گوته شاعر بزرگ آلمانی معتقد است که «طبیعت خود هنرمند بزرگی است» و سرچشمه الهام فراوانی برای هنرمندان است. او حتی به هنرمندان توصیه می‌کند که برای بالا بردن ارزش هنری اثر خود به مطالعهٔ طبیعت بپردازند. پس طبیعت می‌تواند اولین آموزگار انسان برای خلق اثر هنری باشد.

منصور به عنوان یک نقاش نوگرا این نظریهٔ هوشمندانهٔ گوته را به خوبی دریافته بود و معتقد بود که دست‌بافته‌های ایلی سرشار از فرم‌ها، رنگ‌ها، ریتم‌ها و نشانه‌های اصیل برخاسته از ذوق و هنر زنانی است که هنر خویش را از طبیعت الهام گرفته‌اند. او دیده بود و دریافته بود که زنان ایل در کوه و صحرا و در دشت و دمن لحظه لحظهٔ عمرشان با فرم‌ها، رنگ‌ها و نشانه‌های طبیعی سپری شده‌است. از این‌روست که دستبافته‌های ایلی را یکی از هنرمندانه‌ترین محصولات هنری به حساب می‌آورد که می‌توان رد پای آنها را در بسیاری از آثار نقاشان نوگرای اروپایی مشاهده کرد. او در نوشته‌هایش که بخشی از آن‌ها در کتاب «رد پای شیرین …» آمده‌است با اشاره به آثار نقاشان بزرگ نوگرای اروپا همچون ویکتور وازارلی (Victor Vasarely)، موریس اشر (Maurits Cornelis Esher)، پل گوگن (Paul Gauguin) و پل سزان (Paul Cezanne) به مقایسه هنر دستبافته‌های ایلی با هنر مدرن اروپا می‌پردازد و با مقایسهٔ تصویر دو دستبافتهٔ عشایری (شکل ۲و ۳) در کنار یکی از نقاشی‌های پاول کله نقاش صاحب‌نام سوئیسی (شکل ۱) نتیجه‌گیری می‌کند که ریاضیات و هندسهٔ هنر مدرن اروپا در دستبافته‌های زنان ایلی نیز فراوان یافت می‌شود. این مبانی و اصول نسل به نسل و سینه به سینه از پیشینیان به اقوام کنونی رسیده‌است.

شکل۲- دست‌بافتهٔ ایلی

شکل۳- دست‌بافتهٔ ایلی

منابع

This article "منصور بهره بر" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:منصور بهره بر. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.

📰 Article(s) of the same category(ies)

• سانیا سالاری
• امیرعلی سلیمانی
• روستای دهنودشت
• صفاره
• شما فقط دو بار زندگی می‌کنید (آلبوم تیم برومت)
• شما فقط دو بار زندگی می کنید (آلبوم تیم برومت)

---

 Facebook Page

 Follow us on Twitter !

Read or create/edit this page in another language

• منصور بهره بر in English