میل می-۱۴
از EverybodyWiki Bios & Wiki
| می-۱۴ | |
|---|---|
.jpg)
| |
| میل می-۱۴پی‌ال نیروی دریایی لهستان در سال ۲۰۱۱ | |
| کاربری | بالگرد ضد زیر دریایی |
| تولیدکننده | کارخانه هلیکوپترسازی مسکو میل |
| نخستین پرواز | س‍تامبر ۱۹۶۹ |
| معرفی‌شده در | ۱۹۷۵ |
| وضعیت | خارج از سرویس و پایان تولید |
| کاربر اصلی | هوا دریای شوروی Russian Naval Aviation Libyan Air Force |
| ساخته‌شده | ۱۹۶۹-۱۹۸۶ |
| تعداد ساخته‌شده | ۲۳۰ |
| توسعه‌یافته از | میل می-۸ |
میل می-۱۴ ( روسی: Миль Ми-14 ، نام گزارش ناتو : Haze ؛ با نام مستعار الی در اتحاد جماهیر شوروی ) یک بالگرد آبی خاکی سابق اتحاد جماهیر شوروی با قابلیت‌های هسته ای و ضد زیردریایی است که بر مبنایمی-۸ طراحی شده است.
انواع مختلف[ویرایش]
- V-14
- نمونه اولیه هلیکوپتر Mi-14. [۱]
- می-۱۴ پی‌ال (ناتو Haze-A)
- هلیکوپتر جنگی ضد زیردریایی ، مجهز به مجهز به APM-60 MAD ، OKA-2 Sonobuoys و یک رادار جستجوی نوع 12-M قابل جمع شدن ، مسلح به یک اژدر تک AT-1 یا APR-2 ، یک بمب هسته ای Skat ، هشت بار شارژ عمق . [۲] یک Mi-14PL منفرد برای انجام آزمایش‌ها با موشک هوایی Kh-23 (تعیین ناتو AS-7 کری) به سطح مورد استفاده قرار گرفت اما به نظر نمی رسد که این نوع وارد خدمت شده باشد. [۳]
- می-۱۴ پی‌ال ام
- نسخه جنگ ضد زیر دریایی بهبود یافته با مجموعه Osmminog ASW ، با رادار جستجوی جدید ، سونار فرو رفته و کامپیوتر دیجیتال. استفاده محدود [۴]
- می-۱۴ پی‌ال/آر
- تبدیل دو Mi-14PŁ (نام لهستانی Mi-14PL) به نسخه جستجو و نجات ، با تجهیزات ASW برداشته شده ، در سال ۲۰۱۰ توسعه یافت. [۵]
- می-۱۴ بی‌تی (ناتو Haze-B)
- بالگرد جاروبرقی معادن با سیستم های ASW برداشته شده و مجهز به سیلندرهای مقابله با معادن مجهز شده است. 25-30 ساخته شده است ، با شش فروند صادر شده به آلمان شرقی و دو فروند به بلغارستان.
- می-۱۴ پی‌اس (ناتو Haze-C)
- نسخه جستجو و نجات با چراغهای جستجو و درهای کشویی با بالابر. [۶]
- می-۱۴ پی‌ایکس
- هلیکوپتر آموزشی جستجو و نجات نیروی دریایی لهستان (تعیین غیر رسمی).
- می-۱۴ پی‌زد‌اچ
,_static_display,_Radom_AirShow_2005,_Poland.jpg)
- نسخه Firebuster دوزیست Mi-14BT. [۷] قیمت تبدیل در مورد USD1M.
- Mi-14PZh Eliminator III
- هلیکوپترهای Mi-14BT به هواپیماهای آتش نشانی تبدیل شدند.
- می-۱۴ جی‌پی
- تبدیل Mi-14PL به حمل و نقل مسافر ملکی 24-26 صندلی.
- می-۱۴پی
- هلیکوپتر حمل و نقل غیرنظامی ۲۴ نفره.
کاربران[ویرایش]
تا سال 1991 ، حدود 230 مورد تحویل داده شده بود كه صادرات آن به بسیاری از متحدین اتحاد جماهیر شوروی از جمله بلغارستان ، كوبا ، آلمان شرقی ، لیبی ، لهستان و سوریه انجام شد .
اپراتورهای فعلی[ویرایش]
- نیروی هوایی گرجستان [۸]
- نیروی هوایی لیبی [۸]
- نیروی هوایی ارتش خلق کره [۸]
- نیروی دریایی لهستان [۸]
- نیروی دریایی کنگو [۸]
- نیروی دریایی اوکراین [۸]
- نیروی هوایی یمن [۸]
اپراتورهای قبلی[ویرایش]
- نیروی دریایی بلغارستان [۹]
- نیروی هوایی کوبا [۹]
- نیروی دریایی آلمان شرقی [۱۰]
می-۱۴بی‌تی در Aerotec International
- هواپیمایی دریایی روسیه [۹]
- هواپیمایی دریایی شوروی [۱۲]
.svg){kind=small}
- نیروی هوایی یوگسلاوی [۱۳]
مشخصات (Mi-14PL)[ویرایش]
داده‌ها از Jane's All The World's Aircraft 1992–93[۱۴]
مشخصات عمومی- خدمه: 4
- طول: ۱۸٫۳۸ متر (۶۰ فوت ۴ اینچ)
- ارتفاع: ۶٫۹۳ متر (۲۲ فوت ۹ اینچ)
- وزن خالی: ۱۱٬۷۵۰ کیلوگرم (۲۵٬۹۰۴ پوند)
- بیشترین وزن برخاست: ۱۴٬۰۰۰ کیلوگرم (۳۰٬۸۶۵ پوند)
- پیشرانه هواگرد: 2 عدد turboshaft engines Klimov TV3-117MT، ۱٬۴۵۴ کیلووات (۱٬۹۵۰ اسب بخار) در هر موتور
- Main rotor diameter: ۲۱٫۲۹ متر (۶۹ فوت ۱۰ اینچ)
- Main rotor area: ۳۵۶ متر مربع (۳٬۸۳۰ فوت مربع)
- Blade section:NACA 23012[۱۵]
عملکرد
- بیشینه سرعت: ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت (۱۴۳ مایل بر ساعت؛ ۱۲۴ گره)
- Ferry range: ۱٬۱۳۵ کیلومتر (۷۰۵ مایل؛ ۶۱۳ مایل دریایی)
- مداومت پروازی: 4 hours with maximum fuel[۱۶]
- سقف پروازی: ۳٬۵۰۰ متر (۱۱٬۵۰۰ فوت)
تسلیحات
- torpedoes, bombs and depth charges
منابع[ویرایش]
یادداشت[ویرایش]
- ↑ Gunston 1995, p. 238.
- ↑ Mladenov Air International March 2001, pp. 187–188.
- ↑ Mlandenov Air International March 2001, p. 188.
- ↑ Mladenov Air International April 2001, p. 244.
- ↑ Adam Gołąbek, Andrzej Wrona, Śmigłowce Mi-14PŁ/R w służbie, in: Lotnictwo Nr. 7/2011, pp. 40–47 (in Polish).
- ↑ Mladenov Air International April 2001, p. 245.
- ↑ Mladenov Air International April 2001, p. 246.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ ۸٫۴ ۸٫۵ ۸٫۶ ۸٫۷ "World Air Forces 2018". Flightglobal Insight. 2018. Retrieved 1 December 2017.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ ۹٫۲ "World Air Forces 2013" (PDF). Flightglobal Insight. 2013. Retrieved 5 April 2013.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Volksmarine Mil Mi-14 "Haze"". Retrieved 5 April 2013.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "Marineflieger Mil Mi-14 "Haze"". Retrieved 5 April 2013.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "World Air Forces 1987 pg. 86". flightglobal.com. Retrieved 5 April 2013.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ "World Air Forces 1997 pg. 71". flightglobal.com. Retrieved 5 April 2013.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Lambert, Mark; Munson, Kenneth; Taylor, Michael J.H., eds. (1992). Jane's all the world's aircraft 1992–93 (83rd ed.). Coulson, Surrey, UK: Jane's Information Group. ISBN 978-0710609878.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.صفحه پودمان:Citation/CS1/en/styles.css محتوایی ندارد.
- ↑ http://fas.org/man/dod-101/sys/ac/row/mi-14.htm
This article "میل می-۱۴" is from Wikipedia. The list of its authors can be seen in its historical and/or the page Edithistory:میل می-۱۴. Articles copied from Draft Namespace on Wikipedia could be seen on the Draft Namespace of Wikipedia and not main one.
